Ανήσυχος και αεικίνητος ο Blaze Bayley νιώθει πως δεν τον σταματά τίποτα παρά τις δυσκολίες που έχει περάσει στη ζωή και την καριέρα του. Φέτος με ένα βιωματικό και ταυτοχρόνως αισιόδοξο έργο, σηματοδοτεί τη δισκογραφική του επιστροφή έπειτα από λίγα χρόνια με το άλμπουμ που ακoύει στο όνομα "War Within Me". Σχετικά με αυτή τη δουλειά, το νόημα και τις αντιθέσεις της, την κατάθλιψη αλλά και μπόλικες αναμνήσεις από το στρατόπεδο των Iron Maiden έρχεται ο ίδιος να εξιστορήσει στο Metal View.
-Καταρχάς, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του "War Within Me", ποια η ανταπόκριση;
Δε μπορώ να φανταστώ πως πέρασε ήδη ο πρώτος μήνας κυκλοφορίας. Σχετικά με τις κριτικές έχω λάβει πολύ θετικά σχόλια και άρθρα καθώς μερικές από αυτές μου έχουν βάλει μέχρι και 10/10 και από το πρώτο single είδα οπαδούς να ευχαριστιούνται τη νέα μου δουλειά. Είναι φανταστική η γενική ανταπόκριση και έχω υπογράψει ήδη πάνω από χίλιους δίσκους για παραγγελίες, είναι τρελό. Ήταν δύσκολο μέσα στο 2020 να τηρήσουμε όλα τα deadlines αλλά τα καταφέραμε στην ώρα τους. Ήταν μεγάλη πρόκληση για εμάς και μεγάλη η αναμονή για να ολοκληρωθούν όλα και εν τέλει να κυκλοφορήσει ο δίσκος. Χαίρομαι που ο δίσκος είχε την ανταπόκριση, αυτή που δέχτηκε γιατί γενικά με ευχαριστούν τα θετικά σχόλια και με κάνουν να πάω ένα βήμα παραπέρα, αλλά δεν κυκλοφορώ μουσική για τους δημοσιογράφους αλλά για τους οπαδούς μου, αυτούς που με στήριξαν σε κάθε μου βήμα εδώ και χρόνια. Τα λόγια αυτών με κάνουν να θέλω να προχωρήσω, και αφού πήρα την πρώτη ευχαρίστηση με τις κριτικές, η πραγματική χαρά και ανακούφιση ήταν τα σχόλια όλων των θαυμαστών ανά τον κόσμο που μου έστειλαν μήνυμα μόλις βγήκε ο δίσκος.
-Ο δίσκος σου έχει πολλά θετικά μηνύματα αλλά μέσα από δύσκολες και βαριές εκφράσεις και vibes όπως το "Warrior" ή το ομότιτλο. Γενικά πιστεύεις πως μέσα από κάτι αρνητικό μπορεί να βγει κάτι θετικό ή ένα καλό μάθημα;
Θέλω να είμαι πολύ προσεκτικός με τα λόγια που λέω και τους στίχους που γράφω για να περιγράψω τον εαυτό μου, γιατί κάθε δίσκος είναι κομμάτι αυτού. Μπορείς να είσαι ένας πολεμιστής, σε κάθε κακή και δύσκολη κατάσταση, και μπορεί να μην τα καταφέρνει πάντα. Ο πολεμιστής δε νικά πάντα, αλλά είναι πάντα έτοιμος να πολεμήσει, και το κάνει. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω. Αν αφήνεις τον εαυτό σου να θεωρείται χαμένος και ανέλπιδος, τότε δε θα μπορείς να προχωρήσεις και να μάθεις μέσα σε αυτόν τον κακό κύκλο που λέγεται κόσμος. Από την άλλη αν προσπαθήσεις ξανά και ξανά τότε θα μάθεις και ίσως θα νικήσεις. Ένας άνθρωπος έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με μάχες και αυτό είναι σίγουρο πάντα, όσο αβέβαιο κι αν είναι αν θα κερδίσεις ή αν θα χάσεις. Αυτό βλέπω και σε εμένα και πάντα προσπαθώ κάτι κακό να το αντιμετωπίζω ανοιχτά και θετικά. Ο πόλεμος είναι αιώνιος μεταξύ καλού και κακού, σημασία έχει αν εσύ θα αφεθείς στις δυνάμεις του κακού ή αν θα συνεχίσεις να μάχεσαι για το καλό σου και να ξεκαθαρίσεις το τοπίο. Είναι στο χέρι σου αν θα το κάνεις αυτό ή αν θα πέσεις στον λήθαργο και την αυτοκαταστροφή σου. Ήταν ένα μάθημα που πήρα και ο ίδιος και σίγουρα μέσα σε έναν σκληρό κόσμο και σε κακές καταστάσεις τριγύρω. Ο καθένας μας νομίζω έχει τέτοιες αντιπαραθέσεις, ειδικά και στην περίοδο που βιώνουμε. όλα είναι σκληρά και δύσκολα.
Ναι, όπως είπα είναι μια αιώνια μάχη να διώχνεις την αρνητικότητα και τον πόνο από μέσα σου. Πολλοί άνθρωποι και παλαιότερα αλλά και σήμερα δεν ήθελαν να μιλούν για τη ψυχική τους υγεία, αλλά πλέον είναι πιο ανοιχτό χάρη στην ενημέρωση και το θίξιμο που γίνεται από την τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η μοναξιά κυριεύει πολύ κόσμο και μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό, ειδικά τώρα που ζούμε μια από τις χειρότερες στιγμές της ανθρωπότητας μπορούμε να αποβάλλουμε αυτό το βάρος. Οι εσωτερικές διαμάχες είναι και οι πιο δύσκολες στη ζωή, το να έχεις εχθρό τον εαυτό σου και να μη μπορείς να συμβαδίσεις δυσχαιρένει τα πράγματα, αυτό θέλω να περάσω με όλον αυτόν τον θετικό αντίκτυπο μέσω μιας βαριάς και σκληρής μουσικής. Είμαι από τους τυχερούς που αυτή την κακή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη τις μετέφρασα σε τέχνη, ακόμα κι αν κανένας δεν ενδιαφερόταν επί της ουσίας. Στο κάτω κάτω δεν ήθελα να ακούει κόσμος τον Blaze Bayley από συμπόνια επειδή έχει κατάθλιψη, αλλά γιατί του αρέσει η μουσική αυτή. Σε άλλες δουλειές ή στην καθημερινότητα είναι δύσκολο και περίεργο να μιλάς για την υγεία σου, είτε τη ψυχική, είτε τη σωματική, οπότε θέλω η μουσική μου πάλι να είναι μια διέξοδος, και κάθε τέχνη. Κάτι τόσο τραγικό μπορεί να βγάλει κάτι καλό και όμορφο, ακόμα κι αυτό.
-Ήταν δύσκολο για εσένα αυτή τη στιγμή να σκάψεις αυτό το παρελθόν και να εκφραστείς;
Είναι κάτι που πάντα θα το θυμάσαι. Πάντα θα πολεμάς με δαίμονες, όσο μακριά κι αν είναι και να θυμάσαι το σκοτάδι και τις σκιές του παρελθόντος. Παρόλα αυτά είναι καλό να τα βγαζεις προς τα έξω και να ενθαρρύνεις ο ίδιος τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Ο Steven Hawking είχε πει "να σκέφτεσαι τα πράγματα που μπορείς να κάνεις". Έτσι αποφάσισα με αυτόν τον δίσκο να μην πιάσω το σκοτάδι ή την κατάθλιψη, αλλά όσα μπορείς να κάνεις για να τα καταπολεμήσεις όλα αυτά. Σημασία έχει να σκαρφαλώνεις τόσο ψηλά μέχρι να βρεις το φως. Χρειάστηκε καιρός να το συνειδητοποιήσω, αλλά όλοι μας μπορούμε. Πάντα υπάρχει μια φωτεινή άκρη μέσα από τη μαυρίλα. Βάζω καθαρά το προσωπικό και βιωματικό μου στοιχείο μέσα σε αυτό. 'Εχω ανθρώπους που με στηρίζουν και πιστούς θαυμαστές που με κάνουν να νιώθω ότι αξίζω. Όλα παίζουν τον ρόλο τους, ειδικά όταν ξέρεις ό,τι σε έναν αγώνα δεν είσαι μονος. Είμαι τυχερός που τους έχω και μόνο αυτοί με κάνουν να συνεχίζω το όνειρο μου.
-Κάτι επίσης ενδιαφέρον στον δίσκο σου είναι τα τραγούδια με τα ονόματα των επιστημόνων όπως ο Steven Hawking που ανέφερες, ο Alan Turing και ο Nikola Tesla. Πώς προέκυψε αυτό κι όχι κάτι φανταστικό όπως παλαιότερα;
Σε αυτό το άλμπουμ ήθελα να πιαστώ λιγότερο με τη σφαίρα του φανταστικού και περισσότερο με αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, έτσι διάλεξα τους τρεις αυτούς επιστήμονες. Τον "Steven Hawking με βάση και το παράδειγμα που έθεσα παραπάνω, τον ήθελα για να αναδείξω την προσωπικότητα και τη θέλησή του, κι όχι τόσο για την επιστήμη του. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν κουνιόταν και δε μιλούσε, αλλά είχε δίψα για ζωή, για έρευνα, για ανακάλυψη και ξεπέρασε τα εμπόδια του κι όσες θεωρίες με περιθώρια χρόνου ζωής του έδιναν οι γιατροί. Ήταν πραγματικά ασταμάτητος παρά τα προβλήματα και τις τραγωδίες, αυτό θα μπορούσε να είναι παράδειγμα για όλους με το κουράγιο του. Ο Nikola Tesla διακρινόταν για τον ενθουσιασμό του και για τα όνειρά του, τα οποία δεν παράτησε ποτέ. Πλέον είναι ένας από τους πατέρες του ηλεκτρισμού ακριβώς γιατί δεν άφησε κανέναν να τον επηρεάσει και να παρέμβει στο έργο του και έκανε πράγματα που στ'αλήθεια δεν είχε σκεφθεί κανένας πριν και ήξερε ότι θα δουλέψουν. Από την άλλη ο Alan Turing θεωρείται ο "νονός" των υπολογιστών, αλλά αυτός ήταν πιο σκοτεινός χαρακτήρας αφού η θέλησή του και το πάθος του για την επιστήμη τον έκανε μέσα από τις έρευνες για την τεχνητή νοημοσύνη, να θέλει να κάνει τις μηχανές κυρίαρχο είδος με πρωταρχική δύναμη αυτή της εξαπάτησης όπως ο άνθρωπος. Είναι σαν αυτά που είχα γράψει στο "Silicon Messiah". Όλα αυτά μπορούν να μεταφραστούν λοιπόν και να παρομοιαστούν με τον κάθε άνθρωπο και το κάθε μυαλό που βρίσκεται στην καθημερινότητά μας, αυτός ήταν και ο λόγος που έβαλα τρία διαφορετικά παραδείγματα.
-Γενικά θεωρείς πώς αυτή η αγάπη για την επιστήμη και τη φαντασία ενώνει όλες σου τις περιόδους στη μουσική;
Λατρεύω την επιστήμη από παιδί, και την επιστημονική φαντασία μέσα από βιβλία και ταινίες και πάντα είχα την περιέργεια πως συμβαίνουν όλα γύρω και πως λειτουργούν, αυτό έβαζε και τη φαντασία μου να δουλέψει. Αυτό το πάθος κι αυτή η περιέργεια δημιουργούσε ιστορίες στο μυαλό μου. Έτσι και σε κάθε μου δουλειά είτε προσωπική είτε με τους Iron Maiden μπορείς να δεις ομοιότητες τέτοιου τύπου.
-Σχετικά με τους Iron Maiden, σε μια συνέντευξή σου είπες πως στα 90s η grunge μουσική ήθελε να σκοτώσει τη μπάντα και το metal. Γενικά υπήρχαν τέτοιες μουσικές απειλές;
Γενικά εκείνη η περίοδος είχε την ποπ μουσική, όπως και οι υπόλοιπες άλλωστε, αλλά το grunge ήταν κάτι που μεγάλωνε τότε. Την περίοδο που μπήκα εγώ στους Iron Maiden, η ΕΜΙ, πούλησε όλα της τα εργοστάσια και τα τυπογραφεία σε όλον τον κόσμο και μάλιστα ήταν κρίσιμη περίοδος και για τη μπάντα και για την εταιρεία με τρομερές αλλαγές. Στην Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο η grunge ήταν περισσότερο η μεγάλη μόδα που τάραζε τα νερά και όλοι ασχολούνταν με αυτή. Ήταν κάτι επικίνδυνο για εμάς αυτό το κύμα, και άσχετα με το αν ήταν καλή μουσική ή όχι, για εμένα προσωπικά ήταν άσχημο να βγάζει μια έντονη μελαγχολία και να επιβάλλει τη σκοτεινιά σε κάθε μουσικόφιλο. Απευθυνόταν σε ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά ταυτόχρονα ήθελε να πάρει μαζί του και τους θαυμαστές άλλων μουσικών. Ήταν κάτι τρομακτικό για τους Iron Maiden που πάλευαν, όπως και για τη metal σκηνή που ξαφνικά έχασε τη μαζική αίγλη του προηγούμενου χρόνου. Στην Αγγλία πολλοί δημοσιογράφοι έλεγαν πως οι Iron Maiden είναι νεκροί, το metal είναι νεκρό, το grunge είναι το μέλλον κτλ. Τελικά βλέπεις πως παρά τις αντιξοότητες εγώ είμαι εδώ, οι Iron Maiden είναι εδώ, το heavy metal είναι εδώ τόσες μπάντες όπως οι Judas Priest και οι Manowar συνεχίζουν και το rock και το metal παλεύουν πραγματικά για τη μουσική. Εγώ προσωπικά νιώθω καλύτερα που δεν είμαι ευρέως γνωστός πέρα από τους κύκλους της μουσικής μας, γιατί ίσως αυτή η υπερβολική αναγνώριση να με έκανε να χαθώ στο τέλος όπως τόσοι άλλοι.
-Όσο υπήρξες μέλος των Iron Maiden ένιωσες ποτέ ότι "ψωνίστηκες";
Η αλήθεια είναι πως πέρασα υπέροχα με τους Iron Maiden, έβγαλα δύο δίσκους μαζί τους, μέσα στα πέντε χρόνια που υπήρξα τραγουδιστής τους ,έκανα παραπάνω από όσα μπορούσα να φανταστώ και σίγουρα αυτό με βοήθησε να αναπτύξω κάπως το όνομά μου για να συνεχίσω και προσωπικά με 11 ακόμα δίσκους στην πορεία. Μετά τους Wolfsbane ήταν σαν να έπεσα στα βαθιά κάπως και πολλοί δεν το είδαν με καλό μάτι αυτό. Ευτυχώς υπάρχει μεγάλη μερίδα οπαδών που με στήριξε, με έμαθε και συνεχίζει να με στηρίζει και ποτέ δε θα μπορούσα να συμπεριφερθώ αντίθετα από αυτό που τους αξίζει. Περισσότερο την εποχή μου στους Iron Maiden την είδα σαν σχολείο για να μάθω πράγματα και η εμπειρία αυτή βγήκε πολύ έντονα τώρα με το "War Within Me", κατάφερε αυτός ο δίσκος να είναι φρέσκος αλλά να θυμίζει και τους Iron Maiden εκείνης της περιόδου. Μάλλον γιατί και εκείνοι οι δίσκοι των Maiden ήταν πολύ πιο μπροστά ίσως, και τώρα αυτό να φαίνεται καλύτερα. Δεν κρύβω πως οι Iron Maiden ακόμα και σήμερα με επηρεάζουν και τους αγαπώ πάρα πολύ για όσα μου έδωσαν αλλά και όσα δίνουν στο κοινό τους. Επίσης οφείλω στους οπαδούς μου όσα κάνω και για αυτό μετά από κάθε συναυλία θέλω να τους συναντώ και να τους χαιρετώ όλους.
-Στην τελευταία τους περιοδεία οι Iron Maiden αποφάσισαν να παίξουν κάποια κομμάτια από την περίοδο σου σε αυτούς. Πώς σου φάνηκε ο Bruce Dickinson σε αυτές τις εκτελέσεις;
-Σε ευχαριστώ Blaze για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ κι εγώ. Ευχαριστώ όλους τους Έλληνες οπαδούς για τη στήριξή τους και την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια. Αγαπώ την Ελλάδα, το κοινό και τη φιλοξενία της, κι ανυπομονώ μετά την πανδημία να σας επισκεφθώ ξανά και να περάσουμε υπέροχα παίζοντας και κομμάτια από το νέο άλμπουμ.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου