Οι Sirenia έχουν φτιάξει το δικό τους όνομα εδώ και μια εικοσαετία, αποτελώντας ένα από τα σπουδαιότερα και πιο δημοφιλή σχήματα της Σκανδιναβίας, ειδικά στον γενικευμένο όρο του "female fronted". To συγκρότημα του Morten Veland αλλάζει ξανά, εναλλάσσεται και προχωρά ανηφορικά φέρνοντας το δέκατο του άλμπουμ με τίτλο "Riddles, Ruins & Revelations" και ένα εξώφυλλο που μας προετοιμάζει για το τι μέλει γενέσθαι.
Με κολλητικούς ηλεκτρονικούς ήχους, αρκετά ψυχρούς αλλά έντονους υποδεχόμαστε ως εναρκτήριο το "Addiction No.1", που συνεχίζει με κιθαριστικά στολίσματα και μια μοντέρνα αισθητική, σε πλήρη αντίθεση με το "Towards An Early Grave" που παίρνει τη σκυτάλη και μας σκοτεινιάζει, όσο και αν οι δυναμικές του εκφάνσεις δε μας αφήνουν να μας πάρει από κάτω. Σε μια electro διάθεση ξανά, ξεφεύγοντας από τα συμφωνικά τοπία, το "Into Infinity" μας δείχνει πιο ξεκάθαρα το φρεσκαρισμένο πρόσωπο των Νορβηγών με την Emma να προχωρά με pop αέρα ενώ και το "Beneath The Midnight Sun" παρακάτω, εκτός των διάσπαρτων growls, δεν αλλάζει γραμμή.
Το "Passing Seasons" ηρεμεί τα πνεύματα με την αιθέρια goth ατμόσφαιρά του, και τα απαλά, beats που στολίζουν από πίσω τις κυματιστές του μελωδίες και τα επερχόμενα οπερατικά ξεσπάσματα, ενώ πιο βαρύ μεταλλικό, αν και όχι μακριά από το ήδη αναφερόμενο στυλ του γενικού συνόλου έρχεται το δίδυμο των "We Come To Ruins" και "Downwards Spiral". Η catchy χορευτική διάθεση που μετουσιώνεται με το headbanging παίρνει μια πιο μεγαλοπρεπή διάσταση με το αργόσυρτο και γρεζάτο "The Timeless Waning" βάζοντας μας κατά κάποιον τρόπο ξανά στα γνώριμα μονοπάτια των Sirenia δίνοντας χώρο για την τελική ευθεία.
Mε κλιμακωτούς ρυθμούς και δραματική ατμόσφαιρα το "December Snow" καταφέρνει να ενώσει περίτεχνα όλα τα μοτίβα της μουσικής της μπάντας, όσο ψαλμωδικοί ψίθυροι και τρομερές κιθαριστικές στιγμές, να μη χάνουν την ευκαιρία επίσης να εισχωρήσουν. Το "This Curse Of Mine" συνεχίζει ακάθεκτο προτάσσοντας έστω και στα πίσω πίσω ξανά τον metal χαρακτήρα του σχήματος, ενώ τέλος μας επιφυλάσσεται μια όμορφη έκπληξη. Ο λόγος για τη διασκευή στον ύμνο των 80s και της Desireless, "Voyage Voyage" που προσαρμόζεται στα δεδομένα του δίσκου, χωρίς βέβαια να χάνεται αυτός ο μοναδικός χαρακτήρας του πρωτότυπου.
Mοναδικό στο είδος του, μοντέρνο και ταυτοχρόνως στο γνωστό ύφος του Νορβηγικού συγκροτήματος το "Riddles, Ruins and Revelations" δεν είναι απλά ένα ακόμα κεφάλαιο της δισκογραφίας τους, είναι μια συλλογή όσων αγάπησε το κοινό τους σε μια ενιαία δομή. Διανθισμένο και χτισμένο στο σήμερα, προχωρά μπροστά, με τις εντάσεις να ανεβαίνουν ένα ακόμα σκαλί όπως επίσης και οι διαθέσεις του έπειτα από το προηγούμενο άλμπουμ. Τέλος, αυτή η δουλειά θέλει χρόνο της για να την αγκαλιάσεις αν και τα πρώτα στοιχεία μας μένουν αμέσως, και κυρίως αυτό της καινοτομίας τους μέσα από παραλληλισμούς.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου