Το 2020 έφτασε και πολλοί από εμάς δε μπορούν αν φανταστούν πότε πρόλαβε κι έφυγε η προηγούμενη δεκαετία. Τώρα πολλοί, ορθώς ή όχι θα πουν ότι η επόμενη δεκαετία έρχεται το 21', αλλά το Metal View συμφωνεί με την πλειοψηφία και παρουσιάζει δέκα δίσκους που έλαμψαν με την κυκλοφορία τους το 2010, με αρκετούς από αυτούς μάλιστα σιγά σιγά να γράφουν τη δική τους ιστορία.
1-Ghost-Opus Eponymous
Αν πούμε ότι το 2010 ήταν η χρονιά μεγάλων ντεμπούτων, τότε αυτό, είναι το πιο ιστορικό όλης της περασμένης δεκαετίας. Απροσδόκητο και ιδιαίτερο, μας έκανε να γνωρίσουμε το Σουηδικό (αν)ιερατείο, και το κοινό να διχαστεί, με την ίδια τη μπάντα όμως να ανεβαίνει ραγδαία μέχρι σήμερα.
2-Triptykon-Eparistera Daimones
Άλλο ένα ιδιαίτερο ντεμπούτο είναι και αυτό με το προσωπικό σχήμα του Tom G. Warrior, που αποφασίσει να ψαχτεί και να πειραματιστεί κι άλλο με την γκρίζα ομίχλη του doom ήχου, μετά το "Monotheist" των Celtic Frost. Μπορεί οι Τriptykon να έχουν κυκλοφορήσει μόνο δύο δίσκους μέσα σε 10 χρόνια, αλλά και οι δύο είναι μαύρα, ακατέργαστα διαμάντια.
3-Rotting Christ-Aealo
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8383544-1524751437-7638.jpeg.jpg)
Εδώ οι Rotting Christ έκαναν το ελληνικό στοιχείο πιο έντονο, μετά την πρώτη γεύση που μας είχε αφήσει το "Theogonia". Ηπειρώτικες πεντατονικές, μελωδίες, πολυφωνία, ήταν αυτό το ιδιαίτερο folk στοιχείο που έντυσε το επικό και μαύρο ύφος των Ελλήνων βετεράνων, σε ένα άλμπουμ που αγαπήθηκε από τους fans, με τον ίδιο τον Σάκη να κάνει τα καλύτερα και πιο ώριμα φωνητικά της καριέρας του.
4-Kvelertak-Kvelertak
Επιστρέφοντας πάλι σε ένα ντεμπούτο, οι Νορβηγικές "κουκοβάγιες" κάνουν το ρίσκο παιχνίδι. Ένα κράμα κλασικού heavy rock, με hardcore πινελιές και black metal Ξεσπάσματα, είναι αυτό που στο τέλος μένει. Όλα συνδυασμένα τέλεια και αρμονικά με την ένταση και το κοπάνημα να επιστρέφουν σε κάθε άκουσμα σαν την πρώτη φορά.
5-Watain-Lawless Darkness
Οι Watain, έχοντας γίνει ήδη αρκετά γνωστοί με τον προκάτοχό του εν λόγω δίσκου, με το "Lawless Darkness" κατέκτησαν κορυφές με ένα πιασάρικο αλλά διόλου εμπορικό black metal άλμπουμ. Κάθε κομμάτι του δίσκου θα μπορούσε να είναι ένας ανίερος ύμνος που τους άνοιξε τις πόρτες μέχρι και τα Σουηδικά Grammy, ενώ δέκα χρόνια μετά δύσκολα οι φίλοι του ήχου δε θα το εκτιμήσουν όσο του αξίζει.
6-Enslaved-Axioma Ethica Odini
Οι Νορβηγοί Enslaved που πρόσφατα μας επισκέφθηκαν, πριν μια δεκαετία έκαναν μεγάλα άλματα στην εξέλιξη του ήχου τους, όντας ακόμα πιο τεχνικοί και πειραματικοί. Αν εξαιρέσουμε όσους ήθελαν ένα κλασικό black metal άλμπουμ, βλέπουμε πόσο ανοιχτόμυαλα έδρασε το συγκρότημα, σε ένα ρεσιτάλ γεφύρωσης του προοδευτικού με το ακραίο, ενώ μέχρι και σήμερα συνεχίζουν πιστά στην εξέλιξη του prog/black στοιχείου.
7-Burzum-Belus
Πολυετής επιστροφή αυτή του Varg Vikernes, o οποίος μόλις αποφυλακιστεί αποφάσισε να εκφράσει τις μουσικές του ιδέες. Με τον μονολιθικό και ψυχρό του χαρακτήρα, το "Belus" μας γύρισε τα παλιά, ενώ οι έντονες κιθάρες και τα μακρόσυρτα riffs έβαλαν μια νέα πινελιά στην εξέλιξη του
8-High On Fire-Snakes For The Divine
Το πιο μεγάλο επίτευγμα της μέχρι τότε πορείας τους έγινε σε αυτό το άλμπουμ. Οι High On Fire είναι μια καλοδουλεμένη κυκλοφορία, λίγο πιο μακριά από τα προηγούμενα, με οργή και πάθος, ενώ και τα 8 κομμάτια βρίσκονται στο απόγειο.
9-Ozzy Osbourne-Scream
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2334043-1277744421.jpeg.jpg)
O Prince Of Darkness, μέσω αυτού του δίσκου κατάφερε να μας συστήσει και δισκογραφικά τον "δικό" μας Gus G, που οι φίλοι ήξεραν από τους Firewind. Μπορεί αυτή η κυκλοφορία για αρκετούς να μην κατάφερε να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην καριέρα του Ozzy, αλλά για εμάς, υπάρχει η "εθνική" υπερηφάνεια, ενώ μαζί με τα τεχνικά και κλασικά solos του Κώστα, οι συνθέσεις έχουν μια σκοτεινή και αλλόκοτη πλευρά.
10-Iron Maiden-The Final Frontier
Από ένα σημείο και μετά, οι θρυλικοί Iron Maiden, δεν επαναπαύονται καθήμενοι στις δάφνες τους, κυκλοφορώντας ηχητικά δύσκολες και περίπλοκες δουλειές. Μία από αυτές είναι και το "Final Frontier", το οποίο μπλέκει τα κλασικά μεταλλικά και μελωδικά τους στοιχεία, με πιο progressive πινελιές, καθώς και μερικά folk περάσματα σε κομμάτια σαν το "When the Wild WInd Blows" και "Coming Home". Οι μακροσκελείς συνθέσεις δημιουργούν κάτι επικό αν και σε σημεία δυστυχώς πολλούς κούρασε. Βέβαια λίγα χρόνια αργότερα, το "The Book Of Souls", δικαίωσε και τους πιο δύσκολους.
1-Ghost-Opus Eponymous
Αν πούμε ότι το 2010 ήταν η χρονιά μεγάλων ντεμπούτων, τότε αυτό, είναι το πιο ιστορικό όλης της περασμένης δεκαετίας. Απροσδόκητο και ιδιαίτερο, μας έκανε να γνωρίσουμε το Σουηδικό (αν)ιερατείο, και το κοινό να διχαστεί, με την ίδια τη μπάντα όμως να ανεβαίνει ραγδαία μέχρι σήμερα.
2-Triptykon-Eparistera Daimones
Άλλο ένα ιδιαίτερο ντεμπούτο είναι και αυτό με το προσωπικό σχήμα του Tom G. Warrior, που αποφασίσει να ψαχτεί και να πειραματιστεί κι άλλο με την γκρίζα ομίχλη του doom ήχου, μετά το "Monotheist" των Celtic Frost. Μπορεί οι Τriptykon να έχουν κυκλοφορήσει μόνο δύο δίσκους μέσα σε 10 χρόνια, αλλά και οι δύο είναι μαύρα, ακατέργαστα διαμάντια.
3-Rotting Christ-Aealo
Εδώ οι Rotting Christ έκαναν το ελληνικό στοιχείο πιο έντονο, μετά την πρώτη γεύση που μας είχε αφήσει το "Theogonia". Ηπειρώτικες πεντατονικές, μελωδίες, πολυφωνία, ήταν αυτό το ιδιαίτερο folk στοιχείο που έντυσε το επικό και μαύρο ύφος των Ελλήνων βετεράνων, σε ένα άλμπουμ που αγαπήθηκε από τους fans, με τον ίδιο τον Σάκη να κάνει τα καλύτερα και πιο ώριμα φωνητικά της καριέρας του.
4-Kvelertak-Kvelertak
Επιστρέφοντας πάλι σε ένα ντεμπούτο, οι Νορβηγικές "κουκοβάγιες" κάνουν το ρίσκο παιχνίδι. Ένα κράμα κλασικού heavy rock, με hardcore πινελιές και black metal Ξεσπάσματα, είναι αυτό που στο τέλος μένει. Όλα συνδυασμένα τέλεια και αρμονικά με την ένταση και το κοπάνημα να επιστρέφουν σε κάθε άκουσμα σαν την πρώτη φορά.
5-Watain-Lawless Darkness
Οι Watain, έχοντας γίνει ήδη αρκετά γνωστοί με τον προκάτοχό του εν λόγω δίσκου, με το "Lawless Darkness" κατέκτησαν κορυφές με ένα πιασάρικο αλλά διόλου εμπορικό black metal άλμπουμ. Κάθε κομμάτι του δίσκου θα μπορούσε να είναι ένας ανίερος ύμνος που τους άνοιξε τις πόρτες μέχρι και τα Σουηδικά Grammy, ενώ δέκα χρόνια μετά δύσκολα οι φίλοι του ήχου δε θα το εκτιμήσουν όσο του αξίζει.
6-Enslaved-Axioma Ethica Odini
Οι Νορβηγοί Enslaved που πρόσφατα μας επισκέφθηκαν, πριν μια δεκαετία έκαναν μεγάλα άλματα στην εξέλιξη του ήχου τους, όντας ακόμα πιο τεχνικοί και πειραματικοί. Αν εξαιρέσουμε όσους ήθελαν ένα κλασικό black metal άλμπουμ, βλέπουμε πόσο ανοιχτόμυαλα έδρασε το συγκρότημα, σε ένα ρεσιτάλ γεφύρωσης του προοδευτικού με το ακραίο, ενώ μέχρι και σήμερα συνεχίζουν πιστά στην εξέλιξη του prog/black στοιχείου.
7-Burzum-Belus
Πολυετής επιστροφή αυτή του Varg Vikernes, o οποίος μόλις αποφυλακιστεί αποφάσισε να εκφράσει τις μουσικές του ιδέες. Με τον μονολιθικό και ψυχρό του χαρακτήρα, το "Belus" μας γύρισε τα παλιά, ενώ οι έντονες κιθάρες και τα μακρόσυρτα riffs έβαλαν μια νέα πινελιά στην εξέλιξη του
8-High On Fire-Snakes For The Divine
Το πιο μεγάλο επίτευγμα της μέχρι τότε πορείας τους έγινε σε αυτό το άλμπουμ. Οι High On Fire είναι μια καλοδουλεμένη κυκλοφορία, λίγο πιο μακριά από τα προηγούμενα, με οργή και πάθος, ενώ και τα 8 κομμάτια βρίσκονται στο απόγειο.
9-Ozzy Osbourne-Scream
O Prince Of Darkness, μέσω αυτού του δίσκου κατάφερε να μας συστήσει και δισκογραφικά τον "δικό" μας Gus G, που οι φίλοι ήξεραν από τους Firewind. Μπορεί αυτή η κυκλοφορία για αρκετούς να μην κατάφερε να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην καριέρα του Ozzy, αλλά για εμάς, υπάρχει η "εθνική" υπερηφάνεια, ενώ μαζί με τα τεχνικά και κλασικά solos του Κώστα, οι συνθέσεις έχουν μια σκοτεινή και αλλόκοτη πλευρά.
10-Iron Maiden-The Final Frontier
Από ένα σημείο και μετά, οι θρυλικοί Iron Maiden, δεν επαναπαύονται καθήμενοι στις δάφνες τους, κυκλοφορώντας ηχητικά δύσκολες και περίπλοκες δουλειές. Μία από αυτές είναι και το "Final Frontier", το οποίο μπλέκει τα κλασικά μεταλλικά και μελωδικά τους στοιχεία, με πιο progressive πινελιές, καθώς και μερικά folk περάσματα σε κομμάτια σαν το "When the Wild WInd Blows" και "Coming Home". Οι μακροσκελείς συνθέσεις δημιουργούν κάτι επικό αν και σε σημεία δυστυχώς πολλούς κούρασε. Βέβαια λίγα χρόνια αργότερα, το "The Book Of Souls", δικαίωσε και τους πιο δύσκολους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου