Σε κάποιες μπάντες τόσο τα διαλείμματα όσο και η περίοδος της πανδημίας φαίνεται να λειτούργησαν παραγωγικά. Στην περίπτωση των ...And Oceans και τα δύο γεγονότα ήταν υπέρ τους μέσα σε τρία χρόνια, μπαίνοντας στα βάθη της σκέψης τους, γύρω από τους Ωκεανούς της δημιουργίας. Έτσι φέτος, έρχεται το έκτο τους άλμπουμ, με τίτλο "As In Gardens, So In Tombs" σε ένα υπαρξιακό "As Above, So Below".
Πολύ ανανεωμένοι και φρεσκαρισμένοι, όμοιοι με το χιόνι του Βορρά, οι Φιλανδοί δημιουργούν ένα μεγαλειώδες και μαγευτικό σκηνικό για την παράσταση που ανοίγεται μπροστά μας μέσω του νέου άλμπουμ, όπου τα πλήκτρα σκιαγραφούν έναν απόκοσμο πλην απαλό χαρακτήρα, όσο τα riffs ήδη από το ομότιτλο εναρκτήριο είναι ισοπεδωτικά. Συνεχίζοντας σε ίδιους τόνους, το "The Collector And His Construct" φέρνει μαζί του περισσότερα ξεσπάσματα, έναν δραματικό τόνο, και στοιχεία που παραπέμπουν στις πρώιμες ημέρες των and Oceans μαζί με πιο τεχνικά κιθαριστικά πιτσιλίσματα, ενώ σε μια μίξη της ταυτότητας τους με τη Νορβηγική κληρονομιά των πρώιμων Emperor και των Dimmu Borgir θα έρθει το "Within Fire And Crystal". Το νερό στο αυλάκι θα μπει έπειτα από το παρεμφερές "Carried On Lead Wings", που υποδεχόμαστε το πνιγερό και ταυτόχρονα καθαρτήριο "Likt Tornet Genom Kott", που αφήνει το κρύο κατά μέρος για να μας βυθίσει στην άβυσσο με το ταξιδιάρικο και στροβιλισμένο στυλ του.
Γρήγορο άμεσο, με μια μικρή εισαγωγή, κοντά στο δεύτερο μισό του δίσκου έρχεται το "Cloud Heads" να μας αντιστρέψει πάλι τη ψυχολογία, με το "Wine Into Water" αμέσως μετά να έρχεται πιο κοντά στο σήμερα μέσα από την ατμόσφαιρα και τα ηλεκτροσυμφωνικά του σημεία. Στο "The Earth Canvas" από την άλλη θα προελαύσουν πάλι αρμάδες από γρήγορα τρέμολο riffs, μέχρι να "σπάσουν" από πιο heavy φόρμες και μερικά leads, δείχνοντας ξανά κάτι ιδιαίτερο στο προσκήνιο, όσο η φωνή του μπροστάρη, Mathias Lillmans, συνεχίζει ακατάπαυστα να σκίζεται. Με τον επίσημο επίλογο του δίσκου, και το "Ambivalent God" επιστρέφει πάλι με ψυχρό και δυνατό τόνο, αν και δύο bonus επίσης περιμένουν κάποιες εκδόσεις του δίσκου, σημειώνοντας το τέλος, μέσα από το "Samlarens Valv" που φαντάζει σαν το αντίστοιχο Φιλανδικό "Death Cult Armageddon", και το "Third Eye Catalyst" που φαντάζει σαν μια πιο ωμή και ξερή πτυχή της μπάντας σε μια old school, για τα δεδομένα τους, αίσθηση.
Οι ...And Oceans φαίνεται να έχουν βάλει στοίχημα με τον εαυτό τους ώστε να τον ξεπερνούν κάθε φορά μετα την επανένωση τους. Σαν να έχουν "διαγράψει" τη μεσαία τους περίοδο, δείχνουν έναν πολύ μοχθηρό και ψυχρό εαυτό, γεμάτο όμως φιλοσοφημένες και υπαρξιακές σκέψεις. Διαδέχοντας και εξελίσσοντας το προ τριετίας "Cosmic World Mother" βλέπουμε να δίνονται νέες αξίες, νέες ματιές και νέοι ορίζοντες με πολλά στοιχεία και μια γενική έμπνευση για το πως θα ακούγεται πλούσιο το black metal ακόμα και σήμερα. Το "As In Gardens, So In Tombs" είναι όλα αυτά μαζί, αποδεικνύοντας πως η Φιλανδία κρατά ακόμα πολύ ψηλά τη σημαία του ακραίου metal.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου