Μια δεύτερη νεότητα ζουν οι In The Woods, αφού με την επαναδραστηριοποίηση τους, φέρνουν πάντα ένα αίσθημα νοσταλγίας και ταυτόχρονου εκσυγχρονισμού. Έτσι και φέτος, στο τρίτο άλμπουμ από το reunion τους, και έκτο συνολικά, έχουν πολλά να δώσουν. Έχοντας αλλάξει πολλά αυτά τα 30 και πλέον χρόνια της ύπαρξής τους, οι Νορβηγοί συνεχίζουν και αλλάζουν, κι αυτό θα αποτελέσει το απόσταγμα με τίτλο "Diversum", αποκαλύπτοντας πολλά από τα κρυμμένα μυστικά του δάσους τους.
Aπό εκεί που μας άφησε το "Cease The Day", αλλά πιο περιπετειώδες, το νέο άλμπουμ τους ανασυντάσσει τα ηχητικά πιόνια που θα παίξουν μέσα, πατώντας σε πιο 70s μοτίβα, με doom επιρροές, δυναμισμό, ζωηράδα αλλά και το black metal στοιχείο να συνεχίζει να είναι ζωντανό, όπως πάντα πλάι σε αυτό που έχουν ορίσει οι ίδιοι ως prog, ανάλογο με αυτό των συμπατριωτών τους Enslaved ή των Amorphis λίγο παραδίπλα. Ήδη με το εναρκτήριο "The Coward's Way", όμως, βλέπουμε αυτό το άνοιγμα, αρχικά με πιο ακραίο τόνο και ένα καθαρτήριο ρεφρέν, αλλά εμβαθύνοντας στη συνέχεια θα βρεθούν πιο πολυεπίπεδα μονοπάτια, πότε με το prog και στροβιλώδες "Moments" ή το πομπώδες και δραματικά επικό "We Sinful Converge", που στα ακραία του στοιχεία, παραπέμπει στα ένδοξα 90s αλλά ακόμα και στο σκοτεινό και καταιγιστικό, "The Malevolent God", που ενώνει τους Candlemass με τους King Crimson και τους Bathory με μια σολιστική πινελιά που απλώνει κι άλλο τις επιρροές και τα ιδεώδη των In The Woods.
Βαδίζοντας σθεναρά στο prog ηχοτόπιο τους, το συγκρότημα βάζει στόχο το συναίσθημα πλην της τεχνικής, και με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να βρούμε και πιο catchy εκφάνσεις σε έναν δίσκο που ήδη δίνει πολλά. Μεταξύ άλλων ο υπαρξισμός και ο σκεπτικισμός δίνεται βάση, όπως σε κάθε μπάντα του είδους που σέβεται τον εαυτό της, και σε όλα αυτά χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ήδη γνωστό "A Wonderful Crisis". Οι ανοιχτοί ορίζοντες αυτού του δίσκου βέβαια δε σταματούν εδώ, προορίζοντας μας με εκπλήξεις ως το τέλος του, έτσι έπειτα από το πιο στακάτο και τυπικό "Humanity", θα ακολουθήσει το "Master Of None" με ατμοσφαιρικές και bluesy αισθητικές, αλλά και heavy/black ρεφρέν που ανατριχιάζουν μουσικά και φωνητικά. Ανοιχτοί και μυστήριοι βέβαια, κρατούν την εσωστρέφεια τους, καθ'όλη τη διάρκεια, η οποία όμως φεύγει, εξωτερικεύοντας και ξεσπώντας με το "Your Dark" , σε ένα μελαγχολικό μα και άμεσο φινάλε.
Πολυμορφικό με πλείστα στοιχεία και επιρροές από παντού, οι In The Woods, δείχνουν πως οι avant garde φόρμες είναι πολύ μικρές για τα δεδομένα τους. Κρατώντας κατά βάση τα progressive ιδεώδη του παρελθόντος, στην ποικιλομορφία, την ουσία και όχι στις βιρτουόζικες παπάτζες, μαζί με το black metal του πάλαι ποτέ, ψάχνονται και βρίσκουν μέσα από τη φιλοσοφία, τη φύση και την ίδια μας την κατηφόρα, όλα όσα δημιουργούν τέχνη. Έτσι, δε βλέπουμε απλά μια εξέλιξη της μπάντας, που φτιάχνει ξανά το θρυλικό της όνομα, αλλά και ένα από τα καλύτερα άλμπουμ, στο σβήσιμο της φετινής χρονιάς. Το "Diversum", όπως χαρακτηρίζεται και από τον τίτλο, ήρθε για να εξελιχθεί και να διαφοροποιηθεί. Ένας συμβολικός τίτλος από τη στιγμή που τον κιθαρίστα, Kare Sletteberg τον ωριμάζει στο δεύτερο του άλμπουμ με τη μπάντα, παράλληλα συστήνει έναν καταπληκτικό μπροστάρη που θα χαρακτήριζα ως τον Warrel Dane της Σκανδιναβικής ακρότητας, τον Bernt Fjellestad, ενώ ο Anders Kobro κάνει το μεράκι τους, και γεφυρώνει τον χαρακτήρα του εν λόγω "παιδιού" του, με την εμπειρία που έχει αποκτήσει σε μπάντες από τους Green Carnation μέχρι τους Carpathian Forest. Χωρίς παραπάνω μακρηγορία, οι In The Woods κάνουν αυτό που θέλουν και πληρούν όλα όσα τους χαρακτηρίζουν.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου