Ο Udo Dirkschneider, ανήκει δικαίως στο πάνθεον των κλασικών heavy metal τραγουδιστών. Έχοντας περάσει από τους Accept, στα καλύτερα τους χρόνια, πριν λίγο καιρό έκανε μια εκτενέστατη περιοδεία με ένα νέο project παρουσιάζοντας όλα τα κομμάτια του από εκείνη την εποχή. Πλέον με την ίδια old school αύρα, επιστρέφει ο διάσημος frontman, με το 15ο άλμπουμ των U.D.O., που φέρει το βαρύγδουπο όνομα, "Steelfactory". To Μetal View, σε μια κουβέντα με τον Udo, μίλησαν σχετικά με το νέο άλμπουμ, το εγχείρημα των Dirkschneider, και φυσικά τι αγάπησε και τι μετάνιωσε από τη θητεία τους στους Τεύτονες θρύλους του metal.
-To προηγούμενο άλμπουμ "Decadent" ήταν ένα από τα καλύτερα σας, στα τελευταία χρόνια, αλλά τελείως διαφορετικό από το τωρινό. Ήθελες να κάνεις δραστικές αλλαγές μέσω του "Steelfactory;
Ναι μου αρέσει να μην είμαι στάσιμος στη μουσική, οπότε σίγουρα ήθελα αλλαγές. Αν ακούσεις όλα τα άλμπουμ των U.D.O έχουν διαφορετική προσέγγιση χωρίς πολλές ομοιότητες μεταξύ τους. Όσον αφορά το νέο άλμπουμ και το "Decadent", ισχύει πως δεν έχουν καμία σχέση το ένα με το άλλο, και χαίρομαι που το πετύχαμε με τη μπάντα αυτό. Θέλαμε να ξεφύγουμε από το πιο μοντέρνο στυλ, κι έτσι φάγαμε δύο εβδομάδες ασταμάτητα στον χώρο που κάνουμε πρόβες, ούτως ώστε να ετοιμάσουμε τη νέα μας δουλειά. Ήμασταν όλοι πρόσωπο με πρόσωπο, οπότε κόβαμε και ράβαμε και η ενέργεια και η χημεία μας, βοήθησε για έναν ξεχωριστό δίσκο.
-Το "Steelfactory" ήδη από το artwork, και μετά από τον ήχο του μου έβγαλε έναν 80s χαρακτήρα. Συμφωνείς; Ήθελες να πετύχεις έναν "back to the roots"δίσκο;
Σίγουρα συμφωνώ, και το "Steelfactory" δείχνει με τον δικό του τρόπο πως είναι να παίζεις metal. H εικόνα του δίσκου δείχνει πως μπορείς να φτιάξεις μέταλλο, τα κομμάτια έχουν δυναμική και όλα αυτά μοιάζουν σαν εργοστάσιο παραγωγής ατσαλιού! Το "Steelfactory"!
Όσον αφορά τον τρόπο διαδικασίας, ποτέ δεν έκατσα να σκεφτώ αν θέλω ένα "back to the roots" άλμπουμ, απλώς όπως προείπα σκέφτομαι να κάνω κάτι διαφορετικό που να μου αρέσει. Όλον αυτόν τον καιρό περιόδευα με τους Dirkschneider για τρία χρόνια, παίζοντας μόνο τα παλιά κομμάτια μου με τους Accept, οπότε σίγουρα αποτέλεσε μια μικρή επιρροή για τη νέα δουλειά. Οι Accept, έχουν το μέταλλο μέσα τους, οπότε και τα κομμάτια είναι δυνατά, που με βοήθησαν για ένα δίσκο γεμάτο ένταση, γιατί μπήκε ένα κλασικό ύφος σε νέες συνθέσεις από νέα παιδιά.
-Μιλώντας για 80s, ένα από τα, ίσως, πιο παλιομοδίτικα κομμάτια στο άλμπουμ, είναι το "In The Heat Of The Night", ενώ το "One Heart, One Soul" είναι αρκετά δυναμικό σε ένα συνδυασμό παλιού και νέου. Από που αντλείς την έμπνευση για τα κομμάτια των U.D.O;
Λατρεύω το classic metal, και είναι η μουσική που ακούω βασικά από πιτσιρικάς. Μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας κι άλλες μπαντες φυσικά είδα πόσο καλό είναι και το μοντέρνο metal, έτσι αυτό το άλμπουμ θα μπορούσε να είναι μια μίξη όσων πραγμάτων ακούω. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, όλα ήταν πολύ φυσικά με τα riffs ουσιαστικά να τριγυρνούν στο μυαλό μου. Πάνω σε αυτές τις ιδέες, για να μη ξεχάσω τα ρυθμικά και τις μελωδίες, τα ηχογραφούσα σαν "λαλαλα" με το στόμα μου, στο κινητό, χαχα! Αυτό που λατρεύω να κάνω στον ελεύθερο μου χρόνο είναι να γράφω στίχους, και στην προκειμένη περίπτωση είχα τόνους ιδεών. Κυρίως ασχολήθηκα εδώ με το τι συμβαίνει στον κόσμο και με την προσωπικότητα μου, αν και υπήρχαν κομμάτια που είχαν σχέση με την καθημερινότητα και την ιστορία.
-Το "Steelfactory" είναι ο πρώτος δίσκος που παίζεις μαζί με τον γιο σου, Sven. Πως αισθάνεσαι που πλέον είστε και συνάδελφοι και μοιράζεστε μαζί τη σκηνή;
Ω ναι χαχα. Είμαι πολύ περήφανος για αυτόν. Θεωρώ πως έκανε πολυ καλή δουλειά στο άλμπουμ, αν και ξέρω ότι μπορεί και καλύτερα χαχα, γιατί προσπαθεί πάντα για το καλύτερο. Χαίρομαι που είμαστε μαζί και περιοδεύουμε πλάι πλάι.
-Τα δικά σου κομμάτια και τα κομμάτια των Accept, τα ήξερε από παλιά, ή τα έμαθε μεγαλώνοντας;
Χαχαχα όχι, τα έμαθε αργότερα. Τα έμαθε μεγαλώνοντας, και όσο αναπτυσσόταν το παίξιμο του ξεκίνησε πρώτα με κάποια των U.D.O και αργότερα με των Accept, και χαίρομαι που του άρεσαν, ποιος να το φανταζόταν ότι μετά θα παίζαμε παρέα όλα τα κομμάτια αυτά!
-Με τους Dirkschneider, όπως είπες και πριν λίγο, έκανες ένα μεγάλο tour με κομμάτια των Accept. Αυτό σημαίνει πως με τους U.D.O θα κάνεις ένα διάλειμμα ή θα σταματήσεις τελείως να ασχολείσαι με την περίοδο των Accept;
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που δημιουργήθηκαν οι Dirkschneider. Με τους U.D.O, έχουμε πολλούς δίσκους, οπότε θέλω να προωθώ αυτή τη δουλειά και να μην έρχεται ο καθένας να μου λέει όποτε θα έπαιζα κομμάτια των Accept,"έπαιξες αυτό, δεν έπαιξες το άλλο κτλ". Για να είναι όλοι ευχαριστημένοι, μαζί με εμένα και να παίζω κομμάτια από αυτή την εποχή, υπάρχουν πλέον οι Dirkschneider. Βέβαια αυτό το project θα μπει για λίγο στον πάγο, αφού κάναμε ήδη μια τριετή περιοδεία, και τώρα θέλω να ασχοληθώ με την κανονική μου μπάντα, ώστε να είμαι γενικά μέσα σε όλα όσα μπορώ να κάνω, ξέρεις, και οι Accept συνεχίζουν ακόμα σαν μπάντα, βγάζουν δίσκους, κάνουν συναυλίες, οπότε δε θα λείψει σε κάποιον να μη τραγουδάω τα παλιά κομμάτια τους. Όταν και όποτε μπορώ απλώς θα ασχολούμαι λίγο και με αυτό το κομμάτι, σαν διάλειμμα από τα υπόλοιπα.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι των Accept, που τρελενόσουν να παίζεις live;
Από την εποχή μου με τους Accept λατρεύω το "Head Over Heels", μου θυμίζει τα πάντα από τα παλιά, και αγαπώ είτε να το ακούω είτε να το παίζω live.
-Έχεις μετανιώσει για το reunion που έγινε με τους Accept στις αρχες των 90s;
Ναι, ναι ξεκάθαρα μετάνιωσα. Η ιδέα για το reunion είχε ξεκινήσει στις αρχές του 1992, και ήταν όλο το lineup που ξεκίνησε πίσω στα 80s, έτσι ώστε να συνεχίσουμε από εκεί που είχε μείνει η μπάντα. αλλά οι επιπτώσεις ήταν άθλιες με αποτέλεσμα στο τέλος να μην πετύχει και έτσι έφυγα για δεύτερη φορά. Πλέον η μπάντα αυτη για εμένα ανήκει στην ιστορία.
-Με την τωρινή πορεία των Accept, έχεις ασχοληθεί καθόλου; Έχεις ακουσει νέα κομμάτια τους;
Ναι εννοείται. Δεν έχω κάποιο δικό τους άλμπουμ αγορασμένο, ούτε έχω ασχοληθεί με την πλήρη δισκογραφία τους. Παρόλα αυτά, από όσα τραγούδια τους έχω ακούσει, μπορώ να διακρίνω πολλά καλά, και κάποιους δίσκους πολύ καλοδουλεμένους, όπως το "Teutonic Terror". Γενικότερα δεν έχω επαφή και επικοινωνία πλέον με τους Accept, αλλά εύχομαι τα καλυτερα. Προσωπικά οι Accept, αποτελούν κάτι τελείως διαφορετικό σαν μπάντα.
- Πλέον με το "Steelfactory", πιστεύεις πως η νέα γενιά θα μάθει λίγα πράγματα για το traditional metal, ακούγοντας το;
Χαχα, καλή ερώτηση. Λες ε; Θα μπορούσε δε ξέρω. Νομίζω πως είναι ένας δίσκος με παλιομοδίτικη αύρα και μοντέρνο χαρακτήρα, οπότε εύκολα κάποιος θα μπορούσε να δει και τις δύο πλευρές. Έχει κομματια που σου μένουν στη μνήμη, είναι γεμάτα ενέργεια, δυναμικά, οπότε γιατί όχι, χαχα. Έχω βλέψεις για αυτό το άλμπουμ και νομίζω πως θα μπορέσει να είναι ένας δίσκος για την αιωνιότητα.
-Πριν λίγους μήνες επισκέφθηκες τη χώρα μας, για το Chania Rock Festival με τους Dirkschneider. Να περιμένουμε κάποια στιγμή να επιστρέψεις στην Ελλάδα και με τους U.D.O.;
Ήταν πολύ ωραία εμπειρία, και είχα να πάω στα Χανιά περίπου 15 χρόνια. Είχε αρκετό αέρα,α λλά δεν πτόησε κανέναν μας, και κάθε στιγμή στην Ελλάδα είναι εμπειρία. Η Ευρωπαϊκή μας περιοδεία ξεκινάει στα μέσα του Ιανουαρίου, αλλά δε ξέρουμε ακόμα σε ποιες περιοχές θα παίξουμε,σίγουρα όμως θα ξαναέρθουμε στη χώρα σας.
-Σε ευχαριστώ πολύ Udo, για την κουβέντα μας, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ και εγώ για τη συζήτηση που είχαμε...Ελπίζω να αρέσει στον κόσμο το νέο μας άλμπουμ, και ελπίζω να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, το συντομότερο δυνατό!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου