Κάθε τρία χρόνια τελευταία, οι Unleashed, πιστοί στο ραντεβού τους, φέρνουν και κάτι νέο στην πλούσια, ανίερη και βίαια δισκογραφία τους. Συνεχίζοντας με το πέμπτο κεφάλαιο του Odalheim, οι θρύλοι του Σουηδικού death metal, παρουσιάζουν το "No Sign Of Life", σε ένα πιο ωμό αλλά και συνάμα καλοδουλεμένο, ατσάλινο κομμάτι του εαυτού τους μέσα από την παράδοση και τους μύθους τους.
Μετά το επικό και αγριεμένο "The Hunt For White Christ", οι Σκανδιναβοί συνεχίζουν το προσωπικό τους έπος, αλλά σε πιο σκοτεινές πεπατημένες μέσα από ένα κλίμα καταστροφής και μαυρίλας, από το προ τριετίας, άσπρο του χιονιού. Το αιματοβαμμένο τους στίγμα αφήνεται ήδη με το εναρκτήριο "The King Lost His Crown" που ξεφεύγει μεν από τα σημεία του προηγούμενου δίσκου και μας πηγαίνει σε πιο extreme μονοπάτια του κλασικού metal ήχου, με τις φωνητικές καφρίλες ήδη να μας την κάνουν, ενώ με το συνεχόμενο riffing εν συνεχεία, στο ""The Shepherd Has Left The Clock" η ατμόσφαιρα ψυχραίνεται, συνεχίζοντας παράλληλα το χεβιμεταλάδικο οδοιπορικό.
Βέβαια προχωρώντας προς την ακρότητα και τη βαναυσότητα των Βίκινγκς, το "Where Can You Flee" εκμοντερνίζει κάπως το κλασικό στυλ του γκρουπ, σιγοντάροντας επίσης και κομμάτια όπως η τριπλέτα των "Did You Struggle With God", "Tyr Wields The Sword" και το "It Is Finished", όπου βλέπουμε κάπως τον Johnny να ξαναβρίσκει το γρέζι στο χρώμα της φωνής του, με τους αγωνιώδεις κιθαρισμούς και τα καταιγιστικά, με την ευλογία του Θωρ, τύμπανα, να βρίσκονται στο πικ τους βίαια και κοφτερά.
Από την αντίπερα όχθη, βλέπουμε την επική πλευρά της μπάντας, με το ομώνυμο να συνδυάζει πληθώρα οπτικών της μπάντας, σαν σήμα κατατεθέν του ήχου της, ενώ τα "The Highest Ideal" και "Μidgard Warriors For Life" βάζουν μια ακτίδα φωτός σε όλη την καταχνιά, με μελωδικότητα και μπρίο, σε πλήρη αντίθεση με το ήδη γνωστό ''You Are The Warrior" που μοιάζει σαν κλισέ ρητό αυτοβελτίωσης, με έναν live-άδικο τόνο και χτυπητό ρεφρέν. Σε εξίσου μεγαλειώδεις οδούς οδεύουμε και προς το τέλος με το αν μη τι άλλο, συμβολικό, "Here At The End Of The World" όπου οι ευθείες του κατευθύνσεις μας παρασέρνουν σαν ρεύμα, και μας οδηγεί στη Hel, μέχρι να μας ξαναεβάσουν οι Unleashed ξανά στο επόμενό τους κεφάλαιο, κλείνοντας και το πέμπτο μέρος αυτής της δαιδαλώδους, πολεμοχαρούς σειράς τους.
Η νορμανδική φύση, το κρύο και οι μάχες του παρελθόντος εμπνέουν συνεχώς τους Βόρειους, και ειδικά τους εν λόγω πιονέρους του Σουηδικού viking/death metal, που ακόμα και σήμερα δε παίρνουν τα credits που τους αξίζουν. Το Odalheim δεν είναι απλά μια πληθώρα ιστοριών και κεφαλαίων αλλά ένα πλήρες όραμα που μετουσιώνεται σε μουσική. Το πέμπτο κεφάλαιο λοιπόν άμεσο ξανά, και με νέα στοιχεία στο προσκήνιο, δείχνει πως το old school δέχεται τη φρεσκάδα και τη δροσιά, ακόμα και μέσα στη σαπίλα, ανθίζοντας ακόμα και το άγονο, νεκρικό τοπίο του εξωφυλλού του. Οι θεοί είναι μαζί τους και αυτοί πιστοί υπηρέτες, όπου μαζί με εμάς έμμεσα τους υμνούμε.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου