Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Thanatos στο Metal View: Mας λείπει ο αυθορμητισμός, ο ενθουσιασμός και η τρέλα των παλιών ημερών

Πρωτοπόροι στον death metal χώρο της Ολλανδίας, οι Thanatos εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες προσθέτουν με τον τρόπο τους ,το προσωπικό τους λιθαράκι στον Ευρωπαϊκό ήχο. Βάναυσοι και οργισμένοι, με ταχύτητες που κόβουν σαν μαχαίρια, κυκλοφόρησαν φέτος το, αν μη τι άλλο, ισοπεδωτικό "Violent Death Rituals", και ο ιθύνων νους της μπάντας, Stephan Gebedi, δίνει τις δικές του αλήθειες στο Metal View.

-Αρχικά συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Γιατί χρειαστήκατε 6 χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;

Λοιπόν, βασικά η όλη διαδικασία της σύνθεσης δεν χρειάστηκε τόσο πολύ. ξεκινήσαμε να γράφουμε τα κομμάτια το 2018 και τελειώσαμε περίπου ένα χρόνο αργότερα το καλοκαίρι του 2019, αλλά στα χρόνια μεταξύ 2015 και 2018 ήμασταν αρκετά απασχολημένοι και τα πράγματα κάπως ταραγμένα. Πρώτα απ 'όλα, ο Paul και εγώ ήμασταν πολύ απασχολημένοι με τους Hail of Bullets μέχρι το 2017. όταν ζητήθηκε από τον Martin van Drunen να αποχωρήσει από το συγκρότημα το 2015, κι έπρεπε να βρούμε έναν νέο τραγουδιστή και να ξεκινήσουμε τις πρόβες για τις εμφανίσεις που είχαν κανονιστεί για το 2016, κι έτσι βρεθήκαμε με τον Dave Ingram. Αυτό ήταν το βασικό μας επίκεντρό το 2015 και το 2016. Ο Paul ήταν φυσικά πολύ απασχολημένος και με τους Asphyx κι όταν θέλαμε να επικεντρωθούμε ξανά στους Thanatos το 2017, ο ντράμερ μας Yury, μας είπε ότι έπρεπε να φύγει από το συγκρότημα λόγω τραυματισμού στα πόδια που είχε επιδεινωθεί μετά τις ηχογραφήσεις του «Global Purification». Σύντομα σκεφτήκαμε να το διαλύσουμε, αλλά μετά ήρθαμε σε επαφή με τον νέο μας ντράμερ Martin Ooms κι έτσι λίγο αργότερα αρχίσαμε να σκεφτόμαστε νέο υλικό. Έτσι με λίγα λόγια πέρασαν έξι πολυάσχολα χρόνια

-Μετά το τέλος των Hail Of Bullets, πιστεύεις ότι ήταν ευκολότερο για εσένα να εστιάσεις περισσότερο στους Thanatos;

Ναι σίγουρα, γιατί οι Hail of Bullets έπαιξαν πολλές συναυλίες  και ήταν μια πολυάσχολη και υψηλού προφίλ μπάντα. Και δεδομένου ότι ήμουν υπεύθυνος για τα περισσότερα επιχειρηματικά πράγματα, τις επαφές τύπου, τη διαχείριση κι όλα τα παρασκηνιακά, έχω περισσότερο χρόνο να επικεντρωθώ σε ένα μόνο συγκρότημα τώρα.

-Ο τίτλος του "Violent Death Rituals" είναι κάτι που περιέχει τρία στοιχεία του ήχου και της θεματολογίας του νέου σας άλμπουμ;

Ακριβώς, το ύφος και το εξώφυλλο του άλμπουμ απεικονίζει 3 από τα τελετουργικά θανάτου που αναφέρονται στους στίχους των κομματιών καθώς και του ομότιτλου. Ο ενδοκανιβαλλισμός, η ταφή σε κορυφές των βουνών, καθώς και η κηδεία ενός Βίκινγκ . Και ναι, η βία και ο θάνατος αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του ηχητικού και στιχουργικού μας περιεχομένου. Ωστόσο, αρνούμαι να χρησιμοποιήσω τη λέξη «τελετές» για τις ζωντανές εμφανίσεις μας. Πάντα κάθομαι και γελάω λίγο όταν συγκροτήματα αποκαλούν τις συναυλίες τους «τελετουργίες»... πάρα πολύ δράμα για μένα. Οι εμφανίσεις μας βασίζονται στο αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα. Η έντονη συμμετοχή του κοινού με απανωτά headbanigns σε ένα βαρύ και διασκεδαστικό κλίμα, είναι το κύριο συστατικό για μια καλή εμφάνιση death / thrash metal για μένα.


-Βλέπω ότι αυτό το άλμπουμ είναι αρκετά βαρύ και φρέσκο ​​με κάποιες old school επιρροές. Συμφωνείς;

Αυτή είναι πάντα η πρόθεσή μας. οι old school επιρροές είναι και θα είναι πάντα εκεί, αλλά δεν θέλουμε να ακουγόμαστε "παλιομοδίτες" ή "αναχρονιστικοί", οπότε επιλέγουμε έναν οργανικό, αλλά συνάμα σύγχρονο ήχο και παραγωγή.

-Πώς είναι η συνεργασία με τα νέα σας μέλη, τον Martin στα drums και τον Mous στο μπάσο;

Ο ντράμερ μας, ο Martin έχει βασικά ιστορία ως κιθαρίστας. Έπαιζε κατά καιρούς κιθάρα σε συγκροτήματα όπως οι Melechesh και οι Liar of Golgotha, οπότε εκτός από το drumming, είναι επίσης αρκετά καλός κιθαρίστας και έγραψε 2 τραγούδια για το νέο μας άλμπουμ. Ο Mous είναι ξάδερφος του Martin και έπαιξε επίσης στους Melechesh και στους Liar of Golgotha. Ο Mous μπήκε στο συγκρότημα λίγες εβδομάδες πριν ξεκινήσουμε την ηχογράφηση του "Violent Death Rituals", οπότε δεν συνέβαλε στη σύνθεση των τραγουδιών μας, αλλά έκανε πολύ καλή δουλειά στο μπάσο.

-Είστε μια μπάντα που κάθε άλμπουμ έχει έναν μοναδικό ήχο και τώρα έχετε γίνει πιο thrashy. Είναι σκόπιμο ή κάθε φορά προκύπτει φυσικά; Υπάρχει κάτι που θέλετε να κάνετε στο μέλλον και δεν το έχετε κάνει ποτέ πριν;

Δε γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι όλα τα άλμπουμ μας είναι ένα μείγμα death και thrash metal. Μερικά τραγούδια και ίσως ακόμη και κάποια άλμπουμ κλίνουν περισσότερο προς το death metal και άλλα είναι πιο κοντά στο thrash. Αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί μας αρέσουν και τα δύο στυλ και πάντα συνδυάζουμε στοιχεία τόσο των thrash όσο και των death metal ακουσμάτων στα τραγούδια μας… οπότε, όχι, δεν είναι σκόπιμα, συμβαίνει απλά. Η μόνη πρόθεσή μας ήταν να κάνουμε τη μουσική πιο σκοτεινή και λίγο πιο ατμοσφαιρική από ό,τι στο προηγούμενο άλμπουμ και νομίζω ότι το πετύχαμε. Έτσι, για μένα το σκοτάδι στη μουσική, το κάνει λίγο περισσότερο death metal από ό,τι το thrash βασικά, αλλά φυσικά κάποια τραγούδια έχουν τραχιά riffs ... δε θα διαφωνήσω σε αυτό!

- Πόσο απογοητευτική για εσάς είναι αυτή η κατάσταση με τον COVID-19; Είναι δύσκολο για τη δουλειά του κάθε συγκροτήματος;

Ναι, φυσικά είναι χάλια. Σχεδιάζαμε σταδιακά μερικές cool εμφανίσεις και συμμετοχές σε φεστιβάλ, και μόλις κυκλοφορήσαμε έναν υπέροχο δίσκο για τον οποίο είμαστε πραγματικά περήφανοι, αλλά με όσα γίνονται δεν μπορούμε να παίξουμε ζωντανά για να το προωθήσουμε. Αυτή είναι μια πολύ κακή κατάσταση για εμάς, αλλά ευτυχώς από την άλλη δεν είμαστε οικονομικά εξαρτημένοι από το συγκρότημα, όλοι έχουμε κανονικές δουλειές. Βέβαια για τους μουσικούς, τους τεχνικούς, τους promoters και τους ιδιοκτήτες κλαμπ που πρέπει να ζήσουν από τις περιοδείες και τις ζωντανές εμφανίσεις είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα και το αντιλαμβανόμαστε όλοι. Αισθάνομαι άσχημα για αυτούς τους ανθρώπους...

-Το πρώτο σας άλμπουμ κυκλοφόρησε πριν από 30 χρόνια. Βλέπετε διαφορές μεταξύ τότε και τώρα στο συγκρότημα καθώς και στην Ολλανδική death metal σκηνή;

Ναι φυσικά. Τότε όλα ήταν ακόμα καινούργια και φρέσκα και ολόκληρη η σκηνή εξακολουθούσε να αναπτύσσεται σε κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Ήμασταν όλοι νέοι και πεινασμένοι και το κοινό ήταν επίσης νεαρό, άγριο και ενθουσιώδες. Ήταν σίγουρα συναρπαστικές στιγμές. Σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει πιο επαγγελματικά και καλύτερα οργανωμένα, αλλά μου λείπει ο αυθορμητισμός, ο ενθουσιασμός και η τρέλα των παλιών ημερών!



-Υπάρχουν νεότερα ακραία metal συγκροτήματα που να σου αρέσουν;

Από τις "νεότερες" μπάντες μου αρέσουν πολύ ονόματα όπως οι Dyscarnate, Baes και ειδικά οι Misery Index, αλλά φυσικά δεν είναι και τόσο νέες πια. Η Ολλανδία έχει επίσης μερικά ενδιαφέροντα νέα συγκροτήματα όπως οι Bodyfarm, οι Graceless και οι Sepiroth.

-Υπάρχουν σχέδια για περιοδείες και εμφανίσεις στο τέλος του 2020 ή το 2021;

Έχουμε βάλει μερικές ημερομηνίες για τα τέλη του 2020 και το 2021, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πιστεύουμε ότι κάποια από αυτές τις ημερομηνίες θα συμβεί πραγματικά. Τους επόμενους μήνες τα πράγματα ελπίζουμε να γίνουν πιο ξεκάθαρα. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν ανυπομονώ να παίξω σε μισοάδειους χώρους όπου οι άνθρωποι πρέπει να κρατήσουν απόσταση 1,5 μέτρου ή  πρέπει να φορούν μάσκες. Δε μου αρέσει σαν ιδέα που το σκέφτομαι έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, και θα προτιμούσα να μην παίξω καθόλου, αλλά θα δούμε.

-Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου ...

Αν δεν έχετε ακούσει ακόμα το νέο μας άλμπουμ, ρίξτε μια ματιά και μπορείτε να το βρείτε μέσω του δικού μας webshop. Το πιο σημαντικό απ''ολα είναι πως ας ελπίσουμε ότι όλο αυτό με τη φάση του κορονοϊού θα σταματήσει και θα φύγει, ώστε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στον κανονικό τρόπο ζωής μας. Όχι τις μ***κιες με το «νέο κανονικό»!

Γιάννης Χαρτζανιώτης

ΕNGLISH VERSION

-Firstly congratulations for your new album. Why did you need 6 years for a brand new release? 

Well, the actual writing process did not take that long; we started writing in 2018 and were finished about a year later in the Summer of 2019, but the years between 2015 and 2018 were quite busy and a bit messed up; first of all, Paul and me were still very busy with Hail of Bullets until 2017; when we asked Martin van Drunen to leave the band in 2015 we had to find a  new vocalist and start rehearsing the material with Dave Ingram for the shows we had planned in 2016. That was our main focus in 2015 and 2016. Paul was of course also busy with Asphyx and when we wanted to concentrate on Thanatos again in 2017 our drummer Yuri told us he had to leave the band because of a foot injury that had gotten worse after the recordings of ‘Global Purification’. We shortly considered calling it quits, but then we hooked up with our new drummer Martin Ooms and shortly after that we started thinking about new material; so there you have 6 busy years in a nutshell 

-After your departure of Hail Of Bullets, do you think that is easier for you to focus more in Thanatos?

Yes definitely, cause Hail of Bullets played a lot of shows and was a really busy and high-profile band. And since I was responsible for most business stuff, press contacts, management and behind the scenes work, I have more time to focus on one band now.

-The title of "Violent Death Rituals" provides three elements of your new album's sound and thematology?

Yeah, sort of and the album cover depicts 3 of the death rituals mentioned in the lyrics of the title track; endocannibalism, sky burial and a Viking funeral. And yes, violence and death are integral parts of our sound and lyrical content. I refuse to use the word ‘rituals’ for live shows though. I always have to laugh a bit when bands call their gigs ‘rituals’; too much drama for me; our shows are about blood, sweat and tears; intense headbanging and crowd participation and having fun is the main ingredient for a good death/thrash metal show for me. 

-I see that this album is pretty heavy and fresh with some old school influences. Do you agree?

That’s always our intention; the old school influences will always be there, but we don’t want to sound ‘old’ or ‘dated’, so we choose for an organic, yet contemporary sound and production.

-How is the collaboration with your new members Martin on drums and Mous on bass?

Our drummer Martin also has a history as a guitarist; he played guitar in bands like Melechesh and Liar of Golgotha, so apart from drumming, he’s also a pretty good guitarist and he wrote 2 songs for the new album. Mous is actually Martin’s cousin and also played in Melechesh and Liar of Golgotha. Mous joined the band a few weeks before we started recording Violent Death Rituals, so he didn’t contribute to the song writing but he did a great job with the bass parts.

-You are a band that every single album has a unique sound, and now you have become more thrashy. Is it something intentional or every time became naturally? Is there something that you want to do in the future and you have never done before? 

I don’t know. I think all our albums are a mixture of death and thrash metal. Some songs and maybe even some albums lean more towards death metal and others are more thrashy. It just happens as we like both styles and always combine elements of both thrash and death metal in our songs… So, not it’s not intentionally.. it just happens. The only intention we had was too make the music sound darker and a bit more atmospheric than on the previous album and I think we succeeded. So for me the darkness in the music, makes it a bit more death metal than thrash actually, but of course some songs have thrashy riffs…not gonna argue about that!

-How disappointing for you is this COVID-19 situation? Is it difficult for the bands' work?

Yes of course it sucks; we planned quiet a few cool shows and festivals and we have just released a great record that we’re really proud of but we cannot play live to promote it. That’s a really bad situation for us, but luckily we’re not financially dependant of the band, we all have regular jobs, so for the musicians, sound guys, promoters and club owners who have to make a living from touring and live shows it’s much worse; I really feel bad for those people…

-Your first album released 30 years ago. Do you see any differences between then and now inside the band and in Dutch death metal scene?

Yes of course. Back then everything was still new and fresh and the whole scene was still developing in something really special; we were all still young and hungry and the audiences were also young, wild and enthusiastic. Those were exciting times for sure. Nowadays things have become more professional and better organised, but I do miss the spontaneity, enthusiasm and craziness of the old days!

-Are there any newer extreme metal bands that you like?

Of the ‘newer’ bands I really like bands like Dyscarnate, Baes and especially Misery Index, but they’re not really ‘new’ anymore of course. Holland also has some interesting new bands like Bodyfarm, Graceless and Sepiroth

-Have you any plans for tours and shows at the end of 2020 or in 2021?

We have some dates lined up for the end of 2020 and 2021, but at this moment we don’t kow if any of these dates will actually happen. The next few months things will hopefully become more clear. But to be honest I’m not looking forward to play to half empty venues where people have to keep 1.5 meter distance and/or have to wear mouth caps… I’m really not looking forward to that and personally I’d rather play no shows at all instead of having to do something like that, but we’ll see. 

-Thank you for the interview, the last words are yours...

OK, if you haven’t heard our new album yet, please check it out! We’re selling it via our own webstore as well. And most important, let’s hope this whole Corona shit will be beaten and go away, so we can get back to our normal life style. Not the ‘new normal’; fuck that shit! 

John Hartzaniotis





Δεν υπάρχουν σχόλια: