Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα σύγχρονα συγκροτήματα της Σουηδίας και όχι άδικα, ενώ επίσης από πολλούς χαρακτηρίζονται ως νέοι Manowar, αν και εγώ τον θεωρώ λίγο υπερβολικό τον εν λόγω χαρακτηρισμό, προς το πρόσωπο των Grand Magus.
Tα ξίφη λοιπόν ακονίστηκαν και το τρίο από την χώρα του Βορρά κυκλοφόρησε το "Sword Songs".
H έναρξη του δίσκου έρχεται με το "Freja's Choice", που το συγκρότημα φαίνεται να αναδημιουργεί τον ήχο του και τον φέρνει σε πιο σκληρά και επιθετικά μοτίβα, με πολλές μελωδίες κρατώντας σταθερό το επικό στοιχείο που ξέρουμε, και φυσικά την 80s ατμόσφαιρα.
Το "Varangian' και το "Born For Battle" δεν εντυπωσιάζουν, ακολουθώντας μοτίβα που υπήρχαν και στο "Τhe Hunt" ικανοποιώντας όμως αρκετά τα αυτιά μας με τις κλασικομεταλλικές τους φόρμες και τα κολλητικά υμνικά ρεφαιν του JB.
Από την άλλη το "Forged In Iron" ξεκινάει με μια απαλή ακουστική εισαγωγή που θυμιζει τους Bathory στο "Twillight Of The Gods", παίρνωντας λίγο μετά τα πάνω του με τα power riffακια του και τα "πολεμικά" τύμπανα, αποτελώντας έτσι μια από τις πιο δυνατές στιγμές του album.
Το "Master Of The Land" επίσης ακολουθεί πιο επιθετικά μονοπάτια ως προς τη μουσική του σε αντίθεση με τα φωνητικά που παίρνουν τον δρόμο του λυρισμού.
Το "Frost and Fire" και το "In For The Kill", θα μπορούσαν θεωρώ, πολύ ευγενικά, να μην υπάρχουν καν στον δίσκο μιας και είναι αρκετά αδιάφορα στα αυτιά μου, αν και το πρώτο είναι αρκετά πιο συμπαθητικό σε σχέση με το άλλο.
Μια εξαιρετική στιγμή στο "Sword Songs" είναι το instrumental "Hugr", το οποίο προκαλεί με τις αργές και απαλές του μελωδίες ένα νοητό ταξίδι στον Βορρά και τον κόσμο των Βίκινγκς.
Φυσικά άλλο ένα highlight, είναι το κομμάτι που ακολουθεί, το "Every Day There's a Battle To Fight", το οποίο είναι κατ'εμέ ότι πιο επικό έχει γράψει η μπάντα ποτέ. ένα κομμάτι που μοιάζει σαν να βγήκε από το "Into The Glory Ride" των Manowar.
Τέλος, δε θα μπορούσα να παραλείψω το cover τους στο "Stormbringer" των θρυλικών Deep Purple, το οποίο τους ταιριάζει απόλυτα στο ύφος καθώς η επική και πολεμική διάθεση που προυπάρχει στο κομμάτι, ήταν το έναυσμα για να το κάνουν καθαρά δικό τους!
Δε μπορώ να πω πως δεν έμεινα ικανοποιημένος απο το σύνολο του album, αν και σε μερικά σημεία θα ήθελα η παραγωγή να έχει ανεβάσει λίγο παραπάνω τις κιθάρες. Σίγουρα περίμενα να δω κάτι που θα με έκανε να πω το μεγάλο "ουάου" και σε πολλά σημεία οι Σουηδοί φίλοι μας το κατάφεραν. Χαλαρά, η δόξα τους περιμένει.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου