Πάντα ανοιχτόμυαλη, και ταυτόχρονα προσηλωμένη στην τέχνη της, η Sylvaine ανοίγει νέους ορίζοντες με τη μουσική της, κάνοντας τον άγριο βοριά, προσιτό και όμορφο με την ηρεμία και τη μελαγχολία της. Αυτή τη φορά, με το νέο της EP, "Eg Er Framand", και το folk υπόβαθρό του, απογυμνώνει την πληροφορία, και κρατά την ουσία στον ήχο και το συναίσθημα. Με την ίδια, την ημέρα της εμφάνισής της στην Αθήνα, το Metal View είχε μια κουβέντα, τόσο για το metal, όσο και για την παράδοση αλλά και την αναζήτηση.
-Αρχικά θα ηθελα να σε ρωτήσω πως προέκυψε η ιδέα για ένα project σαν αυτού του ΕΡ;
Καλή ερώτηση. Ανακάλυψα πως μου αρέσει πολύ η παραδοσιακή Μουσική της Νορβηγίας, την προηγούμενη εβδομάδα έκανα και κάποια σεμινάρια και εργαστήρια πάνω σε αυτή, και είναι κάτι που με έχει συνεπάρει. Υπάρχει μια τεράστια μουσική παράδοση στη Νορβηγία, και μεγάλωσα με κάποια από αυτά τα ακούσματα, όπως επίσης και στο σχολείο μαθαίναμε διάφορα παραδοσιακά τραγούδια. Από το 2012-13 υπήρχε γενικά στο μυαλό μου να κάνω ένα ανάλογο project αλλά δεν είχε τύχει. Πέρσι στις εμφανίσεις μου έλεγα το "Eg Er Framand", και σκεφτόμουν μήπως τελικά να ασχοληθώ και να ηχογραφήσω κάτι τέτοιο. Αρχικά έλεγα να γίνει κάποιο single, εν τέλει έγιναν έξι κομμάτια, τρία δικά μου, και τρεις διασκευές σε κάποια παραδοσιακά τραγούδια.
-Γενικά υπήρχε πληθώρα τέτοιων ακουσμάτων στη ζωή σου, που σε επηρέασε για να ψαχτείς και να φτάσεις σε αυτό το βήμα;
Νομίζω αν μεγαλώνεις στη Νορβηγία, πάντα θα υπάρχουν αυτά τα ακούσματα στο background σου. Όπως είπα, μεγάλωσα με τέτοιες μουσικές και εγώ, δεν ήταν τόσα πολλά τα ακούσματα μου, αλλά και στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο υπήρχαν μαθήματα που ασχολούνταν με αυτό το κομμάτι, οπότε με έβαζαν στο να ψάξω κάτι παραπάνω. Σίγουρα όσο μεγάλωνα έψαχνα κι εγώ αυτή τη μουσική γιατί υπήρχαν πολλά ακούσματα που μου ταίριαζαν. Οπότε ναι, υπήρχαν επιρροές εδώ κι εκεί μέχρι να φτάσω στο ΕΡ τώρα.
Απόλυτα, υπάρχει τρομερή αγάπη για την παράδοση στη Νορβηγία. Το κράτος έχει δημιουργήσει πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα για να κρατήσει την παράδοση ζωντανή, ιδιαίτερα στις πιο μεγάλες πόλεις, που γενικά η πληροφορία είναι περισσότερη. Στα πιο μικρά χωριά της χώρας θα βρεις κόσμο που κρατά πιο έντονα τις παραδόσεις του, και το προωθούν αυτό. Τη μουσική θα τη συναντήσεις πιο συχνά τριγύρω σου, αλλά και πάλι οι ντόπιοι είναι αυτοί που κρατούν την παράδοση, ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, για να τη δώσουν στους νεότερους και με τη σειρά τους αυτοί όταν μεγαλώσουν. Γενικά το ερέθισμα της παραδοσιακής μουσικής θα το έχεις από τους γονείς και το σχολείο στην παιδική σου ηλικία, στην εφηβεία ίσως το χάσεις, αλλά μεγαλώνοντας, θα το εκτιμήσεις αλλιώς. Η παραδοσιακή μουσική θεωρείται μουσική για "μεγάλους" χαχα. Παρόλα αυτά πιστεύω πως όσο μεγαλώνεις εκτιμάς καλύτερα την παράδοση, και θες να κρατήσεις ζωντανή τη σύνδεση με το παρελθόν. Χαίρομαι που και πιο νέοι ασχολούνται με αυτό, και όλα τα μουσεία και οι εκπαιδεύσεις που γίνονται, προσπαθούν να διατηρήσουν την πολιτιστική κληρονομιά.
-Σχετικά με το ΕΡ ξανά, η δημιουργία του αποτέλεσε πρόκληση για εσένα;
Η αλήθεια είναι πως μου βγήκε πάρα πολύ φυσικά. Ήταν σαν φυσικό μου επόμενο, οπότε ένιωθα κι αποφασισμένη και σίγουρη για αυτό. Ένιωσα ελεύθερη και άνετη με αυτή τη δουλειά, νιώθω πως ήταν κάτι πολύ εμπνευσμένο. Το είχα στο μυαλό μου από πέρσι τον Απρίλιο, οπότε μπήκα στη διαδικασία να γίνει γρήγορα και το είχα επικοινωνήσει με τη Season Of Mist αυτό. Πρόκληση για εμένα ήταν τα πιο τεχνικά σημεία, ότι έπαιξα εκκλησιαστικό όργανο για πρώτη φορά, και που ηχογράφησα μέσα σε εκκλησία, παρόλα αυτά ήταν και η ατμόσφαιρα που μου άρεσε πολύ. Ένιωσα πως γύρισα και πίσω στις ρίζες μου, τόσο με την αισθητική αυτής της δουλειάς, όσο ότι τα ηχογράφησα όλα μόνη μου, όπως έκανα στο πρώτο μου δίσκο, αλλά με περισσότερη εμπειρία τώρα. Πρόκληση για εμένα ήταν και για να δω πόσο ''μακριά'' θα είναι τα δικά μου κομμάτια από τα πιο παραδοσιακά. Ήλπιζα να μη με δικάσουν για αυτό που πάω να κάνω, όπως επίσης και για το "Eg Veit I Himmelrik Ei Borg", ένα πολύ γνωστό τραγούδι, που υπάρχουν άπειρες διασκευές του, αλλά πρώτη φορά τόσο σκοτεινή, χαχα. Παρόλα αυτά νιώθω πως έκανα κάτι σωστό, και ειλικρινά το ευχαριστήθηκα.
-Στη folk μουσική υπάρχουν πολλές μυθολογικές ή εθιμοτυπικές αναφορές που συμβολίζουν κάτι από την πραγματική ζωή. Υπάρχουν τέτοιου είδους αναφορές στα δικά σου τραγούδια;
Σίγουρα υπάρχουν μεταφορές και συμβολισμοί, αλλά όχι σχετικά με τη μυθολογία. Η ιδέα ξεκίνησε όταν το "Eg Er Framand" το άκουσα για πρώτη φορά στην τηλεόραση το 2021, και κάπως με "στοίχειωσε" χαχα. Είναι ένα εκκλησιαστικό κομμάτι, με τους συμβολισμούς να είναι καθαρά θρησκευτικοί. Υπάρχει στη Νορβηγία το θρησκευτικό folk, πέρα από τις μυθολογίες, τα χιουμοριστικά τραγούδια ή αναφορικά με την καθημερινή ζωή. Εγώ ήθελα να το κάνω πιο πνευματικό και εσωτερικό, βγάζοντας το θρησκευτικό κομμάτι από μέσα. Σέβομαι τα πιστεύω του καθενός, μιας και εγώ δεν πιστεύω, αλλά κάπως ήθελα να κάνω τη μουσική εδώ, ΄δικιά΄μου. Υπάρχει το χριστιανικό υπόβαθρο στην κουλτούρα μας, μιας και τα παιδιά με το σχολείο πηγαίνουν στην εκκλησία τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Εδώ εστίασα στον υπαρξισμό και ξεχώρισα τις μεταφορές με τα πιστεύω.
Εμ, όλη μου τη ζωή! Για αυτό γράφω και μουσική, χαχα. Πέρα από την πλάκα, νιώθω πως σαν Sylvaine ψάχνω την απάντηση μου στο νόημα της ζωής. Πάντα αναζητώ κάτι σε αυτόν τον κόσμο, και νιώθω πως αυτό το ΕΡ, περιγράφει τα συναισθήματα που έχω. Ακόμα και το ομότιτλο, το "Eg Er Framand" μπορεί να μην είναι δικό μου τραγούδι, αλλά με αντιπροσωπεύει, μου δημιουργεί ανατριχίλα συνεχώς για το πόσο κοντά σε εμένα είναι. Υπάρχει η πνευματικότητα και η απορία γιατί βρισκόμαστε εδώ. Τι αφήνει πίσω ο άνθρωπος, τι θέλει να δείξει στον κόσμο; Είμαστε περαστικοί εδώ και δε ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, κι αν αυτός είναι όντως ο τελικός μας προορισμός. Νιώθω πολλές φορές πέρα από ξενή, πως δεν ανήκω εδώ. Προτιμώ να είμαι παρατηρητής στη ζωή, να τα βλέπω από το δικό μου πεδίο, και νομίζω πως ξέρω γιατί, γιατί προτιμώ να ψάχνω κάτι πιο εσωτερικό από όσα βλέπουν και ζουν οι άνθρωποι. Θέλω να είμαι μακριά από την επιφάνεια. Έτσι νιώθω πως σκέφτομαι στη ζωή μου. Η μουσική μου το δείχνει αυτό.
-Η μουσική σου όλα αυτά τα χρόνια, έχει έντονο το extreme στοιχείο, πολύ κοντά στο black metal. Νιώθεις πως στην ατμόσφαιρα και την αισθητική, υπάρχουν κοινά μεταξύ αυτού και της folk μουσικής;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Ξέρω πως ένα μεγάλο κομμάτι του Νορβηγικού black metal έχει επηρεαστεί από το Νορβηγικό folk, θα δεις δηλαδή μέσα στο black metal όλα τα στοιχεία που αναφέραμε πριν, υπάρχει επίσης έντονο το συναίσθημα και στις δύο μουσικές. Σκέφτομαι τι μπορεί εμένα προσωπικά να με συνεπήρε με το θρησκευτικό folk, και νομίζω πως έχει να κάνει κυρίως με τη μελαγχολία που υπάρχει. Είναι σαν να το ακούς και να περιμένεις κάτι να γίνει, κάτι μαγικό, τρομερό. Είναι και ο τρόπος που δημιουργούν την ατμόσφαιρα κι όλες αυτές οι μινόρε κλίμακες. Κάτι που υπάρχει στο black metal και στο folk επίσης είναι οι περίεργες τονικότητες, οι δυσαρμονίες, που δημιουργείται κάτι απόκοσμο, ενώ ακόμα και κάποια νανουρίσματα, που προσωπικά μ'αρέσουν, τα λεγόμενα "Bansull" είναι αρκετά σκοτεινά. Η folk μουσική έχει και μακάβριες θεματικές, που μιλάνε για πετσοκόμματα, σκοτωμούς, πολέμους, βιασμούς, πολύ grim καταστάσεις. Αν κάνεις μια κάτοψη στις δύο μουσικές θα βρεις όντως πολλά κοινά. Δηλαδή έχω το Bergtatt των Ulver στο μυαλό μου, χαχα, και ταιριάζει απόλυτα. Κάπως και στη folk μουσική και στο black metal, το κρύο και το σκοτάδι σου μιλούν. Δυστυχώς, πολλές φορές η πολιτιστική κληρονομιά στο black metal μεταφράζεται με τον εθνικισμό, και είναι κι αυτό ένα φαινόμενο, αλλά νομίζω πως κυρίως, το πιο σημαντικό πράγμα που ενώνει τις δύο μουσικές, είναι η σύνδεση με τη φύση, με κάτι πιο μακριά από το πραγματικό, και σίγουρα δεν είναι κάτι που αποτελεί προϊόν του συστήματος. Νομίζω και οι μεταλάδες, τουλάχιστον στη Νορβηγία, για αυτό τον λόγο ιντριγκάρονται με την παραδοσιακή μουσική. Κάπως υπάρχει μια οργανικότητα και είναι και ένας τρόπος που μεταδίδεται η παράδοση από γενιά σε γενιά.
-Εσύ έχεις κάποιον αγαπημένο folk μουσικό που θα πρότεινες;
Πέρασα την προηγούμενη εβδομάδα στο λαογραφικό μουσείο του Όσλο, και περνούσα 5-6 ώρες την ημέρα ακούγοντας και ανακαλύπτοντας μουσικούς από όλη τη Νορβηγία. Μου αρέσει πολύ ο Arve Moen Bergset, από αυτόν έμαθα και το "Eg Er Framand", επίσης μια φοβερή τραγουδίστρια που ασχολείται και πολύ με τα παραδοσιακά έγχορδα και πνευστά, η Synnøve Brøndbo Plassen, όπως εννοείται και οι Wardruna. Με τον Einar μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε για την άρπα που χρησιμοποιεί, το kravik-lyre, που είναι το αρχαιότερο όργανο της Νορβηγίας, και υπάρχει μόνο ένα αυθεντικό.
-Γυρνώντας λίγο πριν το τέλος στα μουσικά σου, νιώθω πως το "Eg Er Framand" έχει κοινά στοιχεία με τα ατμοσφαιρικά μέρη του "Nova", συμφωνείς με αυτό;
Ναι, απόλυτα. Ξέρω πως αυτό το ΕΡ είναι πολύ συγκεκριμένο και ανεξάρτητο, για αυτό δεν αποτέλεσε και ολοκληρωμένο άλμπουμ. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία που υπάρχουν, νιώθω πως αποτελούν μια φυσική εξέλιξη του "Nova". Υπάρχουν κοινά στοιχεία, και τα χορωδιακά μέρη του ΕΡ, μέσω του "Nova" τα σκέφτηκα. Υπάρχει μια ένωση μεταξύ των δύο.
-Πιστεύεις πως το "Eg Er Framand" είναι ένα μεταίχμιο μεταξύ του "Nova" και του επόμενου δίσκου σου;
Θα μπορούσε να είναι σπόιλερ αυτό, αλλά δεν έχω πλάνα για το επόμενο άλμπουμ, χαχα. Βασικά υπάρχουν διάφορες ιδέες στο μυαλό μου, αλλά δε ξέρω τι θα μείνει. Μπορεί να γυρίσω στα κλασικά μου, μπορεί να βγάλω ένα ακόμα folk ΕΡ, υπάρχουν κάποια τραγούδια που έχω ηχογραφήσει και δε ξέρω πως να τα αξιοποιήσω. Μπορεί όντως να έρθει το δεύτερο μέρος του "Eg Er Framand", σαν saga χαχα. Πλέον ξέρω πως και το folk έχει γίνει μέρος του εαυτού μου, αλλά ειλικρινά έχω κι εγώ περιέργεια για τη συνέχεια.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου