Οι Remina μας έρχονται από τη Νέα Ζηλανδία, από το σημείο που η Γη κοιτά τον σταυρό του νότου. Με αυτή τη ματιά στον αχανή νυχτερινό ουρανό, ο Mike Lamb των Sojourner με τη Heike Langhans, συνθέτουν την τρίτη τους δουλειά, "The Silver Sea", σε ένα διαστημικό, σχεδόν Λαβκραφτικό σκηνικό. Ένα άλμπουμ, μακριά από τα συνηθισμένα.
Ένα από τα συστατικά που οι Moonspell έχουν στο αίμα τους, είναι το ρίσκο. Η μπάντα που πάντα λατρεύει να αναμιγνύει τη σκοτεινιά της με τους πειραματισμούς στον ήχο της, πέρσι το έκανε με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Λισαβόνας. Φέτος, αυτό κυκλοφορεί ως "Opus Diabolicum", απολύτως ταιριαστά και δικαιολογημένα, ανήμερα του Halloween. Ο τραγουδιστής των Πορτογάλων θρύλων, Fernando Ribeiro είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και φιλοσοφημένους συνομιλητές που μπορεί κανείς να πετύχει, και μιλάει στο Metal View για το ιδιαίτερο αυτό εγχείρημα, όσα το περικλύζουν καθώς και τι απωθημένα ή σκέψεις υπάρχουν σε αυτή την μακρόχρονη πορεία.
Η μυσταγωγία είναι ένα από τα κλαδιά που απλώνονται μέσα από τον κορμό της μουσικής, σε ένα δέντρο, που αναπτύσσεται μέσα στη νύχτα υπό το φως του φεγγαριού. Σε ένα κλίμα μαυρίλας και τρόμου, ανήμερα του Halloween, οι σπουδαίοι Moonspell κυκλοφορούν το νέο τους live album, "Opus Diabolicum", όπου η διάσημη πεντάδα, ενώνεται με 45 ακόμα μουσικούς του συμφωνικού ήχου, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Vasco Pearce De Azevedo.
Οι Remina θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως το παιδί που ο Mike Lamb των Sojourner με την Heike Langhans (:LOR3L3I:, ex-Draconian) πάντα ήθελαν. Ένα αμάλγαμα σκότους και μαγείας, μέσα στο αχανές σύμπαν. Τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στον ήχο τους, αυτό το vibe εμφανίζεται έντονα και στο νέο τους άλμπουμ "The Silver Sea", όπου το doom metal είναι μόνο η βάση για ένα μελωδικό και πολυσύνθετο ταξίδι. Εξίσου σύνθετες προσωπικότητες είναι και οι δύο ιθύνοντες, όπου μιλούν στο Metal View τόσο για το νέο τους δισκογραφικό βήμα, όσο και για τα πολλά πλαίσια της αναζήτησης.
Οι Unleashed είναι από τις μπάντες που τιμούν με τον ίδιον τρόπο το death metal όπως ξεκίνησε, με την παράδοση της Σκανδιναβικής κουλτούρας. Μια μπάντα που αντικειμενικά δεν έχει κυκλοφορήσει κακό δίσκο στην μακρά της πορεία, καταφέρνει να προοδεύει, και το αστέρι του Βορρά πάντα να τους καθοδηγεί, από το παρελθόν ως το μέλλον που θα έρθει. Οι Σουηδοί θρύλοι φέτος κυκλοφορούν ένα ακόμα κεφάλαιο, του έπους τους, Odalheim, το άλμπουμ "Fire Upon Your Lands", και ο μπροστάρης τους, Johnny Hedlund, μιλάει στο Metal View.
Όσοι έχουν ασχοληθεί με τη μουσική του Vintersorg, ξέρουν τι μπορεί να περιμένουν λίγο-πολύ. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί, το ενδέκατο άλμπουμ, του επιδραστικού Σουηδού καλλιτέχνη, "Vattenkrafternas Spel" αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία. Ο μουσικός που έχει συνδέσει το όνομά του τόσο με το ομώνυμο του project, όσο και με σχήματα όπως οι Borknagar, και οι Cronian, αγαπά τον ακραίο ήχο και τη φύση εξίσου, ενώνοντας αυτά τα πάθη, και μελετώντας τα εις βάθος. Έτσι, τα στοιχεία της φύσης τελευταία μονοπωλούν το ενδιαφέρον, με το νερό να παίρνει σειρά, τώρα έπειτα από 8 ολόκληρα χρόνια.
Οι Anthology μας έρχονται από τη Σλοβακία, παίζοντας έναν συνδυασμό συμφωνικού με μελωδικού power metal. Το γκρίζο, μυστηριώδες ηχοτόπιο που έχουν ανοίξει, συναντά το τραγούδι της "δικής" μας Λίλιαν Ανερούση, κυκλοφορώντας φέτος μαζί το "Frozen Sun".
Οι Burning Witches επιστρέφουν πιο δυνατές από ποτέ με το νέο τους άλμπουμ Inquisition, ένα έργο που συνδυάζει σκοτεινή ατμόσφαιρα, μυστικισμό και την αστείρευτη ενέργεια του κλασικού heavy metal. Φωτιά και ενέργεια είναι τα απόλυτα συστατικά για αυτό το έκτο πόνημα, και με αστείρευτη όρεξη, η γνωστή Courtney Cox στην εξάχορδη, πλέον ως μέλος των Μαγισσών, μιλάει στο Metal View και μας δίνει εξηγήσεις, ενώ αναφερόμαστε στο metal του μέλλοντος, και το πέρασμα του Ozzy στην άλλη μεριά.
Άλλη μια σπουδαία συναυλιακή χρονιά είναι προ των πυλών, αφού και οι Iron Maiden αναμένεται να έρθουν στη χώρα μας, τον Μάιο του 2026. Η Σιδηρά Παρθένος, ετοιμάζεται για ένα τεράστιο οπτικοακουστικό θέαμα, το "Run For Your Lives", με κομμάτια από τη δισκογραφία των πρώτων δεκαετιών τους, στο συμπλήρωμα των 50 χρόνων τους.
Green is the new black θα πω, με αυτό που ένιωσα μέσα από την προακρόαση στο ντεμπούτο των Absinthe Green, το "Of Love And Pain", που αποτελεί έναν παροιμιώδη τίτλο-αποτύπωμα. Την ημέρα της Ματωμένης Σελήνης, στο Underground Studios του Περιστερίου, η μπάντα μας υποδέχτηκε, μας συστήθηκε και μαζί μας παρουσίασε αυτή την υπέροχη δουλειά, που από τον νου της Ειρήνης Παπαδοπούλου και μιας ομάδας μουσικών με διαφορετικές επιρροές και στυλ, δημιουργήθηκε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που μέσα από την alternative metal ταμπέλα, το πλούσιο μουσικό τους όραμα φτωχαίνει.
Το πιο σκοτεινό, παγωμένο κι απόκρημνο μέρος του ανθρώπινου ψυχισμού, μέσα από τέσσερα άλμπουμ, οι Svalbard το έκαναν τέχνη και το έντυσαν με post, hardcore και black metal ήχους. Πριν δύο χρόνια μάλιστα κυκλοφόρησαν το "The Weight Of The Mask",το ίσως πιο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ, και όπως φαίνεται το τελευταίο της σύντομης, μα καθοριστικής πορείας τους, μιας και την επόμενη χρονιά, θα αποσυρθούν από την ενεργό, μουσική δράση. Η τραγουδίστρια/κιθαρίστρια τους, Serena Cherry μιλάει, στο Metal View, για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους, το επικείμενο φινάλε, αλλά και τις εμφανίσεις τους στη χώρα μας, στις 19 και 20 Σεπτεμβρίου, σε Θεσσαλονίκη κι Αθήνα αντίστοιχα μαζί με τους Burst.
Ο Matt Barlow αποτελεί μια θρυλική φιγούρα για το heavy metal στερέωμα, από τις αρχές της δεκαετίας του 90, μέχρι σήμερα, με μια αναλλοίωτη, στιβαρή φωνή, και ένα δυναμικό, πληθωρικό παρουσιαστικό. Ο πάλαι ποτέ μπροστάρης των Iced Earth, χαράζει εδώ κι αρκετά χρόνια μια σταθερή πορεία με τους Ashes Of Ares, φτάνοντας φέτος, να κυκλοφορήσουν το τέταρτό τους άλμπουμ, New Messiahs. Με αφορμή τη νέα αυτή δουλειά, και τις επερχόμενες εμφανίσεις τους για να γιορτάσουν τα 30 χρόνια του σπουδαίου The Dark Saga, στην Αθήνα, στις 1η και 2 Οκτωβρίου, το Metal View μίλησε μαζί του.
Για τις Burning Witches, δύο χρόνια απουσίας είναι πολλά, αφού έχουν συνηθίσει σχεδόν κάθε χρόνο να μας έχουν κι από κάτι νέο. Φέτος, δίχως ποτέ να μένουν στην αφάνεια, οι κυρίες, τσιτώνουν λίγο παραπάνω, γρεζάρουν, και μας χαρίζουν το έκτο τους άλμπουμ "Inquisition", αποτελούμενο από 11 τραγούδια, χωρίς καμία διασκευή, σπάζοντας την παράδοσή τους. Με το νέο άλμπουμ, όλα αλλάζουν κι όλο τα ίδια μένουν, με ένα θετικό πρόσημο, και με τη ματιά τους να καίει.
Ο πόλεμος για τους Unleashed καλά κρατεί ακόμα. Το βόρειο αίμα τους βράζει για φασαρίες, και το δείχνουν με κάθε ιστορία, σε κάθε δίσκο τους. Οι Σουηδοί γερόλυκοι του death metal, δείχνουν πάντα το πόσο ανήσυχα πνεύματα είναι, και πως τίποτα δεν τους πτοεί από το να βγάλουν κάτι σκληρό, αιμοδιψές μα πάντα ποιοτικό, όσα πράγματα κι αν αλλάξουν τριγύρω. Στις τάξεις τους πάντα η γνωστή τετράδα εδώ και 30 χρόνια, εξαπολύει πάλι θάνατο, τσεκούρι και φωτιά, με το 15ο πόνημά, "Fire Upon Your Lands".
Πέρασαν 30 και πλέον χρόνια από την εποχή που ο Bruce Dickinson άφησε τους Iron Maiden για να ανακαλύψει νέα μονοπάτια, και να γραφτεί εκ νέου, σε πιο σκοτεινούς καιρούς, η metal ιστορία. Στην εποχή που από τη μία μεσουρανούσε το grunge κι από την άλλη άνθιζε το ακραίο στοιχείο, ο Dickinson κυκλοφορούσε το "Balls To Picasso". Φέτος, ο ίδιος ο καλλιτέχνης το θυμάται ξανά, κυκλοφορώντας το "More Balls To Picasso".
Οι Passengers In Panic έχουν έρθει για να μας ταξιδέψουν. Αρχικά με τις μουσικές τους και το ιδιαίτερο folk στοιχείο τους, μας κάνουν έναν γύρο στη χώρα μας, ενώ μας βάζουν να εμβαθύνουμε και στα ενδότερα της ψυχής μας. Όλα αυτά έχουν μπολιάσει για τα καλά στο δεύτερο πόνημά τους "Amnesia", όπου οι Αθηναίοι metallers, προσδίδουν δύναμη και ατμόσφαιρα στο ζενίθ τους, και η τραγουδίστρια τους, Ιωάννα Γαλάνη, δίνει της κατευθυντήριες στο Metal View.
Η Αποκάλυψη έρχεται, και δε μιλάμε για κάποιον Παγκόσμιο Πόλεμο προ των πυλών πάλι, αλλά για τη βλάσφημη οντότητα του Αντίχριστου, πίσω από τα πρόσωπα των Lord Belial. Οι βετεράνοι Σουηδοί, έχουν πάρει ξανά τα πάνω τους, και κυκλοφόρησαν φέτος το δέκατό τους πόνημα. Το "Unholy Trinity" σκιαγραφεί την οντότητα και το καταστροφικό έργο της μπάντας, κι ο κιθαρίστας τους, Niclas Pepa Green, μιλάει για αυτή την εκστατική φάση που περνάνε, στο Metal View.
Φαίνεται απίστευτο ότι πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια από το ντεμπούτο των Passengers In Panic. Μετά λοιπόν από μια περίοδο αβεβαιότητας στον καιρό της πανδημίας, φτάσαμε πλέον στο επίπεδο της ωριμότητας και οι Έλληνες metallers εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα κενά στο έπακρο, όσο η χώρα μας συνεχώς ακμάζει στον σκληρό ήχο. Φέτος, το "Amnesia" κάνει την εμφάνισή του, κι εμείς χανόμαστε στο βαθύ του γαλάζιο.
Οι Imha Tarikat μπορούν να μιλήσουν με το σκοτάδι, να κοιτούν την Άβυσσο και να πιάσουν κουβέντα μαζί της. Ένα από τα σημαντικότερα underground σχήματα στη νέα γενιά του black metal, ενώνει τον κλασικό χαοτικό ήχο των προπατόρων της σκηνής με πολλά νέα πράγματα, heavy πινελιές και ένα ατμοσφαιρικό μα τραχύ ηχόχρωμα. Φέτος το Γερμανικό σχήμα, κυκλοφορεί την-ίσως-πιο ώριμη δουλειά του, το "Confessing Darkness", και το αίσθημα της καταστροφής αλλά και της εξιλέωσης μέσα από αυτήν διογκώνεται. Για όλα αυτά, ο ιθύνων νους τους, Ruhsuz Cellât ή κατά κόσμον, Kerem Yilmaz, μιλάει στο Metal View με πάσα ειλικρίνεια και κυρίως πάθος για ό,τι κάνει.
Οι Lord Belial, δόξασαν τα 90s με μνημειώδεις κυκλοφορίες όπως το "Kiss The Goat" και το "Enter The Moonlight Gate", φτιάχνοντας και για τη συνέχεια τους έναν θρύλο γύρω από το όνομά τους και ένα δείγμα ισχύος στο Σκανδιναβικό ακραίο metal. Τα χρόνια πέρασαν, πολυετή κοινά οδήγησαν σε σιωπή, και ξαφνικά πριν λίγα χρόνια, το θηρίο επέστρεψε αναπάντεχα. Το ίδιο αναπάντεχα, αλλά με αίσθημα εκδίκησης, έρχεται φέτος και το "UnholyTrinity". Οι καμπάνες ηχούν, και το χάος εξαπολύεται.
Το black metal είναι μια μουσική, που μέσα στο εξώτερο και το αλλόκοτο, πάντα έχει μια ουσία για να νιώσει κάποιος οικεία, το γλυκό άγγιγμα του διαβόλου που μπορεί να μας συνεπάρει. Αυτή η αισθαντική μαυρίλα υπάρχει και στον ήχο των Imha Tarikat. Οι Γερμανοί black metallers, με μια σταθερή πορεία στο underground, επανέρχονται φέτος, και μας παρουσιάζουν με απόλυτo αίσθημα εσώτερης αναγέννησης, το τέταρτο πόνημά τους, "Confessing Darkness".
Οι Katatonia επιστρέφουν με το 13o τους (και τυχερό;) άλμπουμ, "Nightmares as Extensions of the Waking State". Μπορεί ένα χάος και μεγάλες αλλαγές να προηγήθηκαν από αυτή τη δουλειά, αλλά οι ίδιοι οι Σουηδοί επιβεβαιώνουν πως, μέσα σε τρεις δεκαετίες πορείας, η καρδιά και το σκοτάδι της μπάντας παραμένουν άθικτα. Με αφορμή όλα όσα συνέβησαν στο εσωτερικό τους, αλλά και τον σπουδαίο και μοναδικό ήχο τους, που συνεχώς διαμορφώνεται, το Metal View μίλησε με τον νεοφερμένο κιθαρίστα τους, Nico Elgstrand, που από την σπιρτάδα των Entombed, έφτασε στη μελαγχολία της παρέας του Jonas Renkse.
Δεν υπάρχει περίπτωση, να μην αισθάνθηκαν οι fans των Katatonia μια δυσπιστία και να μην έχουν το ερώτημα τι θα γίνει με τη νέα τους δουλειά και πως μπορεί να ακούγεται. Η μπάντα, προσπερνώντας το φευγιό του μεγάλου συνιδρυτή Anders Nystrom και του έτερου κιθαρίστα Roger Ojersson, ανακοίνωσαν την επιστροφή τους σαν να μη συνέβη τίποτα, με το 13o τους άλμπουμ "Nightmares As Extensions Of The Waking State", και σιγά σιγά οι απαντήσεις σε κάθε απορία δίνονται.
Η Liv Kristine είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα στο metal στερέωμα των τελευταίων δεκαετιών. Με μια λαμπρή πορεία πλάι σε ιστορικά συγκροτήματα όπως οι Theatre Of Tragedy, ακόμα και οι Leaves' Eyes, έδειξε πως το έρεβος και η δραματικότητα κρύβουν τόση ομορφιά. Σαν σόλο τραγουδίστρια, για χρόνια προτίμησε έναν διαφορετικό δρόμο, αλλά ο σκοτεινός ρομαντισμός εμφανίστηκε ξανά στο έβδομό της άλμπουμ, "Amor Vincit Omnia". Για αυτή τη δουλειά, αλλά και τα 30 χρόνια από το ντεμπούτο της στη σκηνή, μίλησε η ίδια στο Metal View.
Η Σουηδία αποτελεί μια σκοτεινή άβυσσο που ελκύει το ακραίο metal. Μια από τις νεότερες μπάντες και πιο πιστές στον αρχέγονο death metal ήχο είναι και οι Lik. Με μέλη από τους Bloodbath, Katatonia και Witchery, οι Στοκχολμέζοι, μας βάζουν σε ένα κλίμα καταστροφικό, και σκιερό με το νέο τους πόνημα, "Necro". Για αυτό μιλάει στο Metal View κι ο μπροστάρης τους, Tomas Åkvik.
Θα μπορούσε να μοιάζει με φάρσα ή με έναν αστικό μύθο που παίζει μεταξύ συνοπαδών στα συναυλιακά πηγαδάκια, μα είναι πέρα για πέρα αληθινό. Έπειτα από 16 χρόνια, το 2026 οι τεράστιοι Metallica θα πατήσουν ξανά στο πόδι τους επί ελληνικού εδάφους. Πιο συγκεκριμένα, μαζί με τους Gojira και τους Knocked Loose, θα παίξουν στο ΟΑΚΑ, στις 9 Μάϊου της επόμενης χρονιάς, στο τέταρτο σκέλος της περιοδείας τους που ξεκινά από τη χώρα μας.
Πιονέροι στον ελληνικό ακραίο χώρο, οι Nightfall όποτε θέλουν να βγάλουν δίσκο, θα κάνουν σίγουρα χαμό, και ακόμα πιο σίγουρα θα έχει ένα ιδιαίτερο βάρος. Το ενδέκατο άλμπουμ τους, "Children Of Eve", αποτελεί highlight της καριέρας τους, με ένα ουσιαστικό νόημα, πίσω από τον τίτλο και τα κομμάτια του. Εμείς οι κολασμένοι στη Γη, ακούμε τα παιδιά της Εύας, κι ο μπροστάρης τους, Ευθύμης Καραδήμας μιλάει για όλα στο Metal View.
Οι Cadaver είναι ένα από τα πιο ιστορικά ονόματα στο ακραίο metal της Νορβηγίας. Η γενέτειρα του black metal, έχει ένα πολύ σκοτεινό, death παρελθόν, όταν οι εν λόγω κύριοι μαζί με τους Mayhem και τους Darkthrone, ήδη από τα τέλη των 80s και τις αρχές των 90s έπαιζαν έναν ωμό, ακατέργαστο, άγριο ήχο. Από τότε πολλά πράγματα άλλαξαν, αλλά η μπάντα του Anders Odden κράτησε τον ίδιο χαρακτήρα, όσο κι αν αυτός ενασχολήθηκε παράλληλα με τους θρύλους Celtic Frost ή τους σπουδαίους Satyricon. Φέτος οι νεκρομεταλλάδες βετεράνοι, σκαλίζουν τα αρχεία τους, ξαραχνιάζουν κασέτες και βρίσκουν κάτι μοναδικό. Το "Hymns Of Misanthropy" κανονίζει ραντεβού με την ιστορία ως μια συλλογή παλιών ηχογραφήσεων και ο ιθύνοντας νους, μας γυρνάει πάνω από 30 χρόνια πίσω, σε μια μεγάλη μουσική αναδρομή στο Metal View.
Τα τελευταία χρόνια νιώθω σαν οι Behemoth να έχουν γίνει οι Metallica του ακραίου ήχου. Μια μπάντα με πολύ άξιες δουλειές πάλαι ποτέ, δικό τους ήχο, πρωτοτυπία κι από ένα σημείο απλά όλα κάπως γαμήθηκαν. Τώρα οι κύριοι από το Γκντανσκ ψάχνουν ξανά να βρουν τα βήματά τους, κι όχι μόνο να βγάζουν ακαθόριστες σατανίλες χωρίς ουσία. Το "The Shit Ov God" ίσως τους γύρισε ξανά τις στροφές, τώρα 30 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους.
Οι Grima είναι ένα ένα όνομα που δείχνει τον δρόμο για το black metal της νέας γενιάς. Το Σιβηρικό ψύχος και οι μακρές νύχτες της στέπας έχουν κάνει τη ψυχοσύνθεσή τους να μεταφράζεται σε νότες και μελωδίες. Το ακραίο, απογυμνωμένο δίδυμο από την κρύα ερημιά, κυκλοφορεί φέτος το "Nightside", στην επέτειο της πρώτης τους δεκαετίας. Με αφορμή το έκτο τους άλμπουμ έρχονται για πρώτη φορά στη χώρα μας, και μιλούν παρακάτω, στο Metal View.
Πολύ πιο σύντομα απ'όσο μπορεί να αναμενόταν μα νέα δουλειά των Nightfall, έρχεται φέτος το "Children Of Eve". Το ενδέκατο τους άλμπουμ, βρίσκει τους Αθηναίους metallers σε μια πολύ καλή φάση, πέρα από όσες τρικυμίες έχουν περάσει ανά τα χρόνια, φτιάχνοντας μια νέα ιστορία. Γεμάτο πόνο και σκοτάδι, ένα νέο κεφάλαιο, ανοίγεται παρακάτω, για όλους του έκπτωτους και τους βασανισμένους.
Οι Nightrage είναι ένα μεγάλο όνομα για το εγχώριο extreme metal, με έναν Σουηδικό αέρα πάντα να φυσάει πάνω τους. Αντίστοιχα οι Full House Brew Crew είναι ένα από τα πιο μεγάλα, ανερχόμενα συγκροτήματα της σκηνής μας, και αμφότεροι αυτοί οι δύο κυκλοφόρησαν πέρσι τις τελευταίες τους, καυτές κυκλοφορίες. Έπειτα από μια δυστυχή αναβολή τον Γενάρη, τελικά όλα πήγαν κατ'ευχή έστω και για λίγο πιο μετά, ένα co-headline show στο Gagarin 205. Μαζί σε αυτό το μουσικό οδοιπορικό βρέθηκαν και οι Grim Love με τους Oathswan, δύο νεοσύστατα σχήματα αλλά και ένα διψασμένο κοινό που ήθελε σκληρές μελωδίες και γκρούβες.
Οι Nightrage και οι Full House Brew Crew σε μια διπλή παρουσίαση δίσκου!
Οι Lik είναι ένα underground supergroup, με μέλη των Bloodbath, των Witchery και των Katatonia, να γυρνούν στα εφηβικά τους χρόνια, να πατάνε το HM-2 πεταλάκι τους, να σκίζουν δέρματα και να μαυρίζουν τα αστικά τοπία της Σουηδικής πρωτεύουσας. Πέντε χρόνια σιωπής, δεν ήταν αρκετά για να τους σταματήσουν και φέτος, επιστρέφουν με την τέταρτη δουλειά τους, με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Necro", για να βυθίσει, να σαρώσει και να δείξει πως το death metal, παρά τον ορισμό του, μόνο πεθαμένο δεν είναι.
To Kristiansand είναι μια τυπική, πολύ γραφική περιοχή της Νορβηγίας, με έντονο φυσικό περιβάλλον και τον ποταμό Otra να βρέχει τις πλαγιές του. Όλα αυτά αποτελούν δείγμα έμπνευσης και κύριας επιρροής στο νέο άλμπουμ των θρυλικών In The Woods... Το 7 το τυχερό θα έλεγε κανείς, αφού "κλειδώνει" τον ήχο της νέας εποχής τους. Έτσι, παίρνοντας τη βάρκα του εξωφύλλου, κάνουμε ένα ταξίδι γύρω από αυτό το ιδιαίτερο, μουντό και συνάμα τρικυμιώδες σκηνικό.
Όταν ένα συγκρότημα με ιστορία τριών και πλέον δεκαετιών αποφασίζει να γιορτάσει τη διαδρομή του με μια μοναδική συναυλία στον λόφο του Λυκαβηττού, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μεγαλειώδες. Οι Rotting Christ, οι αδιαμφισβήτητοι πρεσβευτές του ελληνικού extreme metal στο εξωτερικό, "φυλακίζουν" τις υπέροχες στιγμές αυτής της ιδιαίτερης βραδιάς στο ζωντανό τους άλμπουμ "35 Years of Evil Existence – Live in Lycabettus", υπογράφοντας τον θρύλο τους. Περισσότερο από μια απλή ηχογράφηση, πρόκειται για ένα ηχητικό ντοκουμέντο που αποτυπώνει τη σπουδαιότητα μιας μεγάλης μπάντας και συλλαμβάνει τον πυρήνα μιας ολόκληρης φιλοσοφίας, την αφοσίωση, το σκότος και την ψυχή ενός ερεβώδους οργανισμού που δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται.
Όταν το black metal συναντά την τελετουργική έκσταση και τη φιλοσοφία του αγνώστου, γεννιέται κάτι περισσότερο από ένα μουσικό έργο, και αυτό είναι το βαθύτερο νόημα του ιδιώματος πέρα από ρηχές σατανίλες και κάφρικες φαμφάρες. Στη δική μας περίπτωση, οι Lucifer's Child το ξέρουν πολύ καλά από το πρώτο τους πόνημα κιόλας, και δε φοβούνται αυτή την ακραία έκφραση να την κάνουν προσωπική, ταυτόσημη και πειραματική. Έτσι και φέτος το "The Illuminant", έπειτα από τρία χρόνια σιωπής, δείχνει ένα πρόσωπο ώριμο, μεστό κι άκρως κατραμιασμένο.
Οι Katla γύρω από το underground αποτελούν ένα καυτό όνομα, που μέσα από το συμβόλαιο τους στη Napalm Records, ανυπομονούν να εκβάλλουν το σκοτάδι τους και παραέξω. Η ωμή ένταση τους και η ανεξέλεγκτη δυναμικότητα που περικλείει το ντεμπούτο, "Scandinavian Pain",κάνει τους Δανούς metallers να ξεφεύγουν από τα όρια του κλασικού doom metal, αφού το ακραίο στοιχείο πρωταγωνιστεί, δημιουργώντας μια προσωπική εμπειρία, στα αφιλόξενα, κρύα μέρη του Ευρωπαϊκού Βορρά. Μια δουλειά συναισθηματικά φορτισμένη, για την οποία, οι δύο εκ των ιθυνόντων, ο ντράμερ και τραγουδιστής Rasmus Bang κι ο "Βενιαμήν" της μπάντας, στο μπάσο, Theis Thorgersen, δίνουν μια κατάθεση ψυχής στο Metal View, με χαλαρούς αλλά και βαρείς τόνους, όπως ακριβώς και η μουσική τους.
Οι Purified in Blood είναι μια μπάντα που δεν χωράει εύκολα σε καλούπια. Από το πρώτο τους άλμπουμ μέχρι τώρα που ήρθαν τόσες φουρτούνες, η μουσική τους υπήρξε μια ανωμαλία στο τοπίο του metal, με το brutal metalcore τους να διαφέρει από την κυριαρχία του black metal στη Νορβηγία, αλλά με την ακρότητα τους να εμβαθύνει και να σκάβει μέσα μας από άλμπουμ σε άλμπουμ. Με το νέο τους άλμπουμ, έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια, το "Primal Pulse Thunder", επιστρέφουν με έναν ήχο πιο μακριά από τα core μονοπάτια, αλλά απόλυτα σκληρό και νευρωτικό.
Οι Katla γεννήθηκαν στο νοτιότερο και πιο γκρίζο μέρος της Σκανδιναβίας, τη Δανία. Αυτά τα έξι χρόνια της ύπαρξης τους έχουν ψαχτεί πολύ, με κύριο γνώμονα το doom metal να γίνει ακόμα πιο βαρύ και άγριο. Όλη αυτή η μαυρίλα βρήκε το τέλειο αντίκρισμα τώρα, στο πρώτο τους άλμπουμ, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο "Scandinavian Pain", όπου μόνο στην ιδέα του και στο εξώφυλλο με το μαύρο αδέσποτο σκυλί, σε κάνει να σαστίσεις και να το ακούσεις. Μια ωμή μουσική πραγματικότητα, ανοίγεται παρακάτω.
Πως οι αρχαίες ιστορίες βρίσκουν αντίκρισμα στο σήμερα και μέσα στα προσωπικά μας βιώματα, είναι ένα ερώτημα που συμβολικά το έχουν βρει και το έχουν πετύχει οι "δικοί" μας Euphrosyne εις διπλούν. Οι Αθηναίοι post black metallers, μετά το ΕΡ "Keres", πήραν τον μύθο του Μόρου, τον έβαλαν στη δική τους σκοτεινή προσωπικότητα και το σπαρακτικό τους βίωμα, και το ένωσαν σε ένα ντεμπούτο ζοφώδες, πονεμένο, σοβαρό και πολυμορφικό. Με αφορμή το "Morus" λοιπόν, και τις επερχόμενες εμφανίσεις σε Αθήνα αλλά και Πάτρα, η μπάντα τα λέει στο Metal View.
Φαίνεται τρελό, αν σκεφτούμε πως πολλά πράγματα στη ζωή μας τα βλέπουμε ως προ και μετά καραντίνας. Ένα από αυτά, και το προηγούμενο άλμπουμ των Nightstalker που κυκλοφόρησε το 2019. Έξι ολόκληρα χρόνια μετά, οι Έλληνες μάστορες του ελληνικού stoner ήχου, επιστρέφουν με το έβδομό τους πόνημα, "Return From The Point of No Return". Το άλμπουμ αποτυπώνει μια μπάντα που επιστρέφει στον πυρήνα του ήχου της, εξελίσσοντας το χαρακτηριστικό της στιλ, κυρίως με αμεσότητα δίχως ιδιαίτερους πειραματισμούς και γυρνώντας μας σε υπέροχες στιγμές, εκεί που κάτι πιασάρικο γίνεται συνοδοιπόρος στη ψυχή σου.
Ο τρόπος που η φύση με το black metal συνδυάζονται τόσο αρμονικά, είναι φοβερό δημιουργώντας τη μαγεία που οι φίλοι του ακραίου metal λατρεύουν. Από τον ζεστό ελληνικό μυστικισμό και τα αχανή πλαίσια των Νορβηγικών φιορδ, μέχρι τα δάση και τις παγωμένες Ρώσικες ερήμους. Έτσι, τα δύο αδέρφια που αποτελούν τους Grima, μετά από δυόμιση χρόνια επιστρέφουν. Η μπάντα με τον δικό της ήχο και την αυθεντική προσωπικότητα, υμνούν τη νύχτα στο έκτο τους πόνημα, "Nightside".
Οι Γάλλοι post-black metallers The Great Old Ones επιστρέφουν με το Kadath, έπειτα από πεντέμισι ολόκληρα χρόνια, σε ένα concept άλμπουμ που συνεχίζει την ατμοσφαιρική τους εξερεύνηση στον κόσμο του H.P. Lovecraft. Αυτή τη φορά, εμπνέονται από το The Dream-Quest of Unknown Kadath, τη νουβέλα του 1926, μεταφέροντας τον fan σε έναν ονειρικό αλλά και εφιαλτικό κόσμο, γεμάτο κοσμικό τρόμο και αβυσσαλέες μελωδίες.
Στη χώρα που μεσουράνησε το black metal, τα τελευταία χρόνια, έρχεται μια δύναμη, αυτή του underground death metal, μέσα από τη νέα γενιά. Οι Horrifier αποτελούν ένα από τα ανερχόμενα ονόματα στη Νορβηγική σκηνή, ορμώμενοι με αγνή σαπίλα και σκοτάδι, ευθύς από το Όσλο. Έτσι, το Metal View, μιλάει με την ίδια τη μπάντα σχετικά με το ντεμπούτο της "Horrid Resurrection".
