Έκεί που συναντήθηκε το progressive στοιχείο, η ατμόσφαιρα, το σκοτάδι, η Νορβηγική ανοιχτομυαλία πέρα από τον ακραίο ήχο μαζί με τον Edgar Alan Poe και τον Jon English, δημιουργήθηκε πριν 15 χρόνια το "Acoustic Verses". Φέτος, στα πλαίσια ενός άτυπου εορτασμού, οι κύριοι από το Kristiansand, γυαλίζουν και τρίζουν το ήδη φινιρισμένο και μνημειώδες άλμπουμ τους.
Αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, θα δούμε ένα σύμπλεγμα του πέμπτου τους δίσκου με το ΕΡ "The Burden Is Mine...Alone" EP, και μία ζωντανή εκτέλεση του "Child's Play" όπου τα παιδία παίζει και μας χώνουν μέσα στο βάθος των συναισθημάτων μας, και στο Σκανδιναβικό φυσικό τοπίο, με τον σκεπτικισμό τους πλέον να ξεκαθαρίζει ακόμα παραπάνω, όχι τόσο στους νέους που θα μάθουν με αυτή την επανακυκλοφορία αυτό το συγκρότημα, όσο και στους παλαιότερους που βλέπουν με άλλο αέρα κάτι τόσο μοναδικό και για την εποχή του απρόβλεπτο. Το "Acoustic Verses" ήταν ο δίσκος που το κοινό τους αγάπησε, με τις απαλές στιγμές να είναι πάραυτα βαρυσήμαντες, και πλέον να φαίνονται και ακόμα πιο ογκώδεις, δείχνοντας ξανά και ξανά το μεγαλείο τους, τις διαφορές που προάγουν και μας κάνει να απορούμε γιατί ένα τόσο γνωστό και σπουδαίο όνομα παρέμεινε την ίδια στιγμή τόσο υποτιμημένο.
Εν κατακλείδι, το remastered version του "Acoustic Verses" μας κάνει πάλι να ταξιδεύουμε, δείχνοντας ακόμα και στις λεπτομέρειες πράγματα που ενδεχομένως ποτέ να μην είχαμε δώσει σημασία, ενώνοντας την ίδια στιγμη΄γενιές που έχουν παράλληλα τις ίδιες ευαισθησίες. Τέλος, με διαφορά φαίνεται πως μιλάμε για ένα άλμπουμ ορόσημο στο είδος, με τους Katatonia και τους Opeth να το κοντράρουν σε αντίστοιχες δουλειές. Δίχως περιαυτολογίες, ο χειμώνας θα αποτελέσει την καλύτερη εποχή για να μας κάνει παρέα και να συμβαδίζουμε στο άκουσμά του, ενώ οι πιστοί της Ελλάδας περιμένουν την εμφάνισή τους τον Μάιο στο πλάι των Moonspell, με πολλά παγκάζια δισκογραφικα.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου