Οι Night Crowned μας έρχονται από τη Σουηδία, και μόλις πέρσι έκαναν ηχηρή την παρουσία τους, μέσω του ντεμπούτου τους. Έναν χρόνο μετά, επιστρέφουν δυναμικά, σε ένα ύφος, αμιγώς κομμένο και ραμμένο στα δεδομένα της χώρας και της κουλτούρας τους, στο "Hädanfärd". Τα μέλη από τους Dark Funeral, Nightrage και Cipher System, αλλάζουν ρότα από αυτά τα ονόματα, κρατώντας μόνο στοιχεία που θα βοηθήσουν στην ταυτότητα του νεοσύστατου αυτού σχήματος, και του δεύτερου τους πονήματος, υμνώντας τη νύχτα και τα μυστήρια της.
Βυθίζοντας τον ακροατή, ευθύς εξ αρχής, με τους απαλούς μυστηριακούς ήχους του εναρκτήριου, "Nattkrönt", βλέπουμε μέσα στο σκοτάδι όλα όσα πρεσβεύουν για δεύτερη φορά οι Σουηδοί, κλιμακώνοντας επικίνδυνα την ατμόσφαιρα με τους εκρηκτικούς πλην μελωδικούς τόνους, οι οποίοι σιγοντάρονται και από πιάνο στιγμές, κάνοντας το παλιομοδίτικο black metal πιο καλαίσθητο και εναρμονισμένο. Συνεχίζοντας στην ίδια ευθεία και γρήγορη πορεία, το "Rex Tenebrae" προχωρά σε πεπατημένες κυρίως γνωστότερες μέσω των Dissection, με τεχνικά και heavy περάσματα, ενώ το "Fjättrad" προτιμά τη ψυχρότητα που πρεσβεύει η πιο ωμή πλευρά του ιδιώματος. Αλλάζοντας λίγο τροπάρι, το "Ett Gravfast Ode", όντας πιο εξωστρεφές και επικό, ανοίγεται, με νεύρο και δύναμη, αλλά με έναν εξίσου μαύρο εαυτό, με το ομώνυμο "Hädanfärd" και τις ακουστικές του διαθέσεις, να απαλύνει λίγο τη διάθεση και να φέρει στο προσκήνιο τις Bathor-ικές του επιρροές, λίγο πριν το βαρύ επιθετικό μπάσιμο που θα έρθει για να κάνει το "Gudars Skymming". Εκεί μάλιστα θα δούμε την πραγματικά κατραμιασμένη πτυχή της μπάντας, ενώνοντας την με διάφορα death ξεσπάσματα, ενώνοντας έτσι όλη την ακραία σκηνή της Σουηδίας σε ένα μεταφυσικό, σκιερό μονοπάτι γεμάτο υγρασία και μούχλα.
Χαμηλώνοντας λίγο τα τέμπο, και σε ένα πιο doomy ηχοτόπιο όλο απόγνωση, για να σκοτεινιάσει ακόμα περισσότερο και το σκηνικό, λίγο πριν το τέλος, συναντάμε το Manniskans Forfall, με τραχιές και βραχνές κιθάρες και σολιστικά που κυματίζουν όσο προχωράμε. Δίχως πολλές αλλαγές, και το "Grått & Ödelagt", κάνει λίγο το κλίμα να αλλάζει, με μια σοβαρή και καθαρτήρια, γεμάτη απόγνωση στόμφα, και με αλά Dark Funeral πινελιές, που σπάνε από την κλασικομεταλική τεχνική, προσδίδοντας ξανά το κομμάτι της ποικιλίας μέσα, διατηρώντας τις αποστάσεις. Τέλος, το "Enslingen" μας γυρίζει στη βασική γραμμή του συνόλου, σε αυτή την περίτεχνη και άκρως απόκοσμη μουντίλα.
Mε μια περιπετειώδη και φαντασμαγορική αισθητική, το νέο άλμπουμ των Σουηδών, δείχνει την αγάπη και το μεράκι τους για τον σκληρό ήχο. Ξεφεύγοντας από τα τυπικά μελωδικά death σχήματα, εστιάζουν στη μαυρομεταλλική τρύπα του χάους, με ένα concept βγαλμένο από τον θάνατο και την καταστροφή. Σε αυτό το βήμα κιόλας, δείχνουν πως όχι μόνο πάνε μπροστά στο εσωτερικό τους, έπειτα από ένα ήδη καλό ντεμπούτο, αλλά συνεχίζουν με σύγχρονο τρόπο όλη αυτή τη σκοτεινιά, δίχως παλιομοδίτικες επιρροές, ανακαλύπτοντας νέους δρόμους σε αυτό το πλήθος στοιχείων που παρουσιάζουν. Ομοιόμορφο μα και ποικίλο, το "Hädanfärd" δια χειρός του εν λόγω σούπεργκρουπ, αποτελεί παράδειγμα για όσα πρέπει να κάνει το Σκανδιναβικό underground σήμερα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου