Φέτος οι Misery Index ενηλικιώνονται, καθώς συμπληρώνουν 18 χρόνια από τη δημιουργία τους. Έπειτα από μια τετραετία από το τελευταίο τους δισκογραφικό στίγμ, οι extreme metallers από το Maryland επιστρέφουν με το ολόφρεσκο, προς όλους τους τομείς, "Rituals Of Power" το οποίο κοιτάει μόνο σε ένα στοιχείο προς το παρελθόν!
Χωρίς να χάνει χρόνο, με έναν επιθετικό ωμό και δυσαρμονικό τρόπο, η έναρξη γίνεται μέσω του "Universal Untruths" που αποτελεί ένα κλασικό δείγμα της μουσικής των Αμερικανών, ενώ το "Decline and Fall" που ακολουθεί θα έρθει πιο τεχνικό, με riffs που ακολουθούν την κλασική σχολή του δικού τους σκληρού ήχου με συνεχόμενα riffs και αρκετά βαριά breakdowns εδώ κι εκεί.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και το "The Choir Invisible" το οποίο μάλιστα μέσα στο χαοτικό και βρώμικό ύφος που φτιάχνουν πάντα οι Misery Index, συναντάω κάποια στοιχεία που μου θυμίζουν τους θρυλικούς Death, αν και από την άλλη δε λείπουν και κάποια ελαφρά grindcore στοιχεία ειδικά στη φωνή, κάτι που θα συνατήσουμε αργότερα και στο "Hammering The Nails" αλλά και στο "I Disavow".
Με το ήδη γνωστό "New Salem" να κάνει τη διαφορά, εδώ θα βρούμε πιο σκλητράχηλο και βαρβάτο κλασικό death metal με αρκετά κιθαριστικά σημεία ξανά, αρκετά μακριά απ'ότι ξέρουμε γενικά για τους εν λόγω κάφρους, ενώ δε λείπουν και αρκετά lead σημεία.
Φυσικά το ίδιο ισχύει, σε πιο αργό ύφος βέβαια, και με το ομώνυμο του δίσκου "Rituals Of Power" που βάζει μια αίσθηση σκότους στο γενικό αποτέλεσμα, καθώς και στο "They Always Come Back" που μας γεμίζει από πολλά grooves και έναν στακάτο ήχο που σπάει τοίχους.
Το τέλος θα έρθει πάλι με ένα κλασικό πάντρεμα death και grind, μέσω του δίλεπτου "Naysayer" που δεν το σκεφτεται να διαλύσει ότι απέμεινε όρθιο από πριν. Τα τύμπανα ακούγονται πραγματικά σαν σφυριά πλάι στις αρμονικές της κιθάρας, δημιουργώντας έτσι μια πιο τεχνική, προσέγγιση σε αυτό τον ήχο.
Με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ να έχουν δώσει μια hardcore/death πλευρά των Index προς τα εμάς, εδώ κρατούν ακόμα κάποια στοιχεία που ανέβασαν το στυλ τους, αλλά το ακραίο, σκοτεινό, γρήγορο και groove-άτο συνονθύλευμα του παρόντος "Rituals Of Power" ανεβάζει και άλλο τον πήχη. Οι μελωδίες μπορεί γενικά να δίνονται με το σταγονόμετρο αλλά οι ρυθμοί, τα riffs και οι προσεγγίσεις που κάνουν μουσικά, βάζουν πολύ ψηλά τον συγκεκριμένο δίσκο και σίγουρα δε θα υπάρξουν (πολλά) παράπονα επ'αυτού.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Χωρίς να χάνει χρόνο, με έναν επιθετικό ωμό και δυσαρμονικό τρόπο, η έναρξη γίνεται μέσω του "Universal Untruths" που αποτελεί ένα κλασικό δείγμα της μουσικής των Αμερικανών, ενώ το "Decline and Fall" που ακολουθεί θα έρθει πιο τεχνικό, με riffs που ακολουθούν την κλασική σχολή του δικού τους σκληρού ήχου με συνεχόμενα riffs και αρκετά βαριά breakdowns εδώ κι εκεί.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και το "The Choir Invisible" το οποίο μάλιστα μέσα στο χαοτικό και βρώμικό ύφος που φτιάχνουν πάντα οι Misery Index, συναντάω κάποια στοιχεία που μου θυμίζουν τους θρυλικούς Death, αν και από την άλλη δε λείπουν και κάποια ελαφρά grindcore στοιχεία ειδικά στη φωνή, κάτι που θα συνατήσουμε αργότερα και στο "Hammering The Nails" αλλά και στο "I Disavow".
Με το ήδη γνωστό "New Salem" να κάνει τη διαφορά, εδώ θα βρούμε πιο σκλητράχηλο και βαρβάτο κλασικό death metal με αρκετά κιθαριστικά σημεία ξανά, αρκετά μακριά απ'ότι ξέρουμε γενικά για τους εν λόγω κάφρους, ενώ δε λείπουν και αρκετά lead σημεία.
Φυσικά το ίδιο ισχύει, σε πιο αργό ύφος βέβαια, και με το ομώνυμο του δίσκου "Rituals Of Power" που βάζει μια αίσθηση σκότους στο γενικό αποτέλεσμα, καθώς και στο "They Always Come Back" που μας γεμίζει από πολλά grooves και έναν στακάτο ήχο που σπάει τοίχους.
Το τέλος θα έρθει πάλι με ένα κλασικό πάντρεμα death και grind, μέσω του δίλεπτου "Naysayer" που δεν το σκεφτεται να διαλύσει ότι απέμεινε όρθιο από πριν. Τα τύμπανα ακούγονται πραγματικά σαν σφυριά πλάι στις αρμονικές της κιθάρας, δημιουργώντας έτσι μια πιο τεχνική, προσέγγιση σε αυτό τον ήχο.
Με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ να έχουν δώσει μια hardcore/death πλευρά των Index προς τα εμάς, εδώ κρατούν ακόμα κάποια στοιχεία που ανέβασαν το στυλ τους, αλλά το ακραίο, σκοτεινό, γρήγορο και groove-άτο συνονθύλευμα του παρόντος "Rituals Of Power" ανεβάζει και άλλο τον πήχη. Οι μελωδίες μπορεί γενικά να δίνονται με το σταγονόμετρο αλλά οι ρυθμοί, τα riffs και οι προσεγγίσεις που κάνουν μουσικά, βάζουν πολύ ψηλά τον συγκεκριμένο δίσκο και σίγουρα δε θα υπάρξουν (πολλά) παράπονα επ'αυτού.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου