Ο μύθος του Κθούλου επηρέασε κάθε φίλο του παραφυσικού, του αγνώστου και φυσικά του ακραίου metal μέσα από τα αποκρυφιστικά περάσματα. Οι νεοεισαχθέντες στη σκηνή, Deathcraeft, που μας έρχονται από τα Ιωάννινα, φέρνουν μέσα στο κατακαλόκαιρο κάτι βαθύ και κρύο, που ακούει στο όνομα "On Human Devolution".
Μετά τον τελετουργικό και μαύρο πρόλογο, έρχεται το "Beginning Of The End", με μια απόκοσμη ακραία διάθεση, που φέρνει στο μυαλό κλασικές μελωδικές death metal στιγμές, πλάι σε black metal ξεσπάσματα, της παλιάς ελληνικής σχολής με γεμάτα και μεστά riffs. Στο "Spreading Lies" κρατώντας μερικά μόνο στοιχεία από πριν, κατευθυνομαστε προς τον αληθινό χαρακτήρα του δίσκου με thrash σφυροκοπήματα και αυτή τη νεκρομεταλλική αισθητική που δε χάνεται ούτε στη συνέχεια.
Σκοτεινά επικό και ατμοσφαιρικό ακολουθεί το "Welcome To Oblivion, όπου πέρα της metal αισθητικής του, δίνει μια soundtrack-ική γεύση στο σύνολο. Από εκεί και πέρα πιο απειλητικό και επιθετικό θα έρθει το "Survival" να δείξει πως μέσα σε αυτή τη μουσική άβυσσο κρατιόμαστε ακόμα ζωντανοί όσο και αν η κατάσταση γίνεται πιο extreme με τα στροβιλισμένα και ψυχρά κιθαριστικά του ξυράφια.
Το "Daydreaming In The Abyss" έρχεται να μας κάνει να εναρμονιστούμε με το χάος μέσω της catchy εισαγωγής του και της όμορφης δυσαρμονίας που ακολουθεί, σε πιο heavy λειτουργίες με την καφρίλα βέβαια να μη χάνεται, κάτι που θα δοθεί πιο έντονα, σαν σκωτσέζικο ντουζ στο "Paving The Way'' με τους χτυπητούς, βορβορώδεις ήχους και τη βρωμιά του. Τέλος, το "Free Into The Void" θα έρθει τρελαμένο και σχιζοφρενές με μια επιστροφή στην μαυρίλα της αρχής και ένα δεμένο πάντρεμα πρώιμου thrash/death για να καλύψει κάθε σπιθαμή της παρούσας κυκλοφορίας.
To ντεμπούτο των Ελλήνων metallers, έχει μπόλικες επιρροές, αλλά καμιά αντιγραφή, ενώ η σχεδόν κινηματογραφική συνοχή του βγάζει την κατάλληλη Λαβκραφτική αύρα. Όποια μπάντα σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να παίρνει παράδειγμα από τέτοιες πρώτες κυκλοφορίες, ώστε να γραφτεί το μέλλον με χρυσά γράμματα μέσα στο έρεβος, όσο οι φίλοι του μεταφυσικού θα το τιμήσουν δεόντως με αυτά που προβάλλονται στο εσωτερικό του δίσκου.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Μετά τον τελετουργικό και μαύρο πρόλογο, έρχεται το "Beginning Of The End", με μια απόκοσμη ακραία διάθεση, που φέρνει στο μυαλό κλασικές μελωδικές death metal στιγμές, πλάι σε black metal ξεσπάσματα, της παλιάς ελληνικής σχολής με γεμάτα και μεστά riffs. Στο "Spreading Lies" κρατώντας μερικά μόνο στοιχεία από πριν, κατευθυνομαστε προς τον αληθινό χαρακτήρα του δίσκου με thrash σφυροκοπήματα και αυτή τη νεκρομεταλλική αισθητική που δε χάνεται ούτε στη συνέχεια.
Σκοτεινά επικό και ατμοσφαιρικό ακολουθεί το "Welcome To Oblivion, όπου πέρα της metal αισθητικής του, δίνει μια soundtrack-ική γεύση στο σύνολο. Από εκεί και πέρα πιο απειλητικό και επιθετικό θα έρθει το "Survival" να δείξει πως μέσα σε αυτή τη μουσική άβυσσο κρατιόμαστε ακόμα ζωντανοί όσο και αν η κατάσταση γίνεται πιο extreme με τα στροβιλισμένα και ψυχρά κιθαριστικά του ξυράφια.
Το "Daydreaming In The Abyss" έρχεται να μας κάνει να εναρμονιστούμε με το χάος μέσω της catchy εισαγωγής του και της όμορφης δυσαρμονίας που ακολουθεί, σε πιο heavy λειτουργίες με την καφρίλα βέβαια να μη χάνεται, κάτι που θα δοθεί πιο έντονα, σαν σκωτσέζικο ντουζ στο "Paving The Way'' με τους χτυπητούς, βορβορώδεις ήχους και τη βρωμιά του. Τέλος, το "Free Into The Void" θα έρθει τρελαμένο και σχιζοφρενές με μια επιστροφή στην μαυρίλα της αρχής και ένα δεμένο πάντρεμα πρώιμου thrash/death για να καλύψει κάθε σπιθαμή της παρούσας κυκλοφορίας.
To ντεμπούτο των Ελλήνων metallers, έχει μπόλικες επιρροές, αλλά καμιά αντιγραφή, ενώ η σχεδόν κινηματογραφική συνοχή του βγάζει την κατάλληλη Λαβκραφτική αύρα. Όποια μπάντα σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να παίρνει παράδειγμα από τέτοιες πρώτες κυκλοφορίες, ώστε να γραφτεί το μέλλον με χρυσά γράμματα μέσα στο έρεβος, όσο οι φίλοι του μεταφυσικού θα το τιμήσουν δεόντως με αυτά που προβάλλονται στο εσωτερικό του δίσκου.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου