Ακραία υπεροχή, επιθετική ισχύ, αλλά και μουσική ευελιξία είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των Archspire. Εδώ και δέκα χρόνια στη δισκογραφία κατάφεραν να κάνουν αλματώδη βήματα, ανεβαίνοντας τόσο δημιουργικά όσο και τεχνικά. Ο όρος του tech-death metal δε θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστός, και έτσι τώρα, δείχνοντας πως είναι πρωταγωνιστές αυτού του είδους, συνεχίζουν κυκλοφορώντας το νέο, "Bleed The Future".
Ο δίσκος από την αρχή μας παίρνει από τα μούτρα με τα πιο χαρακτηριστικά μοτίβα των Καναδών, στο "Drone Corpse Aviator", όπου τα arpeggios δίπλα στα διαδοχικά blastbeats δημιουργούν καταιγίδα, και οι γρήγοροι ρυθμοί φέρνουν μαζί τους επίσης πολλή μουσική ουσία. Πιο συρτό και "chuggy" από την άλλη το "Golden Mouth Of Ruin" βγάζει τον πιο τραχύ χαρακτήρα της μπάντας με διάφορα εφέ και απειλητικές εκφάνσεις, συνεχίζοντας πιο ώριμα, μεστά και ποικίλα στο ''Abandon The Linear" όπου εδώ όλα πέφτουν σαν πυροβολισμοί πάνω μας, με επίθεση τόσο από τις κιθάρες και τα τύμπανα, αλλά και από το μπάσο του Jared Smith και τα φωνητικά του Oliver, δημιουργώντας φρενίτιδα. Δίχως έλεος, τα breakdowns του ομώνυμου δίνουν βασικό ρόλο στο rhythm section, με τις κιθάρες να σιγοντάρουν ενώ όπως και σε σημεία πιο πάνω, ο μπροστάρης 'χώνει' brutal ρίμες, με μια πιο hardcore αισθητική να εισχωρεί.
Επιφανειακά και μόνο, το "Drain Of Incarnation" μας ηρεμεί με τα ακουστικά του περάσματα και τα απαλά του σόλο, μέχρι να επιστρέψει ξανά διψασμένο για αίμα, με τρελά τέμπο, ξυραφιασμένα riffs, και leads που για ακόμα μια φορά χαράσσονται από το πρώτο δευτερόλεπτο, βάζοντας μεταξύ άλλων και στοιχεία από μπάντες όπως οι Corguts ή οι The Faceless. Από την άλλη πιο μεγαλειώδες και επικό στο όλο όργιο τεχνικής και μουσικότητας, το άρρητα δεμένο σύνολο έρχεται με το "Acid Canon" λίγο πριν το τέλος, τριπάροντας μας, με στοιχεία τόσο μεταλλικά όσο και soundtrack-ικά, σε αντίθεση με το βαθύ και σκοτεινιασμένο "Reverie On The Onyx", και τα παράλληλα εκρηκτικά του σολαρίσματα. Τέλος, το "AUM", συμπτύσσει όλα τα στοιχεία του δίσκου, και τα βάζει στο μίξερ της μπάντας, με τις κατάλληλες αναλογίες σαν μια περίληψη, και με ένα ήρεμο φινάλε.
Για ακόμα μια φορά η μουσική των Archspire είναι εντελώς εγκεφαλική, με την μουσική κατάρτιση αλλά και την ακουστική συνθετική να ενώνονται και να ισορροπούν μεταξύ φλυαρίας και ουσίας. Η συνταγή για ακόμα μια φορά πέτυχε, βάζοντας στο προσκήνιο κι άλλα στοιχεία, υπογράφοντας ακόμα μια φορά και τον χαρακτήρα τους στην ολότητα του "Bleed The Future". Εκφράζοντας συναισθήματα και διαθέσεις, δε φαίνεται άκυρο το όλο hype που κερδίζουν οι κύριοι από το Βανκούβερ, ενώ κλείνοντας, μετά από ένα άλμπουμ σαν το "Relentless Mutation", όλα θα συγκριθούν μαζί του, αν και στο τέλος της ημέρας, η δυστοπία της νέας τους δουλειάς αποτελεί άξιο διάδοχο.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου