Τέταρτος δίσκος από τις Nervosa που ήδη από την αρχή τους τάραξαν τα νερά του σκληρού ήχου. Έντεκα χρόνια μετά την πρώτη τους κυκλοφορία, πλέον ξαφνικά άλλαξαν πολλά στο εσωτερικό τους, και η Βραζιλιάνικη παρουσία πλέον είναι πολυεθνική και μάλιστα με ελληνική προσθήκη πίσω από τα τύμπανα. Παρόλα αυτά χαοτική και ορμητική, η thrash τετράδα γουστάρει πάλι να δημιουργήσει χαμό με το "Perpetual Chaos" πατώντας έτι μία φορά τα στερεότυπα περί female metal.
Από την αρχή του άλμπουμ κιόλας, βλέπουμε πόσο άλλαξαν αλλά και πόσο ίδια έμειναν κάποια πράγματα στις μεταλλούδες μας, αφού πέρα από την εμφανέστατη αλλαγή στο line up και κάποιες ιδιομορφίες στα του ήχου, οι βάσεις και οι γενικές κατευθύνσεις έμειναν ίδιες, προάγοντας το όνομά τους, ωριμάζοντας το. Το εναρκτήριο "Venomous" μάλιστα δικαιολογεί όλα όσα ειπώθηκαν παραπάνω με τους στακάτους ήχους, τις γρήγορες ταχύτητες και το βορβορώδες γρέζι της Diva Satanica, ενώ στο ήδη γνωστό, "Guided By Evil" το μένος παίρνει πιο απειλητικές διαστάσεις με μαύρο περίβλημα.
Mανιώδες και τρελαμένο ακολουθεί το "People Of The Abyss" με τα ντραμς της Ελένης Νότα να χαράζουν την πορεία του κομματιού όσο οι κιθάρες φλερτάρουν με τη γερμανική σχολή, ειδικά στα σολιστικά σημεία, ενώ εξίσου βαρύ, χαοτικό και γεμάτο από γκρούβες, το ομότιτλο ''Perpetual Chaos" χτίζει ένα μοντέρνο προπύργιο στα κλασικά θρασάτα ηχοτόπια. Σε μία μίξη του παρόντος με το παρελθόν στέκεται επίσης το "Until The Very End" που ακολουθεί, με Slayer-ική αισθητική όπως και το γκαζιάρικο και αρκετά γυαλισμένο και ατσάλινο "Time To Fight".
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και δύο ευχάριστες εκπλήξεις στο εν λόγω σύνολο, και κάτι που ομολογουμένως τα αυτιά μου δεν περίμεναν, καθώς ο θρυλικός Schmier των Destruction κάνει την εμφάνισή του στο πιο 80s heavy/thrash κομμάτι του δίσκου, το "Genocidal Command" με τις χαρακτηριστικές του τσιρίδες, να σιγοντάρει στις βραχνάδες της Ισπανής frontwoman. Επίσης από το πουθενά σκάει και ο Eric AK των Flotsam and Jetsam για να δώσει τη μελωδική του πινελιά γύρω από τα δυναμικά πλην βαρύτατα riffs και το τσιμεντένιο rhtyhm section που ζωηρεύει.
Με προσέγγιση εμφανώς στραμμένη στη νεκρομεταλλική σκηνή και με ευθεία κατεύθυνση προς την Κόλαση, το "Kings Of Domination" παντρεύει αυτή την πρωτοτυπία με όσα προφανώς ξέρουμε για το σχήμα με τη Βραζιλιάνικη έδρα, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος χωρίς πολλά-πολλά προχωρά και το "Godless Prisoner" με τη κατραμιασμένη του παραμόρφωση και τους συνεχόμενους καλπασμούς, όπως επίσης και το πιο αόριστο πλην φλογερό "Blood Eagle". Λίγο πριν το τέλος σε μονοπάτια πιο κοντά στο αμιγώς ala Νervosa στυλ πατά το "Pursued By Judgement" με ιδέες βγαλμένες από τους συμπατριώτες της Prika, και αναμφίβολα σπουδαίους, Sepultura, ενώ ο επίλογος μυστηριακός και βαρύς, μέχρι να πέσει το τελευταίο κοπάνημα διαρκείας, θα γραφτεί μέσα από το "Under Ruins".
Με λίγα λόγια, αυτό που μένει μέσα από τις 13 συνθέσεις του δίσκου είναι η αμεσότητα ενός ευκολοχώνευτου πονήματος που σε χορταίνει από ξύλο και καταιγισμό ρυθμών και καφρίλας. Αυτός ο δρόμος μάλιστα που άνοιξε μέσα από το "Perpetual Chaos" είναι κάτι που χρειαζόταν η ίδια η μπάντα για να αναζωογονηθεί, αφού στην κοινή δομή του, κάθε κομμάτι μπορεί να σταθεί και μόνο του με τη νέα ταυτότητα να εξελίσσει την ήδη υπάρχουσα. Κλείνοντας, μπορεί όλη αυτή τη δεκαετία το thrash metal να ζει μια δεύτερη νιότη, με διάφορες μπάντες, αλλά η έμπνευση και το συνθετικό ταλέντο δεν διατίθεται πάντα. Για καλό δικό μας, οι Νervosa έχουν αποδείξει πω κατέχουν το άθλημα, και μάλιστα η ανανεωμένη τους εικόνα βοηθά για να ανεβεί κι άλλο ο πήχης.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου