Metal View: Blues Pills στο Metal View: Τα στυλ και οι μόδες όλο πάνε κι έρχονται

To rock δεν έχει πεθάνει και το αποδεικνύουν πολλές μπάντες περίτρανα. Μία από αυτές είναι και οι αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό Σουηδοί, Blues Pills. Μακριά από τις συνηθισμένες μόδες, παίρνουν το blues στοιχείο και του δίνουν όγκο κάνοντας μας να αναφωνήσουμε "Holy Moly!". Ο κιθαρίστας του γκρουπ, Zack Anderson μίλησε για την πολυαναμενόμενη δισκογραφική επιστροφή τους, τα προβλήματα που δημιουργεί η πανδημία και την αγάπη του κόσμου για την αναβίωση παλιών μουσικών.

-Καταρχάς συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Γιατί χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;

Σε ευχαριστώ αρχικά. Η αλήθεια είναι πως περιοδεύαμε συνεχώς μέχρι το 2018, ώσπου ήδη από την αρχή εκείνου του έτους ξεκινήσαμε να δουλεύουμε στις πρώτες συνθέσεις του "Holy Moly". Μας πήρε αυτή η διαδικασία, μαζί με τις εμφανίσεις περίπου ένα χρόνο, ώσπου τελικά μέσα στο 2019 αποφασίσαμε να το ηχογραφήσουμε. Παράλληλα υπήρξαν αλλαγές στο εσωτερικό της μπάντας, κι έτσι λίγο-πολύ μείναμε πίσω και καθυστερήσαμε.

-Ο τίτλος του δίσκου, "Holy Moly" είναι σαν μια αντίδραση απέναντι στον ήχο του τελικού σας αποτελέσματος; Σας βγήκε αυθόρμητα;

Βέβαια, θα μπορούσε να λειτουργήσει κάπως έτσι ναι. Εμείς θέλαμε κάτι απλό, πιασάρικο και περιεκτικό σαν τίτλο καθώς και ευκολομνημόνευτο. Στοιχεία δηλαδή που θέλουμε να φανούν και στη μουσική μας. Επίσης επειδή "Holy Moly" σημαίνει "Θεούλη μου", θέλαμε να παίξουμε και με τις αντιθέσεις του εξωφύλλου, το οποίο το είχαμε έτοιμο πριν καν σκεφτούμε τον τίτλο. Θέλαμε να είμαστε αλλά και να μην είμαστε σοβαροί την ίδια στιγμή μιας και ο δίσκος μιλάει για εμάς.

-Ο δίσκος σας αρχικά κανονίστηκε να κυκλοφορήσει τον Ιούνιο και τελικά αναβλήθηκε για να βγει τον Αύγουστο. Γενικά είναι μια δύσκολη περίοδος αυτή της πανδημίας για νέες κυκλοφορίες;

Η αναβολή αυτή έγινε ήδη στην αρχή της πανδημίας και ισχύει πως ειδικά εκείνη την περίοδο όλα ήταν αβέβαια, όπως ακόμα είναι φυσικά. Δυστυχώς είναι δύσκολο γιατί και τα ίδια τα μέλη μεταξύ μας δε μπορούμε να συναντηθούμε . Η ιδέα της αναβολής ήταν απόφαση της εταιρείας αν και βλέπουμε γενικά προβλήματα στη μουσική βιομηχανία αφού πρώτα ειδικά είχαμε απαγορεύσεις και καραντίνες σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως και τώρα νέες εξαπλώσεις. Η κίνηση να καθυστερήσει για δύο μήνες η κυκλοφορία του δίσκου ήταν σωστή αφού άνοιξε λίγο η αγορά αυτή την εποχή.

-Επίσης είναι δύσκολη και η προώθηση του δίσκου μέσω συναυλιών. Πάνω σε αυτό μάλιστα ήθελα να σε ρωτήσω αν οι εμφανίσεις στην Ελλάδα για τον ερχόμενο Σεπτέμβρη είναι πιθανές να γίνουν ή όχι;

Έχεις δίκιο πως και αυτές είναι δύσκολο να γίνουν. Δεν έχουμε ιδέα ακόμα αν θα τα καταφέρουμε ή όχι αφού μέρα με τη μέρα όλα αλλάζουν. H Eλλάδα είναι ένας σταθμός που αγαπάμε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά επειδή όλα είναι αβέβαια μάλλον δε θα γίνει και θα αναγκαστούμε, όπως και για άλλες χώρες, να επανασχεδιάσουμε και να κλείσουμε νέες ημερομηνίες.

-Eκτός του κλασικού σας bluesy ήχου, στον νέο δίσκο βλέπουμε πολλά δυναμικά heavy και hard rock στοιχεία. Πώς προέκυψε αυτό;

Αν ανατρέξεις στις πολύ πρώιμες δουλειές μας θα δεις κάποια από αυτά τα στοιχεία. Τώρα δεν ήταν απαραίτητη ανάγκη να γυρίσουμε σε αυτό το ύφος, απλώς προέκυψε με κάποιον τρόπο. Ίσως βοήθησε λίγο ότι δουλέψαμε όπως στα πρώτα βήματα μας, πριν τον πρώτο δίσκο, χωρίς παραγωγούς και ηχολήπτες, αλλά ολομόναχοι με βάση τα δικά μας θέλω. Συνειδητοποιώ πως πράξαμε ακριβώς όπως όταν ήμασταν εντελώς άγνωστοι κι έτσι στο mood που βρισκόμασταν, το αποτέλεσμα βγήκε πιο αυθόρμητο και σκληρό.

-Θεωρείς πως συν τοις άλλοις βοήθησε και το γεγονός ότι άλλαξες θέση στη μπάντα και από μπασίστας έγινες κιθαρίστας;

Ανέκαθεν τα κομμάτια τα έγραφα εγώ με την Elin, είτε την περίοδο που έπαιζα μπάσο, είτε τώρα. Εμείς οι δύο είμαστε υπεύθυνοι για τη μουσική της μπάντας, αλλά πάνω σε αυτό που με ρωτάς ίσως να έχεις δίκιο γιατί το παίξιμο μου γενικά είναι πιο βαρύ από αυτό του Dorian που ήταν πιο εκφραστικό. Γενικά σαν καλλιτέχνες θέλουμε να εξελισσόμαστε, οπότε όλο αυτό να δημιούργησε μια φυσική εξέλιξη για τη διαδικασία της μουσικής μας με όσες αλλαγές ήρθαν.

-Βλέπεις κάποια αλλαγή από τότε που έγινε κιθαρίστας για τους Blues Pills;

Όποτε γράφω μουσική, τη γράφω στην κιθάρα και γενικά με νιώθω κιθαρίστα. Παρόλα αυτά επειδή χώρο για τα lead σημεία άφηνα πάντα στον Dorian τη μεγαλύτερη διαφορά τη βρίσκω εκεί και στα σόλο. Έτσι, μιας και δεν ήμουν τόσο εξοικειωμένος, ασχολήθηκα πολύ με την πρακτική και την άσκηση για να αναλάβω καλύτερα τα χρέη του lead κιθαρίστα.

-Είστε από τις πιο επιτυχημένες μπάντες που αναβιώνουν έναν παλιό rock ήχο. Γιατί πιστεύετε πως πολύς κόσμος έχει στραφεί τα τελευταία χρόνια σε πιο κλασικά ακούσματα από νέες μπάντες;

Ίσως αρέσει στον κόσμο να θυμάται τις ρίζες του πιστεύω, και οι μόδες και τα στυλ συνεχώς πάνε και έρχονται. Κάποτε το ροκ δεν ήταν τόσο μεγάλο και ίσως παλιοί και νέοι γουστάρουν και ενθουσιάζονται που βλέπουν καινούρια συγκροτήματα να τιμούν αυτόν τον ήχο ακόμα και σήμερα που όλα εξελίσσονται. Είναι ένα είδος κουλτούρας και αυτό.

-Ένα από τα πρώτα singles σας ήταν το "Proud Woman" που αναφέρεται στη δύναμη της γυναίκας και τα ίσα δικαιώματα. Υπάρχει ακόμα, έπειτα από τόσα χρόνια, στη σκηνή κάποιου είδους σεξισμός;

Δεν το πίστευα παλαιότερα, αλλά όσο είμαι σε μια τέτοια μπάντα, έχω γίνει μάρτυρας διάφορων σχολιασμών που κάνουν δύσκολη και βαριά τη ψυχολογία πολλές φορές. Βλέπω πολλές άξιες μπάντες με γυναίκα τραγουδίστρια να υποτιμούνται, αλλά κατώτερες μπάντες με άντρες τραγουδιστές να χαίρουν σεβασμού, λειτουργώντας με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Συγκεκριμένα για εμάς ως Blues Pills, έχω ακούσει να κριτικάρουν πως έχουμε τραγουδίστρια που δεν ακούγεται σαν γυναίκα ή ότι παίζουμε ωραία αλλά δεν γουστάρουν που έχουμε γυναίκα στο μικρόφωνο. Παλιά δε μπορούσα να το καταλάβω, αλλά τώρα βλέπω αδικίες κατά καιρούς σε μπάντες με κοπέλες κι αυτό πολλές φορές δίνει περισσότερο πείσμα.