Μόλις κυκλοφόρησε το "Thundra Leech" άπαντες οι fans του Νορβηγικού ντουέτου, μίλησαν για επιστροφή στο old-school black metal τους. Μερικοί εξ αυτών, όπως και εγώ, γνωρίζοντας το ποικίλο στυλ των Darkthrone, άφησαν κατά μέρος τα λεγόμενα των πολλών, και απόλαυσαν το "Arctic Thunder", το οποίο ξεφεύγει πολύ από το ύφος του "Circle The Wagons" και "Underground Resistance".
Σίγουρα όμως πέρα από ένα σκληρό και ακραίο άλμπουμ, το "Arctic Thunder" έχει μεγάλη ποικιλία στις λεπτομέριες των κομματιών.
Πέρασαν 24 χρόνια από τότε που τα αδέρφια Χρήστος και Δημήτρης ίδρυσαν τους Agatus, και φέτος μετά από 14 χρόνια από το τελευταίο ολοκληρωμένο album τους, κυκλοφορούν την τρίτη τους δουλειά με τίτλο "The Eternalist".
Το ύφος τους για μια ακόμη μια φορά ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, αλλά το εν λόγω ντουέτο, ποτέ δεν βασίστηκε στην πεπατημένη black metal συνταγή.
Όλοι ξέρουμε πως ο αγαπητός Γερμανός, Kai Hansen, έχει δώσει πολλά στο heavy metal, και κυρίως στο power στερέωμα με τους Helloween, τους Gamma Ray, και πιο πρόσφατα με τους Unisonic. Φέτος λοιπόν αποφάσισε, εν όψει των τριάντα χρόνων στη σκηνή, να βγάλει και τον πρώτο του solo δίσκο, με το αλά Helloween λογότυπο και πολλούς καλεσμένους.
Οι Nightstalker, τέσσερα χρόνια μετά το "Dead Rock Commandos", ξανακουβαλούν στη πλάτη τους, τη νέα τους πιο ποικίλη και σκοτεινή δουλειά, με το αποκρυφιστικό όνομα "As Above So Below". Mε αφορμή τον πέμπτο τους δίσκο και την επερχόμενη εμφάνιση τους στο Gagarin, στις 19 Νοεμβρίου, ο Γιάννης Χαρτζανιώτης βρέθηκε με τον Ανδρέα Λάγιο, το απόγευμα που άρχισαν τα πρώτα κρύα του Φθινοπώρου.
Οι Freedom Call, οι οποίοι κοντεύουν τα 20 χρόνια στην power σκηνή της Γηραιάς Ηπείρου, έχοντας πολλά σκαμπανεβάσματα με τα μέλη όλον αυτόν τον καιρό, κυκλοφορούν έπειτα από δύο χρόνια σταθεροποίησης και κυκλοφορίας του μαγικού "Beyond", το όγδοο τους album, "Μaster Of Light".
Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια που οι Νορβηγοί In The Woods, άφησαν πίσω τους μια μικρή, αλλά δυνατή και σπουδαία δισκογραφία για τον ακραίο ήχο. Έπειτα από 2 χρόνια του reunion τους και με μια σημαντική αλλαγη στο line up τους, οι Σκανδιναβοί κυκλοφορούν το "Pure" και σείεται το σύμπαν.
Η έναρξη δίνεται με το ομότιτλο "Pure", και με τις σκοτεινές αλλά δυναμικές κιθάρες, που συνδυάζουν lead αλά Paradise Lost, και κλασσικά blackmetal-άδικα ρυθμικά, που εύκολα μπορούν να μας μπερδέψουν και να νομίζουμε πως θα βγουν ψυχρά γρυλίσματα από το μικρόφωνο. Αλλά ουχί! Ο ήχος τους παντρεύει γκρίζες metal πτυχές, με πειραματισμούς και rock αίσθηση, όπως στο "Omnio" και το "Strange In Stereo".
Oι συμπατριώτες μας Desert Near The End, με το πάντρεμα του power και του thrash στα αυτιά μου, έρχονται με την πιο ατμοσφαιρική, επική και ακραία τους δημιουργία που φέρει τον τίτλο "Theater Of War" και κλείνει μια τριλογία που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια.
Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε η δημιουργία ενός power τριο που θα αποτελούταν από τον Michael Voss (Mad Max, Csanova, Michael Schenker), τον Stephan Hinz (H-Blockx) και τον θρυλικό Herman Rarebell των Scorpions πίσω από το drumkit. Oι Rock Wolves λοιπόν, δείχνουν τα νύχια τους, και λίγο καιρό μετά την δημιουργία τους, κυκλοφορούν το πρώτο ομώνυμο δίσκο.
Οι Flotsam & Jetsam δεν είναι μια κλασική thrash metal μπάντα καθώς τo ιδιαίτερο ύφος τους με τις πολλές power και κλασικές heavy metal επιρροές είναι αυτό που τους έχει κάνει να ξεχωρίζουν εδώ και τρεις δεκαετείες. Με αφορμή το νέο ομώνυμο album τους και εν όψει των εμφανίσεων τους στην Ελλάδα στις 17 και 20 Οκτωβρίου, το Metal View μίλησε με τον μπασίστα, Michael Spencer, σε ένα διάλειμμα του tour τους με τους Destruction κάπου στα Ευρωπαϊκά εδάφη.
Οι πρωτοπόροι της Αμερικάνικης sludge σκηνής, Crowbar, έπειτα από δύο χρόνια από το "Symmetry In Black", ξαναγράφουν ιστορία με το ενδέκατο τους album, "Τhe Serpent Only Lies", και φαίνεται πως μετά από ξεπέτες και στραβοπατήματα, βρίσκουν ξανά τον δρόμο τους και είναι τόσο σκληροί και δεμένοι όπως πριν τουλάχιστον δέκα χρόνια.
