Μα καλά σοβαρά; Πέρασε μια δεκαετία από τότε που οι συμπατριώτες μας κυκλοφόρησαν το Communion; Αυτά είναι σίγουρα τα πρώτα ερωτήματα όλων των fans των Septicflesh μόλις συνειδητοποιούν ότι πέρασε τόσος καιρός μετά την κυκλοφορία που τους έβαλε ξανά στο προσκήνιο. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή μια και το μυαλό είναι μπερδεμένο και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και διαβασμένοι για το ερχόμενο Σάββατο.
Το διάλειμμα που είχε μεσολαβήσει μετά το "Sumerian Demons", σίγουρα τους έκανε να ψαχτούν και να βυθιστούν στην τάφρο των σκέψεων τους. Έτσι, δίνοντας μεγάλη βάση στις σκονισμένες και απόκρυφες μυθολογίες της Αιγύπτου καθώς και στα μυσταγωγικά συγγράματα του "γκουρού" H.P Lovecraft αποφασίζουν με το "Communion" να μετουσιωθεί η Γη με το Σύμπαν.
Για του λόγου το αληθές η φωνή του Σωτήρη που αναλαμβάνει κύριο ρόλο από εδώ και έπειτα στη μουσική των Septicflesh βάζει το λιθαράκι της (αν όχι κοτρώνα ολόκληρη) στο να χτιστεί αυτό το μυστικιστικό ύφος που προανέφερα, κυρίως όπως το "Annubis", "Sangreal", "Sunlight, Moonlight" και φυσικά στη στοιχειωμένη απαγγελία της Καταστροφής της Περσέπολης.
Πέρα όμως του συνδυασμού των φωνητικών, που εκτός του Σωτήρη, ο Seth βγάζει δρακόντιες φλόγες μέσω της βάρβαρης χροιάς του, η συμμετοχή της Φιλαρμονικής της Πράγας, με διευθυντή ορχήστρας τον ίδιον τον Χρήστο Αντωνίου προσθέτει στο όλο εγχείρημα μια μεγαλειώδη και επική διάσταση, χωρίς να ξεφεύγει από τα παρακλάδια του σκοτεινού και ατμοσφαιρικού death metal που τους είχε συνηθήσει ο κόσμος κατά το παρελθόν τους.
Όλα αυτά μέσα σε γενικές γραμμές έκαναν το "Communion" όχι μόνο να βάλει στο παιχνίδι των συγκροτημάτων ξανά τους Flesh, αλλά μέσω της μουσικής τους να μυηθούμε στον εσώτερο εαυτό μας και σε ότι πιθανώς να μη βλέπουμε με γυμνό μάτι, καθώς η ίδια η μουσική τους, ακόμα και δέκα χρόνια μετά έχει τον ίδιο αντίκτυπο ήδη από τις πρώτες νότες της αρχής με το "Lovecraft's Death", μιλώντας στη ψυχή μας.
O φοίνικας τότε αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, και η φλόγα ακόμα καίει με το "Great Mass", το "Titan" και φυσικά το ολόφρεσκο και επιθετικό "Codex Omega", κρατώντας σαν βάση θαρρώ όλα αυτά που προσέφερε σαν "προφήτης" το "Communion", το 2008.
Θεωρώ προσωπικά πως τα τελευταία χρόνια οι δικοί μας atmospheric/symphonic death metallers βρίσκονται στην καλύτερη φάση της ύπαρξης τους μέχρι στιγμής και αυτό σίγουρα θα αποδωθεί μέσω της τελετουργικής τους εμφάνισης το Σάββατο στις 17 Φεβρουαρίου στο Peiraius Academy μαζί με τους The Slayerking και Scar Of The Sun".
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Το διάλειμμα που είχε μεσολαβήσει μετά το "Sumerian Demons", σίγουρα τους έκανε να ψαχτούν και να βυθιστούν στην τάφρο των σκέψεων τους. Έτσι, δίνοντας μεγάλη βάση στις σκονισμένες και απόκρυφες μυθολογίες της Αιγύπτου καθώς και στα μυσταγωγικά συγγράματα του "γκουρού" H.P Lovecraft αποφασίζουν με το "Communion" να μετουσιωθεί η Γη με το Σύμπαν.
Για του λόγου το αληθές η φωνή του Σωτήρη που αναλαμβάνει κύριο ρόλο από εδώ και έπειτα στη μουσική των Septicflesh βάζει το λιθαράκι της (αν όχι κοτρώνα ολόκληρη) στο να χτιστεί αυτό το μυστικιστικό ύφος που προανέφερα, κυρίως όπως το "Annubis", "Sangreal", "Sunlight, Moonlight" και φυσικά στη στοιχειωμένη απαγγελία της Καταστροφής της Περσέπολης.
Πέρα όμως του συνδυασμού των φωνητικών, που εκτός του Σωτήρη, ο Seth βγάζει δρακόντιες φλόγες μέσω της βάρβαρης χροιάς του, η συμμετοχή της Φιλαρμονικής της Πράγας, με διευθυντή ορχήστρας τον ίδιον τον Χρήστο Αντωνίου προσθέτει στο όλο εγχείρημα μια μεγαλειώδη και επική διάσταση, χωρίς να ξεφεύγει από τα παρακλάδια του σκοτεινού και ατμοσφαιρικού death metal που τους είχε συνηθήσει ο κόσμος κατά το παρελθόν τους.
Όλα αυτά μέσα σε γενικές γραμμές έκαναν το "Communion" όχι μόνο να βάλει στο παιχνίδι των συγκροτημάτων ξανά τους Flesh, αλλά μέσω της μουσικής τους να μυηθούμε στον εσώτερο εαυτό μας και σε ότι πιθανώς να μη βλέπουμε με γυμνό μάτι, καθώς η ίδια η μουσική τους, ακόμα και δέκα χρόνια μετά έχει τον ίδιο αντίκτυπο ήδη από τις πρώτες νότες της αρχής με το "Lovecraft's Death", μιλώντας στη ψυχή μας.
O φοίνικας τότε αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, και η φλόγα ακόμα καίει με το "Great Mass", το "Titan" και φυσικά το ολόφρεσκο και επιθετικό "Codex Omega", κρατώντας σαν βάση θαρρώ όλα αυτά που προσέφερε σαν "προφήτης" το "Communion", το 2008.
Θεωρώ προσωπικά πως τα τελευταία χρόνια οι δικοί μας atmospheric/symphonic death metallers βρίσκονται στην καλύτερη φάση της ύπαρξης τους μέχρι στιγμής και αυτό σίγουρα θα αποδωθεί μέσω της τελετουργικής τους εμφάνισης το Σάββατο στις 17 Φεβρουαρίου στο Peiraius Academy μαζί με τους The Slayerking και Scar Of The Sun".
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου