Με 26 χρόνια ιστορίας και ένα δυνατό όνομα γύρω από τον gothic metal ήχο, οι Crematory, έναν χρόνο μετά τον τελευταίο τους δίσκο, επανέρχονται με τον ηχογραφημένο δίσκο από το "Bang Your Head" της Γερμανίας, και φέρει τον τίτλο "Live Insurrection".
Ένα δυναμικό και μοντέρνο intro από πλήκτρα είναι αρκετό για να ακουστεί το πρώτο χειροκρότημα και να επακολουθήσει το "hit" των Γερμανών, "Misunderstood" από το τελευταίο τους album "Monument", από όπου προέρχονται και τα περισσότερα κομμάτια που ακούγονται στην πορεία όπως το "Haus Mit Garten", "Everything", Raven's Calling" και το προσωπικό μου αγαπημένο "Die So Soon".
Οι Crematory, ευτυχώς πέρα από το γκρίζο γοτθικό πέπλο που τους καλύπτει δεν ξέχασαν τα διάφορα death στοιχεία τους, τα οποία αναδεικνύουν πολύ συχνά καθ'όλη τη διάρκεια του live κάνοντας όμως πιο ειδική μνεία στα τελευταία albums τους. H industrial ατμόσφαιρα και οι μοντέρνες πινελιές υπερισχύουν μέσα από τα "Tick Tack", "Greed", "Ηοllenbrand" και λιγότερο από τα πιο αργά και μελαγχολικά κομμάτια όπως το "Pray" ή το "Kommt Naher".
Τα φωνητικά του Felix κρατάνε πολύ καλά, ενώ η μουσική σχεδόν, φέρνει κοντά τον ήχο με τις αντίστοιχες studi-ακές εκτελέσεις. Από την άλλη, κάτι που με χάλασε στο δίσκο πέρα από την υπερβολική διάσπαρτη μοντερνίλα, που απλώς δεν αρέσει σε μένα προσωπικά, είναι μερικά instrumental δίλεπτα που απλά γεμίζουν το album με τις μελωδίες τους, χωρίς όμως κάποια ουσία ενώ το κοινό ακούγεται "μέσα από το πηγάδι".
Τέλος, ο δίσκος (και το live) κλείνουν με ένα γερό blast from the past, και πιο συγκεκριμένα το αγνό death/gothic ύμνο των Γερμανών, "Tears Of Time", του 1995.
Θεωρώ πως οι Crematory, είναι μια ιδιαιτέρως υποτιμήμενη μπάντα καθώς οι πειραματισμοί και ηα ατμόσφαιρα τους στα 30 σχεδόν χρόνια ιστορίας τους, θα μπορούσε να αποδώσει περισσότερους καρπούς. Eν πάσει περιπτώσει αυτά είναι ψιλά γράμματα, καθώς μέσα από ένα live album σαν το "Live Insurrection" παρατηρούμε τις συνεχείς δυνατότητες των Crematory με 12 δίσκους ήδη στην πλάτη.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ένα δυναμικό και μοντέρνο intro από πλήκτρα είναι αρκετό για να ακουστεί το πρώτο χειροκρότημα και να επακολουθήσει το "hit" των Γερμανών, "Misunderstood" από το τελευταίο τους album "Monument", από όπου προέρχονται και τα περισσότερα κομμάτια που ακούγονται στην πορεία όπως το "Haus Mit Garten", "Everything", Raven's Calling" και το προσωπικό μου αγαπημένο "Die So Soon".
Οι Crematory, ευτυχώς πέρα από το γκρίζο γοτθικό πέπλο που τους καλύπτει δεν ξέχασαν τα διάφορα death στοιχεία τους, τα οποία αναδεικνύουν πολύ συχνά καθ'όλη τη διάρκεια του live κάνοντας όμως πιο ειδική μνεία στα τελευταία albums τους. H industrial ατμόσφαιρα και οι μοντέρνες πινελιές υπερισχύουν μέσα από τα "Tick Tack", "Greed", "Ηοllenbrand" και λιγότερο από τα πιο αργά και μελαγχολικά κομμάτια όπως το "Pray" ή το "Kommt Naher".
Τα φωνητικά του Felix κρατάνε πολύ καλά, ενώ η μουσική σχεδόν, φέρνει κοντά τον ήχο με τις αντίστοιχες studi-ακές εκτελέσεις. Από την άλλη, κάτι που με χάλασε στο δίσκο πέρα από την υπερβολική διάσπαρτη μοντερνίλα, που απλώς δεν αρέσει σε μένα προσωπικά, είναι μερικά instrumental δίλεπτα που απλά γεμίζουν το album με τις μελωδίες τους, χωρίς όμως κάποια ουσία ενώ το κοινό ακούγεται "μέσα από το πηγάδι".
Τέλος, ο δίσκος (και το live) κλείνουν με ένα γερό blast from the past, και πιο συγκεκριμένα το αγνό death/gothic ύμνο των Γερμανών, "Tears Of Time", του 1995.
Θεωρώ πως οι Crematory, είναι μια ιδιαιτέρως υποτιμήμενη μπάντα καθώς οι πειραματισμοί και ηα ατμόσφαιρα τους στα 30 σχεδόν χρόνια ιστορίας τους, θα μπορούσε να αποδώσει περισσότερους καρπούς. Eν πάσει περιπτώσει αυτά είναι ψιλά γράμματα, καθώς μέσα από ένα live album σαν το "Live Insurrection" παρατηρούμε τις συνεχείς δυνατότητες των Crematory με 12 δίσκους ήδη στην πλάτη.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου