Το πολεμικό στοιχείο στο metal είναι αναμφίβολα ένα από τα αγαπημένα σε μπάντες και οπαδούς. Μπάντες των τελευταίων χρόνων έφτιαξαν ολόκληρη σχολή σε τέτοιες θεματικές, ενώ το κενό που άφησαν οι Bolt Thrower ήρθαν να το αντικαταστήσουν με τον δικό τους τρόπο οι 1914 από την Ουκρανία. Ένα συγκρότημα που έχει ιντριγκάρει ήδη μεγάλη μερίδα των κάφρων φίλων, επιστρέφει για ένα ακόμα μάθημα ιστορίας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με το "Where Fear And Weapons Meet".
Το γραμμόφωνο παίζει τις κλασικές μελωδίες της εποχής του Μεγάλου Πολέμου, μέσω του εναρκτήριου "War In", που δίνει πάσα στις πρώτες βόμβες του "Fn.380Acp#19074", δίνοντας την ταυτότητα ενός όπλου, μπαρουτοκαπνισμένου, έτοιμου να εκραγεί. Εξίσου μεταφράζεται σε νότες και ο υπόλοιπος δίσκος με σταχτισμένους, σκοτεινούς ρυθμούς και μια αύρα δυστοπίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα "Vimy Ridge" με τον βίαιο, μαχητικό του χαρακτήρα πλάι στους αργούς του ήχους, καθώς και το "Pillars Of Fire" με την ίδια λογική και τον Άξονα να αντεπιτίθεται στην Αντάντ κάπου στα Δυτικά των Μεσσηνιών στο Βέλγιο, κάνοντας μας ένα ταξίδι με τον επικό του χαρακτήρα στο μακρινό 1917. Από την άλλη το "Don't Tread On Me" πιο άμεσο και ψυχρό, βάζει έναν black χαρακτήρα στο sludge/death χαρακτήρα των Ουκρανών.
Σε έναν σκοπό, Αγγλοσαξονικού χαρακτήρα, απαλό, σε ένα διάλειμμα των πυρών, το "Coward" με την ακουστική του, μας ηρεμεί, έως ότου ο Nick Holmes πατήσει πόδι και αρχίσει τα δικά του μοιρολόγια στους βαρείς και μεγαλειώδεις τόνους των 1914, με το "...And A Cross Now Marks His Place". Με τις τιμές να αποδίδονται, η ιστορία συνεχίζεται στο "Corps D'autos-Canons Mitraileuses", με τους στακάτους τόνους έπειτα από τα εμβατήρια, απλώνοντας το χώμα στους νεκρούς, και περνώντας τα κανόνια για το επόμενο σημείο του Μετώπου, σε ένα όργιο επιθανάτιων ρόγχων και ατσάλινων, βασανισμένων riffs. Πιο επιθετικό, σαν ξέσπασμα προς το τέλος, ακολουθεί το "Mit Gott Fur Koning Und Vaterland", ενώ οι γκάιντες στο "The Green Fields Of France" μνημονεύουν τους Βρετανούς που βοήθησαν στην αδυναμία των Γάλλων στα χαρακώματα, μέχρι οι ηλεκτρισμένες συνθέσεις ξαναπάρουν φόρα, σαρωτικές σαν άρματα. Κάπως έτσι με το "War Out" η βελόνα ξαναμπαίνει στο γραμμόφωνο, μέχρι την επόμενη φορά.
H ιστορική ακρίβεια και η μελέτη των μελών πριν πιάσουν μολύβι και χαρτί, κάνουν τον ακροατή να μπαίνει στη διαδικασία να μάθει και κάτι παραπάνω, χώρια από το κοπάνημα και το νεύρο στα ακούσματα. Εκεί που ο φόβος και τα όπλα συναντήθηκαν, η ιστορία έγραψε για τους ήρωες χρυσές σελίδες, και για τους ηττημένους μελανές για τη συνέχεια, ενώ για τους ίδιους του 1914 συναντήθηκε και η έμπνευση. Κάθε δίσκος της μπάντας έχει και κάτι νέο να δώσει και εδώ το κλασικό, γυαλισμένο και χτυπητό death metal με τις καθηλωτικές μελωδίες και τις εμφατικές πινελιές, δείχνει ωριμότητα και επαγγελματισμό, δημιουργώντας ένα ακόμα highlight, όσο κερδίζεται νέο κοινό.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου