Πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο του, το ελληνικό supergroup που αποτελείται από τα 2/5 των Varathron καθώς και μέλη των Aenaon, Melan Selas και Hail Spirit Noir επιστρέφει πιο δυναμικά από ποτέ. Ο λόγος για τους Katavasia, που μέσα από τους ερεβώδεις ύμνους τους διαιωνίζεται το απόκρυφο και κάνουν το μεγάλο βήμα στο "Magnus Venator".
Μακάβρια επικό, με μια εισαγωγή που ενώνει τους Bathory με την προπατορική σκηνή της χώρας μας, το "Daughters Of Darkness" ανοίγει τα γλοιώδη φτερά του δίνοντας δυνατά, ακραία riffs και θεοσκότεινα leads. Με πολεμικές ορέξεις, heavy ματιές και μεγαλοπρεπείς τόνους που στολίζονται από κροταλίσματα σπαθιών πλάι στις κιθάρες θα ακολουθήσει το "The Tyrant", ενώ πιο άμεσο, γρήγορο και χαοτικό θα φανεί ευθύς αμέσως το "Blood Be My Crown".
Mε εξαιρετικές μελωδίες που μετουσιώνουν την εποχή του "Non Serviam" με αυτή του "Walpurgisnacht", στο "Cthonic Oracle" το παρελθόν αναστένεται μέσα από τις επικλήσεις του ίδιου του Στέφανου και της υπόλοιπης μπάντας σε έναν ανίερο, φλογερό κύκλο. H συνέχεια έρχεται μέσω του "Triumphant Fate" που ρίχνει λίγο τις ταχύτητες δημιουργώντας μια απόκοσμη ατμόσφαιρα η οποία είχε ξεκινήσει ήδη με το τελετουργικό "Saturnalia Magnus Cult".
Το "Sinistral Covenant" σαν ένας ακόμα φόρος τιμής στη δεκαετία του 90, προσθέτει όλα τα σημαντικά στοιχεία εκείνων των καιρών, μεταφρασμένα σε ένα πιο καλογυαλισμένο και φρέσκο πρίσμα. Μάλιστα στο ίδιο μοτίβο θα συναντήσουμε λίγο πριν το τέλος, το "Hordes Of Oblivion" που δίνει και έναν πιο τεχνικό αέρα μέσα από το guest solo του Γιώργου Εμμανουήλ (Lucifer's Child, ex-Rotting Christ). Οι οικοδεσπότες μας αποχαιρετούν με πιο εσωστρεφείς διαθέσεις μέσω του "Babylon" το οποίο κατά τα 7.30 λεπτά της διάρκειάς του εκφράζει τον πιο κατραμιασμένο και αβυσσικό εαυτό τους στο έπακρο με πολλές ανάλογες δυναμικές, ακουστικά περάσματα και δραματικές εκρήξεις.
Tι εστί ελληνικό black metal το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τον χώρο. Εκτός αυτού η εν λόγω συσπείρωση καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μείγμα επιρροών κάνοντας την κληρονομιά της σκηνής ανεξίτηλη στον χρόνο και φυσικά φρέσκια μέσα από τη συλλογή αυτών των εννέα κομματιών. Πιο ακραίοι και βαρείς από το ντεμπούτο τους, οι Katavasia έκαναν άλλο ένα μεγάλο βήμα, δείχνοντας την ταυτότητα των μελών τους και φυσικά μαθαίνοντας στους νεότερους τον συγκεκριμένο ήχο εν έτει 2020.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Μακάβρια επικό, με μια εισαγωγή που ενώνει τους Bathory με την προπατορική σκηνή της χώρας μας, το "Daughters Of Darkness" ανοίγει τα γλοιώδη φτερά του δίνοντας δυνατά, ακραία riffs και θεοσκότεινα leads. Με πολεμικές ορέξεις, heavy ματιές και μεγαλοπρεπείς τόνους που στολίζονται από κροταλίσματα σπαθιών πλάι στις κιθάρες θα ακολουθήσει το "The Tyrant", ενώ πιο άμεσο, γρήγορο και χαοτικό θα φανεί ευθύς αμέσως το "Blood Be My Crown".
Mε εξαιρετικές μελωδίες που μετουσιώνουν την εποχή του "Non Serviam" με αυτή του "Walpurgisnacht", στο "Cthonic Oracle" το παρελθόν αναστένεται μέσα από τις επικλήσεις του ίδιου του Στέφανου και της υπόλοιπης μπάντας σε έναν ανίερο, φλογερό κύκλο. H συνέχεια έρχεται μέσω του "Triumphant Fate" που ρίχνει λίγο τις ταχύτητες δημιουργώντας μια απόκοσμη ατμόσφαιρα η οποία είχε ξεκινήσει ήδη με το τελετουργικό "Saturnalia Magnus Cult".
Το "Sinistral Covenant" σαν ένας ακόμα φόρος τιμής στη δεκαετία του 90, προσθέτει όλα τα σημαντικά στοιχεία εκείνων των καιρών, μεταφρασμένα σε ένα πιο καλογυαλισμένο και φρέσκο πρίσμα. Μάλιστα στο ίδιο μοτίβο θα συναντήσουμε λίγο πριν το τέλος, το "Hordes Of Oblivion" που δίνει και έναν πιο τεχνικό αέρα μέσα από το guest solo του Γιώργου Εμμανουήλ (Lucifer's Child, ex-Rotting Christ). Οι οικοδεσπότες μας αποχαιρετούν με πιο εσωστρεφείς διαθέσεις μέσω του "Babylon" το οποίο κατά τα 7.30 λεπτά της διάρκειάς του εκφράζει τον πιο κατραμιασμένο και αβυσσικό εαυτό τους στο έπακρο με πολλές ανάλογες δυναμικές, ακουστικά περάσματα και δραματικές εκρήξεις.
Tι εστί ελληνικό black metal το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τον χώρο. Εκτός αυτού η εν λόγω συσπείρωση καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μείγμα επιρροών κάνοντας την κληρονομιά της σκηνής ανεξίτηλη στον χρόνο και φυσικά φρέσκια μέσα από τη συλλογή αυτών των εννέα κομματιών. Πιο ακραίοι και βαρείς από το ντεμπούτο τους, οι Katavasia έκαναν άλλο ένα μεγάλο βήμα, δείχνοντας την ταυτότητα των μελών τους και φυσικά μαθαίνοντας στους νεότερους τον συγκεκριμένο ήχο εν έτει 2020.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου