Αν περιμένετε να είναι παρόμοιο με το Lesbian Show ή το Lyssa,τότε πλανάστε πλάνην οικτράν.
Ένας επικός δίσκος που φέρνει στον νου πολύ από τον προηγούμενο και λίγο από το “Athenian Echoes”,μας πηγαίνει ένα ταξίδι στο παρελθόν,μεταξύ της ιστορίας και του μύθου,της Γης και του Ουρανού,των Θεών και των Ανθρώπων.
Δίσκος γεμάτος αλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας αλλά πιο κοντά στο ύφος της προτελευταίας δουλειάς τους,γεμάτο με κιθάρες-ξυράφια και πολλά εναλλασσόμενα riffs και solos από κομμάτι σε κομμάτι καθώς και η τεχνικότητα και η μελωδία να είναι στο zenith τους και ο συνδυασμός του ακραίου και σκοτεινού ήχου με το κλασσικό heavy metal των mid 80s απλά άριστος.
Ας εμβαθύνουμε όμως λίγο στον δίσκο,το “Phaethon”,το πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου φέρνει πολλά από τον προηγούμενο δίσκο(κυρίως κάτι από το “Ambassador Of Mass”) με πολύ καλά ορχηστρικά μέρη και την απόκοσμη μελωδία των πλήκτρων σε συνδιασμό με τα riffs του Evan και του Constantine να σου δημιουργούν την κατάλληλη διάθεση για να συνεχίσεις να ακούς και τα υπόλοιπα κομμάτια. Το ίδιο συμβαίνει και με το “Oberon And Titania”,το οποίο μας είχε δώσει μια
γερή γεύση για τον νέο δίσκο μιας και είχε βγει στην επιφάνεια αρκετά πιο πριν από την επίσημη κυκλοφορία του album.
Επίσης και το τρίτο κομμάτι, “Colognise Cultures” έχοντας μια μελωδική death metal ατμόσφαιρα και τα φωνητικά του Ευθύμη να είναι ιδιαίτερα καφρικά, μας πηγαίνει σε άλλες εποχές πολύ ξεχωριστές γεμάτες μυστήριο και δύναμη και όλα αυτά με μεγάλη ζωντάνια και παραστατικότητα,τόσο από την μεριά των στίχων και των φωνητικών αλλά και από την μεριά της μουσικής και των βαριών blast beats.
Έπειτα έρχεται ο ορμητικός χείμαρρος με τα “Nightwatch”, “Stellar Parallax” και “Ηubris” ,κομμάτια με κλασσικά,μελωδικά και τεχνικά metal riffs και την dark/death metal αισθητική των Nightfall,επίσης το “Hubris” ειδικά έχει μια σύνθεση τόσο γρήγορη,αρπακτική και σκοτεινή που φέρνει έντονα σε black metal σύνθεση,και το keyboard τελείωμα μετά απλά όλα τα λεφτά!!!! Πραγματικά αυτά τα τρια κομμάτια σου καρφώνονται τόσο στο μυαλό και πραγματικά η συνθετική ικανότητα του Constantine φαίνεται πολύ έντονα!!!
Και συνεχίζουμε,επιστροφή παλί στα ακραία μέρη του δίσκου με τα “The Reptile Gods” “Hyperion”, “Akhenaton, the 9th Pharaoh of the 18th Dynasty” και “ The Sand Reckoner” που είναι όλα σχεδόν στο ίδιο μουσικό μοτίβο. Κομμάτια με απλούς και χωρίς επαναλήψεις στίχους,γεμάτοι από τον μύθο και την ιστορία καθώς και με μια εσωτερική μαγεία στο άκουσμα τους.
Και τέλος,φτάσαμε στο 11ο κομμάτι που έχει μια σχεδόν χορωδιακή μουσική γεμάτη δύναμη και αυτό που λέμε ..Μέταλλο!!!! Κιθάρες αργές αλλά δυνατές και ύπουλες που σε μερικά σημεία φέρνουν και λίγο από Mercyful Fate. Μια ακόμη πολλή καλή μουσική και στιχουργική σύνθεση που μας κάνει να φανταστούμε κουλτούρες και έργα του μεγαλείου της αρχαιότητας. Ένας νέος ύμνος που κλείνει υπέροχα τον δίσκο και μας ωθεί να τον ξανά ακούσουμε.
Πραγματικά δεν έχω λόγια για αυτή την κυκλοφορία,πραγματικά άξια και ελπίζω όλες οι υπόλοιπες κυκλοφορίες που θα κάνουν να είναι σαν αυτή και ακόμα καλύτερη,δεν ξέρω πως να κλείσω,για αυτό θα κλείσω με μια γενική περιγραφή του δίσκου όπως την είχε κάνει ο Ευθύμης..”Το νέο μας album είναι βαρύ και κολασμένο .”
Δίσκος που αξίζει να ακούσετε και θα σας κάνει να ασχοληθείτε πιο βαθιά για την ιστορία και την αρχαία παράδοση(γιατί πέρα από το μουσικό ενδιαφέρον ,ωθεί να ψαχτεί ο ακροατής και σε πολιτισμικές ανησυχίες)!!!
(98/100)
Για το Metal View:Γιάννης Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου