Μοναδικοί στο είδος τους, και αρκετά αλέγκροι και γουστόζικοι, οι Αμερικάνοι Imperial Triumphant, συμπληρώνουν φέτος 15 χρόνια ύπαρξης. Με αρκετές αλλαγές στο ύφος τους καθ'όλη την πάροδο του χρόνου, βρήκαν τον εαυτό τους σε ένα αλλόκοτο και δυσκολοχώνευτο avant garde extreme στυλ, που φέτος, μέσω του "Alphaville" ανεβάζουν τον πήχη κάνοντας τους ένα πολύ καυτό όνομα για τα δεδομένα του ήχου τους και της ίδιας τους της πόλης, που τόσο τους επηρεάζει.
Ήδη από το εναρκτήριο "Rotted Futures", και πίσω από το ομιχλώδες καυσαέριο της Νέας Υόρκης, βλέπουμε τον γκρίζο και δύσκολο χαρακτήρα του δίσκου, μέσα από μπερδεμένα και σκληρά riffs, που μετουσιώνουν την τεχνική με την απαιτούμενη ατμόσφαιρα του ακραίου ήχου. Το "Excelsior" στη συνέχεια, με τις έντονες μπασογραμμές του, και τα γρήγορα τύμπανα του, βάζει πλώρη για πιο ωμά μονοπάτια, στο ίδιο όμως περίεργο και πολυδιάστατο σκεπτικό όσο τα πρώτα jazz στοιχεία μπαίνουν αμυδρά, περιμένοντας τα "City Swine" και "Atomic Age" να τα αναδείξουν μέσα από τον κατραμιασμένο, κολασμένο τους χαρακτήρα που ιδίως στο πρώτο θυμίζει Deathspell Omega και Portal, ενώ το δεύτερο δε, πάει στο στυλ των Oranssi Pazuzu.
Μέσω του "Transmission To Mercury" οδηγούμαστε σε μια film noir αισθητική, με το εισαγωγικό πιάνο να κατευνάζει λίγο τα πνεύματα, μέχρι αυτά να λυσσάξουν ξανά μέσα στην μητροπολιτική βουή και τα στοιχεία που συναντήσαμε παραπάνω, ενώ με το ομώνυμο "Alphaville" μπαίνουμε στο πρώτο μετρό για το άγνωστο, αφού οι τριζάτες industrial πινελιές, έρχονται σαν bonus στην χαοτική και δυστοπική διάθεση του αενάως πειραματικού γκρουπ.
Με τελευταίο δικό τους κομμάτι, το "The Greater Good", βλέπουμε το ιδιόμορφο black metal τους να παίρνει έναν πιο σύγχρονο groove/death χαρακτήρα με αρκετές μελωδίες, κραυγές οδύνης και soundtrack-ικά ψήγματα. Βέβαια ο επίλογος θα γραφτεί επίσημα με δύο ιδιαίτερες και διαφορετικές μεταξύ τους διασκευές, το "Experiment" των Voivod, και το "Happy Home" των The Residents, εξ ολοκλήρου κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Αμερικάνων, μαστορεύοντας για ακόμα μια φορά αριστοτεχνικά το σκότος με την ταυτότητα και των τριών γκρουπ.
H μεσοπολεμική jazz διάθεση με τον μοντερνισμό του προηγούμενου άλμπουμ δε βρίσκει μεγάλη θέση εδώ, αφού το ταυτόσημο νεοϋορκέζικο ιδίωμα μεταφέρεται στα αμιγώς metal όργανα, με αποτέλεσμα ο νέος δίσκος των Imperial Triumphant να μιλάει αποκλειστικά στο σήμερα...και ίσως και στο αύριο. Το "Alphaville" είναι ιδιοφυΐες με τα κομμάτια που συμπληρώνουν αυτό το παζλ, και δείχνει περίτρανα ότι τίποτα δεν είναι μονόπλευρο στη ζωή, ούτε καν το πιο μοχθηρό μουσικό είδος αφού και εκεί όλα μπορούν να δημιουργήσουν εικόνες για το παρελθόν, το παρόν ή και το μέλλον.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Εδώ μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη της μπάντας στο Metal View: https://metal-view.blogspot.com/2020/07/imperial-triumphant-metal-view.html
Ήδη από το εναρκτήριο "Rotted Futures", και πίσω από το ομιχλώδες καυσαέριο της Νέας Υόρκης, βλέπουμε τον γκρίζο και δύσκολο χαρακτήρα του δίσκου, μέσα από μπερδεμένα και σκληρά riffs, που μετουσιώνουν την τεχνική με την απαιτούμενη ατμόσφαιρα του ακραίου ήχου. Το "Excelsior" στη συνέχεια, με τις έντονες μπασογραμμές του, και τα γρήγορα τύμπανα του, βάζει πλώρη για πιο ωμά μονοπάτια, στο ίδιο όμως περίεργο και πολυδιάστατο σκεπτικό όσο τα πρώτα jazz στοιχεία μπαίνουν αμυδρά, περιμένοντας τα "City Swine" και "Atomic Age" να τα αναδείξουν μέσα από τον κατραμιασμένο, κολασμένο τους χαρακτήρα που ιδίως στο πρώτο θυμίζει Deathspell Omega και Portal, ενώ το δεύτερο δε, πάει στο στυλ των Oranssi Pazuzu.
Μέσω του "Transmission To Mercury" οδηγούμαστε σε μια film noir αισθητική, με το εισαγωγικό πιάνο να κατευνάζει λίγο τα πνεύματα, μέχρι αυτά να λυσσάξουν ξανά μέσα στην μητροπολιτική βουή και τα στοιχεία που συναντήσαμε παραπάνω, ενώ με το ομώνυμο "Alphaville" μπαίνουμε στο πρώτο μετρό για το άγνωστο, αφού οι τριζάτες industrial πινελιές, έρχονται σαν bonus στην χαοτική και δυστοπική διάθεση του αενάως πειραματικού γκρουπ.
Με τελευταίο δικό τους κομμάτι, το "The Greater Good", βλέπουμε το ιδιόμορφο black metal τους να παίρνει έναν πιο σύγχρονο groove/death χαρακτήρα με αρκετές μελωδίες, κραυγές οδύνης και soundtrack-ικά ψήγματα. Βέβαια ο επίλογος θα γραφτεί επίσημα με δύο ιδιαίτερες και διαφορετικές μεταξύ τους διασκευές, το "Experiment" των Voivod, και το "Happy Home" των The Residents, εξ ολοκλήρου κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Αμερικάνων, μαστορεύοντας για ακόμα μια φορά αριστοτεχνικά το σκότος με την ταυτότητα και των τριών γκρουπ.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Εδώ μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη της μπάντας στο Metal View: https://metal-view.blogspot.com/2020/07/imperial-triumphant-metal-view.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου