Αν κάποιος δε ξέρει πως η Σκανδιναβία μας έχει χαρίσει με συντριπτική πλειοψηφία τα ωραιότερα συγκροτήματα των τελευταίων πολλών ετών, τότε μάλλον δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ένας από τους εκπροσώπους της χερσονήσου του Βορρά, και συγκεκριμένα ορμώμενοι από τη Σουηδία, είναι οι Falconer με το power/folk στοιχείο να μας τρελαίνει εδώ και δύο δεκαετίες. Έπειτα από μισή ντουζίνα χρόνων, επέστρεψαν ξανά και μας φέρνουν το ολοκαίνουριο, ένατο άλμπουμ τους.
Δυναμικά και μαγεμένα μας υποδέχονται στην έναρξη του νέου δίσκου με το 'Kings And Queens", όπου οι ήχοι φαντάζουν να καλύπτουν ένα σύγχρονο παραμύθι με τις εμφατικές μελωδίες και την έντονη τεχνική τους. Χωρίς εμφανείς αλλαγές σε αυτό το το στοιχείο, και στο γενικότερο ύφος της μπάντας, ακολουθεί το ''Desert Dreams", φέρνοντας το φοκλόρ σε πρώτη μοίρα, με τις ταχύτητες μάλιστα να αυξάνονται στον υπέρτατο βαθμό.
Από την άλλη σε πιο hard rock μοτίβα, βάζοντας τις μεταλλικές δυναμικές σε καλούπια ανάλογα των Scorpions ή στο φανταστικό σύμπαν το Avantasia, θα συναντήσουμε το "Redeemer And Repent" ενώ και κομμάτια σαν το "Fool's Crusade" και "Thrust The Dagger Deep" αναδεικνύουν επίσης παρόμοιες φόρμες, σε μια ποικιλία ηχοχρωμάτων.
Φυσικά στο κομμάτι των παραδοσιακών επιρροών, δε λείπουν θέματα εποχής, που κάνουν την όλη ατμόσφαιρα ακόμα πιο μεγαλειώδη, όμορφη και χαρακτηριστική στο στυλ της μπάντας, με το Σουηδικό επικό "Bland Sump och Dy", τα ρομαντικά και με μεσαιωνικές διαθέσεις "Garnets And A Gilded Rose" και "In Regal Attire" καθώς και το πιο εύθυμο και ζωηρό "Testify". Δύο ακόμα κομμάτια που δίνουν επίσης μια ξεχωριστή γεύση στο σύνολο, είναι το "Rejoice The Adorned" όπου ο τροβαδούρος με μια απαλή πιάνο συνοδεία δημιουργεί μια όμορφη, αλλά κοινότυπη μπαλάντα, και τέλος το "Rapture" όπου ενώνει υπό μοντέρνα μοτίβα, την βορειοευρωπαϊκή κουλτούρα με το κλασικό europower metal.
Αυτό που μένει από το όλο άκουσμα του δίσκου είναι ένα πάντρεμα μουσικών υφών, που γενικά δεν ανακαλύπτει όμως τον τροχό στη μεταλλική σκηνή αλλά ούτε φέρνει κάτι πρωτοποριακό στο ίδιο το εσωτερικό της μπάντας. Τα πράγματα που μας δίνονται είναι πραγματικά όμορφα και ο ακροατής θα περάσει καλά, αλλά δεδομένης της εξάχρονης απουσίας τους, πολλοί θα περίμεναν από τους Σουηδούς μαχητές να έρχονταν πιο φρέσκοι και ανανεωμένοι.
(7/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου