Οι Gravespawn έρχονται από τις ΗΠΑ, αλλά με μια τελείως διαφορετική παλέτα από αυτήν που ξέρουμε για την black metal σκηνή της χώρας. Πιο μελωδικοί και ιδιαίτεροι, κλείνοντας φέτος 16 χρόνια ύπαρξης, φέρνουν το "The Elder Darkness".
Με ατμοσφαιρικούς αλλά δυναμικούς τόνους υποδεχόμαστε στην αρχή το "The Primordial Dynasty" που πίσω από τα κοφτερά του riffs, δεν λείπουν οι επικοί ήχοι που χαρακτηρίζουν τους Bathory. Συγκεκριμένα αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι κάτι που απλώνεται και στο υπόλοιπο σύνολο με εμφατικά πλήκτρα όπως στο "Cocytus Winds Ascend" ή με την χαρακτηριστική κιθαριστική τεχνική στο δίδυμο των "Curse The Ruins" και "Τhe Dreadful Eye".
Από εκεί και πέρα, με μια heavy διάθεση κοντά σε αυτό το μεγαλειώδες, μελωδικό ύφος και με στοιχεία που ελαφρώς θυμίζουν τους πρώιμους Rotting Christ, θα συναντήσουμε το "Kingdom Of Cruelty" για να αναβιώσει λίγο παραπάνω την μαυρομεταλλική "αρχαιότητα".
Μια ακόμη οπτική πίσω από το εν λόγω άλμπουμ είναι η παγωμένη ωμότητα και οι άμεσες συνθέσεις που στολίζουν τον δίσκο σε κομμάτια σαν τα "Hexentrum" και "Sons Of Mars", ή επίσης και το "Barbarian Misanthropy" πίσω από το φολκλορικό του περίβλημα. Για επίλογο, το Αμερικάνικο σχήμα μας αφήνει με μια διασκευή στο "Die By The Sword" από το ντεμπούτο των Slayer, κομμένο και ραμμένο όμως στα μέτρα της υπόλοιπης δουλειάς, αναμιγνύοντας με έναν ιδιαίτερο τρόπο το thrash με την ύστερη κληρονομιά του Quorthon.
Για όσους δεν έχουν μπει στη διαδικασία να ψάξουν τους Gravespawn, θα μπορούσαν μέσω της μουσικής τους να κατάγονται από κάποια Βορειοευρωπαϊκή χώρα, κι όχι από το Κάνσας. Παρόλα αυτά, με το τρίτο τους άλμπουμ βλέπουμε τον πιο μαγευτικό και ψυχρό χαρακτήρα της μπάντας, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα έργα που ήταν πιο γρήγορα και επιθετικά. Οι επιρροές όπως φαίνεται και παραπάνω είναι μπόλικες, αλλά το ολοκληρωμένο αποτέλεσμα είναι άρτιο και επαγγελματικό, βαστώντας στα πόδια του, κι αναμφίβολα είναι γεμάτο εντάσεις και δύναμη.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με ατμοσφαιρικούς αλλά δυναμικούς τόνους υποδεχόμαστε στην αρχή το "The Primordial Dynasty" που πίσω από τα κοφτερά του riffs, δεν λείπουν οι επικοί ήχοι που χαρακτηρίζουν τους Bathory. Συγκεκριμένα αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι κάτι που απλώνεται και στο υπόλοιπο σύνολο με εμφατικά πλήκτρα όπως στο "Cocytus Winds Ascend" ή με την χαρακτηριστική κιθαριστική τεχνική στο δίδυμο των "Curse The Ruins" και "Τhe Dreadful Eye".
Από εκεί και πέρα, με μια heavy διάθεση κοντά σε αυτό το μεγαλειώδες, μελωδικό ύφος και με στοιχεία που ελαφρώς θυμίζουν τους πρώιμους Rotting Christ, θα συναντήσουμε το "Kingdom Of Cruelty" για να αναβιώσει λίγο παραπάνω την μαυρομεταλλική "αρχαιότητα".
Μια ακόμη οπτική πίσω από το εν λόγω άλμπουμ είναι η παγωμένη ωμότητα και οι άμεσες συνθέσεις που στολίζουν τον δίσκο σε κομμάτια σαν τα "Hexentrum" και "Sons Of Mars", ή επίσης και το "Barbarian Misanthropy" πίσω από το φολκλορικό του περίβλημα. Για επίλογο, το Αμερικάνικο σχήμα μας αφήνει με μια διασκευή στο "Die By The Sword" από το ντεμπούτο των Slayer, κομμένο και ραμμένο όμως στα μέτρα της υπόλοιπης δουλειάς, αναμιγνύοντας με έναν ιδιαίτερο τρόπο το thrash με την ύστερη κληρονομιά του Quorthon.
Για όσους δεν έχουν μπει στη διαδικασία να ψάξουν τους Gravespawn, θα μπορούσαν μέσω της μουσικής τους να κατάγονται από κάποια Βορειοευρωπαϊκή χώρα, κι όχι από το Κάνσας. Παρόλα αυτά, με το τρίτο τους άλμπουμ βλέπουμε τον πιο μαγευτικό και ψυχρό χαρακτήρα της μπάντας, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα έργα που ήταν πιο γρήγορα και επιθετικά. Οι επιρροές όπως φαίνεται και παραπάνω είναι μπόλικες, αλλά το ολοκληρωμένο αποτέλεσμα είναι άρτιο και επαγγελματικό, βαστώντας στα πόδια του, κι αναμφίβολα είναι γεμάτο εντάσεις και δύναμη.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου