Οι Αυστραλοί Destroyer 666, χωρίς να αλλάζουν τον ήχο τους, εξελίσσονται μουσικά γύρω από τον χώρο του παλιομοδίτικου ακραίου metal. Τα τελευταία χρόνια, επειτα από την κυκλοφορία του "Wildfire" έχουν ξαναμπεί δυναμικά στον χάρτη, δείχνωντας τα δόντια τους, ενώ τώρα με πολλές φρέσκες ιδέες και χωρίς να αντιγράφουν τους εαυτούς τους, επιστρέφουν με το ΕΡ "Call Of The Wild".
Με επιθετικό μπάσιμο, και δίχως περαιτέρω ατμοσφαιρικές στιγμές, το χάος έρχεται με τα groov-άτα τύμπανα που συνοδεύουν τις μπροστάρικες κιθάρες του "Violence Is Golden". Ξεφεύγοντας από τα πολλά black metal μονοπάτια, και ακολουθόντας τον thrash δρόμο του "Wildfire", παρατηρούμε τις heavy επιρροές να είναι πιο έντονες, ενώ υπάρχουν δυναμικά lead κιθαριστικά στοιχεία και τα φωνητικά προσεγγίζουν την εποχή του Demolition Man στους Venom.
Xωρίς να χάνουν το αίσθημα της καταστροφής, το "Stone By Stone" συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, ξεκινάει με ένα γρήγορο σολιστικό, ενώ από εκεί και πέρα, απανωτά χτυπήματα συνεχίζουν να σφυροκοπούν ανελέητα μέχρι το τέλος, όπου η Γη ανοίγει στα δύο και δαίμονες βγαίνουν από την κάφρικη φωνή του KK, θυμίζοντας τις αρχές της μπάντας.
Από την άλλη, το ομώνυμο, "Call Of The Wild" παρόλο που αρχίζει ξανά με σόλο στην κιθάρα, βλέπουμε πιο έντονη τεχνική, ενώ όλο το κομμάτι κατακλίζεται από ψυχρές μελωδικές και ρυθμικές εναλλαγές θυμίζοντας λίγο τις απαρχές των Destruction με τον τευτονικό του ήχο, ενώ τα ρεφρέν βγάζουν με το απειλητικό τους βιμπράτο θυμό και οργή, ανοίγοντας νέες κατευθύνσεις στο στυλ τους, κόντρα στο πιο ωμό παρελθόν τους.
Τo τέλος έρχεται με κάτι νοσταλγικό, τη σύγχρονη και καθαρότερη εκδοχή του "Trialed By Fire" από το "Terror Abraxas" του 2003, το οποίο φέρνει στο μυαλό τις πρώτες μέρες των Αυστραλών extreme metallers.
Δε μπορώ να γνωρίζω αν αυτό το ΕΡ, μας φέρνει αντιμέτωπους με το επόμενο βήμα των Destroyer 666, αλλά σίγουρα ο ήχος που παρουσιάζουν στο "Call Of The Wild" δεν περνάει απαρατήρητος, δίνοντας βάση στο old school στοιχείο. Η έμφαση που δίνεται στις κιθάρες, δείχνει τις μπάντες με τις οποιες μεγάλωσαν, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια τους βλέπουμε πιο ενεργους από ποτέ.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με επιθετικό μπάσιμο, και δίχως περαιτέρω ατμοσφαιρικές στιγμές, το χάος έρχεται με τα groov-άτα τύμπανα που συνοδεύουν τις μπροστάρικες κιθάρες του "Violence Is Golden". Ξεφεύγοντας από τα πολλά black metal μονοπάτια, και ακολουθόντας τον thrash δρόμο του "Wildfire", παρατηρούμε τις heavy επιρροές να είναι πιο έντονες, ενώ υπάρχουν δυναμικά lead κιθαριστικά στοιχεία και τα φωνητικά προσεγγίζουν την εποχή του Demolition Man στους Venom.
Xωρίς να χάνουν το αίσθημα της καταστροφής, το "Stone By Stone" συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, ξεκινάει με ένα γρήγορο σολιστικό, ενώ από εκεί και πέρα, απανωτά χτυπήματα συνεχίζουν να σφυροκοπούν ανελέητα μέχρι το τέλος, όπου η Γη ανοίγει στα δύο και δαίμονες βγαίνουν από την κάφρικη φωνή του KK, θυμίζοντας τις αρχές της μπάντας.
Από την άλλη, το ομώνυμο, "Call Of The Wild" παρόλο που αρχίζει ξανά με σόλο στην κιθάρα, βλέπουμε πιο έντονη τεχνική, ενώ όλο το κομμάτι κατακλίζεται από ψυχρές μελωδικές και ρυθμικές εναλλαγές θυμίζοντας λίγο τις απαρχές των Destruction με τον τευτονικό του ήχο, ενώ τα ρεφρέν βγάζουν με το απειλητικό τους βιμπράτο θυμό και οργή, ανοίγοντας νέες κατευθύνσεις στο στυλ τους, κόντρα στο πιο ωμό παρελθόν τους.
Τo τέλος έρχεται με κάτι νοσταλγικό, τη σύγχρονη και καθαρότερη εκδοχή του "Trialed By Fire" από το "Terror Abraxas" του 2003, το οποίο φέρνει στο μυαλό τις πρώτες μέρες των Αυστραλών extreme metallers.
Δε μπορώ να γνωρίζω αν αυτό το ΕΡ, μας φέρνει αντιμέτωπους με το επόμενο βήμα των Destroyer 666, αλλά σίγουρα ο ήχος που παρουσιάζουν στο "Call Of The Wild" δεν περνάει απαρατήρητος, δίνοντας βάση στο old school στοιχείο. Η έμφαση που δίνεται στις κιθάρες, δείχνει τις μπάντες με τις οποιες μεγάλωσαν, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια τους βλέπουμε πιο ενεργους από ποτέ.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου