Μέσα από τα κέλτικα δάση, τα πνεύματα των Faun και των Eluveitie ενώνονται για κάτι ξεχωριστό. Τρεις γυναικείες υπάρξεις, oι Laura Fella, Fiona Ruggeberg και Fieke van Den Hurk συμμαχούν με τον Rafael Salzmann και δημιουργούν το εγχείρημα των Tvinna. Έτσι φέτος, μια ιστορία ανοίγεται μέσω του "One In The Dark" και η πατροπαράδοτη, αρχαία σοφία συναντά το παρόν και κρατά τα καλά.
Ήδη με το εναρκτήριο "The Gore" μπαίνουμε στη γκρίζα διάθεση της φυσιολατρικής κολλεκτίβας με αιθέριους ήχους, δίνοντας πάσα και περισσότερη ώθηση στο "12" που κάνει την αρχαιοπρεπή Κεντροευρωπαϊκή παράδοση πιο σύγχρονη και "rock" πίσω από τις γκρούβες που εισβάλλουν. Από την άλλη το "Kreiz" μαζί με τη μοναδική χροιά της Eivor δημιουργεί ένα τελετουργικό μελωδιών που μας κάνει να ταξιδέψουμε, μέχρι οι ανατριχιαστικές πολυφωνίες του "Wild Hnut" να φαντάζουν σε συνδυασμό με τους τυμπανισμούς και τις απαλές κυματομορφές , ως κάτι φαντασμαγορικό, κάνοντας το σύνολο μέχρι στιγμής ποικίλο μα και ενωμένο αλλά καθόλου φλύαρο.
Στο "Inside-The Dark" ο τίτλος μετουσιώνεται με τη μορφή ήχου, όπου το folk ενώνεται με το σύγχρονο ambient, δημιουργώντας εντυπώσεις στο metal μπορούν να μεταφραστούν σαν ο Mortiis να συνάντησε τη Myrkur, βαθαίνοντας και μαυρίζοντας την ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Για το "Sunna" βέβαια δεν ισχύει το ίδιο φέρνοντας ξανά την ισορροπία με περισσότερο δυναμισμό και τις κιθάρες να να δείχνουν πάλι το σήμερα στο χθες. Το "Tides" κάνει τις τρεις φωνές των βασικών συντελεστών να γίνονται ένα, μέσα από τους πειραματισμούς τους, και τη δρυιδική τους ύπαρξη να ξεφεύγει προς pop/rock διαδρομές.
Λίγο πριν το τέλος, το "Partus" ακούγεται σαν ένα φωτεινό άνοιγμα στον ορίζοντα, με τα έγχορδα να σιγοντάρουν πλάι στα synth που πρωταγωνιστούν ενώ οι χροιές που έχουν ήδη συνηθίσει τα αυτιά μας συνεχίζουν να φαντάζουν παραμυθένιες, κι αυτό "δένει" ακόμα περισσότερο το γλυκό. Κλείνοντας, έρχεται το "Skymning" για να μας αποχαιρετήσει αρμονικά, αφήνοντας κάθε είδους δύναμη κατά μέρος, αλλά ρίχνοντας την αυλαία με όσα οι πρόγονοι δίδαξαν, απλά κι οργανικά.
Έχω αναφέρει πολλάκις, πόσο ταιριάζει με το metal η ethnic και folk παράδοση, και πόσο της μόδας εξακολουθεί να γίνεται τελευταία, αλλά εκτός αυτών πλέον, παρατηρείται το άνοιγμα μιας ολόκληρης πειραματικής σκηνής με ταυτότητες και προσωπικές ιδέες. Σε αυτόν τον τομέα ήδη από το ντεμπούτο τους φαίνεται να είναι και οι Τvinna, όπου εκτός των βαριών βιογραφικών που υπάρχουν στα μέλη, οι εντάσεις και οι δυναμικές φτιάχνουν κάτι πρωτότυπο και μαγευτικό. Εδώ μάλιστα αυτό που μας μένει μέσα από τις μεστές και μελωδικές συνθέσεις είναι η διάθεση για μια προοδευτική electro/pop/rock αναβάθμιση, που βρίσκουν άνετα χώρο σε ξεχασμένα μουσικά ήθη και έθιμα. Τέλος, το "One In The Dark" μας κάνει όλους να γινόμαστε ένα γύρω από το σκοτάδι, ειδικά οι μουσικόφιλοι διαφόρων ιδιωμάτων.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου