Οι βετεράνοι του ελληνικού black metal, Rotting Christ, εν μέσω της συμπλήρωσης των 30 χρόνων τους, ανοίγουν ακόμα ένα κεφάλαιο στη μουσική τους πορεία. Φέτος, το "The Heretics", ανοίγει τα πανιά του, και ο ιθύνων νους της μπάντας, Σάκης Τόλης, μιλάει για το 14ο άλμπουμ του καθώς και για την "αιρετική" του ύπαρξη.
-Αρχικά, πριν προχωρήσουμε στα του δίσκου, είστε ευχαριστημένοι για ότι κάνατε για τον εορτασμό των 30 χρόνων; Θα θέλατε κάτι ακόμα;
Πέρασαν 30 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή στο δρόμο, και κάναμε αρκετές επετειακές κυκλοφορίες, και κάποιες επανακυκλοφορίες παλαιότερων δουλειών μας, γιορτάζοντας έτσι, κάπως άτυπα την ύπαρξη της μπάντας. Φυσικά κυκλοφόρησε και το βιβλίο που ήταν το αποκορύφωμα του εορτασμού μας. Και νομίζω ότι δε χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Παρά την κούραση που χρειάστηκε για ότι κάναμε την προηγούμενη χρονιά, το ευχαριστηθήκαμε και μέσω αυτών συνειδητοποιήσαμε ότι όντως υπάρχουμε τόσα χρόνια, γιατί με ότι κάνεις και σε ευχαριστεί δε νιώθεις πόσο περνάει ο καιρός, και εμείς δεν το νιώσαμε!
-Πώς προέκυψε αυτό το βιβλίο; Θυμάμαι μεταξύ σοβαρού και αστείου που έλεγες ότι οι ιστορίες σας άνετα θα χωρούσαν σε ένα βιβλίο...
Αρχικά το σκεφτόμουν, αλλά με το σπρώξιμο που έγινε μέσω του Dayal, είπα "γιατί όχι". Ήταν σίγουρα ευκαιρία να ψαχτώ λίγο με το παρελθόν, να σκαλίσω τις εμπειρίες και όλα όσα περάσαμε ανά τα χρόνια και ότι ζήσαμε, και σκέψου πόσα ακόμα πράγματα είχα να διηγηθώ και δε μπήκαν. Θεωρώ ότι είναι ένα ειλικρινές βιβλίο, με ήδη δυνατή ανταπόκριση μέχρι στιγμής.
-Σχετικά με το καινούριο άλμπουμ, εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν μια φυσική εξέλιξη του "Rituals", αλλά με μερικά ακούσματα ακόμα αυτό αλλάζει στα αυτιά του ακροατή. Θεωρείς πως είναι ένα δύσκολο άλμπουμ ηχητικά;
Με τόσα πολλά πράγματα κάθε τι που μπορεί να περιμένει ένας άνθρωπος, στο τέλος θα ακούγεται δύσκολο. Μη ξεχνάς πως αυτός είναι ο 14ος δίσκος μας, και δε μπορούμε να "ανακαλύψουμε την Αμερική". Με τον καιρό έχουμε ανακαλύψει αρκετά πράγματα, έχουμε αλλάξει πρόσωπα στην ιστορία μας, και τώρα θέλουμε να κατασταλάξουμε πιο κοντά στον ήχο του "Rituals", με περισσότερες κιθάρες και στοιχεία από το παρελθόν. Αυτός ο δίσκος είναι μια καταστάλαξη στην καριέρα μας, βασισμένος σε κομμάτια, σαν lyric concept, και συνεχίζουμε να νιώθουμε χαρούμενοι όταν θα έρθει κόσμος και θα μας πει ότι του άρεσαν τα κομμάτια μας. Πιστεύω πως ο κόσμος θα ικανοποιηθεί, αν και ξέρω ότι δε θα είναι όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό, παρόλα αυτά όμως ξέρω πως είναι ένας ειλικρινέστατος δίσκος, βγαλμένος μέσα από τη ψυχή μας με τρομερό βάρος στην ποιότητα του.
-Βλέπω επίσης πολλή περισσότερη πληροφορία σε σχέση με τον minimal χαρακτήρα του "Rituals". Συμφωνείς;
Ισχύει, πως ήταν πιο minimal και απλό, με μια ιδέα να πλανάται και όχι να είναι απαραίτητα αποτυπωμένη. Εδώ, έχει πέσει πιο πολλή δουλειά με περισσότερες μελωδίες και riffs.
-Επίσης οι χρόνοι των κομματιών είναι αρκετά μικροί σε σχέση με άλλες φορές. Πώς προέκυψε αυτό; Θέλατε να γίνουν τα κομμάτια πιο live-άδικα;
Ένας λόγος είναι ακριβώς αυτός, και θεωρώ πώς όλα τα κομμάτια είναι κατάλληλα για live, καθώς αυτόν τον καιρό ετοιμάζουμε και το setlist, και όλα ταιριάζουν τέλεια, είναι απίστευτο! Είναι ένας δίσκος γενικά πιο σύντομος πηγαίνοντας ελαφρώς ενάντια στην τάση της εποχής, με τα πολλά μακροσκελή κομμάτια που αρχίζουν σήμερα και δε ξέρουμε πότε τελειώνουν. Θέλαμε με λίγα ουσιώδη λόγια να δείξουμε τι πρεσβέυουμε με τα νέα μας τραγούδια και φυσικά ποιοι είμαστε.
-Ο δίσκος επικεντρώνεται σε ανθρώπους και έργα που κατακρίθηκαν στην εποχή τους, όπως John Milton, Edgar Alan Poe, Βολταίρος και ο Νίκος Καζαντζάκης. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν επιρροή για εσάς και το έργο σας, θεωρείς τον εαυτό σου αιρετικό;
Πέρασαν 46 χρόνια στη ζωή μου, που έχω καταλάβει ότι και εγώ είμαι ένας αιρετικός, με μια μπάντα και κάποιες ιδέες που πάνε κόντρα στο κατεστημένο και ουκ ολίγες φόρες έχουμε κατακριθεί για ότι κάνουμε. Κάθε μας άλμπουμ είναι μια κατάθεση ψυχής και όχι κάποια αφορμή για περιοδεία, άλλωστε έχω ήδη αρκετές κυκλοφορίες για να βγω έξω να παίξω σε tour. Όπως κάθε μας δίσκος, έτσι και εδώ ήθελα να αποτίσω ένα φόρο τιμής σε όλα αυτά τα άτομα με τον τρόπο μου, και αυτό με κάνει να νιώθω ζωντανός και δυνατός. Αυτοί οι άνθρωποι με τις ιδέες και τις δουλειές τους άλλαξαν τον κόσμο, και για να αλλάξει κάποιος αυτόν τον κόσμο, πρέπει να ενοχλήσει.
-Σε επηρρέασε το γεγονός ότι σε συνέλλαβαν πρόσφατα στη Γεωργία για τις ιδέες σου;
Όχι, δεν ήταν αυτός ο λόγος, αλλά όλες οι σφαλιάρες και τα άκυρα που έχω φάει κατά καιρούς. Όμως είμαι ακόμα εδώ να πολεμάω για τα πιστεύω μου, και ποτέ δε θέλω να είμαι απόλυτος και απότομος. Ότι κάνω θέλω να το δείχνω με πράξεις και όχι με λόγια.
-Πόσο ψάχτηκες και μελέτησες για να βγει αυτό το αποτέλεσμα;
Ψάχνομαι και μελετάω συνέχεια, δεν ήταν κάτι εσκεμμένο, και ήδη διαβάζω από τώρα και ψάχνω στοιχεία για τον επόμενο δίσκο. Θα μου πεις γιατί να διαβάζω από τώρα, για το άλμπουμ που θα βγει στα επόμενα τρία χρόνια, αλλά θέλω να αλλάξω λίγο το ύφος και τον χαρακτήρα μου, γιατί αν δεν αλλάξεις, αυτό θα φανεί και στην τέχνη σου. Δεκατέσσερις δίσκοι και 30 χρόνια, είναι δύσκολο έργο.
-Άλλωστε όπως λες και εσύ, ότι δεν εξελίσσεται πεθαίνει...
Ακριβώς. Δε λέω ότι θα βγάλουμε δίσκο που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας, αλλά όπως πάντα θα βγάλουμε κάτι από τη ψυχή μας που θα είναι αληθινό, και γιατί όχι κάτι ξεχωριστό από την τάση της εποχής. Νομίζω πως ειδικά τα τελευταία χρόνια οι Rotting Christ δείχνουν πως είναι αληθινοί, και αυτό ο κόσμος το εκλαμβάνει. Αυτό παίζει ρόλο που η μπάντα βρίσκεται στην πιο ανοδική της πορεία.
-Επίσης μέσα στο άλμπουμ έχετε μια συνεργασία με τον Dayal Patterson, με τον Ashmedi από τους Melechesh και την Irina Zybina των Grai. Πώς προέκυψαν όλα αυτά τα τόσο διαφορετικά άτομα;
Πάντα μ'αρέσει να κοιτάω ποιος από τους φίλους μου, μουσικούς θα ταίριαζε σε κάποιο από τα κομμάτια μου. Δε ψάχνω άτομα που να δώσουν χτυπητά credits, αλλά μόνο μουσικούς που ξέρω και είναι πραγματικοί φίλοι μου. Έχω πολλούς φίλους εκεί έξω που παίζουν μουσική, και ήξερα ΄πως θα μπορούσαν να δώσουν κάτι ξεψωριστό στη μουσική μου. Ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι για τα κατάλληλα τραγούδια, όπως ο Ashmedi που ήξερε αραβικά και τον κάλεσα να με βοηθήσει με τον τρόπο του στο "The Voice Of Universe" που σχετίζεται με τον Ζοροαστρισμό, το ίδιο συνέβη και με την Irina και τον Dayal.
-Μουσικά ο δίσκος αν παρατηρήσει κάποιος θα ακούσει πολλά κλασικά heavy metal περάσματα και στιγμές που θυμίζουν "Theogonia", "Κατά τον Δαίμονα Εαυτού", ακόμα και από το "A Dead Poem". Θεωρείς πως δούλεψαν οι επιρροές σου πάνω σε αυτό το στυλ;
Το "The Heretics" είναι ένας δίσκος που βασίστηκε σε κάποιες από τις ρίζες μου καθώς φυσικά και από στοιχεία που στιγμάτισαν τους Rotting Christ κατά καιρούς, όπως το "Theogonia" και το "A Dead Poem" που ανέφερες. Και εκτός αυτού, μιλώντας με παραδείγματα, το "Dies Irae" νομίζω θα ταίριαζε κάλλιστα στο "Rituals" ή το "Vetry Ziye" από την άλλη θυμίζει κάτι από "Sleep Of The Angels". Κάθε δίσκος είναι Rotting Christ και αυτό αναδεικνύεται τελεια και εδώ μέσα από το ύφος του.
-Για να επιστρέψω λίγο στο βιβλίο σας, ο Θέμης αναφέρει πως βρισκόταν κάποια στιγμή σε μια περίεργη ψυχολογική κατάσταση και σκεφτόταν να φύγει από τη μπάντα. Πιστεύεις ότι οι Rotting Christ θα μπορούσαν να συνεχίσουν χωρίς ένα από τα δύο αδέρφια;
Δύσκολο, αλλά αν η ανάγκη το απαιτούσε, τότε ναι. Αν δεν είναι κάποιο θέμα υγείας τότε, προχωράμε. Κάποιος θα ήθελα να συνεχίσει την ιδέα, με όλο το σεβασμό που τα δύο αδέρφια ξεκινήσαμε και εργαστήκαμε. Αν δε μπορούσα εγώ, θα ήθελα ο Θέμης να προχωρήσει αν είναι εφικτό, και να το πάει μέχρι τέλους. Αυτό που θα ήθελα είναι μόνο να μη ξεφτυλιστεί τίποτα και να βγαίνουν δίσκοι χωρίς λόγο. Το τονίζω αυτό γιατί πολλοί νομίζουν ότι συνεχίζουμε για τα λεφτά...κανένας δεν έβγαλε λεφτά από δίσκους, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Επίσης μου είναι εύκολο να γράψω ένα δεύτερο "Thy Mighty Contract", αλλά ούτε έχει νόημα ούτε θέλω να κοροϊδεύω. Αυτές οι αξίες θέλω να μείνουν!
-Έχουν ξεκινήσει τα σχέδια σας για live;
Δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα, ωστόσο ήδη έχουμε κλείσει πολλά festivals μέχρι στιγμής και εμφανίσεις στην Ελλάδα. Σύντομα θα ανακοινωθούν κι άλλα, όπως και εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
-Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη Σάκη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Θέλω να κλείσω ευχαριστώντας όλους για τη στήριξη αυτά τα χρόνια. Είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε στη σκηνή από την πρώτη μέρα και ελπίζω να είμαστε τυχεροί για να συνεχίσουμε μέχρι τέλους. NON SERVIAM.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Πέρασαν 30 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή στο δρόμο, και κάναμε αρκετές επετειακές κυκλοφορίες, και κάποιες επανακυκλοφορίες παλαιότερων δουλειών μας, γιορτάζοντας έτσι, κάπως άτυπα την ύπαρξη της μπάντας. Φυσικά κυκλοφόρησε και το βιβλίο που ήταν το αποκορύφωμα του εορτασμού μας. Και νομίζω ότι δε χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Παρά την κούραση που χρειάστηκε για ότι κάναμε την προηγούμενη χρονιά, το ευχαριστηθήκαμε και μέσω αυτών συνειδητοποιήσαμε ότι όντως υπάρχουμε τόσα χρόνια, γιατί με ότι κάνεις και σε ευχαριστεί δε νιώθεις πόσο περνάει ο καιρός, και εμείς δεν το νιώσαμε!
-Πώς προέκυψε αυτό το βιβλίο; Θυμάμαι μεταξύ σοβαρού και αστείου που έλεγες ότι οι ιστορίες σας άνετα θα χωρούσαν σε ένα βιβλίο...
Αρχικά το σκεφτόμουν, αλλά με το σπρώξιμο που έγινε μέσω του Dayal, είπα "γιατί όχι". Ήταν σίγουρα ευκαιρία να ψαχτώ λίγο με το παρελθόν, να σκαλίσω τις εμπειρίες και όλα όσα περάσαμε ανά τα χρόνια και ότι ζήσαμε, και σκέψου πόσα ακόμα πράγματα είχα να διηγηθώ και δε μπήκαν. Θεωρώ ότι είναι ένα ειλικρινές βιβλίο, με ήδη δυνατή ανταπόκριση μέχρι στιγμής.
-Σχετικά με το καινούριο άλμπουμ, εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν μια φυσική εξέλιξη του "Rituals", αλλά με μερικά ακούσματα ακόμα αυτό αλλάζει στα αυτιά του ακροατή. Θεωρείς πως είναι ένα δύσκολο άλμπουμ ηχητικά;
Με τόσα πολλά πράγματα κάθε τι που μπορεί να περιμένει ένας άνθρωπος, στο τέλος θα ακούγεται δύσκολο. Μη ξεχνάς πως αυτός είναι ο 14ος δίσκος μας, και δε μπορούμε να "ανακαλύψουμε την Αμερική". Με τον καιρό έχουμε ανακαλύψει αρκετά πράγματα, έχουμε αλλάξει πρόσωπα στην ιστορία μας, και τώρα θέλουμε να κατασταλάξουμε πιο κοντά στον ήχο του "Rituals", με περισσότερες κιθάρες και στοιχεία από το παρελθόν. Αυτός ο δίσκος είναι μια καταστάλαξη στην καριέρα μας, βασισμένος σε κομμάτια, σαν lyric concept, και συνεχίζουμε να νιώθουμε χαρούμενοι όταν θα έρθει κόσμος και θα μας πει ότι του άρεσαν τα κομμάτια μας. Πιστεύω πως ο κόσμος θα ικανοποιηθεί, αν και ξέρω ότι δε θα είναι όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό, παρόλα αυτά όμως ξέρω πως είναι ένας ειλικρινέστατος δίσκος, βγαλμένος μέσα από τη ψυχή μας με τρομερό βάρος στην ποιότητα του.
-Βλέπω επίσης πολλή περισσότερη πληροφορία σε σχέση με τον minimal χαρακτήρα του "Rituals". Συμφωνείς;
Ισχύει, πως ήταν πιο minimal και απλό, με μια ιδέα να πλανάται και όχι να είναι απαραίτητα αποτυπωμένη. Εδώ, έχει πέσει πιο πολλή δουλειά με περισσότερες μελωδίες και riffs.
-Επίσης οι χρόνοι των κομματιών είναι αρκετά μικροί σε σχέση με άλλες φορές. Πώς προέκυψε αυτό; Θέλατε να γίνουν τα κομμάτια πιο live-άδικα;
Ένας λόγος είναι ακριβώς αυτός, και θεωρώ πώς όλα τα κομμάτια είναι κατάλληλα για live, καθώς αυτόν τον καιρό ετοιμάζουμε και το setlist, και όλα ταιριάζουν τέλεια, είναι απίστευτο! Είναι ένας δίσκος γενικά πιο σύντομος πηγαίνοντας ελαφρώς ενάντια στην τάση της εποχής, με τα πολλά μακροσκελή κομμάτια που αρχίζουν σήμερα και δε ξέρουμε πότε τελειώνουν. Θέλαμε με λίγα ουσιώδη λόγια να δείξουμε τι πρεσβέυουμε με τα νέα μας τραγούδια και φυσικά ποιοι είμαστε.
-Ο δίσκος επικεντρώνεται σε ανθρώπους και έργα που κατακρίθηκαν στην εποχή τους, όπως John Milton, Edgar Alan Poe, Βολταίρος και ο Νίκος Καζαντζάκης. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν επιρροή για εσάς και το έργο σας, θεωρείς τον εαυτό σου αιρετικό;Πέρασαν 46 χρόνια στη ζωή μου, που έχω καταλάβει ότι και εγώ είμαι ένας αιρετικός, με μια μπάντα και κάποιες ιδέες που πάνε κόντρα στο κατεστημένο και ουκ ολίγες φόρες έχουμε κατακριθεί για ότι κάνουμε. Κάθε μας άλμπουμ είναι μια κατάθεση ψυχής και όχι κάποια αφορμή για περιοδεία, άλλωστε έχω ήδη αρκετές κυκλοφορίες για να βγω έξω να παίξω σε tour. Όπως κάθε μας δίσκος, έτσι και εδώ ήθελα να αποτίσω ένα φόρο τιμής σε όλα αυτά τα άτομα με τον τρόπο μου, και αυτό με κάνει να νιώθω ζωντανός και δυνατός. Αυτοί οι άνθρωποι με τις ιδέες και τις δουλειές τους άλλαξαν τον κόσμο, και για να αλλάξει κάποιος αυτόν τον κόσμο, πρέπει να ενοχλήσει.
-Σε επηρρέασε το γεγονός ότι σε συνέλλαβαν πρόσφατα στη Γεωργία για τις ιδέες σου;
Όχι, δεν ήταν αυτός ο λόγος, αλλά όλες οι σφαλιάρες και τα άκυρα που έχω φάει κατά καιρούς. Όμως είμαι ακόμα εδώ να πολεμάω για τα πιστεύω μου, και ποτέ δε θέλω να είμαι απόλυτος και απότομος. Ότι κάνω θέλω να το δείχνω με πράξεις και όχι με λόγια.
-Πόσο ψάχτηκες και μελέτησες για να βγει αυτό το αποτέλεσμα;
Ψάχνομαι και μελετάω συνέχεια, δεν ήταν κάτι εσκεμμένο, και ήδη διαβάζω από τώρα και ψάχνω στοιχεία για τον επόμενο δίσκο. Θα μου πεις γιατί να διαβάζω από τώρα, για το άλμπουμ που θα βγει στα επόμενα τρία χρόνια, αλλά θέλω να αλλάξω λίγο το ύφος και τον χαρακτήρα μου, γιατί αν δεν αλλάξεις, αυτό θα φανεί και στην τέχνη σου. Δεκατέσσερις δίσκοι και 30 χρόνια, είναι δύσκολο έργο.
-Άλλωστε όπως λες και εσύ, ότι δεν εξελίσσεται πεθαίνει...
Ακριβώς. Δε λέω ότι θα βγάλουμε δίσκο που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας, αλλά όπως πάντα θα βγάλουμε κάτι από τη ψυχή μας που θα είναι αληθινό, και γιατί όχι κάτι ξεχωριστό από την τάση της εποχής. Νομίζω πως ειδικά τα τελευταία χρόνια οι Rotting Christ δείχνουν πως είναι αληθινοί, και αυτό ο κόσμος το εκλαμβάνει. Αυτό παίζει ρόλο που η μπάντα βρίσκεται στην πιο ανοδική της πορεία.
-Επίσης μέσα στο άλμπουμ έχετε μια συνεργασία με τον Dayal Patterson, με τον Ashmedi από τους Melechesh και την Irina Zybina των Grai. Πώς προέκυψαν όλα αυτά τα τόσο διαφορετικά άτομα;
Πάντα μ'αρέσει να κοιτάω ποιος από τους φίλους μου, μουσικούς θα ταίριαζε σε κάποιο από τα κομμάτια μου. Δε ψάχνω άτομα που να δώσουν χτυπητά credits, αλλά μόνο μουσικούς που ξέρω και είναι πραγματικοί φίλοι μου. Έχω πολλούς φίλους εκεί έξω που παίζουν μουσική, και ήξερα ΄πως θα μπορούσαν να δώσουν κάτι ξεψωριστό στη μουσική μου. Ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι για τα κατάλληλα τραγούδια, όπως ο Ashmedi που ήξερε αραβικά και τον κάλεσα να με βοηθήσει με τον τρόπο του στο "The Voice Of Universe" που σχετίζεται με τον Ζοροαστρισμό, το ίδιο συνέβη και με την Irina και τον Dayal.
-Μουσικά ο δίσκος αν παρατηρήσει κάποιος θα ακούσει πολλά κλασικά heavy metal περάσματα και στιγμές που θυμίζουν "Theogonia", "Κατά τον Δαίμονα Εαυτού", ακόμα και από το "A Dead Poem". Θεωρείς πως δούλεψαν οι επιρροές σου πάνω σε αυτό το στυλ;
Το "The Heretics" είναι ένας δίσκος που βασίστηκε σε κάποιες από τις ρίζες μου καθώς φυσικά και από στοιχεία που στιγμάτισαν τους Rotting Christ κατά καιρούς, όπως το "Theogonia" και το "A Dead Poem" που ανέφερες. Και εκτός αυτού, μιλώντας με παραδείγματα, το "Dies Irae" νομίζω θα ταίριαζε κάλλιστα στο "Rituals" ή το "Vetry Ziye" από την άλλη θυμίζει κάτι από "Sleep Of The Angels". Κάθε δίσκος είναι Rotting Christ και αυτό αναδεικνύεται τελεια και εδώ μέσα από το ύφος του.
-Για να επιστρέψω λίγο στο βιβλίο σας, ο Θέμης αναφέρει πως βρισκόταν κάποια στιγμή σε μια περίεργη ψυχολογική κατάσταση και σκεφτόταν να φύγει από τη μπάντα. Πιστεύεις ότι οι Rotting Christ θα μπορούσαν να συνεχίσουν χωρίς ένα από τα δύο αδέρφια;
Δύσκολο, αλλά αν η ανάγκη το απαιτούσε, τότε ναι. Αν δεν είναι κάποιο θέμα υγείας τότε, προχωράμε. Κάποιος θα ήθελα να συνεχίσει την ιδέα, με όλο το σεβασμό που τα δύο αδέρφια ξεκινήσαμε και εργαστήκαμε. Αν δε μπορούσα εγώ, θα ήθελα ο Θέμης να προχωρήσει αν είναι εφικτό, και να το πάει μέχρι τέλους. Αυτό που θα ήθελα είναι μόνο να μη ξεφτυλιστεί τίποτα και να βγαίνουν δίσκοι χωρίς λόγο. Το τονίζω αυτό γιατί πολλοί νομίζουν ότι συνεχίζουμε για τα λεφτά...κανένας δεν έβγαλε λεφτά από δίσκους, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Επίσης μου είναι εύκολο να γράψω ένα δεύτερο "Thy Mighty Contract", αλλά ούτε έχει νόημα ούτε θέλω να κοροϊδεύω. Αυτές οι αξίες θέλω να μείνουν!
-Έχουν ξεκινήσει τα σχέδια σας για live;
Δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα, ωστόσο ήδη έχουμε κλείσει πολλά festivals μέχρι στιγμής και εμφανίσεις στην Ελλάδα. Σύντομα θα ανακοινωθούν κι άλλα, όπως και εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
-Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη Σάκη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Θέλω να κλείσω ευχαριστώντας όλους για τη στήριξη αυτά τα χρόνια. Είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε στη σκηνή από την πρώτη μέρα και ελπίζω να είμαστε τυχεροί για να συνεχίσουμε μέχρι τέλους. NON SERVIAM.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
1 σχόλιο:
Φοβερή συνέντευξη, συνεχίστε την καλή δουλειά!
Δημοσίευση σχολίου