Κυριακή 12 Ιουνίου 2022

Pyogenesis στο Metal View: Έχουμε γίνει πιο ροκ στον ακραίο metal χώρο

Οι Pyogenesis από τη Γερμανία, αποτέλεσαν μία ευχάριστη έκπληξη για το ελληνικό κοινό, ένα πριν στην εμφάνιση τους πλάι σε Ensiferum και Dark Tranquillity, με ένα ενδιαφέρον εναλλακτικό συνονθύλευμα ήχων γύρω από το gothic και death metal. Ήδη μια μερίδα του κόσμου τους ήξεραν καλά, και ήταν προεοιμασμένη τόσο με την όλη πορεία τους, αλλά και με το τελευταίο τους πόνημα "A Silent Soul Screams Loud". Σε μια συνάντηση με τον μπροστάρη της μπάντας, Flo V. Schwarz, το Metal View έκανε μια εμβάθυνση στα πάντα.


-Καταρχάς, πιστεύεις πως με το reunion των Pyogenesis πριν λίγα χρόνια ανανεωθήκατε τόσο σαν μουσικοί όσο και σαν άνθρωποι;

Ναι, πιστεύω ότι εκτός αυτού, εξελιχθήκαμε μέχρι ενός σημείου επίσης. Αυτή η εξέλιξη βασίζεται στην διαφορετικότητα του κάθε ατόμου και η φρεσκάδα στην ωριμότητα να αντικρίσουμε ο ένας την ταυτότητα του άλλου και να δεθούμε. Όλα αυτά είναι ένα σημαντικό ρεκόρ για εξέλιξη και πρόοδο.

-Πιστεύω ότι στα τρία τελευταία σας άλμπουμ έχει δημιουργηθεί και ένα νέο ηχητικό μοτίβο για τους Pyogenesis. Πώς προέκυψε αυτό;

Νομίζω ενώθηκαν στυλ και επιρροές που δεν είχαμε χρησιμοποιήσει ποτέ, πλάι στον ήχο που είχαμε ήδη χτίσει πριν διαλυθούμε, και δώσαμε πολλή βάση και χρόνο μέχρι να νιώσουμε πως κάθε άλμπουμ για την εποχή του θα είναι τέλειο. Δε νοιαζόμαστε τόσο για όσα περιμένει ή θα ήθελε να δει από εμάς ο κόσμος ή ο τύπος, όσο στους εαυτούς μας και αυτό αποτελεί μεγαλύτερη διασκέδαση, αλλά και μία δοκιμή για το που οδηγούμαστε, και τι είδους metal στην τελική είναι αυτό που παίζουμε. Για εμένα πλέον έχουμε γίνει πιο ροκ στον ακραίο metal χώρο. Δε ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος αλλά αυτό νιώθω με τη μουσική μας τώρα.

-Όσον αφορά συγκεκριμένα για το A Silent Soul Screams Loud, ποια ήταν η ανταπόκριση; Νιώθεις λίγο περίεργα ετεροχρονισμένα που κυκλοφόρησε ο δίσκος λίγο πριν την πανδημία;

Η αλήθεια είναι πως ήρθε πολύ περίεργη συγκυρία με την πανδημία και τις καραντίνες, αλλά δεν ήταν δικό μας λάθος, χαχα. Ήταν όντως περίεργο να έχεις έναν νέο δίσκο στα χέρια σου και να μην μπορείς να τον προωθήσεις, και φυσικά δύσκολο. Από εκεί και πέρα οι κριτικές ήταν πολύ καλές αλλά όπως είπα, ό,τι κάνουμε το κάνουμε πρώτα απ'όλα για τους εαυτούς μας και σε όποιον αρέσει είναι ευπρόσδεκτος να γουστάρουμε μαζί. Είμαστε μια ιδιαίτερη μπάντα που αρέσει να κεντρίζει μια ιδιαίτερη μερίδα οπαδών.

-Όσον αφορά τη θεματική του δίσκου, παρατηρώ μια μίξη προσωπικών αλλά και φανταστικών επιρροών. Θέλατε να δώσετε ένα υπερρεαλιστικό νόημα;

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μια sci-fi οπτική, πιο κοντά στην steampunk κουλτούρα όπου επικρατεί η τεχνολογία αλλά και η παλαιότητα, με την εξέλιξη να δείχνει ότι επηρεάζει τον κόσμο αλλά και εμάς προσωπικά μέσα από τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οι τρεις τελευταίοι δίσκοι το δείχνουν διαδοχικά αυτό το φαινόμενο και το ίδιο θέλαμε να κάνουμε όχι μόνο με τα νοήματα του δίδκου αλλά και με την ίδια τη μουσική. Παίζουμε με μοντέρνους εξοπλισμούς, ένα μοντέρνο είδος μουσικής αλλά με μια βάση και μια εξιστόρηση του παρελθόντος. Φέρνουμε το steampunk στον ήχο μας, γεφυρώνουμε ένα χάσμα γενιών και από μόνο του αυτό μας βάζει σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι. Είναι σαν μια metal πλευρά του Ιουλίου Βερν.

-Ο τίτλος ως A Silent Soul Screams Loud θέλει να υποδηλώσει κάτι συγκεκριμένο;

Ταιριάζει με αυτό το υπερρεαλιστικό που έλεγα πριν. Είναι ένα παράδοξο, για να το θέσω και με τον ελληνικό όρο, όπου όλοι θεωρούν ότι μία ήρεμη, σιγανή ψυχή δε μπορεί να ουρλιάξει. Τελικά η έκρηξη γίνεται πάντα εκεί που δεν την περιμένει και από κάποιον που δεν το περιμένεις. Αυτό ισχύει τόσο με τις προσωπικότητες των ανθρώπων, τη δύναμη μέσα στη φαινομενική αδυναμία αλλά και στην ίδια την εξέλιξη, όπως με το steampunk, από εκεί που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί όσα θα έρχονταν. Επίσης στο metal ταιριάζουν τόσο ωραία και οι ιστορίες φαντασίας, ενός ρετρό φουτουρισμού και ιστορίες με συμβολισμούς και αντιθέσεις. Χώρια απ'όσους γράφουν για σπαθιά και δράκους χαχα.

-Αναφορικά με τη μουσική του δίσκου βλέπω μία μίξη από alternative, gothic αλλά και death metal στοιχεία. Ήταν δύσκολο σαν εγχείρημα, και είσαι φαν όλων των ειδών ή μιλάμε για μια συλλογή ιδεών από όλη τη μπάντα;

Βασικά είναι κάτι πολύ εύκολο γιατί απλά συνδυάζουμε ιδέες και πράγματα που βγαίνουν από μέσα μας και σε ανύποπτο χρόνο. Όταν συνδυάζουμε όσα έχουμε σκεφτεί, τα χτίζουμε για να δούμε πως θα ταιριάξουν σαν ιδέες. Ασυνήθιστο, και ηχητικά και σαν διαδικασία αλλά μας αρέσει αυτό, μας γεμίζει κι αυτό έχει σημασία. Από εμάς πάντα θα περιμένεις αυτό που δε θα περιμένεις. Είδικά μεγαλώνοντας βλέπεις αλλιώς τα πράγματα και πόσο μάλλον έπειτα από 13 χρόνια σιωπής. Είχαμε πολλά να πούμε, με τον δικό μας τρόπο και μας βγήκε σε καλό. Νομίζω πλέον δε χρειαζόμαστε καν ταμπέλες, συμβαδίζουμε μαζί, κι έτσι είμαστε απλά οι Pyogenesis κι αυτό το κάνει τέλειο. Μπορεί να υπάρχουν παράξενοι συνδυασμοί, άκυρα φαινομενικά στοιχεία, αλλά εκεί είναι η μαγεία. Δε χρειάζεται να παίζεις απόλυτο σκληρό death metal για να εκφράσεις κάτι βαρύ ή ακραίο. Αυτό μας αρέσει, αυτό έχει σημασία. Δεν ακολουθούμε τίποτα άλλο παρά την καρδιά μας εδώ και πολύ καιρό. 

-Επίσης παρά τους έντονους πειραματισμούς και τις αναμίξεις στοιχείων, η μουσική σας πάντα βγαίνει catchy. Πώς το καταφέρνετε αυτό;

Απλά συμβαίνει, χαχα. Είναι στο αίμα μας να γράφουμε έτσι μάλλον!

-Ο νέος σας δίσκος έχεις και μία συνεργασία με τον Chris Harms από τους Lord Of The Lost μέσα. Πώς προέκυψε αυτό;

Βρισκόμασταν στο Αμβούργο για τις ηχογραφήσεις μας, και στο στούντιο μιλούσαν για αυτόν τον άνθρωπο. Απόρησα για το ποιος είναι, και μάλιστα τότε έμαθα για πρώτη φορά τους Lord Of The Lost. Μιλήσαμε με τον παραγωγό μας για τον Chris, μου άρεσε όντως η φωνή του και είδα πως θα ταίριαζε με τη μουσική μας. Έτσι του έστειλα ένα μήνυμα, του ειπα τι έχω στο μυαλό μου, του άρεσε και ήρθε μαζί μας να ηχογραφήσει. Το "Modern Prometheus" πλέον είναι και ένα από τα πιο γνωστά μας κομμάτια και πρώτο στις ψηφιακές πλατφόρμες. Η συνεργασία είχε την απόλυτη επιτυχία.

-Από το πρώτο σας ΕΡ, 30 χρόνια πλέον, πριν μέχρι τώρα πόσο αλλάξατε σαν άνθρωποι, σαν μουσικοί, και πόσο μεγάλη είναι η απόσταση στο βάθος του χρόνου;

Ε δεν είμαστε τόσο μικροί πια, και αυτό μας ωριμάζει. Από την άλλη νιώθουμε μέσα μας μικροί οπότε μας αρέσει να ανανεωνόμαστε, να νιώθουμε ότι βγάζουμε μουσική όπως την πρώτη φορά. Αυτό είναι σημαντικό να προχωράς, προφανώς έχουμε αλλάξει πολύ και τον χαρακτήρα μας και τον ήχο μας, αλλα αυτό δείχνει και εξέλιξη και ειλικρίνεια. Παρόλα αυτά νομίζω έστω και στις λεπτομέρειες με πιο death ή doomy στοιχεία, πάντα θα υπάρξει μια αναθέρμανση με τα παλιά. Άλλωστε δεν είναι πως δε μας αρέσουν οι παλιές μέρες των Pyogenesis.

-Σε ευχαριστώ Flo για τη συνέντευξη, τέλος να περιμένουμε κάτι νέο από εσάς σύντομα;

Και εγώ σε ευχαριστώ. Σίγουρα να περιμένετε. Βασικά ήδη γράφουμε το νέο υλικό, το οποίο θα είναι εντελώς διαφορετικό, χωρίς να θέλω να επεκταθώ παραπάνω, και αν σας άρεσε η steampunk τριλογία μας, ετοιμαστείτε για κάτι νέο κι ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Γιάννης Χαρτζανιώτης


Δεν υπάρχουν σχόλια: