Foscor στο Metal View: Εδώ και μερικά χρόνια βρήκαμε πολύ περισσότερη συναισθηματική έμπνευση έξω από το ακραίο metal

 Οι Foscor αποτελούν μια ιδιάζουσα περίπτωση στον ακραίο χώρο, και με κάθε τους δουλεια φαίνεται η ανησυχία στο πνεύμα των μελών τους. Λίγες εβδομάδες πριν οι Καταλανοί dark metallers, παρουσιάσουν το ατμοσφαιρικό τους πόνημα, "Els Sepulcres Blancs", ο ιθύνων νους τους, Fiar, δίνει στο Metal View όλες τις λεπτομέρειες για κάθε τι συγχέει το παρελθόν και το παρόν της μπάντας με το νέο τους άλμπουμ.

 

-Πρώτα απ 'όλα, συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια κυκλοφορείτε νέους δίσκους πιο συχνά σε σχέση με το παρελθόν. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;     

Γεια χαρά, ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και τη συνέντευξη. Είμαστε πάντα στην ευχάριστη θέση να μοιραστούμε τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούμε να θέσουμε έναν διάλογο στον κόσμο. Πραγματικά είναι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι για εμάς. Πριν από τη σύνθεση του "Les Irreals Visions" του 2017, η κύρια δουλειά μέσα στο συγκρότημα βγήκε ομαδικά και μπορούσε να οδηγήσει τόσο σε μουσικά όσο και σε στιχουργικά μέρη, βοηθώντας αισθητικά να τα συνδυάσουμε με τον Πολιτισμό μας και να τον εκφράσουμε. Με αυτό το άλμπουμ, δημιουργήθηκε ένα νέο πεδίο ευκαιριών μπροστά μας και μια πολύ πιο εύκολη διαδικασία και στρατηγική σε σχέση με αυτές που είχαμε σε κάθε άλλο άλμπουμ. Το νέο "Els Sepulcres Blancs" θα κυκλοφορήσει 2 χρόνια μετά τη πρώτη μας δουλειά με τη Season of Mist το 2017. Σκεφτήκαμε ήδη από το προηγούμενο άλμπουμ, ότι χωρίς τη ζωντανή παρουσία, που έχει ανάγκη κάθε μπάντα, δε θα μπορούσαμε να παράγουμε νέα μουσική και έτσι να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τη γλώσσα μας οπότε κάναμε την καλύερη δύνατη επίλογή μας και έτσι είμαστε εδώ.

Εν τω μεταξύ, είναι αλήθεια ότι πριν από ένα χρόνο κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Les Irreals Versions" που βασίζεται σε μια πιο ατμοσφαιρική και ήπια απόδοση των 5 τραγουδιών από το "Les Irreals Visions" του 2017 μαζί με ένα ακόμα κομμάτι από το "Those Horrors Wither" οπότε και φαίνεται ότι είμαστε αρκετά δραστήριοι τον τελευταίο καιρό. Αλλά και πάλι ... κάθε δίσκος πρέπει να ολοκληρώσει κάποιες προσδοκίες και στάδια. Εφόσον δεν μπορέσαμε να καταφέρουμε να έχουμε μια ζωντανή παρουσία,  όσο θέλαμε, προσπαθούμε να παραδώσουμε μουσική που θα μπορέσει να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε, κι αυτή ήταν η πιο σοφή απόφαση που θα μπορούσαμε ποτέ να πάρουμε.

-Ο τίτλος του νέου σας άλμπουμ μεταφράζεται σαν "Λεκοί Τάφοι". Ποιο είναι το νόημα πίσω από αυτό; Είναι ένα concept album;

Όπως είπαμε προηγουμένως, αναζητούσαμε έναν συνεκτικό τρόπο έκφρασης, που μπορεί να προσελκύσει τη δημιουργική και συνθετική διαδικασία μέσω όλων των επιπέδων και των κομματιών της μπάντας. Προσπαθούμε να φτάσουμε στο πληρέστερο δυνατό έργο, όπου όλοι οι κλάδοι τέχνης θα παίζουν το ρόλο τους και  μπορούν να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνοχή και πληρότητα υπό τους ίδιους όρους, και αυτό δεν ήταν εύκολο πράγμα. Αποδεικνύουμε πως στα πρώτα 4 άλμπουμ μεταλλαζόματαν και παίζαμε μέχρι να βρούμε ένα βασικό σημείο για μια καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη ταυτότητα.

Με την καταστροφή του καταλανικού μοντερνισμού (γνωστού και ως Art Nouveau, Jugendstill, Liberty σε άλλες χώρες) συνειδητοποίησα για τη στενή σχέση που έχει το παρόν μας με αυτό το πολιτιστικό κίνημα το χρόνο και την ιστορία.
Αυτοί οι καλλιτέχνες εμφανίστηκαν σε μια στιγμή έντονης ανανέωσης των πολιτιστικών και κοινωνικών ρόλων που έλαβαν χώρα κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Ένα πιθανώς ήδη καταναλισκόμενο μοντέλο που τόνισε τον πληθυσμό και τις οικονομικές δυνάμεις από πολιτιστικό σε κοινωνικό επίπεδο.

Έτσι, σε αυτό το σημείο, αφού συνειδητοποιήσαμε πόσο θα μπορούσε να μιλήσει αυτό το πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κίνημα για τη χώρα μας, το υπόβαθρο και ακόμα και τις σημερινές μέρες, αποφασίσαμε να σχεδιάσουμε μια σειρά για τα μελλοντικά άλμπουμ μας που χωρίζονται σε 3 κεφάλαια. Αυτά τα 3 κεφάλαια βασίστηκαν στις ακόλουθες αρχές:

    Τα κοινά πράγματα πρέπει να αποκτήσουν ένα νέο νόημα

    Οπτικά πράγματα, μια νέα μυστική εμφάνιση

    Και η ήδη γνωστή, η αξιοπρέπεια του άγνωστου

Σύμφωνα με αυτούς τους καλλιτέχνες, που επαναστατούσαν σε μια εποχή και κοινωνία που αισθάνθηκαν ότι δεν ανήκουν στον κόσμο, ο κόσμος πρέπει να θεωρηθεί ως το πρώτο βήμα για την αλλαγή του. Επηρεασμένοι τόσο από τον Nietzsche όσο και από τον Ibsen, υπήρξε μια αίσθηση ανανέωσης στην ομιλία τους και σε κάποιο σημείο διαπιστώσαμε ότι οι ομοιότητες με την τρέχουσα στιγμή σε κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο ήταν η καλύτερη δικαιολογία δημιουργώντας έναν νέο κύκλο "ντυμένο" με το δικό μας πολιτισμικό υπόβαθρο.

"Οι Λευκοί Τάφοι" είναι μια μεταφορά για την πράξη του ονείρου, του κρεβατιού και της απόλυτης έκφρασης της ατομικότητας από την κοινωνική αλληλεπίδραση και ανταποκρίνεται στη δεύτερη αρχή από τις τρεις που προαναφέρθηκαν. Δεν βρισκόμαστε σε ένα ονειρικό κόσμο όπου θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από τις απειλές της πραγματικότητας αλλά σε ένα γνωστό περιβάλλον όπου θα φανταζόμαστε την αλλαγή και το πώς θα βρούμε μια νέα ισορροπία μεταξύ του μακρινού και του κοντινού ανάμεσα μας.
Σκέψου επίσης ότι έχουμε να κάνουμε με κοινωνικούς και πολιτιστικούς αγώνες από την Τέχνη, έτσι ώστε το πραγματικό και το ιδανικό πάντοτε να αναμιγνύονται σε έναν κοινό τρόπο έκφρασης με μια δόση ψευδαίσθησης. Ας πούμε ότι μεταφράζουμε όλο αυτό το χρόνο και τα πολιτστικά στοιχεία μέσα από τα μάτια μας, φτάνοντας στην τόσο επιθυμητή συνοχή μεταξύ όλων των κομματιών της μπάντας όταν κάποιος σκέφτεται σε ένα άλμπουμ: μουσική, στίχοι, βίντεο ... όλα καμουφλαρισμένα βάσει αυτής της κληρονομιάς. 

-Είστε μια μπάντα που ξεκίνησε την καριέρα της ως black metal. Βέβαια παρά τις αλλαγές βλέπω ότι στο νέο σας άλμπουμ υπάρχουν και κάποια στοιχεία από black metal. Πιστεύετε ότι αυτό το ακραίο ύφος υπάρχει πάντα στον ήχο σας και μετά τις αλλαγές σας;
Βέβαια, είμαστε παιδιά της δεκαετίας του '80 και της δεκαετίας του '90 όσον αφορά τη μουσική, και πιστέψτε με, όσον αφορά το ακραίο metal εξακολουθεί να είναι μια ασυναγώνιστη περίοδος. Νομίζω ότι το Death Metal έζησε τα τελευταία 10 χρόνια μια τεράστια ανανέωση με μερικά από τις πιο συναρπαστικά ονόματα εδώ και χρόνια. Κοιτάξτε τους Bölzer, τους Grave Miasma, τους Blood Incantation, τους Krypts και πολλούς ακόμα... Ο δικός μας drummer, ο Jordi παίζει με τους Cruciamentum, και στην περίπτωση μου με τους Graveyard, και οι δύο μπάντες ασχολούνται με το Death Metal.
Όλη αυτή η μουσική είναι μέρος μας, από το Black Metal μέχρι το Death Metal μα και πολλά άλλα, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι εδώ και μερικά χρόνια βρήκαμε πολύ περισσότερη συναισθηματική έμπνευση έξω από το ακραίο metal. Δεν μπορώ να διαφωνήσω αν κάποιος λέει ότι το Foscor δεν είναι μια ακραία metal μπάντα, μιας και φυσικά δεν είναι από την άποψη που διαμορφώνουμε τη μουσική και την καλλιτεχνική κατεύθυνση μας. Βρισκόμαστε μίλια μακριά σε σχέση με αυτό το σύμπαν, αλλά το ακραίο metal, όπως και post punk, όπως το hard rock ή ακόμα και το heavy metal παίζουν σημαντικό ρόλο στο μουσικό μας υπόβαθρο ακόμα και σήμερα, κι ακόμα εισαγάγουμε τέτοια στοιχεία χωρίς να είναι τόσο χτυπητά, ούτως ώστε να είμαστε εμείς οι ίδιοι τώρα ως ένα κράμα και αποτέλεσμα πολλών ετών ακούγοντας πολλά στυλ και παίζοντας σε πολλά διαφορετικά συγκροτήματα. Όταν καταφέρνεις να ελέγξεις τις επιρροές και τον εαυτό σου μπορείς να βρεις μια νέα οπτική γωνία. Αυτός ήταν ο στόχος μας. 

-Η ατμόσφαιρα σας μου θυμίζει Katatonia και Enslaved κατά κάποιον τρόπο. Οι διάσκευες που κάνατε σε αυτά τα συγκροτήματα βοήθησαν στον ήχο σας;

Αυτά τα συγκροτήματα, κυρίως οι Katatonia, αποτέλεσαν τεράστια έμπνευση κατά τη διάρκεια των πρώτων μας δίσκων, όσον αφορά την καριέρα και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη μουσική εξέλιξη αλλά και το μουσικό κομμάτι. Ποτέ δεν ήμασταν μια μπάντα προσπαθώντας να αντιγράψουμε άλλους, αλλά τότε τα περισσότερα σχόλια σχετικά με τη μουσική μας σύνέκριναν τον ήχο μας με εκείνο το συγκρότημα ή το άλλο. Ήταν λίγο απογοητευτικό, αλλά ένα καλό μάθημα για να καταλάβουμε πόσο μακριά από αυτό που έχουμε ιδανικά στο μυαλό μας να επιτύχουμε: την προσωπικότητα.
Κοίτα την αλλαγή που ένα συγκρότημα όπως οι Katatonia κατάφερε με το "Discouraged Ones". Για μένα ήταν τόσο φυσικό, αλλά πολλοί ξενέρωσαν με τα καθαρά φωνητικά και μια πλουσιότερη προσέγγιση στη σκοτεινή μουσική. Αυτό το βήμα ήταν η πραγματική έμπνευση για μας, όχι ο ήχος τους ή οτιδήποτε άλλο. Με τους Enslaved, όπως και πολλά άλλα νορβηγικά συγκροτήματα από τα μέσα της δεκαετίας του 90, συνέβη ότι πάντα ένιωθαν την ανάγκη να πάρουν τη γλώσσα τους και να κάνουν ένα βήμα παραπάνω και να προχωρήσουν. Ποτέ δεν ήταν μόνος ένας καινοτόμος στόχος, αλλά ένα είδος ανάγκης για βελτίωση χωρίς όριο.
Αυτό προσπαθούσαμε πάντα, αν και τώρα έχουμε επιλέξει κάποιες συγκεκριμένες ιδέες και τρόπους για να χρησιμοποιήσουμε αντ 'αυτού το χάος των στοιχείων που λειτουργούσαμε πριν από το "Les Irreals Visions" του 2017. Το "Those Horrors Wither" σίγουρα μας βοήθησε να μεταπηδήσουμε στη νέα εποχή της μπάντας, όπου έχουμε φτάσει και έχουμε επιτύχει ότι πιο προσωπικό μέχρι σήμερα. Είμαστε αυτοί που είμαστε γιατί οι Foscor εδραιώθηκαν με τους δίσκους του παρελθόντος. Η αναφορά σε ότι κάνουμε απο το 2017 δείχνει τι νέο υπάρχει στις προτάσεις μας, μέσα από τους εαυτούς μας.

-Από το προηγούμενο άλμπουμ σας, και τώρα στο "Els Sepulcres Blancs", τα τραγούδια σας είναι μόνο στην καταλανική γλώσσα. Πιστεύετε ότι αυτό αποτελεί ρίσκο;

 Βλέπουμε τα πράγματα με έναν τόσο διαφορετικό τρόπο από ό, τι κάναμε κατά τη διάρκεια των πρώτων μας λευκωμάτων. Τότε πιστεύαμε ότι ένα τραγούδι τόσο στα καταλανικά όσο και στα αγγλικά μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για να μοιραστούμε ένα κομμάτι της πολιτιστικής πραγματικότητάς μας επιτρέποντας πολύ περισσότερο στο κοινό να καταλάβει το μήνυμα και το λυρικό περιεχόμενο.
Πριν από την υπογρφή μας με τη Season Of Mist η μπάντα έζησε μια διαδικασία μετασχηματισμού, η οποία ξεκίνησε με τη βαθιά ανάλυση του τρόπου με τον οποίο εργαζόμασταν μέχρι τότε και τα οποία ήταν τα πραγματικά θεμέλια της ύπαρξης μας, προκειμένου τελικά να προσπαθήσουμε να φτάσουμε στον πιο προσωπικό τόνο.
Συνειδητοποιήσαμε ότι εργαζόμαστε με τέτοια στοιχεία και εργαλεία, αλλά δεν τα χρησιμοποιούσαμε με τον σωστό τρόπο ή αναμιγνύουμε πάρα πολλά πράγματα, τα οποία κατέληξαν σε ένα χάος ιδεών και μια τόσο ξεκάθαρη δημιουργική ομιλία. Ένα από αυτά τα στοιχεία ήταν και η γλώσσα. Όσο πιστεύουμε ακράδαντα στην ιδέα ότι μόνο από την τοπική πραγματικότητα μπορούμε να προσφέρουμε μοναδικότητα και έναν πιο πλούσιο λόγο σε ένα παγκόσμιο κοινό και αυτός είναι ο λόγος που το στιχουργικό περιεχόμενό μας πηγάζει από ένα καταλανικό πολιτιστικό κίνημα που άκμασε έναν αιώνα πριν, στη δική σας γλώσσα επιτρέπει σε μια μπάντα να κλείσει ακόμα περισσότερο αυτόν τον κύκλο και τη στρατηγική που προσεγγίζει το συναισθηματικό μήνυμα τόσο καθαρό όσο αισθάνεται και σκέφτεται καθημερινά από εμάς.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο νιώθουμε και μιλάμε, έτσι ώστε, παρά το ρίσκο που μπορεί να πάρουν οι άνθρωποι που δεν μας κατανοούν, πιστεύω ακράδαντα ότι είναι πιο ενδιαφέρον να μοιραστώ ένα κομμάτι από εμάς και να μιλήσουμε με την παγκόσμια γλώσσα των συναισθημάτων, παρά να μειώσουμε τη διαφάνεια του ποιος είναι πραγματικά. Η διαφορετική μουσικότητα της Καταλονίας και πόσο έντονα εκφράζουμε το πάθος που νιώθουμε είναι ο κύριος λόγος που σε πολλούς ανθρώπους αρέσει ο τρόπος των τραγουδιών μας, ακόμα κι αν μη μιλούν τη Καταλανική γλώσσα.

-Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον sG από τους Secrets Of The Moon;

Έχω επαφή με τον sG εδώ και μερικά χρόνια μάλιστα. Αυτό που κάποτε ξεκίνησε ως προσωπική άποψη σχετικά με την εκτίμησή μου για το έργο και τις μπάντες του, μετατράπηκε σε μια πιο προσωπική σχέση και τη δυνατότητα να μοιράζομαι μουσικές εμπειρίες. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος με τον οποίο αυτοί οι κύριοι εξελίσσονται στη μουσική τους ως προς την υπέρβαση των ορίων και μιλώντας με τη δική του προσωπική και μοναδική φωνή στον κόσμο. Αυτό το παράδειγμα ήταν το κύριο κίνητρο για να του ζητηθεί να τραγουδήσει μαζί μας σε ένα κομμάτι. Αποδέχτηκε την πρόκληση να τραγουδήσει στα Καταλανικά, μιλώντας  μια τόσο διαφορετική γλώσσα, δείχνει τι είδους καλλιτέχνη είναι.
Αυτά τα πράγματα κάνουν τον κόσμο της μουσικής ανεκτίμητο ... Πόσα άτομα θα καταφέρεις να συναντήσεις και να μοιραστείς σημαντικά πράγματα, είναι κάτι τεράστιο στη διάρκεια της σταδιοδρομίας μιας μπάντας. Προσπαθώντας να φτιάξεις τις δικές σου ιστορίες μέσω της μουσικής, είναι ένα βασικό προνόμιο και μια ξεχωριστή εμπειρία που συνδέει άτομα και διαφορετικές πραγματικότητες όλο και περισσότερο.

-Έχετε σχέδια για κάποια live;

Η πρώτη ημερομηνία Live που θα παρουσιαστεί  το νέο άλμπουμ θα είναι στη Βαρκελώνη, κατά τη διάρκεια των 4 ημερών του AMFEST, μαζί με μπάντες όπως Alcest, Deafheaven, Zeal & Ardor, Pelican, Touché Amoré και πολλοί άλλοι. Το τέλειο περιβάλλον για αυτή τη ξεχωριστή παρουσίαση δεν διακυβεύεται με κανένα άλλο στόχο παρά να φτάνει στη συναισθηματική μουσική, ανεξάρτητα από το εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Το Atmospheric Dark Metal είναι ο τρόπος με τον οποίο η μουσική μας ορίζεται εκεί, αλλά στο τέλος ο καθένας είναι ελεύθερος να το εκλάβει όπως θέλει.
Μετά από αυτό, παίζουμε στο Μπράιτον στο Ηνωμένο Βασίλειο και μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες για ημερομηνίες στην Πορτογαλία πριν από το τέλος του έτους. Θα ήθελα πολύ να παίξω και πάλι στην Πορτογαλία, καθώς δεν καταφέραμε να κάνουμε εμφανίσεις κατά τη διάρκεια του προηγούμενου άλμπουμ.
Το 2020 θα είναι για τις Ευρωπαϊκές εμφανίσεις και ίσως να κάνουμε κι ένα σκέλος των ΗΠΑ, ο χρόνος θα δείξει.

-Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...

Για άλλη μια φορά, σας ευχαριστώ για την κουβέντα αυτή και επιτρέψτε μας να προσεγγίσουμε ένα μικρό κομμάτι της πραγματικότητάς μας στους Έλληνες αναγνώστες σας. Μιλάμε για εμάς και χρησιμοποιούμε ένα μικρό κομμάτι του καταλανικού πολιτισμικού μας υπόβαθρου, αλλά στο τέλος ασχολούμαστε με κοινά θέματα τα οποία απασχολούν όλο τον κόσμο, οπότε ελπίζουμε πραγματικά ότι κάποιοι από εσάς θα μπορούσαν να βρουν ενδιαφέρον για αυτό το συναισθηματικό ταξίδι και να μας συναντήσουν από τώρα και στο εξής .May Darkness be tragic...

Γιάννης Χαρτζανιώτης

ENGLISH VERSION

-First of all, congratulations for your new album. I see that the last years you release new albums more often than the past. Why do you believe that happens that?

Hi, thank you so much for your words and the interview; we are always pleased to share how we try to set a dialogue to the world; actually a so important part of us.

Before composing 2017’s “Les Irreals Visions”, the main occupation within the band was finding a coherent speech that might lead both musical and conceptual parcels, also helping on aesthetical terms and strongly connected to our Culture.

Once it was found, and developed with that album, a new field of opportunities was open in front of us, and a much easier process and strategy when facing each album moment. The new “Els Sepulcres Blancs” will be release 2 years after to the first one we released with Season Of Mist in 2017. We thought that without all the Live presence we know a band need and we weren’t able to achieve during the previous album cycle, to produce new music and continue developing our language was the best thing to do, and so here we are.

In the mean time, it’s true that 1 year ago was released the covers album “Les Irreals Versions” based on a way more ambient and intimate translation of 5 songs from 2017’s “Les Irreals Visions” plus another one from “Those Horrors Wither”, so seems that we are quite active lately. But again… every album cycle needs to accomplish some expectations and stages. As far as we haven’t been able to achieve all the Live presence we wished to have, to deliver music that might serve us to advance, was the wiser decision we could ever took.

-Your new album's title means in English something like "The White Graves". What is the meaning behind it? Is it a concept album?

As said before, we were looking for a coherent speech that may draw the creative and composition process through all the levels and band’s parcels. Try to reach the most complete work possible, where all art disciplines playing a role may be as much coherent and complete as possible under same premises is and was not an easy thing. The prove to that is how we were wandering through the first 4 albums until finding a changing and key point for a better and way more complete identity.

Digging into the Catalan Modernisme ( called as Art Nouveau, Jugendstill, Liberty in other countries ) I realized about the strong connection to our present that this cultural movement and time in history had.

These artists appeared in a moment of strong renovation of the cultural and social roles lived during the end of XIX C.; a probably already consumed model which stressed the population and the economical powers from cultural to social levels.

So, at this point, after realizing how much could this cultural and artistic movement speak of our land, background and even present days, we decided to draw a line for the future albums divided in 3 chapters. Those 3 chapters were based on the following principles:

• Common things must acquire a new meaning
• Visual things, a new secret appearance
• And the already known, the dignity of the unknown

According to these artists, revolutionary in an age and society they felt not belonging to, the world should be poetized as first step for its change. Influenced both from Nietzsche or Ibsen and the claims for their rights that workers collectives were living, there’s a sense of renovation in their speech, and at some point we found that the similarities with the current moment on social and cultural level were the best excuse for building a new cycle dressed on our own cultural background.

“The White Graves” is a metaphor for the act of dreaming, the bed, and the ultimate expression of individuality out of the social interaction, and responds to the second principle out of three. We are not into a dreamy world of fantasy where we might be escaping from the threats of reality, but an intimate field where imagining the change and how finding a new balance between the far beyond and the here, among individuals.

Think again that we are dealing with social and cultural struggles from Art, so the real and ideal are always mixed in a same speech as an act of hallucination. Let’s say that we are translating all that time and cultural sources through our eyes reaching the so desired coherency among all the band’s parcels when someone thinks in an album: music, lyrics, visuals… all dressed and bath by this legacy.

-You are a band that started its career as a black metal. Although I see that on your new album there are some black metal elements as well. Do you think that this extreme metal spirit always exists on your sound and after your changes?

Sure, we are sons of the 80’s and 90’s in terms of music, and believe me, in terms of extreme metal still are and unbeatable periods. I think that Death Metal has lived during the last 10 years a huge renovation with some of the most thrilling acts for years. Look at Bölzer, Grave Miasma, Blood Incantation, Krypts and many others… Our drummer Jordi plays with Cruciamentum, and in my case with Graveyard, both Death Metal acts.

All that music is part of us, from Black Metal to Death Metal and much more, but must admit that for some years we have found much more emotional inspiration outside extreme metal than into there. I cannot complain if anyone says that Foscor is not an extreme metal band, of course it is not in terms of how we shape our music and artistic speech. We are miles away from how closed that universe is, but extreme metal, as post punk, as hard rock or even heavy metal play an important role in our musical background even today and how to introduce them, without being obvious, is how we play to be ourselves now: a mix and result of many years listening to many styles and playing into many different bands. When you manage to control your own sources and resources, it may happen that you reach a new point of view. That was our goal.

-This atmosphere reminds me of Katatonia and Enslaved in some ways. The covers that you did on these bands inspired your sound?

Those bands, mainly Katatonia, were a huge inspiration during our first albums, in terms of career and the way they conceive the musical evolution and also on the music parcel. We have never been a band trying to copy others, but back then most of the comments regarding our music were comparing our sound to that band or another. Was a bit frustrating but a good lesson to realize how far from what we ideally had in mind to achieve: personality.

Look at the change a band like Katatonia took with “Discouraged Ones”, to me was so natural, but many people jumped out from that train because of the clean vocals and a richer approach to dark music. That step was the real inspiration to us, not their sound or whatever. With Enslaved, as many other Norwegian bands from mid 90’s, happened that they always felt the need to take their language one step and level ahead. Never was because an innovative aim, but a sort of need of improvement and take their skills and tools to the limit.

That’s what we have always tried, although now, we have chosen some specific ideas and tools to use instead the mess of elements we used to work before 2017’s “Les Irreals Visions”. Our album “Those Horrors Wither” definitely helped us to jump into this new band’s era, where we have reached and achieved the most personal language to date. Although we are who we are because all the albums Foscor has done in the past, the reference since 2017, and the only way to read and recognize our entire proposal, is in us and only us. 

 

-Since your previous album, and now on "Els Sepulcres Blancs", your songs are only in Catalan language. Do you think that’s a risk?

We see things in a so different way than we did during our first albums. Back then, we believed that singing in both Catalan and English might be a good choice in order to share a piece of our cultural reality while allowing much more audience to understand the message and lyrical content.

Before singing with Season Of Mist the band lived a process of transformation, initiated by the deep analysis of how we had been working until then and which were the real foundations of our proposal, in order to finally try to reach the most personal language possible.

We realized that we had been working with such elements and tools, but not using them in the right way, or mixing too much things, which ended into a mess of ideas and such a not clear creative speech. One of those elements was the singing tongue. As far as we strongly believe in the idea that only from the local reality you can offer singularity and a way more rich speech in a global world, and that’s the reason because our lyrical content drinks from a Catalan cultural movement from a Century ago, singing in your own tongue allows a band to close even more this circle and strategy approaching the emotional message as pure as it is felt and thought daily by us.

This is how we feel and speak, so despite the risk might be doing people not understanding us, I strongly believe that is way more interesting to share a piece of us and speak with the universal language of emotions, than cutting the transparency of who we really are. Catalan’s different musicality, and how credible we are expressing a passionate music as direct as we feel and conceive it, seems to be the main reason on how many people celebrated our decision, not only Catalan speakers.

-How did become your collaboration with sG from Secrets Of The Moon?

I’ve been in touch with sG for some years indeed. What once began as a personal approach from my appreciation for his work and bands, turned into a more personal relation and the possibility of sharing music experiences.

I really love the way these gentlemen have evolve their music in terms of transcending boundaries and speaking with an own and unique voice to the world. This example was the main motivation for asking personally him to collaborate with a vocal appearance. He, accepting the challenge of singing in Catalan while speaking a so different tongue, speaks of the kind of artist he is.

These kind of things makes the music world priceless… the amount of people you manage to meet and share important things with is huge during the career of a band. Trying to fix these­­­­­ stories into your music is a privilege and a so pleasant experience connecting individuals and different realities forever more.

 

- Have you plans for live shows?

The first Live date presenting the new album will be in Barcelona, during the 4 days of AMFEST alongside bands like Alcest, Deafheaven, Zeal & Ardor, Pelican, Touché Amoré and many others. The perfect environment for this personal proposal not compromised with any other goal than reaching emotional music whatever tool we may use. Atmospheric Dark Metal is how our music is defined out there, but at the end, everyone is free to read it the better and free they want.

After that, we are playing Brighton in the UK and can advance that there are many chances for having dates in Portugal before the end of the year. I would love to play in Portugal again, as we didn’t manage to get Live dates during the previous album.

2020 should be for Euro dates, and perhaps, working on an USA leg. Time will tell.

-Thank you for this interview, the last words are yours...

Once again, thank you for such conversation and allow us to approach a small part of our reality to your Greek readers. We speak about us and use a small part of our Catalan cultural background, but at the end we deal with common issues to anyone around the world, so we really hope some of you might find interest in this emotional journey and join us from now on. May darkness be tragic… 

John Hartzaniotis