Οι Evanescence αναντίρρητα αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα και δυνατότερα ονόματα στον σκληρό ήχο, τις τελευταίες δεκαετίες, γεμάτοι από hits και πληθώρα βραβεύσεων. Πρόσφατα ανακοίνωσαν τη δημιουργία του νέου τους άλμπουμ, δημοσιεύοντας και ένα φρέσκο κομμάτι. Για το παρασκήνιο αυτής της διαδικασίας, τα προβλήματα λόγω του covid-19 καθώς και πολλά ακόμα, εντός και εκτός του επερχόμενου "The Bitter Truth", η κιθαρίστρια του σχήματος, Jen Majura βρέθηκε σε μια αναπάντεχη και ευχάριστη κουβέντα με εμάς.
-Αρχικά πως βλέπεις από τη μεριά σου όλη αυτή την κατάσταση με τον κορωνοϊό και πως πέρασες τον χρόνο σου όλη αυτή την περίοδο;
Προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα μπορώ για τον εαυτό μου και να κάθομαι σπίτι, γιατί όντως είναι μια δύσκολη περίοδος, και εννοείται ψάχνω κάθε εναλλακτική να περνάω καλά και να στρέφομαι επίσης προς τη μουσική. Βλέπεις πως αυτό το πράγμα δεν ξεχωρίζει κανέναν, ούτε φύλο, ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία..απολύτως τίποτα, όλοι είμαστε ένα απέναντι στην πανδημία. Με ενοχλεί που βλέπω κόσμο να μη δέχεται να συμβαδίσει με αυτό που περνάμε, αν και από την άλλη υπάρχει μια ξεχωριστή και πρωτότυπη επικοινωνία του ενός προς τον άλλον, ενώ και η τέχνη βοηθάει στο να ηρεμούν κάπως τα πράγματα. Ίσως όλη αυτή η κατάσταση να μας διδάξει τι πραγματικά αξίζει να μας απασχολεί και τι όχι. Είναι σαν να σβήνουν όλα και να ξεκινάμε από το μηδέν, μέχρι να βρούμε την κανονικότητα μας, τη ζωή και τις νέες αξίες. Προτιμώ σε κάθε τι που συμβαίνει να βλέπω τα θετικά που ίσως να μας δίνονται, δε βοηθάει να είμαστε με κατεβασμένα μούτρα σε τέτοιες στιγμές.
-Οπότε ό,τι κάνεις είναι σε συνθήκες καραντίνας;
Κάπως έτσι. Στη Γερμανία, όπου ζω, δε βρισκόμαστε σε καραντίνα, και μπορείς να κυκλοφορήσεις, αλλά μόνο με μάσκα και προσοχή. Παρόλα αυτά, προτιμώ να μένω σπίτι, να παίζω συνεχώς μουσική, να δέχομαι κάποιους φίλους, και γενικότερα να μην κυκλοφορώ σαν να μη συμβαίνει τίποτα τριγύρω, χαχα.
-Σχετικά με το νέο κομμάτι των Evanescence, "Wasted On You", το βιντεοσκοπήσατε μόνοι σας. Πώς αποφασίσατε για αυτή την κίνηση;
Είναι ένα κομμάτι που κατά κάποιον τρόπο περιγράφει συναισθήματα και σκέψεις με μελαγχολία και ανησυχία. Αποφασίσαμε το ύφος του κομματιού να το προβάλλουμε κι εμείς με έναν τρόπο που ταιριάζει, κι έτσι ο καθένας από το σπίτι του βιντεοσκόπησε τα μέρη του και τις οπτικές του μέσω του κινητού του. Σε αυτό μας βοήθησε ένας εκπληκτικός επαγγελματίας, ο Paul Brown, που μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με τους Motley Crue και τον Marilyn Manson. Έτσι θέλαμε να δείξουμε πως ο καθένας πολεμάει μόνος του, χωριστά από τους άλλους ανθρώπους, και έτσι όπως έχουν τα πράγματα δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Αφού καθόμασταν σπίτι, ήταν εύκολο να το προβάλλουμε προς τα έξω και σίγουρα ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί με αυτό. Για εμένα προσωπικά, το "Wasted On You" ήταν ό,τι έπρεπε για αυτή την εποχή που ζούμε, και μπορεί να χαρακτηριστεί σε όλα του ως μια ηχηρή δήλωση. Η μουσική πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους, να μιλά μέσα τους, και νομίζω πως σαν Evanescence το καταφέραμε αυτό.
-Ξέρεις αυτό το κομμάτι ήδη έχει αρχίσει και παίζει στα ελληνικά ραδιόφωνα, και είστε και μία από τις πιο αγαπητές μπάντες εδώ. Γενικά πιστεύεις πως θα εξελιχθεί ως ένα κλασικό κομμάτι των Evanescence;
Ω Θέε μου, δε ξέρω τι να πω, χαχα. Αρχικά χαίρομαι πολύ για αυτό! Όσον αφορά το κομμάτι, σίγουρα για να θεωρήσουμε πως κάτι γίνεται "κλασικό" πρέπει να περάσει κάποιος καιρός, να προωθηθεί και κατάλληλα και είναι ωραίο που ίσως μπορεί να εξελιχθεί έτσι. Βέβαια, όπως έχει πει και η Amy, δεν προοριζόταν να γίνει αυτό το πρώτο μας single αλλά με την πανδημία τα πράγματα άλλαξαν και είδαμε πως ένα όμορφο κομμάτι σαν αυτό θα ταίριαζε να κυκλοφορήσει. Εγώ όποτε ακούω το κομμάτι κλείνω τα μάτια και νιώθω πως επικοινωνώ νοητά με τα υπόλοιπα παιδιά από το συγκρότημα.
-Μιας και δε ξέρουμε μέχρι στιγμής τα υπόλοιπα κομμάτια, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το "ομότιτλο του δίσκου" αφού περιέχει στους στίχους του το "Bitter Truth" ή θα υπάρχει γενικά ένα concept γύρω από αυτό;
Αυτή είναι πραγματικά δύσκολη ερώτηση, χαχα όσο περίεργο κι αν φαίνεται! Η αλήθεια είναι πως έχουμε ηχογραφήσει μόνο τέσσερα κομμάτια από το νέο άλμπουμ αν και έχουμε γράψει πολύ υλικό που δεν προλάβαμε μέχρι στιγμής να συνεχίσουμε. Είναι πολύ νωρίς για να το ξέρουμε αυτό ακόμα, αφού όλα έχουν "παγώσει"κι εγώ δε μπορώ να πάω ακόμα στις ΗΠΑ για να συνεχίσω με τα παιδιά. Με το καλό, η συνέχεια θα δείξει προς τα που θα κατευθυνθούν τα πράγματα...
-Γενικά έχετε προσπαθήσει να βάλετε ένα πλάνο για την ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου;
Αυτό πρέπει να το ρωτήσεις στο "αφεντικό" μου, χαχα! Η αλήθεια είναι πως η Amy ίσως ξέρει καλύτερα, αλλά θέλουμε μέχρι το τέλος της χρονιάς να έχουμε κάνει κάτι.
-Η προετοιμασία που έχει γίνει, δουλεύτηκε εξ αποστάσεως ή βρεθήκατε για να δουλέψετε;
Ξεκινήσαμε όταν πήγα στην Αμερική για να παρευρεθώ στο NAMM Show, τον Ιανουάριο, οπότε και ξεκινήσαμε τις διαδικασίες και τις ηχογραφήσεις. Πέρασα δύο εβδομάδες στο στούντιο και ήταν κάτι εξουθενωτικό που για λίγο με τρόμαξε. Είναι η πρώτη φορά που γράφω με τη μπάντα καινούριο υλικό , μιας και με τον προηγούμενο δίσκο, "Synthesis", θέλαμε απλώς να βάλουμε ένα "μοντέρνο κοστούμι" στα γνωστά κομμάτια μας, ενώ τώρα ξεκινήσαμε κάτι εντελώς καινούριο, και θέλαμε να χωρέσουμε μέσα τον συναισθηματισμό και τον χαρακτήρα μας. Είναι κάτι που θέλουμε να πετύχουμε όταν συναντιόμαστε, και με βοηθάει ο τρόπος που δουλεύει η Amy και συνεργαζόμαστε μεταξύ μας. Από εκεί και πέρα το "τρομακτικό" της υπόθεσης είναι κάτι εντελώς "δικό" μου αφού νιώθω πως η "μικρή Jen" είναι σε μια τέτοια μπάντα και γράφει νέα κομμάτια, και μαθαίνει νέα πράγματα. Όλο αυτό ταυτόχρονα ακούγεται τόσο τέλειο, χαχα. Νιώθω πως όταν γράφουμε μουσική, η χημεία μας δημιουργεί κάτι μαγικό, και πραγματικά ανυπομονώ να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε, αλλά δυστυχώς δεν είναι στο χέρι κανενός!
-Γενικά βλέπεις κι άλλες δυσκολίες στη δημιουργία ενός δίσκου με όλα όσα συμβαίνουν;
Θα μπορούσε, δε ξέρω. Η δική μου άποψη είναι πως κάπως, κάτι μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά και να τα καταφέρουμε σε οποιονδήποτε τομέα της δουλειάς μας, απλώς ο άνθρωπος είναι από τη φύση του φτιαγμένος να μένει σε όσα έχει συνηθίσει. Φυσικά δε μπορούμε να περιοδεύσουμε και να συναντήσουμε κόσμο, αλλά από τη στιγμή που όλα γίνονται online, το να κυκλοφορήσει η μουσική δεν είναι δύσκολο, ώστε να προωθηθεί κιόλας. Ίσως παλαιότερα κάποια πράγματα να φάνταζαν πιο σκληρά, αλλά τώρα ένα τραγούδι, ένα βίντεο ή κάτι σχετικό καταφέρνει να κρατήσει μια μπάντα στην επικαιρότητα, και να παρουσιαστεί στον κόσμο. Η καλύτερη εποχή να ακούσεις μουσική είναι τώρα, οπότε δε χρειάζεται να κάνουμε τα πράγματα δυσκολότερα!
-Σχετικά με αυτό που λες μου δίνεις πάσα, αφού βλέπω πολλές μπάντες να κάνουν διάφορα streamings μεταξύ τους ή να μαζεύονται για κάποια ψηφιακά shows. Είναι κάτι που σας έχει περάσει από το μυαλό;
H Amy κάνει κάποια βιντεάκια με μερικά κομμάτια μας, ή διασκευές σαν το "Cruel Summer", που είναι πολύ χαλαρά και διασκεδαστικά και αρκετές φορές συμμετέχουμε ή καθόμαστε και τα σχολιάζουμε. Παρόλα αυτά δε σκεφτόμαστε να κάνουμε κάποιου τέτοιου είδους εμφάνιση και να παίξουμε όλοι μαζί. Κανένα live streaming δε μπορεί να αναπληρώσει το πάθος και τη δυναμική μιας αληθινής συναυλίας. Είναι αδύνατο για εμένα να παίζεις κάποιο show και να μη βλέπεις τα πρόσωπα των οπαδών σου που σε κοιτούν κατάματα και είναι εκεί για εσένα και την τέχνη σου.
-Εσύ προσωπικά όλο αυτό το διάστημα μαζεύεις μουσικούς και κάνεις στο YouTube το "1 min jammms". Πώς προέκυψε αυτό;
Ω ναι χαχα! Όλα ξεκίνησαν πάνω στην πλάκα, σε ένα τηλεφώνημα που είχα με έναν καλό μου φίλο, τον Kyle Hughes, που είναι ντράμερ του Marco Mendoza (Thin Lizzy, Whitesnake), και λέγαμε να κάνουμε ένα τραγούδι μαζί και να τζαμάρουμε. Η απάντηση μου ήταν "αμέ, γιατί όχι", κι έτσι μαζί με τον Alen Brentini στην κιθάρα, και εμένα στη φωνή ξεκίνησε αυτό το μικρό εγχείρημα που βγήκε και λίγο...καταλάθως χαχα. Στη συνέχεια έγινε σαν συνήθεια και ήθελα κάθε εβδομάδα να δίνω ένα λεπτό χαράς προς τα έξω, για αυτό πάντα διαλέγω ένα εύθυμο, αισιόδοξο τραγούδι. Δε θέλω με τους μουσικούς που έχω κάθε φορά να δείχνουμε τις μουσικές μας ικανότητες, απλώς να περνάμε καλά και να βγαίνει λίγο χιούμορ σε όλο αυτό, μια τρέλα!
-Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ το "Got My Mind Set On You" του George Harrison, με τον Gus G και τον Mike Portnoy, γιατί είναι από τα κομμάτια που λάτρεψα στην παιδική μου ηλικία...
Χαχα, τι γλυκό αυτό! Περίμενα πως θα μου ανέφερες τον Gus, και χαίρομαι που ο κόσμος διασκεδάζει με κάτι τέτοιο, μάλιστα το συγκεκριμένο είναι από τα πιο δημοφιλή που έχουμε κάνει. Αρχικά απορούσα πως μουσικοί σαν τον Mike Portnoy, ή τον Mike Mangini των Dream Theater, τον Alex Skolnick από τους Testament θα μπορούσαν να δεχτούν, και τελικά όλοι ήθελαν λίγη από αυτή την τρέλα! Κάτι εξίσου αστείο και διασκεδαστικό θα παρουσιάσω και το άλλο Σάββατο με καλεσμένο τον Billy Sheehan. Όπως είπα, είναι ένας τρόπος ο κόσμος που αγαπά τη μουσική να ξεφεύγει λίγο και να περνάει καλά, είναι κάτι που ειδικά τώρα όλοι έχουμε ανάγκη.
-Επίσης κατά τη γνώμη μου είναι ένας τρόπος να είσαι σε επαφή με μουσικούς που δε μπορείς πλέον να συναντήσεις σε κάποιο φεστιβάλ ή σε περιοδεία. Συμφωνείς;
Ακριβώς: Γενικά θέλω να μην απομακρύνομαι και να έχω επικοινωνία με φίλους και συνεργάτες, και είναι ένας τρόπος αυτός, σίγουρα. Με κάποιους από αυτούς μπορεί να έχω συναντηθεί μόνο μία φορά, αλλά είναι ωραίο που κρατήσαμε επικοινωνία, τζαμάραμε μαζί κι έχω μια ανάμνηση μαζί τους. Μέσα σε όλα, είναι ωραίο φίλοι κάθε μπάντας να βλέπουν και κάτι διαφορετικό από όσα ξέρουν ή και να μαθαίνουν τραγούδια που ενδεχομένως δεν ήξεραν.
Φέτος συμπληρώνεις πέντε χρόνια ως μέλος των Evanescence. Τι άλλαξε σε εσένα από τότε;
Η είσοδος μου στη μπάντα είναι κάτι που αναμφίβολα στιγμάτισε τη ζωή μου. Μπορώ να πω πως μέσα σε αυτή τη συνεργασία ωρίμασα κάπως κι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Επίσης η εμπειρία μου στο σανίδι άλλαξε ενώ υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει κάτι από εμένα, κι αυτό έφερε μια δραστική αλλαγή σε εμένα. Γενικά με αυτή τη συνεργασία έμαθα να δουλεύω υπεύθυνα και κάποιες φορές με πίεση, αλλά όλα λειτουργούν παραγωγικά και το αγαπώ αυτό. Μου αρέσει που έχω την ευκαιρία και το βήμα να μιλώ στο κοινό με τη μουσική και να βοηθάω με τον τρόπο μου στην καλυτέρευση του. Ελπίζω σύντομα κάθε τι που αφήσαμε στη μέση να το συνεχίσουμε γιατί μου έλειψε να γυρνώ τον κόσμο και να παίζω σε συναυλίες.
-Σχετικά με αυτό, τέλος, υπάρχουν ιδέες ή πλάνα για εμφανίσεις μετά από όλο αυτό, πιθανόν το 2021;
Τίποτα δεν είναι ακόμα βέβαιο και σταθερό, αλλά θέλω ξανά να ενώσουμε τις ενέργειες μας με τον κόσμο σε κάθε εμφάνιση. Είχαμε κανονίσει περιοδεία με τους Within Temptation για την άνοιξη που μας πέρασε καθώς και κάποιες εμφανίσεις για το Φθινόπωρο, οι οποίες ακυρώθηκαν και θέλουμε να δούμε τι θα κάνουμε και αν θα προσθέσουμε κι άλλες.
-Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη Jen, ο επίλογος είναι δικός σου...
Σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ για μια τόσο όμορφη και αυθόρμητη κουβέντα. Ελπίζω όλοι να είστε ασφαλείς και υγιείς, δώστε βάση στη χαρούμενη πλευρά της ζωής και σε κάθε τι σας κάνει ευτυχισμένους. Να προσέχετε και να είστε γεμάτοι με φως και τρέλα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
-Αρχικά πως βλέπεις από τη μεριά σου όλη αυτή την κατάσταση με τον κορωνοϊό και πως πέρασες τον χρόνο σου όλη αυτή την περίοδο;
Προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα μπορώ για τον εαυτό μου και να κάθομαι σπίτι, γιατί όντως είναι μια δύσκολη περίοδος, και εννοείται ψάχνω κάθε εναλλακτική να περνάω καλά και να στρέφομαι επίσης προς τη μουσική. Βλέπεις πως αυτό το πράγμα δεν ξεχωρίζει κανέναν, ούτε φύλο, ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία..απολύτως τίποτα, όλοι είμαστε ένα απέναντι στην πανδημία. Με ενοχλεί που βλέπω κόσμο να μη δέχεται να συμβαδίσει με αυτό που περνάμε, αν και από την άλλη υπάρχει μια ξεχωριστή και πρωτότυπη επικοινωνία του ενός προς τον άλλον, ενώ και η τέχνη βοηθάει στο να ηρεμούν κάπως τα πράγματα. Ίσως όλη αυτή η κατάσταση να μας διδάξει τι πραγματικά αξίζει να μας απασχολεί και τι όχι. Είναι σαν να σβήνουν όλα και να ξεκινάμε από το μηδέν, μέχρι να βρούμε την κανονικότητα μας, τη ζωή και τις νέες αξίες. Προτιμώ σε κάθε τι που συμβαίνει να βλέπω τα θετικά που ίσως να μας δίνονται, δε βοηθάει να είμαστε με κατεβασμένα μούτρα σε τέτοιες στιγμές.
-Οπότε ό,τι κάνεις είναι σε συνθήκες καραντίνας;
Κάπως έτσι. Στη Γερμανία, όπου ζω, δε βρισκόμαστε σε καραντίνα, και μπορείς να κυκλοφορήσεις, αλλά μόνο με μάσκα και προσοχή. Παρόλα αυτά, προτιμώ να μένω σπίτι, να παίζω συνεχώς μουσική, να δέχομαι κάποιους φίλους, και γενικότερα να μην κυκλοφορώ σαν να μη συμβαίνει τίποτα τριγύρω, χαχα.
-Σχετικά με το νέο κομμάτι των Evanescence, "Wasted On You", το βιντεοσκοπήσατε μόνοι σας. Πώς αποφασίσατε για αυτή την κίνηση;
Είναι ένα κομμάτι που κατά κάποιον τρόπο περιγράφει συναισθήματα και σκέψεις με μελαγχολία και ανησυχία. Αποφασίσαμε το ύφος του κομματιού να το προβάλλουμε κι εμείς με έναν τρόπο που ταιριάζει, κι έτσι ο καθένας από το σπίτι του βιντεοσκόπησε τα μέρη του και τις οπτικές του μέσω του κινητού του. Σε αυτό μας βοήθησε ένας εκπληκτικός επαγγελματίας, ο Paul Brown, που μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με τους Motley Crue και τον Marilyn Manson. Έτσι θέλαμε να δείξουμε πως ο καθένας πολεμάει μόνος του, χωριστά από τους άλλους ανθρώπους, και έτσι όπως έχουν τα πράγματα δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Αφού καθόμασταν σπίτι, ήταν εύκολο να το προβάλλουμε προς τα έξω και σίγουρα ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί με αυτό. Για εμένα προσωπικά, το "Wasted On You" ήταν ό,τι έπρεπε για αυτή την εποχή που ζούμε, και μπορεί να χαρακτηριστεί σε όλα του ως μια ηχηρή δήλωση. Η μουσική πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους, να μιλά μέσα τους, και νομίζω πως σαν Evanescence το καταφέραμε αυτό.
-Ξέρεις αυτό το κομμάτι ήδη έχει αρχίσει και παίζει στα ελληνικά ραδιόφωνα, και είστε και μία από τις πιο αγαπητές μπάντες εδώ. Γενικά πιστεύεις πως θα εξελιχθεί ως ένα κλασικό κομμάτι των Evanescence;
Ω Θέε μου, δε ξέρω τι να πω, χαχα. Αρχικά χαίρομαι πολύ για αυτό! Όσον αφορά το κομμάτι, σίγουρα για να θεωρήσουμε πως κάτι γίνεται "κλασικό" πρέπει να περάσει κάποιος καιρός, να προωθηθεί και κατάλληλα και είναι ωραίο που ίσως μπορεί να εξελιχθεί έτσι. Βέβαια, όπως έχει πει και η Amy, δεν προοριζόταν να γίνει αυτό το πρώτο μας single αλλά με την πανδημία τα πράγματα άλλαξαν και είδαμε πως ένα όμορφο κομμάτι σαν αυτό θα ταίριαζε να κυκλοφορήσει. Εγώ όποτε ακούω το κομμάτι κλείνω τα μάτια και νιώθω πως επικοινωνώ νοητά με τα υπόλοιπα παιδιά από το συγκρότημα.
-Μιας και δε ξέρουμε μέχρι στιγμής τα υπόλοιπα κομμάτια, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το "ομότιτλο του δίσκου" αφού περιέχει στους στίχους του το "Bitter Truth" ή θα υπάρχει γενικά ένα concept γύρω από αυτό;
Αυτή είναι πραγματικά δύσκολη ερώτηση, χαχα όσο περίεργο κι αν φαίνεται! Η αλήθεια είναι πως έχουμε ηχογραφήσει μόνο τέσσερα κομμάτια από το νέο άλμπουμ αν και έχουμε γράψει πολύ υλικό που δεν προλάβαμε μέχρι στιγμής να συνεχίσουμε. Είναι πολύ νωρίς για να το ξέρουμε αυτό ακόμα, αφού όλα έχουν "παγώσει"κι εγώ δε μπορώ να πάω ακόμα στις ΗΠΑ για να συνεχίσω με τα παιδιά. Με το καλό, η συνέχεια θα δείξει προς τα που θα κατευθυνθούν τα πράγματα...
-Γενικά έχετε προσπαθήσει να βάλετε ένα πλάνο για την ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου;
Αυτό πρέπει να το ρωτήσεις στο "αφεντικό" μου, χαχα! Η αλήθεια είναι πως η Amy ίσως ξέρει καλύτερα, αλλά θέλουμε μέχρι το τέλος της χρονιάς να έχουμε κάνει κάτι.
-Η προετοιμασία που έχει γίνει, δουλεύτηκε εξ αποστάσεως ή βρεθήκατε για να δουλέψετε;
Ξεκινήσαμε όταν πήγα στην Αμερική για να παρευρεθώ στο NAMM Show, τον Ιανουάριο, οπότε και ξεκινήσαμε τις διαδικασίες και τις ηχογραφήσεις. Πέρασα δύο εβδομάδες στο στούντιο και ήταν κάτι εξουθενωτικό που για λίγο με τρόμαξε. Είναι η πρώτη φορά που γράφω με τη μπάντα καινούριο υλικό , μιας και με τον προηγούμενο δίσκο, "Synthesis", θέλαμε απλώς να βάλουμε ένα "μοντέρνο κοστούμι" στα γνωστά κομμάτια μας, ενώ τώρα ξεκινήσαμε κάτι εντελώς καινούριο, και θέλαμε να χωρέσουμε μέσα τον συναισθηματισμό και τον χαρακτήρα μας. Είναι κάτι που θέλουμε να πετύχουμε όταν συναντιόμαστε, και με βοηθάει ο τρόπος που δουλεύει η Amy και συνεργαζόμαστε μεταξύ μας. Από εκεί και πέρα το "τρομακτικό" της υπόθεσης είναι κάτι εντελώς "δικό" μου αφού νιώθω πως η "μικρή Jen" είναι σε μια τέτοια μπάντα και γράφει νέα κομμάτια, και μαθαίνει νέα πράγματα. Όλο αυτό ταυτόχρονα ακούγεται τόσο τέλειο, χαχα. Νιώθω πως όταν γράφουμε μουσική, η χημεία μας δημιουργεί κάτι μαγικό, και πραγματικά ανυπομονώ να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε, αλλά δυστυχώς δεν είναι στο χέρι κανενός!
-Γενικά βλέπεις κι άλλες δυσκολίες στη δημιουργία ενός δίσκου με όλα όσα συμβαίνουν;
Θα μπορούσε, δε ξέρω. Η δική μου άποψη είναι πως κάπως, κάτι μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά και να τα καταφέρουμε σε οποιονδήποτε τομέα της δουλειάς μας, απλώς ο άνθρωπος είναι από τη φύση του φτιαγμένος να μένει σε όσα έχει συνηθίσει. Φυσικά δε μπορούμε να περιοδεύσουμε και να συναντήσουμε κόσμο, αλλά από τη στιγμή που όλα γίνονται online, το να κυκλοφορήσει η μουσική δεν είναι δύσκολο, ώστε να προωθηθεί κιόλας. Ίσως παλαιότερα κάποια πράγματα να φάνταζαν πιο σκληρά, αλλά τώρα ένα τραγούδι, ένα βίντεο ή κάτι σχετικό καταφέρνει να κρατήσει μια μπάντα στην επικαιρότητα, και να παρουσιαστεί στον κόσμο. Η καλύτερη εποχή να ακούσεις μουσική είναι τώρα, οπότε δε χρειάζεται να κάνουμε τα πράγματα δυσκολότερα!
-Σχετικά με αυτό που λες μου δίνεις πάσα, αφού βλέπω πολλές μπάντες να κάνουν διάφορα streamings μεταξύ τους ή να μαζεύονται για κάποια ψηφιακά shows. Είναι κάτι που σας έχει περάσει από το μυαλό;
H Amy κάνει κάποια βιντεάκια με μερικά κομμάτια μας, ή διασκευές σαν το "Cruel Summer", που είναι πολύ χαλαρά και διασκεδαστικά και αρκετές φορές συμμετέχουμε ή καθόμαστε και τα σχολιάζουμε. Παρόλα αυτά δε σκεφτόμαστε να κάνουμε κάποιου τέτοιου είδους εμφάνιση και να παίξουμε όλοι μαζί. Κανένα live streaming δε μπορεί να αναπληρώσει το πάθος και τη δυναμική μιας αληθινής συναυλίας. Είναι αδύνατο για εμένα να παίζεις κάποιο show και να μη βλέπεις τα πρόσωπα των οπαδών σου που σε κοιτούν κατάματα και είναι εκεί για εσένα και την τέχνη σου.
-Εσύ προσωπικά όλο αυτό το διάστημα μαζεύεις μουσικούς και κάνεις στο YouTube το "1 min jammms". Πώς προέκυψε αυτό;
Ω ναι χαχα! Όλα ξεκίνησαν πάνω στην πλάκα, σε ένα τηλεφώνημα που είχα με έναν καλό μου φίλο, τον Kyle Hughes, που είναι ντράμερ του Marco Mendoza (Thin Lizzy, Whitesnake), και λέγαμε να κάνουμε ένα τραγούδι μαζί και να τζαμάρουμε. Η απάντηση μου ήταν "αμέ, γιατί όχι", κι έτσι μαζί με τον Alen Brentini στην κιθάρα, και εμένα στη φωνή ξεκίνησε αυτό το μικρό εγχείρημα που βγήκε και λίγο...καταλάθως χαχα. Στη συνέχεια έγινε σαν συνήθεια και ήθελα κάθε εβδομάδα να δίνω ένα λεπτό χαράς προς τα έξω, για αυτό πάντα διαλέγω ένα εύθυμο, αισιόδοξο τραγούδι. Δε θέλω με τους μουσικούς που έχω κάθε φορά να δείχνουμε τις μουσικές μας ικανότητες, απλώς να περνάμε καλά και να βγαίνει λίγο χιούμορ σε όλο αυτό, μια τρέλα!
-Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ το "Got My Mind Set On You" του George Harrison, με τον Gus G και τον Mike Portnoy, γιατί είναι από τα κομμάτια που λάτρεψα στην παιδική μου ηλικία...
Χαχα, τι γλυκό αυτό! Περίμενα πως θα μου ανέφερες τον Gus, και χαίρομαι που ο κόσμος διασκεδάζει με κάτι τέτοιο, μάλιστα το συγκεκριμένο είναι από τα πιο δημοφιλή που έχουμε κάνει. Αρχικά απορούσα πως μουσικοί σαν τον Mike Portnoy, ή τον Mike Mangini των Dream Theater, τον Alex Skolnick από τους Testament θα μπορούσαν να δεχτούν, και τελικά όλοι ήθελαν λίγη από αυτή την τρέλα! Κάτι εξίσου αστείο και διασκεδαστικό θα παρουσιάσω και το άλλο Σάββατο με καλεσμένο τον Billy Sheehan. Όπως είπα, είναι ένας τρόπος ο κόσμος που αγαπά τη μουσική να ξεφεύγει λίγο και να περνάει καλά, είναι κάτι που ειδικά τώρα όλοι έχουμε ανάγκη.
-Επίσης κατά τη γνώμη μου είναι ένας τρόπος να είσαι σε επαφή με μουσικούς που δε μπορείς πλέον να συναντήσεις σε κάποιο φεστιβάλ ή σε περιοδεία. Συμφωνείς;
Ακριβώς: Γενικά θέλω να μην απομακρύνομαι και να έχω επικοινωνία με φίλους και συνεργάτες, και είναι ένας τρόπος αυτός, σίγουρα. Με κάποιους από αυτούς μπορεί να έχω συναντηθεί μόνο μία φορά, αλλά είναι ωραίο που κρατήσαμε επικοινωνία, τζαμάραμε μαζί κι έχω μια ανάμνηση μαζί τους. Μέσα σε όλα, είναι ωραίο φίλοι κάθε μπάντας να βλέπουν και κάτι διαφορετικό από όσα ξέρουν ή και να μαθαίνουν τραγούδια που ενδεχομένως δεν ήξεραν.
Φέτος συμπληρώνεις πέντε χρόνια ως μέλος των Evanescence. Τι άλλαξε σε εσένα από τότε;
Η είσοδος μου στη μπάντα είναι κάτι που αναμφίβολα στιγμάτισε τη ζωή μου. Μπορώ να πω πως μέσα σε αυτή τη συνεργασία ωρίμασα κάπως κι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Επίσης η εμπειρία μου στο σανίδι άλλαξε ενώ υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει κάτι από εμένα, κι αυτό έφερε μια δραστική αλλαγή σε εμένα. Γενικά με αυτή τη συνεργασία έμαθα να δουλεύω υπεύθυνα και κάποιες φορές με πίεση, αλλά όλα λειτουργούν παραγωγικά και το αγαπώ αυτό. Μου αρέσει που έχω την ευκαιρία και το βήμα να μιλώ στο κοινό με τη μουσική και να βοηθάω με τον τρόπο μου στην καλυτέρευση του. Ελπίζω σύντομα κάθε τι που αφήσαμε στη μέση να το συνεχίσουμε γιατί μου έλειψε να γυρνώ τον κόσμο και να παίζω σε συναυλίες.
-Σχετικά με αυτό, τέλος, υπάρχουν ιδέες ή πλάνα για εμφανίσεις μετά από όλο αυτό, πιθανόν το 2021;
Τίποτα δεν είναι ακόμα βέβαιο και σταθερό, αλλά θέλω ξανά να ενώσουμε τις ενέργειες μας με τον κόσμο σε κάθε εμφάνιση. Είχαμε κανονίσει περιοδεία με τους Within Temptation για την άνοιξη που μας πέρασε καθώς και κάποιες εμφανίσεις για το Φθινόπωρο, οι οποίες ακυρώθηκαν και θέλουμε να δούμε τι θα κάνουμε και αν θα προσθέσουμε κι άλλες.
-Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη Jen, ο επίλογος είναι δικός σου...
Σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ για μια τόσο όμορφη και αυθόρμητη κουβέντα. Ελπίζω όλοι να είστε ασφαλείς και υγιείς, δώστε βάση στη χαρούμενη πλευρά της ζωής και σε κάθε τι σας κάνει ευτυχισμένους. Να προσέχετε και να είστε γεμάτοι με φως και τρέλα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης