Το τρέχον έτος, ετοιμάζεται να φτάσει στο τέλος του, και ήδη οι black metal κυκλοφορίες μας έχουν κατακλείσει. Βέβαια μία από τις πιο πετυχημένες αποτελεί αυτή των Γερμανών Ultha, οι οποίοι μετά από δύο χρόνια επέστρεψαν με το "The Inextricable Wandering".
Με μια χαοτική έναρξη, το "The Avarist (Eyes Of A Tragedy)", ακολουθεί doom/ black μοτίβα στο σύνολο του, με διάφορα μελωδικά και κλασικά ψυχρά ξεσπάσματα σε πολλά σημεία. Το "With Knives To The Throat And Hell In Your Heart", επιστρέφει σε πιο βασικά black metal γραμμές, ακολουθώντας την σκοτεινή και ψυχρά μελωδική riff-ολογία των Drudkh, μαζί με το αβυσσικό και μυστηριώδες ύφος των Πολωνών Mgla, σε ένα απόλυτα χειμωνιάτικο σκηνικό.
Από την άλλη το soundtrack-ικό "There Is No Love, High Up In The Gallows", αποτελεί μια μαύρη, ατμοσφαιρική γέφυρα με τα synths, να ταιριάζουν σε κάποια μυστηριώδη ταινία τρόμου, δίνοντας έτσι τη σκυτάλη σε άλλο ένα ιδιαίτερο κομμάτι, το "Cyanide Lips", όπου μας επιστρέφει στο χάος με κάποια riffs πιο τεχνικά, ενώ το "We Only Speak To Darkness" ξεφεύγει εντελώς από το black metal στοιχείο, με τα καθαρά φωνητικά να απαγγέλουν ένα σκοτεινό ποίημα, θυμίζοντας κιόλας έτσι το gothic/ doom ύφος των Type O Negative.
Τέλος, με μελωδίες πιο κοντά στο old school dungeon/synth ύφος των Burzum και Mortiis, έρχεται το "I'm Afraid To Follow You There", το οποίο μέχρι το τέλος εξελίσσεται σε άλλο ένα κρύο και ερεβώδες, χαοτικό κομμάτι, που θυμίζει και λίγο Wolves In The Throne Room και Der Weg Einer Freiheit, όντας ταιριαστό με το γενικό και ποικίλο σύνολο του δίσκου.
Φαίνεται πως και στην εποχή μας, πολλές φορές το τρίτο άλμπουμ αποτελεί καθοριστικό για έναν καλλιτέχνη, αφου οι Ultha, μέχρι στιγμής έφτιαξαν το πιο ενδιαφέρον, ιδιαίτερο και ώριμο δίσκο της καριέρας τους. Η μελαγχολία και ο πόνος που βγάζουν μέσω της μουσικής τους, είναι κάτι που λείπει μέσα στο γενικό σύμπαν του black metal και εν έτει 2018, το νέο τους πόνημα πως θα στιγματίσει τον ακραίο ήχο του μέλλοντος.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου