Λίγους μήνες πριν κατέβουν από τα πλοία τους και εξαπολύσουν επίθεση, οι Νορβηγοί progressive black metallers Enslaved, έχουν να μας διηγηθούν αρκετά, δείχνοντας τον ενθουσιασμό για την παρθενική τους εμφάνιση στη χώρα μας. Το Metal View, είχε στην άλλη γραμμή τον ιθύνωντα νου και κιθαρίστα της μπάντας Ivar Bjørnson, ο οποίος μίλησε για το τελευταίο πόνημα τoυς, "Ε", την προετοιμασία του διαδόχου του, την ελληνική σκηνή, και την πηγή της έμπνευσης τους.
-Kαταρχάς, μετά από ένα χρόνο από την κυκλοφορία του "Ε", ποια είναι η ανταπόκριση που έχετε δει από τους fans;
Πραγματικά έχει πάει φανταστικά, και για ακόμα μια φορά καταφέραμε να περιοδεύσουμε πολύ, να παμε σε μέρη που δεν έχουμε ξαναπαίξει και να συμμετάσχουμε σε πολλά φεστιβάλ. Κάθε μας δίσκος αποτελεί μια νέα αρχή για εμάς και αυτός ο δίσκος έλαβε αντιδράσεις αντίστοιχες των πρώτων μας κυκλοφοριών και από άτομα που ακολουθούν τη μπάντα χρόνια, αλλά και από το fanbase που έχει στηθεί από νεότερα παιδιά. Μας ευχαριστεί πολύ αυτό.
-Εσύ, αυτή τη στιγμή πως βλέπεις τον κόπο σου και το τελικό αποτέλεσμα;
Χεχε, όταν μπαίνω για να γράψω υπάρχει ένα πολύ περίεργο συναισθημα και αγχώνομαι. Τώρα μιλάμε και για έναν δίσκο διαφορετικό από άλλες κυκλοφορίες, οπότε το να κοιτάω πίσω και να δω τι μπορώ να κάνω μετά μου προκαλει διάφορα στο μυαλό. Επίσης εδώ έχουμε πολλά κομμάτια που μπορούμε να αποδώσουμε ζωντανά και επικρατεί αυτό το εκπληκτικό συναίσθημα για τις μέρες μας, που με κόλλησε ακούγοντας το "Ε", ενώ υπάρχουν γενικά δίσκοι που δε σου μένουν ούτε στο ελάχιστο στο μυαλό, και περιμένεις απλά να πας στο επόμενο κομμάτι, θεωρώ πως το τελευταίο άλμπουμ ξεφεύγει από αυτή τη σκέψη.
-Όπως ανέφερες πριν, το "Ε" είναι ένα διαφορετικό άλμπουμ, και εδώ έχουμε πιο progressive δρόμους. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Δεν ήταν μια κίνηση που ήρθε επιτηδευμένα, ώστε να πούμε "θα κάτσουμε κάτω και θα κάνουμε αυτό", αλλά όσο γράφαμε έμπαιναν κι άλλες ιδέες στο μυαλό. Ήταν μια συνολική, οργανική προσπάθεια, που όλα τα κάναμε φυσικά μεταξύ του Απριλίου του 2016 μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς, και τελικά μας βγήκε κάτι σκληρό και ακραίο, αλλά με κάποιες εναλλακτικές κατευθύνσεις. όλα ήρθαν από μόνα τους, αυτό είναι το μαγικό!
-Πολλοί από τους δίσκους σας, έτσι και το τελευταίο, έχει θεματικές πιο κοντά στο στοιχείο της φύσης. Εσύ προσωπικά βρίσκεσαι κοντά στη φύση και την εξοχή;
Νομίζω πως πάντα θα υπάρχει μια επαφή μεταξύ τη μουσικής και του ίδιου μας του εαυτού, έτσι σίγουρα βρίσκομαι κοντά σε αυτό. Είμαστε όλοι στη μπάντα άτομα που ψάχνουν νέες πληροφορίες, συλλέγουμε όλοι δίσκους και ακούμε πολλή μουσική. Αυτό μας βοηθάει στο να μας έρχεται η έμπνευση, όπως επίσης και η ίδια η φύση που λες, η λογοτεχνία και κάθε τι άλλο μας γεμίζει και μπορεί να μας κάνει πιο ώριμους. Όταν ήμασταν νεότεροι γράφαμε πιο πολύ για όλα όσα ζούσαμε γύρω από τη φύση και την εξοχή, και ήμασταν πολύ πιο κολλημένοι σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα αυτό με γεμίζει προσωπικά, αλλά οι πηγές έμπνευσης πλέον είναι ανεξάντλητες, οπότε μέσα σε όλα όσα γράφουμε, ψάχνουμε διαφορετικές οπτικές και πιο φιλοσοφικές γωνίες. Δεν πιέζομαι στο να ασχοληθώ με τις θεματικές, μπορώ απλώς να πάω μια βόλτα στο δάσος, να κάνω περιπάτους, να ανατρέξω στη συλλογή μου ή να μιλήσω με φίλους. Η τέχνη δεν έχει τέλος.
-Επίσης άλλο ένα στοιχείο στους στίχους των Enslaved είναι και η Νορβηγική κουλτούρα. Πάνω σε αυτό το λυρικό στοιχείο, μαζί με τον Einar Selvik έχεις ένα project. Ποια είναι όλη η ιδέα πίσω από αυτό και την τελευταία σας δουλειά, Hugsja;
Το concept πίσω από τη μπάντα μου με τον Einar, είναι ακριβώς ότι ανέφερες. Η ανάγκη μου να εκφραστώ διαφορετικά για τη Βόρεια κουλτούρα και τη Νορβηγική μυθολογία, απλώς με πιο πολλά παραδοσιακά στοιχεία, αιθέρια ατμόσφαιρα και με ένα πρίσμα πιο κοντά στη ψυχοσύνθεση και την κουλτούρα του αρχαίου κόσμου, όλα προσεγμένα με κάποιες μοντέρνες πτυχές. Με το πρώτο μας άλμπουμ βγάλαμε προς τα έξω πιο ιστορικά κομμάτια, τώρα μέσω των μύθων θέλαμε να ασχοληθούμε κυρίως με το υδάτινο στοιχείο καθώς και με την ίδια τη φύση, που λέγαμε και πιο πριν, και κυρίως την επαφή των παλιών με αυτήν, το σεβασμό που υπήρχε και να έρθουμε ξανά να ενωθούμε κατά κάποιον τρόπο με τη φύση μέσω ενός αρχέγονου ταξιδιού.
-Φέτος συμπληρώνετε με τους Enslaved, 25 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου σας δίσκου, "Vikingligr Veldi". Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου από εκείνη την περίοδο; Να περιμένουμε κάτι εορταστικό;
Μμμ, έχουμε τόσες πολλές όμορφες αναμνήσεις από εκείνη την εποχή. Θυμάμαι που είχαμε το δικό μας μέρος για πρόβες, περίπου 100 μέτρα μακριά από τα Grieghallen Studios, και περνούσαμε όλο μας τον χρόνο εκεί. Αυτή τη στιγμή με κάνεις να θυμάμαι κάθε μου μέρα και λεπτό από αυτή την περίοδο, καθώς ήταν από τις πιο βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου μιας και ζητούσαμε διακαώς να κυκλοφορήσουμε κάτι ολοκληρωμένο με τους Enslaved. Το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν όταν ξυπνουσα, και το τελευταίο μόλις πήγαινα στο κρεβάτι για ύπνο ήταν όλα όσα ήθελα να κάνω για αυτό το άλμπουμ. Φυσικά δε θα μπορούσα να παραμελήσω την οικογένεια, τους φίλους και κάθε μου υποχρέωση αλλά όλα έρχονταν λίγο πιο δευτερεύοντα όταν ήμουν επικεντρωμένος σε αυτό. Μεγαλώνοντας, βλέπεις λίγο τη μουσική σαν δουλειά, αλλά αν το αγαπάς αυτό από μικρός κι έχεις προσπάθήσει γι'αυτό ξέρεις πως δεν είναι δουλειά, είναι πάθος! Νιώθεις χαρούμενος που σου έχει επιτραπεί να παίζεις μουσική για να ζεις και ότι υπάρχει μια ιστορία από πίσω, γεμάτη από πολλές ώρες δουλειάς, προβών και κόπου, χάνοντας πολλά άλλα πράγματα από τη ζωή, αλλά γεμίζοντας με ικανοποίηση την έννοια του καλλιτέχνη. Θυμάμαι όταν ηχογραφούσαμε στο Grieghallen, όλες τις στιγμές μας παρέα με φίλους, συναδέλφους μουσικούς και τις αμέτρητες στιγμές μας με τα παιδιά από τους Old Funeral και τους Mayhem, να μας λένε πόσο τους αρέσει η δουλειά και η ατμόσφαιρα του δίσκου μας, έχοντας ακούσει και τα demo αλλά όντας παρευρισκόμενοι και στο recording process μας. Όσο γράφαμε τα παιδιά μας έφερναν μπύρες και κάναμε πάντα καλή παρέα. Σίγουρα θα κάνουμε κάτι επετειακό που θα ανακοινωθεί σύντομα, γιατί είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για ένα τόσο δυνατό άλμπουμ σαν το "Vikingligr Veldi" και γιατί αποτελεί μαζί με εμάς και ένα σωρό άλλες Νορβηγικές μπάντες, ένα κομμάτι της σκηνής αυτής.
-Καθώς αναφέρθηκες στις μπύρες εκείνη την εποχή, πλέον έχετε και τη δική σας μπύρα. Θες να μας πεις λίγο για αυτό το εγχείρημα;
Φυσικά, αν και αργήσαμε λίγο, μιας και πολλές μπάντες έχουν κυκλοφορήσει τα δικά τους ποτά. Εμείς βέβαια δε θέλαμε να βγάλουμε άλλη μια μπύρα με την επωνυμία μας, αλλά να δώσουμε λίγο από τον εαυτό μας. Συνεργαστήκαμε με μια από τις αγαπημένες μας Νορβηγικές μάρκες μπύρας, και συζητούσαμε πως θα θέλαμε να είναι, κάναμε ένα πλάνο, δοκιμάσαμε πειραματικά πως θα μπορούσε να είναι και τελικά τα καταφέραμε, και την κυκλοφορήσαμε με το όνομα Jotunblod, επηρεασμένο από ένα κομμάτι μας από τον δίσκο Frost. Eίναι μια κόκκινη IPA, με μια πικρή επίγευση, και ήδη στη Νορβηγία τα πάει τέλεια. Ελπίζουμε με τη νέα χρονιά να την κυκλοφορήσουμε και σε άλλες χώρες καθώς έχει ζήτησει αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί.
-Σχετικά με την ανακοίνωση της μπάντας για τις εμφανίσεις σας στην Ελλάδα, ο Grutle αναφέρθηκε σε κάποιες ελληνικές μπάντες. Εσύ τι σχέση έχεις με την Ελληνική metal σκηνή;
Έχω απόλυτα καλή σχέση και επαφή με την Ελληνική σκηνή, ήδη πριν τους Enslaved, όταν στις αρχές του 90' έπαιζα σε μια death metal μπάντα. Μουσικά το ελληνικό metal, ξεφεύγει πολύ από το ύφος της δικής μας σκηνής, και θυμάμαι που είχα πρωτακούσει από τους Rotting Christ τα "Passage To Arcturo" και "Thy Mighty Contract". Eίναι δύο δίσκοι αρκετά πιο ξένοι και εξωτικοί απ'όσα ξέραμε τότε, αλλά και εξίσου ξεχωριστοί με σκοτάδι και βάθος. Θυμάμαι επίσης τους Varathron που ακόμα και σήμερα για εμένα είναι από τις μεγαλύτερες μπάντες καθώς και το ατμοσφαιρικό σκότος των Necromantia. Ξέρω πως στο black metal οι περισσότεροι σκέφτονται τη Νορβηγία, αφού όντως ήταν δυνατή στη σκηνή, και έκανε ένα δικό τη brand, αλλά σίγουρα χωρίς τις μπάντες από άλλες σκηνές, σαν τη Τσέχικη, την Πολωνική ή την riffολογία της Ελληνικής, θα ήμασταν μόνοι μας και ο ακραίος ήχος θα ήταν πιο φτωχός. Επίσης η σκηνή της Ελλάδας πάντα θα αποτελεί επιρροή ακόμα και για τις Νορβηγικές μπάντες, και στη βιογραφία των Rotting Christ θα φανεί γιατί αυτό το συγκρότημα έχει λάβει τόση αναγνώριση. Τώρα, που μετά από 28 χρόνια ερχόμαστε στην Ελλάδα, ανυπομονώ να δω το μέρος που αυτή η σκηνή ξεκίνησε και εντυπωσίασε τους πάντες στο black metal.
-Επίσης πιστεύω πως αν δεν ήταν η σκηνή σας κυρίως, μαζί με τους Σουηδούς και τους Έλληνες, το underground δε θα γινόταν τόσο σημαντικό και μεγάλο στην παγκόσμια metal κουλτούρα.
Ακριβώς! Πλέον το black metal είναι ένας τεράστιος, παγκόσμιος κύκλος, αλλά τότε ήταν ένας πυρήνας από πιτσιρικάδες που είχαν επαφή μεταξύ τους και αντάλασσαν ιδέες και τραγούδια. Παίζαμε σε υπόγεια και τα εξώφυλλα των πρώτων μας κυκλοφοριών ήταν απλές φωτοτυπίες, αυτό ήταν το πρώτο βήμα.
-Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για την πρώτη σας επίσκεψη στην Ελλάδα;
Είμαι ενθουσιασμένος που επιτέλους θα έρθουμε στην Ελλάδα, μετά από την ακύρωση της εμφάνισης μας πριν κάποια χρόνια. Είναι απίστευτο και όλη η μπάντα έχει ενθουσιαστεί και ανυπομονεί να γνωρίσει μια χώρα με μουσική ιστορία και τόσο μεγάλο πολιτισμό. Ξέρουμε πως υπάρχει κόσμος που περιμένει και είναι έτοιμος να μας δει, και είναι απίστευτο το κύμα αντιδράσεων και το θετικό feedback που δεχτήκαμε μόλις ανακοινώσαμε αυτές τις δύο εμφανίσης. Θέλουμε να αποδώσουμε έναν φόρο τιμής σε αυτό το ιστορικό μέρος, και θέλουμε να κάνουμε ένα γερό πέρασμα σε όλη μας την καριέρα, και τους ήχους που έχουμε προβάλλει κατά καιρούς.
-Έχεις επισκεφθεί ξανά την Ελλάδα για διακοπές;
Προσωπικά όχι, και είμαι το μόνο άτομο από τη μπάντα που δεν έχει πάει χαχα. Δε ξέρω γιατί, αλλά θα το ευχαριστηθώ μόλις έρθω και ανακαλύψω τη χώρα σας. Έχω πολλούς φίλους από την Αθήνα και ξέρω πως όλα θα είναι τέλεια και θα ευχαριστηθώ τη συγκεκριμένη επίσκεψη, σημαίνει πολλά για εμένα.
-Πώς είναι η συνεργασία σου με τον νέο σας ντράμερ καθώς και με τον keyboardist σας μέχρι στιγμής;
Όλα πάνε τέλεια και είναι φοβερά άτομα και ταλαντούχοι μουσικοί. Φυσικά και με τον προηγούμενο μας ντράμερ, τον Cato, έχουμε κρατήσει πολύ καλές επαφές , απλώς δε μπορούσε να ακολουθήσει άλλο αυτό το lifestyle, και ήθελε να επικεντρωθεί στην οικογένεια του. Φυσικά και τον Iver, τον ξέρουμε εδώ και πολλά χρόνια, αφού από το 2010 αυτός ασχολείται με την παραγωγή των δίσκων μας, ενώ και ο Hakon είναι άτομο που συμβάλλει ενεργά αν και προέρχεται από μια τελείως διαφορετική σκηνή. Στεναχωριέμαι που κάποια άτομα φεύγουν από την οικογένεια των Enslaved, αλλά τα νέα μέλη πάντα θα είναι ευπρόσδεκτα.
-Παρεπιτόντως τα δύο νέα μέλη των Enslaved, βοήθησαν και στο άλλο σου project με το "Hugsja". Για εμένα έδωσαν ωραία ατμόσφαιρα στν ήχο του δίσκου, ο οποίος αποτελεί και έναν από τους αγαπημένους μου για το 2018...
Σε ευχαριστώ πολύ για τ καλά σου λόγια, χαίρομαι. Όντως βοήθησαν πολύ και έκαναν και σε αυτό το άλμπουμ ωραία δουλειά.
-Να περιμένουμε κάποιο νέο άλμπουμ με τους Enslaved σύντομα;
Ναι, εγώ ήδη έχω ξεκινήσει να γράφω και να συνθέτω τα νέα μας κομμάτια. Πιστεύω πως στο 2019 ο δίσκος θα είναι έτοιμος ή τουλάχιστον θα έχουμε ήδη ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις. Αυτό το έτος θα μας βρει πολυάσχολους και όλα πλέον είναι θέμα χρόνου.
-Σε ευχαριστώ πολύ Ivar γι'αυτή τη συνέντευξη και ανυπομονώ να σας δω και live. Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου...
Σε ευχαριστώ και εγώ για τη συνέντευξη και το χρόνο, και ευχαριστώ τους Έλληνες για τη σκηνή που έχουν δώσει. Θέλει κόπο και υπομονή για όλα όσα γινονται στην Ελλάδα και ανυπομονώ να τα πούμε σύντομα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
-Kαταρχάς, μετά από ένα χρόνο από την κυκλοφορία του "Ε", ποια είναι η ανταπόκριση που έχετε δει από τους fans;
Πραγματικά έχει πάει φανταστικά, και για ακόμα μια φορά καταφέραμε να περιοδεύσουμε πολύ, να παμε σε μέρη που δεν έχουμε ξαναπαίξει και να συμμετάσχουμε σε πολλά φεστιβάλ. Κάθε μας δίσκος αποτελεί μια νέα αρχή για εμάς και αυτός ο δίσκος έλαβε αντιδράσεις αντίστοιχες των πρώτων μας κυκλοφοριών και από άτομα που ακολουθούν τη μπάντα χρόνια, αλλά και από το fanbase που έχει στηθεί από νεότερα παιδιά. Μας ευχαριστεί πολύ αυτό.
-Εσύ, αυτή τη στιγμή πως βλέπεις τον κόπο σου και το τελικό αποτέλεσμα;
Χεχε, όταν μπαίνω για να γράψω υπάρχει ένα πολύ περίεργο συναισθημα και αγχώνομαι. Τώρα μιλάμε και για έναν δίσκο διαφορετικό από άλλες κυκλοφορίες, οπότε το να κοιτάω πίσω και να δω τι μπορώ να κάνω μετά μου προκαλει διάφορα στο μυαλό. Επίσης εδώ έχουμε πολλά κομμάτια που μπορούμε να αποδώσουμε ζωντανά και επικρατεί αυτό το εκπληκτικό συναίσθημα για τις μέρες μας, που με κόλλησε ακούγοντας το "Ε", ενώ υπάρχουν γενικά δίσκοι που δε σου μένουν ούτε στο ελάχιστο στο μυαλό, και περιμένεις απλά να πας στο επόμενο κομμάτι, θεωρώ πως το τελευταίο άλμπουμ ξεφεύγει από αυτή τη σκέψη.
-Όπως ανέφερες πριν, το "Ε" είναι ένα διαφορετικό άλμπουμ, και εδώ έχουμε πιο progressive δρόμους. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Δεν ήταν μια κίνηση που ήρθε επιτηδευμένα, ώστε να πούμε "θα κάτσουμε κάτω και θα κάνουμε αυτό", αλλά όσο γράφαμε έμπαιναν κι άλλες ιδέες στο μυαλό. Ήταν μια συνολική, οργανική προσπάθεια, που όλα τα κάναμε φυσικά μεταξύ του Απριλίου του 2016 μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς, και τελικά μας βγήκε κάτι σκληρό και ακραίο, αλλά με κάποιες εναλλακτικές κατευθύνσεις. όλα ήρθαν από μόνα τους, αυτό είναι το μαγικό!
-Πολλοί από τους δίσκους σας, έτσι και το τελευταίο, έχει θεματικές πιο κοντά στο στοιχείο της φύσης. Εσύ προσωπικά βρίσκεσαι κοντά στη φύση και την εξοχή;
Νομίζω πως πάντα θα υπάρχει μια επαφή μεταξύ τη μουσικής και του ίδιου μας του εαυτού, έτσι σίγουρα βρίσκομαι κοντά σε αυτό. Είμαστε όλοι στη μπάντα άτομα που ψάχνουν νέες πληροφορίες, συλλέγουμε όλοι δίσκους και ακούμε πολλή μουσική. Αυτό μας βοηθάει στο να μας έρχεται η έμπνευση, όπως επίσης και η ίδια η φύση που λες, η λογοτεχνία και κάθε τι άλλο μας γεμίζει και μπορεί να μας κάνει πιο ώριμους. Όταν ήμασταν νεότεροι γράφαμε πιο πολύ για όλα όσα ζούσαμε γύρω από τη φύση και την εξοχή, και ήμασταν πολύ πιο κολλημένοι σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα αυτό με γεμίζει προσωπικά, αλλά οι πηγές έμπνευσης πλέον είναι ανεξάντλητες, οπότε μέσα σε όλα όσα γράφουμε, ψάχνουμε διαφορετικές οπτικές και πιο φιλοσοφικές γωνίες. Δεν πιέζομαι στο να ασχοληθώ με τις θεματικές, μπορώ απλώς να πάω μια βόλτα στο δάσος, να κάνω περιπάτους, να ανατρέξω στη συλλογή μου ή να μιλήσω με φίλους. Η τέχνη δεν έχει τέλος.
-Επίσης άλλο ένα στοιχείο στους στίχους των Enslaved είναι και η Νορβηγική κουλτούρα. Πάνω σε αυτό το λυρικό στοιχείο, μαζί με τον Einar Selvik έχεις ένα project. Ποια είναι όλη η ιδέα πίσω από αυτό και την τελευταία σας δουλειά, Hugsja;
Το concept πίσω από τη μπάντα μου με τον Einar, είναι ακριβώς ότι ανέφερες. Η ανάγκη μου να εκφραστώ διαφορετικά για τη Βόρεια κουλτούρα και τη Νορβηγική μυθολογία, απλώς με πιο πολλά παραδοσιακά στοιχεία, αιθέρια ατμόσφαιρα και με ένα πρίσμα πιο κοντά στη ψυχοσύνθεση και την κουλτούρα του αρχαίου κόσμου, όλα προσεγμένα με κάποιες μοντέρνες πτυχές. Με το πρώτο μας άλμπουμ βγάλαμε προς τα έξω πιο ιστορικά κομμάτια, τώρα μέσω των μύθων θέλαμε να ασχοληθούμε κυρίως με το υδάτινο στοιχείο καθώς και με την ίδια τη φύση, που λέγαμε και πιο πριν, και κυρίως την επαφή των παλιών με αυτήν, το σεβασμό που υπήρχε και να έρθουμε ξανά να ενωθούμε κατά κάποιον τρόπο με τη φύση μέσω ενός αρχέγονου ταξιδιού.
-Φέτος συμπληρώνετε με τους Enslaved, 25 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου σας δίσκου, "Vikingligr Veldi". Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου από εκείνη την περίοδο; Να περιμένουμε κάτι εορταστικό;
Μμμ, έχουμε τόσες πολλές όμορφες αναμνήσεις από εκείνη την εποχή. Θυμάμαι που είχαμε το δικό μας μέρος για πρόβες, περίπου 100 μέτρα μακριά από τα Grieghallen Studios, και περνούσαμε όλο μας τον χρόνο εκεί. Αυτή τη στιγμή με κάνεις να θυμάμαι κάθε μου μέρα και λεπτό από αυτή την περίοδο, καθώς ήταν από τις πιο βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου μιας και ζητούσαμε διακαώς να κυκλοφορήσουμε κάτι ολοκληρωμένο με τους Enslaved. Το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν όταν ξυπνουσα, και το τελευταίο μόλις πήγαινα στο κρεβάτι για ύπνο ήταν όλα όσα ήθελα να κάνω για αυτό το άλμπουμ. Φυσικά δε θα μπορούσα να παραμελήσω την οικογένεια, τους φίλους και κάθε μου υποχρέωση αλλά όλα έρχονταν λίγο πιο δευτερεύοντα όταν ήμουν επικεντρωμένος σε αυτό. Μεγαλώνοντας, βλέπεις λίγο τη μουσική σαν δουλειά, αλλά αν το αγαπάς αυτό από μικρός κι έχεις προσπάθήσει γι'αυτό ξέρεις πως δεν είναι δουλειά, είναι πάθος! Νιώθεις χαρούμενος που σου έχει επιτραπεί να παίζεις μουσική για να ζεις και ότι υπάρχει μια ιστορία από πίσω, γεμάτη από πολλές ώρες δουλειάς, προβών και κόπου, χάνοντας πολλά άλλα πράγματα από τη ζωή, αλλά γεμίζοντας με ικανοποίηση την έννοια του καλλιτέχνη. Θυμάμαι όταν ηχογραφούσαμε στο Grieghallen, όλες τις στιγμές μας παρέα με φίλους, συναδέλφους μουσικούς και τις αμέτρητες στιγμές μας με τα παιδιά από τους Old Funeral και τους Mayhem, να μας λένε πόσο τους αρέσει η δουλειά και η ατμόσφαιρα του δίσκου μας, έχοντας ακούσει και τα demo αλλά όντας παρευρισκόμενοι και στο recording process μας. Όσο γράφαμε τα παιδιά μας έφερναν μπύρες και κάναμε πάντα καλή παρέα. Σίγουρα θα κάνουμε κάτι επετειακό που θα ανακοινωθεί σύντομα, γιατί είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για ένα τόσο δυνατό άλμπουμ σαν το "Vikingligr Veldi" και γιατί αποτελεί μαζί με εμάς και ένα σωρό άλλες Νορβηγικές μπάντες, ένα κομμάτι της σκηνής αυτής.
-Καθώς αναφέρθηκες στις μπύρες εκείνη την εποχή, πλέον έχετε και τη δική σας μπύρα. Θες να μας πεις λίγο για αυτό το εγχείρημα;
Φυσικά, αν και αργήσαμε λίγο, μιας και πολλές μπάντες έχουν κυκλοφορήσει τα δικά τους ποτά. Εμείς βέβαια δε θέλαμε να βγάλουμε άλλη μια μπύρα με την επωνυμία μας, αλλά να δώσουμε λίγο από τον εαυτό μας. Συνεργαστήκαμε με μια από τις αγαπημένες μας Νορβηγικές μάρκες μπύρας, και συζητούσαμε πως θα θέλαμε να είναι, κάναμε ένα πλάνο, δοκιμάσαμε πειραματικά πως θα μπορούσε να είναι και τελικά τα καταφέραμε, και την κυκλοφορήσαμε με το όνομα Jotunblod, επηρεασμένο από ένα κομμάτι μας από τον δίσκο Frost. Eίναι μια κόκκινη IPA, με μια πικρή επίγευση, και ήδη στη Νορβηγία τα πάει τέλεια. Ελπίζουμε με τη νέα χρονιά να την κυκλοφορήσουμε και σε άλλες χώρες καθώς έχει ζήτησει αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί.
-Σχετικά με την ανακοίνωση της μπάντας για τις εμφανίσεις σας στην Ελλάδα, ο Grutle αναφέρθηκε σε κάποιες ελληνικές μπάντες. Εσύ τι σχέση έχεις με την Ελληνική metal σκηνή;
Έχω απόλυτα καλή σχέση και επαφή με την Ελληνική σκηνή, ήδη πριν τους Enslaved, όταν στις αρχές του 90' έπαιζα σε μια death metal μπάντα. Μουσικά το ελληνικό metal, ξεφεύγει πολύ από το ύφος της δικής μας σκηνής, και θυμάμαι που είχα πρωτακούσει από τους Rotting Christ τα "Passage To Arcturo" και "Thy Mighty Contract". Eίναι δύο δίσκοι αρκετά πιο ξένοι και εξωτικοί απ'όσα ξέραμε τότε, αλλά και εξίσου ξεχωριστοί με σκοτάδι και βάθος. Θυμάμαι επίσης τους Varathron που ακόμα και σήμερα για εμένα είναι από τις μεγαλύτερες μπάντες καθώς και το ατμοσφαιρικό σκότος των Necromantia. Ξέρω πως στο black metal οι περισσότεροι σκέφτονται τη Νορβηγία, αφού όντως ήταν δυνατή στη σκηνή, και έκανε ένα δικό τη brand, αλλά σίγουρα χωρίς τις μπάντες από άλλες σκηνές, σαν τη Τσέχικη, την Πολωνική ή την riffολογία της Ελληνικής, θα ήμασταν μόνοι μας και ο ακραίος ήχος θα ήταν πιο φτωχός. Επίσης η σκηνή της Ελλάδας πάντα θα αποτελεί επιρροή ακόμα και για τις Νορβηγικές μπάντες, και στη βιογραφία των Rotting Christ θα φανεί γιατί αυτό το συγκρότημα έχει λάβει τόση αναγνώριση. Τώρα, που μετά από 28 χρόνια ερχόμαστε στην Ελλάδα, ανυπομονώ να δω το μέρος που αυτή η σκηνή ξεκίνησε και εντυπωσίασε τους πάντες στο black metal.
-Επίσης πιστεύω πως αν δεν ήταν η σκηνή σας κυρίως, μαζί με τους Σουηδούς και τους Έλληνες, το underground δε θα γινόταν τόσο σημαντικό και μεγάλο στην παγκόσμια metal κουλτούρα.
Ακριβώς! Πλέον το black metal είναι ένας τεράστιος, παγκόσμιος κύκλος, αλλά τότε ήταν ένας πυρήνας από πιτσιρικάδες που είχαν επαφή μεταξύ τους και αντάλασσαν ιδέες και τραγούδια. Παίζαμε σε υπόγεια και τα εξώφυλλα των πρώτων μας κυκλοφοριών ήταν απλές φωτοτυπίες, αυτό ήταν το πρώτο βήμα.-Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για την πρώτη σας επίσκεψη στην Ελλάδα;
Είμαι ενθουσιασμένος που επιτέλους θα έρθουμε στην Ελλάδα, μετά από την ακύρωση της εμφάνισης μας πριν κάποια χρόνια. Είναι απίστευτο και όλη η μπάντα έχει ενθουσιαστεί και ανυπομονεί να γνωρίσει μια χώρα με μουσική ιστορία και τόσο μεγάλο πολιτισμό. Ξέρουμε πως υπάρχει κόσμος που περιμένει και είναι έτοιμος να μας δει, και είναι απίστευτο το κύμα αντιδράσεων και το θετικό feedback που δεχτήκαμε μόλις ανακοινώσαμε αυτές τις δύο εμφανίσης. Θέλουμε να αποδώσουμε έναν φόρο τιμής σε αυτό το ιστορικό μέρος, και θέλουμε να κάνουμε ένα γερό πέρασμα σε όλη μας την καριέρα, και τους ήχους που έχουμε προβάλλει κατά καιρούς.
-Έχεις επισκεφθεί ξανά την Ελλάδα για διακοπές;
Προσωπικά όχι, και είμαι το μόνο άτομο από τη μπάντα που δεν έχει πάει χαχα. Δε ξέρω γιατί, αλλά θα το ευχαριστηθώ μόλις έρθω και ανακαλύψω τη χώρα σας. Έχω πολλούς φίλους από την Αθήνα και ξέρω πως όλα θα είναι τέλεια και θα ευχαριστηθώ τη συγκεκριμένη επίσκεψη, σημαίνει πολλά για εμένα.
-Πώς είναι η συνεργασία σου με τον νέο σας ντράμερ καθώς και με τον keyboardist σας μέχρι στιγμής;
Όλα πάνε τέλεια και είναι φοβερά άτομα και ταλαντούχοι μουσικοί. Φυσικά και με τον προηγούμενο μας ντράμερ, τον Cato, έχουμε κρατήσει πολύ καλές επαφές , απλώς δε μπορούσε να ακολουθήσει άλλο αυτό το lifestyle, και ήθελε να επικεντρωθεί στην οικογένεια του. Φυσικά και τον Iver, τον ξέρουμε εδώ και πολλά χρόνια, αφού από το 2010 αυτός ασχολείται με την παραγωγή των δίσκων μας, ενώ και ο Hakon είναι άτομο που συμβάλλει ενεργά αν και προέρχεται από μια τελείως διαφορετική σκηνή. Στεναχωριέμαι που κάποια άτομα φεύγουν από την οικογένεια των Enslaved, αλλά τα νέα μέλη πάντα θα είναι ευπρόσδεκτα.
-Παρεπιτόντως τα δύο νέα μέλη των Enslaved, βοήθησαν και στο άλλο σου project με το "Hugsja". Για εμένα έδωσαν ωραία ατμόσφαιρα στν ήχο του δίσκου, ο οποίος αποτελεί και έναν από τους αγαπημένους μου για το 2018...
Σε ευχαριστώ πολύ για τ καλά σου λόγια, χαίρομαι. Όντως βοήθησαν πολύ και έκαναν και σε αυτό το άλμπουμ ωραία δουλειά.
-Να περιμένουμε κάποιο νέο άλμπουμ με τους Enslaved σύντομα;
Ναι, εγώ ήδη έχω ξεκινήσει να γράφω και να συνθέτω τα νέα μας κομμάτια. Πιστεύω πως στο 2019 ο δίσκος θα είναι έτοιμος ή τουλάχιστον θα έχουμε ήδη ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις. Αυτό το έτος θα μας βρει πολυάσχολους και όλα πλέον είναι θέμα χρόνου.
-Σε ευχαριστώ πολύ Ivar γι'αυτή τη συνέντευξη και ανυπομονώ να σας δω και live. Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου...
Σε ευχαριστώ και εγώ για τη συνέντευξη και το χρόνο, και ευχαριστώ τους Έλληνες για τη σκηνή που έχουν δώσει. Θέλει κόπο και υπομονή για όλα όσα γινονται στην Ελλάδα και ανυπομονώ να τα πούμε σύντομα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου