Η εμμονή έχει πολλές πτυχές, μπορεί να σε φτιάξει και να σε καταστρέψει. Πάνω κάτω, για αυτό συζητάμε με τη Charlotte Wessels, σε ένα όμως ευρύτερο πλαίσιο, αφού "The Obsession" λέγεται το τρίτο της προσωπικό άλμπουμ, το πιο "μεταλλικό" και σίγουρα το πιο ποικίλο, έπειτα από την αποχώρησή της από τους Delain. Η τραγουδίστρια που για 16 χρόνια αποτέλεσε τη μπροστάρισσα του πιο ανερχόμενου symphonic metal σχήματος, κάνει τα δικά της πράγματα, με μεγάλη επιτυχία, αίσθηση φρεσκάδας και πλέον έχοντας δίπλα της, παλιούς της συνοδοιπόρους. Η ίδια τα αναλύει όλα στο Metal View, και τα λέει πολύ καλά, παρακάτω.
-Αρχικά θα ήθελα να ρωτήσω, πώς αποφάσισες να δημιουργήσει ένα πιο heavy άλμπουμ τώρα, με λιγότερα ατμοσφαιρικά ή ambient στοιχεία;
Δεν ήταν μια ακριβώς συνειδητή επιλογή το να επιστρέψω σε πιο heavy ήχους. Αλλά ήταν συνειδητό το να μην παίξω τέτοιο στυλ στα δύο προηγούμενα άλμπουμ, γιατί και οι συνθήκες αλλά και η δική μου περιέργεια, με έκαναν να ψάξω κάτι εκτός του metal, είχα και το patreon κι έπαιρνα ιδέες και έχτιζα σιγά σιγά τα κομμάτια μου. Ήθελα να ψαχτώ σε πιο ambient, electronic, pop ήχους, λίγο διαφορετικούς για τα δεδομένα μου, μιας και τα πιο βαριά τα έπαιζα ήδη τότε με τους Delain. Ήθελα να το ζήσω περιπετειωδώς, και να ασχοληθώ με μουσικές που δεν είχα ξανακάνει, αφού ήδη 16 χρόνια ασχολούμουν μόνο με το metal. Φυσικά και σε αυτές τις δουλειές υπήρχαν και πιο heavy στοιχεία, αλλά ήταν σκόπιμο να κοιτάξω στην απαλότητα και την ατμόσφαιρα. Έπειτα ο καιρός άλλαξε, οι δρόμοι μου με τους Delain χώρισαν και έψαχνα το επόμενό μου βήμα. Σκέφτηκα λοιπόν να παίξω κανονικά με μια μπάντα στο άλμπουμ μου. Είχα ήδη κάποια κομμάτια έτοιμα, αλλά θέλαμε να δούμε σε τι ύφος και με τι τρόπο θα ήμασταν όλοι χαρούμενοι παίζοντας τα. Είδαμε πως μας έβγαινε αυτή η εκδοχή και προχωρήσαμε αναλόγως. Σίγουρα πιστεύω πως είναι ένα άλμπουμ αντιθέσεων και ποικιλιών, αλλά σίγουρα είναι και το πιο heavy σε σχέση με τα προηγούμενα.
-Θεωρείς πως η επανένωση σου με παλιά μέλη των Delain για αυτό το άλμπουμ, εξέλιξε και εσένα προσωπικά αλλά και αυτούς στον ήχο και το παίξιμο σας;
Σίγουρα, γιατί ψάχναμε να βρούμε μαζί πράγματα που δεν έχουμε ξανακάνει, κι αυτό νομίζω θα φανεί περισσότερο στις συναυλίες μας. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία και θα ήθελα πολύ να συνεχιστεί αυτό. Εγώ, και νομίζω και τα υπόλοιπα παιδιά, θα ήθελα να πάμε πιο μπροστά σε αυτό και να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει. Ποτέ δεν έβαλα τον εαυτό μου σε καλούπια και να σκεφτώ πως θέλω η μουσική μου να βγει πιο βαριά από το προηγούμενο άλμπουμ, ή από κάτι άλλο. Πάντα ήθελα να παίζω με τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Πολλές φορές ακολουθώ και το ίδιο το τραγούδι που θα με πάει, κι εκεί ήταν που τα παιδιά έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για το πως όλη αυτή η ιδέα θα πάρει σάρκα, και πως η χημεία μας θα βοηθήσει σε αυτό. Υπήρχε απόλυτη χημεία σε όλα, και σίγουρα μερικές φορές μπορεί να γίνουμε πιο μελό ή πιο συναισθηματικοί, αλλά είναι τι γεύση θα μας αφήσει αυτό που γράψαμε. Πολλές συνεντεύξεις το έχουν θίξει αυτό, και θεωρώ πως είναι πολύ καλό, γιατί φαίνεται πως η μπάντα μπορεί να παίξει το κάθε τι, να βάλει τον εαυτό της μέσα από αυτό που κι εγώ θέλω να βιώσω. Έχουμε πολύ κοινό mindset.
-Σίγουρα και σε αυτό το άλμπουμ υπάρχουν διάφορα ατμοσφαιρικά σημεία και πιο πιασάρικες στιγμές. Νιώθεις πως σε αυτά τα χρόνια που είσαι σόλο καλλιτέχνις, έχουν γίνει αυτά μέρος της μουσικής σου προσωπικότητας;
Δύσκολο να πω. Δεν κάθομαι πολύ να το σκεφτώ, ούτε γίνεται επιτηδευμένα. Βγάζει νόημα, γιατί είναι ένα στοιχείο που φαίνεται κοινό σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ, και η αλήθεια είναι πως ξεκίνησαν τα τραγούδια να γράφονται σε μια παρόμοια γραμμή. Μετά υπήρξε ένα overlap, αλλά έστω κι ασυνείδητα υπάρχει μια λογική πίσω από αυτό, χαχα.
-Τα δύο προηγούμενα άλμπουμ σου, κυκλοφόρησαν όσο ήσουν τραγουδίστρια των Delain. Πιστεύεις πως το νέο σου άλμπουμ, τώρα, σου έκανε ένα reboot, τόσο μουσικά όσο και ψυχικά;
Νομίζω το θέτεις πολύ σωστά. Είναι λίγο σαν να συστήνομαι ξανά, και σίγουρα δε θα έκανα αυτό το άλμπουμ, αν δεν είχα πάρει τόση εμπειρία με τις άλλες μου δουλειές, οπότε τώρα δίνω κάτι έξτρα από τον εαυτό μου. Σίγουρα και στο μυαλό και στη διάθεση, αλλά και ηχητικά, επανεισάγω τον εαυτό μου και εγώ και τα παιδιά.
-Ο δίσκος σου λέγεται "The Obsession". Πώς αποφάσισες για αυτόν τον τίτλο, και ποιες είναι οι δικές σου "εμμονές";
-Μιλώντας για πιθανό όνομα μπάντας, έχετε σκεφτεί μαζί με τα άλλα παιδιά να κάνετε μαζί μια νέα μπάντα, ξεχωριστά από τη σόλο πορεία σου;
Κάπως, κάποτε είχε συζητηθεί ανοιχτά, όπως αυτό που σου είπα πριν, αλλά ποτέ δεν έγινε κάποια ουσιαστική κουβέντα, ή να μπει ένα ξεκάθαρο πλάνο. Άλλωστε από την κυκλοφορία του δίσκου, μέχρι τον επόμενο χρόνο, για το νέο άλμπουμ υπάρχουν τόσα πράγματα να γίνουν, πολλές εμφανίσεις, περιοδείες, φεστιβάλ, πράγματα στο Patreon, οπότε πραγματικά είμαι πολύ συγκεντρωμένη σε αυτό. Ποτέ δε λέω ποτέ, αλλά τώρα είμαστε ήδη πολύ απασχολημένοι.
-Έχεις δύο συνεργασίες σε αυτό το άλμπουμ, με δύο τραγουδίστριες που έχεις ξανασυνεργαστεί. Τη Simone από τους Epica, και την Alissa από τους Arch Enemy. Πίσω από αυτές τις συνεργασίες, υπάρχει και μια δυνατή φιλία;
Ω ναι, χαχα. Είναι μια καλή αφορμή να αράξεις μαζί τους, χαχα. Με τη Simone γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, συναντιόμαστε κατά καιρούς σε πολλά φεστιβάλ, ήταν πάντα φιλική. Αλλά είχαμε ξεκινήσει ήδη να κάνουμε πιο πολλή παρέα τελευταία, συνεργαστήκαμε και σε ένα τραγούδι των Epica μαζί, οπότε είχαμε έρθει πιο κοντά. Σκεφτόμουν να την έχω ούτως ή άλλως σαν guest στο άλμπουμ μου, και κάποια στιγμή, όταν είχα ανεβάσει το "Dopamine" στο Patreon, μου έστειλε και μου είπε πόσο της άρεσε το κομμάτι, οπότε συμπληρώθηκε ο κύκλος και της πρότεινα να το τραγουδήσουμε μαζί, όπως κι έγινε, και είμαι πολύ χαρούμενη για την όλη συγκυρία. Όσον αφορά την Alissa, είχαμε ήδη γνωριστεί το 13' σε μια περιοδεια των Delain με τους Kamelot, που ήταν μαζί και εκείνη, και με κέρναγε vegan φαγητό, χαχα. Επίσης ένας πολύ φιλικός άνθρωπος, που είχαμε συνεργαστεί αρκετές φορές και σε κομμάτια των Delain, αλλά και στο προηγούμενο μου άλμπουμ. Φέτος κάναμε το "Fool's Parade" σαν ένα stand alone single, βασισμένο σε ένα ποίημα του Όσκαρ Ουάιλντ, και είπαμε να συνεχίσουμε σε αυτό το concept όπου αγαπημένα μας πράγματα από τη λογοτεχνία τα μετατρέπουμε σε μουσική, και έτσι πήραμε το "Ode To The West Wind" του Πέρσι Σέλλεϋ για το νέο άλμπουμ. Θεωρώ πως εδώ η συνεργασία μας έχει βρει μια θεματική, και μου άρεσε πολύ, το θεωρώ εκπληκτικό.
-Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια μόδα στο να δημιουργούνται supergroups. Σου έχει γίνει εσένα ποτέ κάποια τέτοια πρόταση;
Μου είχαν κάνει πρόταση κάποτε, ναι. Ποτέ δεν ήμουν υπέρ σε κάτι τέτοιο, ούτε σαν ακροατής αλλά ούτε σαν καλλιτέχνης. Καταλαβαίνω πως έχει πέραση, αλλά δεν είναι για εμένα. Η δική μου εμπειρία ήταν με μέλη από διάφορες μπάντες, από διαφορετικά είδη, και με ήθελαν για τραγουδίστρια, που δε νομίζω ότι θα είχα σύνδεση, συν ότι τα κομμάτια ήταν ήδη έτοιμα, οπότε απλά θα έβαζα μόνο τη φωνή μου από πάνω. Το θεώρησα πολύ απρόσωπο κι όχι ιδιαίτερα δημιουργικό. Αν είναι να δουλέψει αυτό, πρέπει οι ίδιοι άνθρωποι να το χτίσουν και να έχουν την επαφή, κι όχι απλώς να κινηθεί από μια εταιρεία. Δεν κατηγορώ τους μουσικούς που το κάνουν, ούτε είναι προσωπικό, απλώς δεν είναι για εμένα.
-Τέλος, ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου σαν σόλο μουσικός, και τι άλλο να περιμένουμε από εσένα;
Βασικά είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένη με το "The Obsession", χαίρομαι που έχω παλιούς μου φίλους και συνοδοιπόρους μαζί μου, κι ετοιμάζουμε πολλές εμφανίσεις μέσα στην επόμενη χρονιά. Θέλω πάρα πολύ να επιστρέψω στην Ελλάδα, και νομίζω πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία. Το 2025 θα είναι μια πολυάσχολη χρονιά με περιοδείες και πολλά φεστιβάλ. Επίσης κάθε μήνα θα ανεβάζω ένα νέο τραγούδι στο Patreon. Ελπίζω να απολαύσετε το νέο μου άλμπουμ, και να τα πούμε σύντομα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου