Σε μια περίοδο που η κληρονομιά των Βίκινγκς έρχεται να μας συνεπάρει όλο και περισσότερο με σειρές και παιχνίδια, πολλοί καλλιτέχνες βρίσκουν την αφορμή να μας δείξουν και κάτι παραπάνω. Έτσι, με τη μουσική κληρονομιά του Βορρά να γίνεται όλο και πιο αποδεκτή στους ακραίους κύκλους, ένα νέο σχήμα βρίσκει χώρο με τις μελωδίες του. Ο λόγος για τους νεοσύστατους Nebala και το πρώτο τους ΕΡ, "Lustuz".
Με έναν καθαρά μινιμαλιστικό, σκαλδικό χαρακτήρα, υποδεχόμαστε το "Safijan" που μας βάζει κατευθείαν στην τελετουργική ατμόσφαιρα προς τιμήν του έρωτα, μέχρι η έξαρση και η έκσταση να μας πάρουν με το μέρος τους μέσα από τα έντονα τύμπανα και τις γυναικείες τρελαμένες φωνές που θα μας οδηγήσουν στη συνέχεια στο "Skīnanārijaz" και την μυστηριακή ψυχολογία της λαγνείας, όπως την έβλεπαν οι αρχαίοι λαοί, με αρκετά σκοτεινά στοιχεία και δυνατές κορυφώσεις που τις κρατούν τα κρουστά και οι πολυφωνίες. Τέλος, στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με περισσότερους θρόμβους και ποικιλία στον ήχο, καθώς και μια ελαφριά neofolk κατεύθυνση με ambient ματιές, αφηνόμαστε στα χέρια του "Blotha Hunaga Bolanan Alu" που για οχτώ λεπτά παίζει μεταξύ των συναισθημάτων και του μυαλού του ακροατή.
Όπως φαίνεται από τις λεπτομέρειες που δόθηκαν παραπάνω, εδώ έχουμε μια τιμητική μουσική δομή προς τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα, μέσα από ένα σύγχρονο πρίσμα της Ινδο-Ευρωπαϊκης κουλτούρας. Μπορεί το EP των Nebala να μην έχει άμεση σχέση με το metal, αλλά κρατά δυνατές μέσα του όλες αυτές τις εντάσεις, και φυσικά οι περισσότεροι φίλοι του σκληρού ήχου τα πάνε καλά με το ethnic και folk στοιχείο, αφού έχει μπει για τα καλά στη ψυχή μας. Κλείνοντας, το εν λόγω project καταφέρνει να αποτελέσει μια ανερχόμενη δύναμη στη μουσική που έφεραν οι Wardruna και οι Heilung, ενώ δείχνει πόσο πολυδιάστατος μπορεί να είναι ο ήχος της Βορειοευρωπαϊκής κουλτούρας.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με έναν καθαρά μινιμαλιστικό, σκαλδικό χαρακτήρα, υποδεχόμαστε το "Safijan" που μας βάζει κατευθείαν στην τελετουργική ατμόσφαιρα προς τιμήν του έρωτα, μέχρι η έξαρση και η έκσταση να μας πάρουν με το μέρος τους μέσα από τα έντονα τύμπανα και τις γυναικείες τρελαμένες φωνές που θα μας οδηγήσουν στη συνέχεια στο "Skīnanārijaz" και την μυστηριακή ψυχολογία της λαγνείας, όπως την έβλεπαν οι αρχαίοι λαοί, με αρκετά σκοτεινά στοιχεία και δυνατές κορυφώσεις που τις κρατούν τα κρουστά και οι πολυφωνίες. Τέλος, στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με περισσότερους θρόμβους και ποικιλία στον ήχο, καθώς και μια ελαφριά neofolk κατεύθυνση με ambient ματιές, αφηνόμαστε στα χέρια του "Blotha Hunaga Bolanan Alu" που για οχτώ λεπτά παίζει μεταξύ των συναισθημάτων και του μυαλού του ακροατή.
Όπως φαίνεται από τις λεπτομέρειες που δόθηκαν παραπάνω, εδώ έχουμε μια τιμητική μουσική δομή προς τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα, μέσα από ένα σύγχρονο πρίσμα της Ινδο-Ευρωπαϊκης κουλτούρας. Μπορεί το EP των Nebala να μην έχει άμεση σχέση με το metal, αλλά κρατά δυνατές μέσα του όλες αυτές τις εντάσεις, και φυσικά οι περισσότεροι φίλοι του σκληρού ήχου τα πάνε καλά με το ethnic και folk στοιχείο, αφού έχει μπει για τα καλά στη ψυχή μας. Κλείνοντας, το εν λόγω project καταφέρνει να αποτελέσει μια ανερχόμενη δύναμη στη μουσική που έφεραν οι Wardruna και οι Heilung, ενώ δείχνει πόσο πολυδιάστατος μπορεί να είναι ο ήχος της Βορειοευρωπαϊκής κουλτούρας.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου