Ο Per Wiberg είναι ένας από τους ανθρώπους που έχει κάνει τον Σουηδικό ήχο ιδιαίτερα διάσημο με τις μελωδίες του. Ο πληκτράς-κατά κύριο λόγο- που έχουμε γνωρίσει από τους Opeth, Spiritual Beggars, Kamchatka και Candlemass, φέτος αποφάσισε να κάνει ένα άλμα στην πορεία του με ένα solo album. Αυτό φέρει το όνομα "Head Without Eyes", και όλα περνούν από τα χέρια του με την ατμόσφαιρα να αποτελεί ατού του.
Ανοίγοντας ο δίσκος, μας υποδέχεται με τις μελαγχολικές μελωδίες του "Let The Water Take Me Home", το οποίο εκτός από τα απαλά του, γκρίζα πλήκτρα, έχει στοιχεία με stoner/indie rock χαρακτήρα, και μια vintage αύρα πιο κοντά στα 70s. Αυτό είναι ένα δείγμα, το οποίο μάλιστα θα συναντήσουμε αργότερα και στο "Pass On The Fear" που θα έρθει ακόμα πιο βαρύ και σκοτεινό, και με μια πρώιμη progressive και ψυχεδελική διάθεση από τις κιθάρες και το ύφος της φωνής του Σουηδού.
Από την άλλη, με το εντεκάλεπτο "Anywhere The Blood Flows", μας δίνεται περισσότερη ζωντάνια, σε πιο heavy rock μοτίβα, και σε στυλ που έχουμε συνηθίσει από τους Spiritual Beggars, καθώς το hammond και τα riffs από την κιθάρα βγάζουν αυτή την εντύπωση προς τα έξω.
Με πιο ατμοσφαιρική συνέχεια, αλλά χωρίς να ξεφεύγουμε από τα καλούπια του εν λόγω δίσκου, το "Get Your Boots On" βγάζει προς τα έξω μια ηχητική Αμερικανίλα, σε αντίθεση βέβαια με το "Pile Of Nothing", το οποίο είναι πιο στοιχειωμένο, με doom εκφράσεις και μια μαυρίλα να πλανάται δίπλα σε κάποια γυναικεία φωνητικά στο ρεφρέν.
Το τέλος θα έρθει με το δεύτερο μακροσκελές κομμάτι του άλμπουμ, το δεκάλεπτο "Fader". Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα βασισμένο στα πλήκτρα, κομμάτι, γεμάτο αργές και κατραμιασμένες μλωδίες, γράφοντας έτσι με μελανά χρώματα τον επίλογο.
Το "Head Without Eyes", αποτελεί ένα εξ ολοκλήρου solo άλμπουμ, με τον Per Wiberg να βγάζει τον προσωπικό του εαυτό, μακριά από όλες τις συνεργασίες που τον έχουμε γνωρίσει στο heavy metal. O Σουηδός μουσικός, δίνει ιδιαίτερη μνεία στις τέσσερις προηγούμενες δεκαετίες, με την πρέπουσα προσοχή και δυνατούς ρυθμούς. Το ντεμπούτο του, όχι μόνο είναι γεμάτο ενέργεια και όγκο, αλλά τέλος η δημιουργικότητα του έχει κομμάτι της μουσικής του ταυτότητας.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ανοίγοντας ο δίσκος, μας υποδέχεται με τις μελαγχολικές μελωδίες του "Let The Water Take Me Home", το οποίο εκτός από τα απαλά του, γκρίζα πλήκτρα, έχει στοιχεία με stoner/indie rock χαρακτήρα, και μια vintage αύρα πιο κοντά στα 70s. Αυτό είναι ένα δείγμα, το οποίο μάλιστα θα συναντήσουμε αργότερα και στο "Pass On The Fear" που θα έρθει ακόμα πιο βαρύ και σκοτεινό, και με μια πρώιμη progressive και ψυχεδελική διάθεση από τις κιθάρες και το ύφος της φωνής του Σουηδού.
Από την άλλη, με το εντεκάλεπτο "Anywhere The Blood Flows", μας δίνεται περισσότερη ζωντάνια, σε πιο heavy rock μοτίβα, και σε στυλ που έχουμε συνηθίσει από τους Spiritual Beggars, καθώς το hammond και τα riffs από την κιθάρα βγάζουν αυτή την εντύπωση προς τα έξω.
Με πιο ατμοσφαιρική συνέχεια, αλλά χωρίς να ξεφεύγουμε από τα καλούπια του εν λόγω δίσκου, το "Get Your Boots On" βγάζει προς τα έξω μια ηχητική Αμερικανίλα, σε αντίθεση βέβαια με το "Pile Of Nothing", το οποίο είναι πιο στοιχειωμένο, με doom εκφράσεις και μια μαυρίλα να πλανάται δίπλα σε κάποια γυναικεία φωνητικά στο ρεφρέν.
Το τέλος θα έρθει με το δεύτερο μακροσκελές κομμάτι του άλμπουμ, το δεκάλεπτο "Fader". Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα βασισμένο στα πλήκτρα, κομμάτι, γεμάτο αργές και κατραμιασμένες μλωδίες, γράφοντας έτσι με μελανά χρώματα τον επίλογο.
Το "Head Without Eyes", αποτελεί ένα εξ ολοκλήρου solo άλμπουμ, με τον Per Wiberg να βγάζει τον προσωπικό του εαυτό, μακριά από όλες τις συνεργασίες που τον έχουμε γνωρίσει στο heavy metal. O Σουηδός μουσικός, δίνει ιδιαίτερη μνεία στις τέσσερις προηγούμενες δεκαετίες, με την πρέπουσα προσοχή και δυνατούς ρυθμούς. Το ντεμπούτο του, όχι μόνο είναι γεμάτο ενέργεια και όγκο, αλλά τέλος η δημιουργικότητα του έχει κομμάτι της μουσικής του ταυτότητας.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου