Dio Returns?...Δε νομίζω Wendy

 Ένα από τα μεγαλύτερα heavy metal viral των ημερών, είναι η περιβόητη περιοδεία "Dio Returns". Για όσους δε γνωρίζουν, δε θα ξεθάψουν, ούτε θα αναστήσουν τον Ronnie James Dio, αλλά θα βγάλουν ένα πολυεξοδο, εντυπωσιακό, κατά τ'άλλα, ολόγραμμα του Dio, ναι, σαν να βλέπουμε σκηνή Star Wars.

H γυναίκα και μάνατζερ του εκλιπόντος μάλιστα ανέφερε: "Ο Ronnie πάντα ήθελε να πειραματίζεται με νέες ιδέες για τις εμφανίσεις του και ήταν λάτρης της Disney. Δεδομένου αυτού, είμαι σίγουρη πως μας δίνει τις ευλογίες του για το project με το ολόγραμμα".

Kαι ας ξεκινήσει η γκρίνια, καθώς σεβασμός των ανά τον κόσμο οπαδών του μεγάλου Κοντού, και η αγάπη του ίδιου προς αυτούς όταν ήταν ζωντανός (το τονίζω αυτό), δημιούργησε όλη αυτη την κάψα των μανατζαρέων, με μπροστάρισα την χήρα του, Wendy, για όλο αυτό το τζέρτζελο.

Η πρώτη γνωριμία με αυτό το εγχείρημα ήταν στο περσινό Wacken, όταν η μπάντα του Dio έπαιζε "μαζί" του το "We Rock".
Προσωπικά από εκείνο το στιγμιότυπο με είχε χαλάσει όλο αυτό, καθώς φάνηκε η προδιάθεση για ζεστό χρήμα, αν και ένας πιο ρομαντικός θα σκεφτόταν πως ήταν ένα ωραίο και πρωτότυπο tribute στο όνομα του, αλλά σε έναν φανατικό οπαδό του μικρού θεού, το να βλέπεις τον Graig Goldy, τον Simon Wright, και τον Scott Warren, που ήταν στο πλευρό του τα τελευταία χρόνια, να κοιτάνε μόνο την τσέπη τους, είναι το λιγότερο εκνευριστηκό και οδυνηρό, πόσο μάλλον όταν αυτό γίνεται προς έναν μεγάλο καλλιτέχνη, και στηλιτεύεται έτσι το όνομα του.

Moυ θυμίζει σαν να βγαίνει σε "περιοδεία" το σκήνωμα ενός Αγίου για την ανάγκη των πιστών και την απλιστεία των παπάδων. Άλλωστε ζούμε στην εποχή της πλουτοκρατίας που όλα λειτουργούν σαν μια μαύρη φάμπρικα, με σλόγκαν "Κέρδος από τους μαλάκες". Σε χώρες που είναι η πηγή της ηλιθιότητας, όπως η Αμερική σίγουρα θα έπιανε, και θα χτύπαγαν όλοι παλαμάκια όντας χαρούμενοι, αλλά σε πιο συνειδητοποιημένες Ευρωπαϊκές χώρες, δε περίμενα να γουστάρουν τόσο την μεγάλη "επιστροφή".

Εκεί είναι κιόλας που αναρωτιέμαι αν είμαι εγώ υπερβολικός και παράλογος, όπως και μερίδα οπαδών σε όλο τον κόσμο, ή όντως στη μουσική δεν χωράνε πλέον τα καλλιτεχνικά κομμάτια παρά μόνο οι συμβουλές των promoters και των managers.

Εν πάσει περιπτώση οι φραγκοφονιάδες μουσικοκάπηλοι δε θα συγκινηθούν από τα λόγια κανενός, αλλά θα θεωρούσα πιο τίμιο, αν όντως ήθελαν να πάρει σάρκα και οστά αυτό το live (γιατί ο Ronnie δύσκολο), να γινόταν σε συγκεκριμένα festival, ή μόνο με μερικούς καλεσμένους τραγουδιστές, για να είναι και ένα ουσιώδες tribute, και οι μουσικόι να βγάλουν τα μετρητά που θέλουν.

Σίγουρα ο Dio γελάει με την κατάντια μας, εκεί στην άκρη του Ουράνιου Τόξου όπου βρίσκεται, ενώ εμείς χαλάμε τις καρδιές μας, για την τέχνη που άλλοι την θεωρούμε ιερή και όσια, και άλλοι μια εύκολη πηγή αισχροκέρδιας.

Γιάννης Χαρτζανιώτης