Τρία
χρόνια πέρασαν από το ωμό και ατμοσφαιρικά επικό AEALO και ακόμα οι
μελωδίες από το “Demonon Vrosis”,”Aealo” και “Noctis Era” δεν έχουν
φύγει από τα αυτιά μας.
Όμως οι Christ φέτος κυκλοφόρησαν τον νέο και πολυαναμενόμενο δίσκο τους με τον ελληνικό τίτλο “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού.”
Αδιαφορώντας για το ρίσκο,και για τους κολλημένους που θα ήθελαν ένα δεύτερο “Thy Mighty Contract” ή ένα ακόμη “Non Serviam”,κάνουν απλά αυτό που γουστάρουν και το κάνουν πολύ καλά.
Ο Σάκης εξ αρχής είχε πει,ότι η νέα τους δουλειά θα είναι η πιο σκοτεινή που έχουν κάνει.
Όντως ,οι ώριμοι Christ,έβγαλαν κάτι εξαιρετικά επαγγελματικό και σκοτεινό,δίνοντας μεγάλη βάση στα φωνητικά,καθώς και στα μπάσα και τα τύμπανα,όπως επίσης κάνοντας ακόμα πιο τεχνικά τα μέρη της κιθάρας αλλά βάζοντας και το χαρακτηριστικό folk στοιχείο που συναντάμε στους τελευταίους δίσκους της μπάντας!!!
Όμως ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Όλα γίνονται μαύρα μόλις μπαίνουν οι πρώτες doom νότες από το “In Yumen/Xibalba, μια σκοτεινή και απόκοσμη αναφορά στον Κάτω Κόσμο των Mayas μας ταξιδεύει και μας πηγαίνει στα κρυφά μονοπάτια της μεταθανάτιας ζωής τους.
Έπειτα με τις εξωπραγματικές μελωδίες και τύμπανα του “P'unchaw kachun/Tuta kachun”,συνεχίζουμε το ταξίδι μας μεταξύ φωτός και σκότους καθώς και μεταξύ ζωής και θανάτου,στον πολιτισμό των Incas ,οι κιθάρες στο κομμάτι βαρβάτες και γρήγορες με πολλά μελωδικά σημεία,ιδίως στην μέση.
Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα για μια μυστική τελετουργία.
Ατμόσφαιρα μυστικιστική και αποκρυφιστική,η χορωδία να σιγοψέλνει στα λατινικά ύμνους προς τον “ Εξαποδώ” και ο Σάκης να δίνει πολύ πόνο με τις κραυγές του,πραγματικά το “Grandis Spiritus Diavolos” είναι ένα άριστο πάντρεμα μεταξύ ενός σχεδόν old-school ήχου με τις επηρεασμένες από Ρωμαιοκαθολική λειτουργία ψαλμωδίες που φέρνει αρκετά στo “Sanctus Diavolos”.
Τέταρτο κατά σειρά κομμάτι,το ομότιτλο του δίσκου,το οποίο ξεκινάει με ιαχές στα ελληνικά,ένα γρήγορο κομμάτι με έντονο το ελληνικό στοιχείο(ειδικά στο τέλος) και με ένα πολύ καλό solo και πολλές κρυμμένες μελωδίες που φέρνουν στο μυαλό λίγο από παραδοσιακά της Ηπείρου,λίγο Μικρασιάτικα,λίγο Θρακιώτικα αλλά βεβαίως και πολύ σκοτεινό και ακραίο metal.
Το “Cine lubeste Si Lasa” είναι η τρανή απόδειξη που δείχνει τους Rotting Christ να μην φοράνε παρωπίδες και να μην έχουν κολλήματα στην μουσική,παραδοσιακές μελωδίες της Τρανσυλβανίας στο πιάνο και φωνητικά που δείχνουν τον πόνο μιας βασανισμένης ψυχής να μοιράζει κατάρες παντού,ένα κομμάτι στο οποίο και τα αδέρφια Τόλη αλλά και οι αδερφές Βουγιουκλή μεγαλούργησαν.
Σειρά για ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σε αυτό τον δίσκο,με τίτλο “Iwa Voodoo”,ένα κομμάτι που στην μουσική μοιάζει αρκετά με κλασσικό και μελωδικό heavy metal και τα φωνητικά του Σάκη τραβηγμένα και αρκετά βαριά σε μερικά σημεία,μας βάζει καλά στο κλίμα που θέλει ο ίδιος και ο κόσμος των Βουντού και της μαγείας γίνεται ένα με εμάς ,ειλικρινά ένα πολύ γεμάτο κομμάτι με ένα solo που μου άρεσε πάαααρα πολύ!!!
“Gilgames” ένα κομμάτι με σκληρό και πρωτόγονο black metal ύφος,τραβηγμένα και καφρικά φωνητικά καθώς επίσης και με σκοτεινές μελωδίες και πολεμικές κραυγές που ταιριάζουν “γάντι” στο μεγαλείο του αρχαιότερου έπους στον κόσμο!!
Όγδοο κομμάτι είναι το “Rusalka” ένα γρήγορο και ευθύ κομμάτι με κραυγές και πόνο στα φωνητικά του Σάκη,αναφερόμενο στα υδρόβια πνεύματα και τις ύπουλες νύμφες σύμφωνα με τους Σλάβους.ένα τραγούδι που συνδυάζει πολύ καλά το επικό και μελωδικό ύφος της μπάντας μαζί με το πιο άγριο και κοφτό της πρώτης περιόδου.
Το “Ahura Mazda-Anra Mainiuu” είναι ένα κομμάτι που στα αρχικά μοιρολόγια φέρνει αρκετά από
“Nemesis” και “Nekron Iahes”,αλλά σε ένα πιο ανατολίτικο feeling(μην σας περάσουν από το μυαλό τσιφτετελοσκυλάδικα,εδώ μιλάμε για ποιότητα!).
Ο Σάκης εδώ βγάζει πολύ βαθιά και σκοτεινά growls που φέρνει αρκετά σε death metal και οι κιθάρες επικές και κοφτές σε μερικά σημεία ,αρκετές όμως για να μας δώσουν ένα καταστροφικό ύφος που ταιριάζει με το αντίστοιχο πνεύμα που παρουσίασε ο Ζαρατούστρα κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν!!!
“Και οι 7 άγγελοι σάλπισαν..” μας λέει εδώ ο Σάκης και ιδού προμηνύεται η καταστροφή σύμφωνα με την αποκάλυψη.Πραγματικά ποτέ δεν περίμενα να ακούσω μελοποιημένα τα λόγια της Αποκάλυψης του Ιωάννη,αλλά εδώ το “ΧΞΣ” μου έδωσε να κατλάβω ότι και όμως γίνεται και μάλιστα πολύ καλά. Χορωδιακά φωνητικά ,μουσική σύνθεση κατάλληλη για ένα έπος και η φωνή του Necromayhem στα σημεία για τον πέμπτο,έκτο και έβδομο άγγελο να είναι απλά ΤΕΛΕΙΑ....
Και το bonus track του δίσκου με τίτλο “Welcome to Hel”(μην μπερδευτείτε με αυτό των Venom,εδώ το κομμάτι αναφέρεται στον κάτω κόσμο των Σκανδιναβών).Αυτό το κομμάτι λοιπόν είναι ένα καθαρά ατμοσφαιρικό black metal κομμάτι που άνετα θα μπορούσε να βρίσκεται και στο “Aealo”.Οι αρχικές χορωδίες και οι ιαχές μας βάζουν καλά σε ένα κλίμα μάχης και καταστροφής και τα σκισμένα φωνητικά του Σάκη κεντρίζουν ιδιαίτερα την προσοχή μας μέχρι το τέλος!!!
Αυτός ο δίσκος όντας πολυδιάστατος,πολυπολιτισμικός και πιο επαγγελματικός και ώριμος,σίγουρα αρχικά θα ξενίσει πολλούς ,αλλά σιγά σιγά και με όλο και περισσότερες ακροάσεις θα φανεί η μαγεία αυτών των συνθέσεων .
Επίσης οι Christ με αυτή την “τριλογία” των “Theogonia”, “Aealo” και “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού” μας κάνουν να καταλάβουμε ότι πλεόν έχουν σταθεροποιήσει τον ήχο τους,κάθε δίσκος για εμένα προσωπικά είναι πάντα ένα σκαλί παραπάνω και όλα τα άλλα ανήκουν απλά στην ιστορία,γιατί πολύ απλά αυτό το σχήμα ξεκίνησε από τις συνοικίες της Νέας Φιλαδέλφειας με τα πρώτα demos και ΕΡ,και τώρα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής αλλά και της διεθνούς μουσικής σκηνής!!!
(8,5/10)
ΥΓ: Τέλος,έχω να πω ότι αυτό το album όσο και σκοτεινό και ακραίο να είναι,είναι επίσης ότι καταλληλότερο για να ξεχάσουμε τα βάσανα και τις δυσκολίες της καθημερινότητας μας...HAILS!!!
Για το Metal View:Γιάννης Χ.
Όμως οι Christ φέτος κυκλοφόρησαν τον νέο και πολυαναμενόμενο δίσκο τους με τον ελληνικό τίτλο “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού.”
Αδιαφορώντας για το ρίσκο,και για τους κολλημένους που θα ήθελαν ένα δεύτερο “Thy Mighty Contract” ή ένα ακόμη “Non Serviam”,κάνουν απλά αυτό που γουστάρουν και το κάνουν πολύ καλά.
Ο Σάκης εξ αρχής είχε πει,ότι η νέα τους δουλειά θα είναι η πιο σκοτεινή που έχουν κάνει.
Όντως ,οι ώριμοι Christ,έβγαλαν κάτι εξαιρετικά επαγγελματικό και σκοτεινό,δίνοντας μεγάλη βάση στα φωνητικά,καθώς και στα μπάσα και τα τύμπανα,όπως επίσης κάνοντας ακόμα πιο τεχνικά τα μέρη της κιθάρας αλλά βάζοντας και το χαρακτηριστικό folk στοιχείο που συναντάμε στους τελευταίους δίσκους της μπάντας!!!
Όμως ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Όλα γίνονται μαύρα μόλις μπαίνουν οι πρώτες doom νότες από το “In Yumen/Xibalba, μια σκοτεινή και απόκοσμη αναφορά στον Κάτω Κόσμο των Mayas μας ταξιδεύει και μας πηγαίνει στα κρυφά μονοπάτια της μεταθανάτιας ζωής τους.
Έπειτα με τις εξωπραγματικές μελωδίες και τύμπανα του “P'unchaw kachun/Tuta kachun”,συνεχίζουμε το ταξίδι μας μεταξύ φωτός και σκότους καθώς και μεταξύ ζωής και θανάτου,στον πολιτισμό των Incas ,οι κιθάρες στο κομμάτι βαρβάτες και γρήγορες με πολλά μελωδικά σημεία,ιδίως στην μέση.
Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα για μια μυστική τελετουργία.
Ατμόσφαιρα μυστικιστική και αποκρυφιστική,η χορωδία να σιγοψέλνει στα λατινικά ύμνους προς τον “ Εξαποδώ” και ο Σάκης να δίνει πολύ πόνο με τις κραυγές του,πραγματικά το “Grandis Spiritus Diavolos” είναι ένα άριστο πάντρεμα μεταξύ ενός σχεδόν old-school ήχου με τις επηρεασμένες από Ρωμαιοκαθολική λειτουργία ψαλμωδίες που φέρνει αρκετά στo “Sanctus Diavolos”.
Τέταρτο κατά σειρά κομμάτι,το ομότιτλο του δίσκου,το οποίο ξεκινάει με ιαχές στα ελληνικά,ένα γρήγορο κομμάτι με έντονο το ελληνικό στοιχείο(ειδικά στο τέλος) και με ένα πολύ καλό solo και πολλές κρυμμένες μελωδίες που φέρνουν στο μυαλό λίγο από παραδοσιακά της Ηπείρου,λίγο Μικρασιάτικα,λίγο Θρακιώτικα αλλά βεβαίως και πολύ σκοτεινό και ακραίο metal.
Το “Cine lubeste Si Lasa” είναι η τρανή απόδειξη που δείχνει τους Rotting Christ να μην φοράνε παρωπίδες και να μην έχουν κολλήματα στην μουσική,παραδοσιακές μελωδίες της Τρανσυλβανίας στο πιάνο και φωνητικά που δείχνουν τον πόνο μιας βασανισμένης ψυχής να μοιράζει κατάρες παντού,ένα κομμάτι στο οποίο και τα αδέρφια Τόλη αλλά και οι αδερφές Βουγιουκλή μεγαλούργησαν.
Σειρά για ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σε αυτό τον δίσκο,με τίτλο “Iwa Voodoo”,ένα κομμάτι που στην μουσική μοιάζει αρκετά με κλασσικό και μελωδικό heavy metal και τα φωνητικά του Σάκη τραβηγμένα και αρκετά βαριά σε μερικά σημεία,μας βάζει καλά στο κλίμα που θέλει ο ίδιος και ο κόσμος των Βουντού και της μαγείας γίνεται ένα με εμάς ,ειλικρινά ένα πολύ γεμάτο κομμάτι με ένα solo που μου άρεσε πάαααρα πολύ!!!
“Gilgames” ένα κομμάτι με σκληρό και πρωτόγονο black metal ύφος,τραβηγμένα και καφρικά φωνητικά καθώς επίσης και με σκοτεινές μελωδίες και πολεμικές κραυγές που ταιριάζουν “γάντι” στο μεγαλείο του αρχαιότερου έπους στον κόσμο!!
Όγδοο κομμάτι είναι το “Rusalka” ένα γρήγορο και ευθύ κομμάτι με κραυγές και πόνο στα φωνητικά του Σάκη,αναφερόμενο στα υδρόβια πνεύματα και τις ύπουλες νύμφες σύμφωνα με τους Σλάβους.ένα τραγούδι που συνδυάζει πολύ καλά το επικό και μελωδικό ύφος της μπάντας μαζί με το πιο άγριο και κοφτό της πρώτης περιόδου.
Το “Ahura Mazda-Anra Mainiuu” είναι ένα κομμάτι που στα αρχικά μοιρολόγια φέρνει αρκετά από
“Nemesis” και “Nekron Iahes”,αλλά σε ένα πιο ανατολίτικο feeling(μην σας περάσουν από το μυαλό τσιφτετελοσκυλάδικα,εδώ μιλάμε για ποιότητα!).
Ο Σάκης εδώ βγάζει πολύ βαθιά και σκοτεινά growls που φέρνει αρκετά σε death metal και οι κιθάρες επικές και κοφτές σε μερικά σημεία ,αρκετές όμως για να μας δώσουν ένα καταστροφικό ύφος που ταιριάζει με το αντίστοιχο πνεύμα που παρουσίασε ο Ζαρατούστρα κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν!!!
“Και οι 7 άγγελοι σάλπισαν..” μας λέει εδώ ο Σάκης και ιδού προμηνύεται η καταστροφή σύμφωνα με την αποκάλυψη.Πραγματικά ποτέ δεν περίμενα να ακούσω μελοποιημένα τα λόγια της Αποκάλυψης του Ιωάννη,αλλά εδώ το “ΧΞΣ” μου έδωσε να κατλάβω ότι και όμως γίνεται και μάλιστα πολύ καλά. Χορωδιακά φωνητικά ,μουσική σύνθεση κατάλληλη για ένα έπος και η φωνή του Necromayhem στα σημεία για τον πέμπτο,έκτο και έβδομο άγγελο να είναι απλά ΤΕΛΕΙΑ....
Και το bonus track του δίσκου με τίτλο “Welcome to Hel”(μην μπερδευτείτε με αυτό των Venom,εδώ το κομμάτι αναφέρεται στον κάτω κόσμο των Σκανδιναβών).Αυτό το κομμάτι λοιπόν είναι ένα καθαρά ατμοσφαιρικό black metal κομμάτι που άνετα θα μπορούσε να βρίσκεται και στο “Aealo”.Οι αρχικές χορωδίες και οι ιαχές μας βάζουν καλά σε ένα κλίμα μάχης και καταστροφής και τα σκισμένα φωνητικά του Σάκη κεντρίζουν ιδιαίτερα την προσοχή μας μέχρι το τέλος!!!
Αυτός ο δίσκος όντας πολυδιάστατος,πολυπολιτισμικός και πιο επαγγελματικός και ώριμος,σίγουρα αρχικά θα ξενίσει πολλούς ,αλλά σιγά σιγά και με όλο και περισσότερες ακροάσεις θα φανεί η μαγεία αυτών των συνθέσεων .
Επίσης οι Christ με αυτή την “τριλογία” των “Theogonia”, “Aealo” και “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού” μας κάνουν να καταλάβουμε ότι πλεόν έχουν σταθεροποιήσει τον ήχο τους,κάθε δίσκος για εμένα προσωπικά είναι πάντα ένα σκαλί παραπάνω και όλα τα άλλα ανήκουν απλά στην ιστορία,γιατί πολύ απλά αυτό το σχήμα ξεκίνησε από τις συνοικίες της Νέας Φιλαδέλφειας με τα πρώτα demos και ΕΡ,και τώρα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής αλλά και της διεθνούς μουσικής σκηνής!!!
(8,5/10)
ΥΓ: Τέλος,έχω να πω ότι αυτό το album όσο και σκοτεινό και ακραίο να είναι,είναι επίσης ότι καταλληλότερο για να ξεχάσουμε τα βάσανα και τις δυσκολίες της καθημερινότητας μας...HAILS!!!
Για το Metal View:Γιάννης Χ.