Μόλις κυκλοφόρησε το "Thundra Leech" άπαντες οι fans του Νορβηγικού ντουέτου, μίλησαν για επιστροφή στο old-school black metal τους. Μερικοί εξ αυτών, όπως και εγώ, γνωρίζοντας το ποικίλο στυλ των Darkthrone, άφησαν κατά μέρος τα λεγόμενα των πολλών, και απόλαυσαν το "Arctic Thunder", το οποίο ξεφεύγει πολύ από το ύφος του "Circle The Wagons" και "Underground Resistance".
Σίγουρα όμως πέρα από ένα σκληρό και ακραίο άλμπουμ, το "Arctic Thunder" έχει μεγάλη ποικιλία στις λεπτομέριες των κομματιών.
Το ήδη γνωστό "Thundra Leech" περιέχοντας μια black metal αισθητική της εποχής του "Quintessence" βάζει τον ακροατή σε έναν πρωτόγονο και ακραίο βούρκο, ενώ και το επακόλουθο "Burial Bliss" με έναν επίσης μαυρομεταλικό χαρακτήρα θυμίζει λίγο τον punk/black ήχο του "The Cult Is Alive".
Έπειτα από τα δύο αμιγώς black metal κομμάτια (μετά από σχεδόν μια δεκαετία), μια σκοτεινή, αργή και απαλή εισαγωγή, προμυνήει το "Boreal Fiends" με τον doom χαρακτήρα του και το εκπληκτικό drumming του Fenriz. Σε ένα καθαρό speed metal πανδαιμόνιο έρχεται το "Inbred Fermin" φέρνοντας αντιθέση με τα προηγούμενα κομμάτια, ενώ το ομώνυμο του δίσκου επίσης πιο γκαζιάρικο, σκάει με πολλές κλασικές heavy metal στιγμές στα riffs.
Το "Throw Me Through The Mashes", που είναι και το προσωπικό μου αγαπημένο εκπέμπει όλη την ψύχρα και τη σκοτεινιά των δύο πρώτων κομματιών, με το μουσικό βάρος και το sludge/doom στυλ του τρίτου.
Τέλος, τα δύο κομμάτια που γράφουν τον επίλογο, το "Deep Like Trespass" και το "The Wyoming Distance", μουσικά θυμίζουν λίγο το project του Nocturno Culto, "Gift Of Gods", προσεγμένο όμως σε πιο ακραίες γραμμές, και ειδικά το τέλος, είναι απλά ένα oμό brutal metal ολοκαύτωμα.
Σίγουρα οι Darkthrone δε το γύρισαν τελείως στο "True Norwegian Black Metal" που οι ίδιοι ήταν πρωτοπόροι, αλλά όλος ο δίσκος βγάζει την ομότητα και την underground αισθητική των 90s. Δε ξέρω, επίσης αν αυτή η back to the roots στιγμή είναι επιτιδευμένη επειδή θα κυκλοφορήσει και ένα βιυνλιακό compilation από τις ηχογραφήσεις της μπάντας το 91'-92', αλλά ακόμα η φλόγα τους σιγοκαίει, και σε αυτό σίγουρα βοήθησε που στο "Arctic Thunder" τραγούδησε μόνο ο Nocturno.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου