Οι U.217 είναι ένα σχετικά νέο όνομα στον χώρο,αλλά ήδη αρκετά γνωστό και καλό!!!Το 2011 κυκλοφόρησαν τον παρόν δίσκο και μπορώ να πω πως με έχει καταπλήξει.
Έχοντας ήδη ένα full-length από το 2007 και κάτι split,μπορώ με βεβαιότητα να πω πως αυτή η μπάντα έχει μέλλον μπροστά της και μάλιστα μπόλικο μεράκι για αυτό που κάνει,με κύριες επιρροές από Sabbath,Candlemass ακόμα και από Electric Wizard,και με την αιθέρια παρουσία της Τάνιας στα φωνητικά(πραγματικά φωνάρα και ταλεντάρα) πιστεύω πως το μέλλον της ελληνικής σκηνής στο heavy/doom metal τους ανήκει.
O δίσκος τώρα ξεκινάει με μια δίλεπτη εισαγωγή με τίτλο “Sorcerer of Light”,γεμάτη ογκώδεις κιθάρες και δυνατά και άγρια φωνητικά, μας βάζουν από την αρχή στο σκληρό και σκοτεινό κλίμα του album.
Δεύτερο το απόκοσμο και τρελό “Insane” ότι πρέπει να είσαι μόνος σου,εσύ και τα ξύδια σου,τα χόρτα σου,τους καπνούς σου κτλ κτλ...ένα πολύ καλό κομμάτι γεμάτο βασανισμό και μυστήριο!!!
Σειρά έχει το “City” ένα κομμάτι ιδιαιτέρως μαύρο και “φοβιστικό” με αργές κιθάρες,καθαρό doom χαρακτήρα και μελωδικότατες τσιρίδες που μας στέλνουν σε μια πόλη αλλιώτικη από τις άλλες....κάπως γκρίζα και μακάβρια.
Με τύμπανα που σε βάζουν σε ένα μυστηριακό και τελετουργικό ρυθμό,δυνατό μπάσο να συνοδεύει την σκοτεινιά και με απαλές κιθάρες στην αρχή μας υποδέχεται το “Seek”,ένα πολύ καλό τραγούδι με μια εξαιρετική ερμηνεία και με μια μικρούλα θεατρικότητα στην φωνή,άλλοτε καθαρά θηλυκή και άλλοτε πιο βαριά,σε σημείο να μοιάζει (κάααπως) πιο αντρική.
Πέμπτο το ατμοσφαιρικό ψιλόSabbath-ικό “TV lovers” ένα κομμάτι με έντονα πλήκτρα και μπάσο και τα χαρακτηριστικά μονοκόμματα και σχεδόν ίδια riffs στην κιθάρα και για άλλη μια φορά την φωνή να μας μαγεύει.
Έκτο το “Nothing” που εγώ προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο κομμάτι του δίσκου,έχοντας πιο folk στοιχεία σε μερικά μέρη,μας βγάζει από την καλή και ευάκουστη “μονοτονία” των προηγούμενων κομματιών και μας κάνει να αισθανόμαστε μακριά από όλους και απ'όλα και να είμαστε στον δικό μας κόσμο και την δική μας ψυχεδέλεια (συγκεκριμένα το εν λόγω τραγούδι μου θυμίζει περισσότερο 70s occult rock και ψυχεδελικό rock)!!!
Έβδομο και τελευταίο κομμάτι το “Prey”με πιο κλασσικά και φυσικά όργανα στην σύνθεσή του, είναι το πιο μαστούρικο, και ατμοσφαιρικά σκοτεινό κομμάτι του δίσκου,γεμάτο πάθος και πώρωση,ένα πολύ καλό κλείσιμο του δίσκου.
Πραγματικά,μια εξαιρετική δουλειά,με κομμάτια πολύ δεμένα μεταξύ τους και με καλό ήχο,δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω ακριβώς female fronted αυτό το συγκρότημα,αλλά ΓΑΜΑΕΙ!!!!
(9/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου