Το ζήτημα των διασκευών είναι κάτι πολυ λεπτό και δύσκολο. Στην προκειμένη περίπτωση, βλέπουμε τους Mystic Prophecy να ξεφεύγουν από τις εύκολες επιλογές, καθώς όχι μόνο διασκευάζουν κομμάτια που δεν έχουμε συνηθισει, αλλά αντίθετα καταφέρνουν να μυήσουν στο σκληρό ήχο επιτυχίες του παρελθόντος.
Τα δύο εναρκτήρια έρχονται από τότε που η disco ήταν στα ντουζένια της. Mε το "You Keep Me Hanging On" η αρχή έρχεται πιο απειλητική και πιο βαριά, καθώς τα πλήκτρα αντικαθιστόνται από heavy κιθάρες, ενώ το "Hot Stuff" της Donna Summer είναι πιο δυναμικό καθώς στη μελωδία του γνωστού κομματιού μπαίνουν πιο κλασικές μεταλλικές lead τριλιές.
Όσον αφορά τα δύο κομμάτια των 90s, χωρίς να ξεφέυγει πολύ από το πρωτότυπο του Lenny Kravitz, το "Are You Gonna Go My Way", είναι εξίσου ανεβαστικό αλλά ακόμα πιο δυνατό, ενώ στο "Space Lord" των Monster Magnet, η μεθυστική φωνή, παρέα με τις απαλές ακουστικές κιθάρες της αρχής, εναλλάζονται σαν να χτυπήθηκαν από ηλετρικό ρεύμα, και το stoner/bluesy ύφος της αρχικής εκτέλεσης παντρεύεται με το ευρωπαϊκό power metal.
Χωρίς να μπαίνει φρένο στις δυναμικές, το "Get It On" των T-Rex, δίνει μια φρεσκάδα στο κομμάτι των 70s, σε αντίθεση με το "Shadows On The Wall" του Μike Oldfield, και το "Tokyo" της ομώνυμης μπάντας, που όπως είχα πει και στον Δημήτρη Λιαπάκη σε συνέντευξη μας, μπορεί να δυνάμωσαν τα γκάζια αλλά η αισθητική της εποχής δεν έφυγε, θυμίζοντας κάτι από κλασικό power metal των 80s.
Mε το "I'm Still Standing" το πιάνο του θρυλικού Elton John μεταμορφώνεται σε κιθάρες, δίκασες και μπάσα, δίνοντας μια άλλη, προφανώς, αγριεμένη διάθεση στο χαρωπό κομμάτι του Βρετανού ιππότη, ενώ στο "Because The Night", οι ακουστικές κιθάρες δίνουν μια ρομαντική αίσθηση, στο heavy metal cover της Patti Smith. To "Proud Mary" ανεβάζει γκάζια, καθώς οι Mystic Prophecy καταφέρνουν να το κάνουν δικό τους.
Τέλος, στο digipack CD, υπάρχει σαν bonus το "The Stroke" του Billy Squier, το οποίο κρατάει τον παλιομοδίτικο χαρκτήρα του, κάνοντας το ένα hard rock τραγούδι με φοβερά αλλά μικρά σόλο.
Οι Mystic Prophecy, δίνουν άλλη διάσταση στο θέμα των διασκευών. Μετατρέποντας κομμάτια που δεν έχουμε συνηθίσει, το Ελληνογερμανικό συγκρότημα, καταφέρνει να τα κόψει και να τα ράψει στα μέτρα του, με το trademark του heavy/power metal.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Τα δύο εναρκτήρια έρχονται από τότε που η disco ήταν στα ντουζένια της. Mε το "You Keep Me Hanging On" η αρχή έρχεται πιο απειλητική και πιο βαριά, καθώς τα πλήκτρα αντικαθιστόνται από heavy κιθάρες, ενώ το "Hot Stuff" της Donna Summer είναι πιο δυναμικό καθώς στη μελωδία του γνωστού κομματιού μπαίνουν πιο κλασικές μεταλλικές lead τριλιές.
Όσον αφορά τα δύο κομμάτια των 90s, χωρίς να ξεφέυγει πολύ από το πρωτότυπο του Lenny Kravitz, το "Are You Gonna Go My Way", είναι εξίσου ανεβαστικό αλλά ακόμα πιο δυνατό, ενώ στο "Space Lord" των Monster Magnet, η μεθυστική φωνή, παρέα με τις απαλές ακουστικές κιθάρες της αρχής, εναλλάζονται σαν να χτυπήθηκαν από ηλετρικό ρεύμα, και το stoner/bluesy ύφος της αρχικής εκτέλεσης παντρεύεται με το ευρωπαϊκό power metal.
Χωρίς να μπαίνει φρένο στις δυναμικές, το "Get It On" των T-Rex, δίνει μια φρεσκάδα στο κομμάτι των 70s, σε αντίθεση με το "Shadows On The Wall" του Μike Oldfield, και το "Tokyo" της ομώνυμης μπάντας, που όπως είχα πει και στον Δημήτρη Λιαπάκη σε συνέντευξη μας, μπορεί να δυνάμωσαν τα γκάζια αλλά η αισθητική της εποχής δεν έφυγε, θυμίζοντας κάτι από κλασικό power metal των 80s.
Mε το "I'm Still Standing" το πιάνο του θρυλικού Elton John μεταμορφώνεται σε κιθάρες, δίκασες και μπάσα, δίνοντας μια άλλη, προφανώς, αγριεμένη διάθεση στο χαρωπό κομμάτι του Βρετανού ιππότη, ενώ στο "Because The Night", οι ακουστικές κιθάρες δίνουν μια ρομαντική αίσθηση, στο heavy metal cover της Patti Smith. To "Proud Mary" ανεβάζει γκάζια, καθώς οι Mystic Prophecy καταφέρνουν να το κάνουν δικό τους.
Τέλος, στο digipack CD, υπάρχει σαν bonus το "The Stroke" του Billy Squier, το οποίο κρατάει τον παλιομοδίτικο χαρκτήρα του, κάνοντας το ένα hard rock τραγούδι με φοβερά αλλά μικρά σόλο.
Οι Mystic Prophecy, δίνουν άλλη διάσταση στο θέμα των διασκευών. Μετατρέποντας κομμάτια που δεν έχουμε συνηθίσει, το Ελληνογερμανικό συγκρότημα, καταφέρνει να τα κόψει και να τα ράψει στα μέτρα του, με το trademark του heavy/power metal.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου