Σάββατο 2 Μαρτίου 2019

IRON SAVIOR-KILL OR GET KILLED (Album Review)

Το power metal συνήθως ταίριαζε περισσότερο με λευκά άλογα, ξανθούς ιππότες και αιματοβαμμένες μάχες, παρά με επιστήμη, ρομπότ και πάσης φύσεως φαντασία του μέλλοντος. Οι Iron Savior μεταξύ κάποιων άλλων, καταρρίπτουν αυτή τη θεωρία και μετά από ενάμιση χρόνο επιστρέφουν με το νέο τους, έργο. Το "Kill Or Get Killed" αποτελεί τον 12ο δίσκο της μπάντας, και ο αιχμηρός του τίτλος θα δείξει πόσο θα ταιριάξει με την πραγματικότητα.
 Αποτέλεσμα εικόνας για iron savior kill or get killed


Με εναρκτήριο, το ομότιτλο κομμάτι  του δίσκου, και τις πολλές χαρακτηριστικές μελωδίες κοντά στο europower ρεφρέν του, μπαίνουμε δυναμικά στην ατμόσφαιρα του νέου πονήματος των Γερμανών, ενώ δε λείπουν πολλά επικα΄χαρακτηριστικά και 80s αναφορές, σαν αυτές που θα συναντήσουμε και στα "Eternal Quest" και "Sinner Or Saint".

To "Roaring Thunder" από την άλλη, έχει έναν πομπώδη, κλασικοπρεπή αέρα στο heavy metal του, κάτι που δίνει ποικιλία στο άλμπουμ, χωρίς φυσικά να μένει στον εν λόγω αφού και τα "From And Dust And Rumble" και "Stand Up And Fight" ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι. Στο ίδιο μήκος κύματος αλλά και με λίγες ανατολίτικες, old school φόρμες που θυμίζουν εκμοντερνισμένους Rainbow, θα συναντήσουμε αργότερα και το "Heroes Ascending".

Aπό την άλλη το "Never Stop Believing" με το up-tempo του μας ξαναζωντανεύει, στο κλασικό Γερμανικό power ύφος που ξέρουμε, σε αντίθεση βέβαια με το "Until We Meet Again", που έρχεται πιο επιθετικό στην αρχή, αλλά με πινελιές βγαλμένες από εποχή γεμάτη λακ και πινακίδες νέον. Τέλος, το "Legends Of Glory", με την ίδια επιθετική διάθεση μας αφήνει σε μια κατάσταση γεμάτη riffs και μελωδικά ρεφρέν.

 H επιστροφή των Iron Savior μετά από ενάμιση χρόνο, δε φαίνεται πρόχειρη ή βιαστική, αλλά σίγουρα οι κύριοι από το Αμβούργο δε μας δείχνουν κάτι νέο. Μεγάλα ατού του δίσκου φυσικά αποτελούν οι κιθάρες και τα έντονα riffs, ενώ και το κρυφό φλερτάρισμα στις τρεις περασμένες δεκαετίες δεν είναι κακό. Το "Kill Or Get Killed" συνεχίζει δυστυχώς το τετριμμένο μοτίβο του Ευρωπαϊκού power metal, ενώ επ ουδενί δε φτάνει τις δύο πρώτες κυκλοφορίες της μπάντας.

(7,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: