Πάντα άρτιοι τεχνικά, μοντέρνοι, ανοιχτόμυαλοι και με ορίζοντες που ξεπερνούν τα σύνορα των ταμπελών και των ιδιωμάτων, οι Omnium Gatherum δίνουν μια άλλη οπτική στον ακραίο ήχο. Οι Φιλανδοί melodic death metallers, συνεχίζουν πιστά το έργο τους με το νέο άλμπουμ"Origin", κι ο ιθύνων νους τους, καθώς και κιθαρίστας των Insomnium, Μarkus Vanhala, τα βάζει όλα στη σειρά σε μια μικρή κουβέντα με το Metal View.
-Παρατηρώ πως φέτος ήσουν αρκετά απασχολημένος τόσο με τους Insomnium όσο και με τους Omnium Gatherum. Η καραντίνα λειτούργησε νιώθεις παραγωγικά για εσένα;
Θα έλεγα ναι. Σίγουρα υπάρχουν θετικά και αρνητικά, μιας και αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε και να ακυρώσουμε πάρα πολλές εμφανίσεις αρκετές φορές και μας τρέλανε. Σκέψου ότι όλον αυτόν τον καιρό καταφέραμε να παίξουμε μόνο μία φορά και αναβλήθηκε παράλληλα δύο φορές ένα μεγάλο τουρ με τους Insomnium και τους Οmnium Garheum στη Βόρεια Αμερική, κι όλα αυτά προκάλεσαν τεράστια ζημιά και για τις δύο μπάντες και για όλους όσους εργάζονται για αυτό. Υπήρξαν πολλές οικονομικές επιπτώσεις επαγγελματικά, αλλά παράλληλα ψάχναμε εναλλακτικούς τρόπους για να προωθήσουμε τη δουλειά μας. Πέρσι, με την αρχή της καραντίνας ήμασταν από τις πρώτες μπάντες που κάναμε ένα livestream show. Από την άλλη όψη, υπήρξε ο άπλετος χρόνος για εμένα, λίγη χαλάρωση, ψαχτήκαμε και γράψαμε ένα νέο ΕΡ με τους Insomnium, τελειώσαμε τον δίσκο των Omnium Gatherum και ασχολήθηκα και με το νέο μου black metal project, που είχα καιρό στα σκαριά, τους I Am The Night για να τιμήσω την αγάπη μου στους Emperor και στο Σκανδιναβικό κύμα των 90s. Υπήρξε χρόνος για όλα και ξαναένιωσα σαν έφηβος, να βρίσκω πραγματικά χρόνο για να τα κάνω όλα και να πηγαίνω και στις πρόβες χαχα.
-Μιλώντας για εφηβεία, με τον τίτλο του "Origin" θέλατε να δηλώσετε τις ρίζες σας στο ακραίο metal με το επιθετικό σας παίξιμο και ταυτόχρονα τις κλασικές heavy επιρροές;
Θέλαμε κυρίως να δείξουμε μια νέα αρχή, μετά την πανδημία, μετά τα lockdowns, με νέο αέρα, να βρίσκουμε ξανά τις ρίζες μας ως άνθρωποι. Όσον αφορά τώρα το heavy metal, ισχύει αυτή είναι η δική μου ρίζα για όταν έμαθα κιθάρα χαχα. Παρόλα αυτά είναι κάτι που πάντα υπήρχε και τώρα να έγινε πιο έντονο. Μελωδικές κιθάρες με βαριά φωνητικά....κάπως όλα μπόλιασαν μέσα.
-Σχετικά με τον ήχο. Πάντα βλέπω χτίσιμο στη μουσική σας με εκφραστικά riffs, μελωδίες, τεχνικές, συνοχή στα τραγούδια και χαρακτηριστικές χροιές. Προχωρώντας, νιώθεις πως έχετε χτίσει τη δική σας ταυτότητα στην πάροδο του χρόνου με αυτά τα στοιχεία;
Ελπίζω πως ναι χαχα. Είναι και η ψυχοσύνθεση της μπάντας τέτοια, οπότε ανέκαθεν ήταν θέμα χρόνου να εδραιωθεί έτσι ο ήχος μας. Νομίζω πως τώρα απλώς αυτό εξελίσσεται και διαμορφώνεται με τον καιρό. Αυτός ο δίσκος έκατσε τέλεια σε όσα αναφέρεις, νομίζω πως είναι και από τους πιο πιασάρικους δίσκους μας, εύηχος με έναν pop χαρακτήρα, πολύ κοντά στα 80s, περασμένο από μία death metal φόρμουλα. Λατρεύω τη δεκαετία τους 80 και μπάντες όπως οι Van Halen ή οι Def Leppard, οπότε ήθελα να δω πως θα έμοιαζαν σε death metal αυτές χαχα. Αυτό ήταν το όλο brainstorming στη διαδικασία του δίσκου και στο μυαλό της μουσικής μου, με τον Jens Bogren να βάζει την υπογραφή του.
-Με μπάντες σαν τους Omnium Gatherum νιώθω πως το metal δεν παίρνει από σύνορα ή ιδιώματα. Είναι κάτι που θέλατε να πετύχετε;
Πάντα ήθελα να παίζω την αγαπημένη μουσική λίγο πειραγμένη. Δεν ήθελα να είμαι σε μια ακόμα death metal μπάντα με την κλασική έννοια του όρου. Ακόμα και το μελωδικό death metal το έχω περισσότερο στο μυαλό μου με βάση τη σκηνή του Gothenburg. Ακόμα και το όνομα των Omnium Gatherum μεταφράζεται ως η 'παράδοξη ένωση'. Προτιμώ απλώς να χαρακτηριζόμαστε ως metal. Περιγράφει τον ήχο μας, και δε περιορίζει τα θέλω μας.
-Γενικά πιστεύεις ότι το melodic death metal είναι φτωχός και γενικός ως όρος τουλάχιστον για τη μουσική σας;
Εννοείται. Βέβαια καθορίζει λίγο τον ήχο σου, αλλά και εσύ καθορίζεις τι παίζεις. Θέλω να πω είτε στο thrash είτε στο black θα ακούσεις διαφορετικά και ποικίλα πράγματα. Σημασία έχει γενικά να βγεις από αυτό το κλουβί και να κάνεις ό,τι θες χωρίς να περιορίζεσαι από ταμπέλες και ιδιώματα. Είσαι αυτός που είσαι και παίζεις αυτό που θες, τις ταμπέλες ας τι βάλει άλλος. Εγώ νιώθω ότι παίζω Omnium Gatherum ή ότι παίζω Insomnium, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Νιώθω πιο cool έτσι.
-Μεταξύ άλλων αυτός ο δίσκος μου έβγαλε και κάτι επικό. Υπήρξε περίπτωση να εισχωρήσει επιρροή των Insomnium μέσα;
Παίζοντας και στις δύο μπάντες, πιθανότατα κάποια trademarks εισχωρούν από τη μία στην άλλη. Βέβαια προσωπικά δε μπορώ να δω πολλές διαφορές και πάντα θέλω να διαχωρίζω τα δύο ύφη μεταξύ τους.
-Όσον αφορά τους Insomnium ξανά, το νέο σας ΕΡ, το Argent Moon, έχει πιο ατμοσφαιρική διάθεση, με πιο απαλές στιγμές και λιγότερα death metal στοιχεία. Είναι κάτι αποκλειστικά για αυτή την κυκλοφορία ή έτσι ανοίγεται ένα νέο κεφάλαιο στη μπάντα;
Ήταν κάτι μόνο για το ΕΡ, διάσπαρτες ιδέες που χώρεσαν στη μπάντα και έγιναν μια ανεξάρτητη κυκλοφορία. Δεν αντιπροσωπεύει σίγουρα το σύνολο του στυλ μας, ήταν μια μοναδική κυκλοφορία για το τι μπορούμε ακόμα να κάνουμε και πως εξελίσσεται έστω και λίγο ο ήχος μας....έστω και στα πιο μελό του χαχα. Τα νέα μας κομμάτια είναι ήδη στα σκαριά, τα δουλεύουμε μαζί και πρακτικά ακολουθεί κάτι πιο brutal.
-Σχετικά με το Φιλανδικό death metal, νιώθεις πως έναν χρόνο πριν, με τον θάνατο του Alexi Laiho ένα μεγάλο κεφάλαιο έκλεισε για τον εν λόγω ήχο;
Εννοείται, μιλάμε για ένα κενό που δε θα αναπληρωθεί. Αυτός ο χαμός και αυτό το κλείσιμο φαίνεται πραγματικά έντονο και αληθινό ήδη στο Φιλανδικό metal εν γένει. Ο Alexi άνοιξε προς τα έξω το Φιλανδικό metal, ήταν ένα είδωλο για τον ακραίο ήχο εδώ και ίσως ο μεγαλύτερος guitar hero και μουσικός της χώρας προς τα έξω. Ήταν ένας από τους πρωτοπόρους στο μελωδικό death metal, και ίσως μία μεγάλη επιρροή για την καταξίωση και την ένωση στυλ μέσα στη μπάντα του, κάτι που ακολουθήσαμε και εμείς. Τον ήξερα πολύ καλά και είχαμε περιοδεύσει αρκετές φορές μαζί. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είχε ένα άσχημο lifestyle, αλλά η αλήθεια είναι πως είχε γενικότερα πολλά θέματα με την υγεία του δυστυχώς. Είχα από παλιά σχέσεις με τον ίδιον και την οικογένεια του. Πλέον, ακόμα και που έφυγε έχω ένα δικό του κομμάτι πλάι μου. Αφότου πέθανε αγόρασα από την αδερφή του, ένα παλιό του, αγαπημένο αυτοκίνητο ένα πράσινο Chevrolet Monte Carlo SS . Ήμασταν και οι δυο πέρα από λάτρεις της κιθάρας, επίσης λάτρεις των παλιών Αμερικάνικων αυτοκινήτων.
-Μιας και είσαι ένας πολυπράγμων μουσικός, Νιώθεις πώς κάθε σου μπάντα λειτουργεί σαν μια μικρή "απόδραση" από τις άλλες σου;
Ναι, ναι. Αυτό κάνω κι όταν γράφω μουσική, θέλω να μπαίνω σε διαφορετικούς κόσμους μουσικούς με κάθε μπάντα. Στο δικό μου 'σύμπαν΄', κάθε μπάντα έχει να μου προσφέρει κάτι άλλο και να με εκφράσει διαφορετικά. Είναι σαν το γινγκ και το γιανγκ...οι Insomnium είναι η μαύρη μου, μελαγχολική πτυχή και οι Omnium Gatherum η φωτεινή και αναζωογονητική μου, μαζί με λίγο από την Αμερικανίλα της φάσης χαχα. Από την άλλη όλα μου τα απωθημένα, έτσι μαζεμένα βγαίνουν στους I Am The Night, για να κάνω το αφιέρωμά μου στις μπάντες που μου έμαθαν τον ακραίο ήχο, και να βγάλω τον black metal χαρακτήρα μου, εκεί που αγάπησα τους Dissection, τους Emperor, τους Mayhem και τους Ulver. Έχω πέσει πλέον και σε αυτό το project με τα μούτρα, ετοιμάζοντας και το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ, γιατί δε θα γινόταν ποτέ αν δεν ερχόταν ο κορονοϊός, κι απλά θα υπήρχε για πολλά ακόμα χρόνια μόνο στο μυαλό μου. Παράλληλα ετοιμάζω και ένα ακόμα project στον χρόνο που απομένει, πιο κοντά στο gothic metal με μεγάλα ονόματα της σκηνής...κάτι που θα ανακοινωθεί σύντομα.
-Σε ευχαριστώ Markus για αυτή τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ και εγώ για το ενδιαφέρον. Ελπίζω να τα ξαναπούμε από κοντά τόσο με τους Insomnium όσο και με τους Omnium Gatherum, στη χώρα τοι αιώνιου καλοκαιριού!.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου