Όταν ένα συγκρότημα με ιστορία τριών και πλέον δεκαετιών αποφασίζει να γιορτάσει τη διαδρομή του με μια μοναδική συναυλία στον λόφο του Λυκαβηττού, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μεγαλειώδες. Οι Rotting Christ, οι αδιαμφισβήτητοι πρεσβευτές του ελληνικού extreme metal στο εξωτερικό, "φυλακίζουν" τις υπέροχες στιγμές αυτής της ιδιαίτερης βραδιάς στο ζωντανό τους άλμπουμ "35 Years of Evil Existence – Live in Lycabettus", υπογράφοντας τον θρύλο τους. Περισσότερο από μια απλή ηχογράφηση, πρόκειται για ένα ηχητικό ντοκουμέντο που αποτυπώνει τη σπουδαιότητα μιας μεγάλης μπάντας και συλλαμβάνει τον πυρήνα μιας ολόκληρης φιλοσοφίας, την αφοσίωση, το σκότος και την ψυχή ενός ερεβώδους οργανισμού που δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται.
Όσοι είχαν παρευρεθεί σε αυτή την εορταστική εμφάνιση στο θέατρο του Λυκαβηττού, θυμούνται πως γενιές μεταλλάδων ενώθηκαν κι έγιναν ένα, κάτω από τη μαύρη κληρονομιά των Ελλήνων θρύλων. Ταυτόχρονα και για την ίδια τη μπάντα ήταν μεγάλο highlight να παίζουν σε ένα τόσο ιστορικό, για το πολιτιστικά δεδομένα μέρος, ενώ αυτό που το δικό μου μάτι παρατηρούσε, ειδικά στην πρώτη πεντάδα κομματιών, από την ύστερη εποχή των Christ, είναι πως αυτή η σύγχρονή, ατμοσφαιρική, σκοτεινή προσέγγιση του ήχου τους, ταίριαζε με την αέναη ζεστασιά της δισκογραφίας τους, την ώρα που ο ήλιος έδυε με θέα όλο το λεκανοπέδιο, σαν μια μαύρη φιγούρα να ήθελε να τα σκεπάσει όλα, για να επιβληθούν οι τέσσερις κύριοι, πάνω στη σκηνή. Αυτά είναι κι όσα μoυ ξύπνησε το live album τώρα, σε μια απόδοση πιστή στον ήχο εκείνης της βραδιάς και με το κοινό από κάτω να πρωταγωνιστεί με τις ιαχές, τις κραυγές και τις αλληλεπιδράσεις του στις παροτρύνσεις του Σάκη. Ειδικά σε κομμάτια όπως το "Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού", "Δαιμόνων Βρόσις" ή το "King Of A Stellar War".
To δίωρο αυτής της εμφάνισης περιλαμβάνει συνοπτικά, σε μια επική και ζωηρή διάθεση, όλη την ιστορία της πλούσιας δισκογραφίας των Rotting Christ, με τους αδερφούς Τόλη, παρά τα χρόνια που έχουν διανύσεις στον δρόμο και το σανίδι, να φαντάζουν ακούραστοι, έχοντας βέβαια στον πλευρό τους, και το νέο αίμα των Κώστα Ηλιώτη στο μπάσο και Κωστή Φουκαράκη στην κιθάρα, να τους αναζωογονούν και να βάζουν τη δική τους πνοή μέσα στα κομμάτια που έκαναν γνωστό το συγκρότημα. Στην ολότητα αυτής της ζωντανής ηχογράφησης μπόλιασε το παλιό black metal των πρώιμων, ανίερων ημερών, με την αναζήτηση, τον πειραματισμό και των συναισθηματισμό της μεσαίας περιόδου του γκρουπ, ως την αναγέννηση και τις μεγαλοπρεπείς διαθέσεις των 00s, και την ωριμότητα του σήμερα. Σε αυτή την 35η πορεία βέβαια, μόνο το "Like Father, Like Sun" εκπροσώπησε την τελευταία δουλειά τους, "Προ Χριστού", ενώ το "Khronos" για άλλη μια φορά έλαμψε δια της απουσίας του, αποτελώντας βέβαια πταίσμα μπροστά σε όλα τα άλλα που υπήρξαν στο setlist. Έτσι, αν κάποια τραγούδια, εκτός των προαναφερθέντων, θα μπορούσαν να θεωρηθούν highlights, αυτά είναι τα "ΧΞΣ", "The Sign Of Evil Existence", "Athanatoi Este", το "δικό" τους πλέον "Societas Satanas", το δίδυμο των "Among Two Storms" και "Sorrowful Farewell", και φυσικά το κλείσιμο με το "Under The Name Of A Legion".
Έτσι, κλείνοντας βλέπουμε πως η σπουδαιότητα του θεάτρου του Λυκαβηττού με την ενέργεια των Rotting Christ, έφτιαξαν ένα μοναδικό αποτέλεσμα, που πλέον δεν το απόλαυσαν μόνο όσοι έζησαν από κοντά τη σιτγμή, αλλά και όσοι στα πέρατα του κόσμου αγαπούν το έργο των βετεράνων black metallers. To "35 Years Of Evil Existence" δεν είναι γυαλισμένο, δεν είναι αποστειρωμένο, είναι ωμό, αγριεμένο, ιδρωμένο και κραυγαλέο. Ακριβώς δηλαδή όπως πρέπει να είναι ένα live των Rotting Christ, πόσο δε εορταστικό. Η φωτισμένη Αθήνα καταλήφθηκε από το σκότος και χιλιάδες μεταλλάδες έδειξαν τη μοναδική δύναμή τους, ούσα πλέον αποτυπωμένη και για τα επόμενα χρόνια, στο όνομα του Σαπίζωντος Χριστού.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου