Οι Enslaved έχουν χαράξει έναν ιδιαίτερο και μοναδικό παράδρομο στο τραχύ μονοπάτι του Νορβηγικού black metal. Ένας από τους ανθρώπους που βοήθησε σε αυτό το πρωτότυπο στοιχείο της μπάντας, πέραν του ιδρυτικού διδύμου, είναι και ο Arve Isdal που χαρίζει τις κιθαριστικές του μελωδίες εδώ και 20 χρόνια. Πλέον, μεταξύ άλλων ανακαλύπτει σκοτεινά, ατμοσφαιρικά και περίεργα ηχοτόπια μέσω των νεοσύστατων Drott, οι οποίοι κυκλοφορούν σύντομα και το ολοκληρωμένο τους ντεμπούτο με τον βαρύγδουπο τίτλο ''Orcus". Για όλα αυτά, τις επιρροές γύρω από τη μουσική, τη φύση και το περιβάλλον της Νορβηγίας τόσο στο ένα του συγκρότημα όσο και στο άλλο, o ίδιος μιλάει στο Metal View.
-Καταρχάς παρατηρώ ότι το πρώτο σας ΕΡ και τώρα το άλμπουμ σας, κυκλοφόρησαν πολύ σύντομα μεταξύ τους. Νιώθεις πώς είσαι γεμάτος έμπνευση με τους Drott;
Ναι, κατά κάποιον τρόπο. Πρακτικά δούλευα πάνω σε αυτή τη μπάντα εδώ και χρόνια, περίπου πέντε συγκεκριμένα. Βέβαια τότε ήμασταν όλοι πολυάσχολοι και περιοδεύαμε αρκετά, οπότε περισσότερο υπήρχε σαν ιδέα. Για τη μπάντα σοβαρά ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πέρσι, γύρω στον Γενάρη του 2020. Μέχρι τότε δε ξέραμε τι μουσική ακριβώς να παίξουμε και έτσι ξεκινήσαμε να τζαμάρουμε και να ηχογραφούμε κάθε μας πρόβα. Έτσι με το υλικό που μαζεύτηκε είδαμε πως υπάρχει όντως κάτι πολύ ενδιαφέρον να εξωτερικεύσουμε. Με αυτήν την τριβή συνεχίσαμε, και προοδεύσαμε, και συνεχώς γεμίζαμε ιδέες. Το ΕΡ καθώς και μερικά κομμάτια του Orcus φτιάχτηκαν αμέσως με την πρώτη πρόβα. Νομίζω πως όντως είμαστε γεμάτοι έμπνευση και όλα προέκυψαν τελείως φυσικά.
-Η περίοδος της πανδημίας σας επηρέασε ή βοήθησε στην προσαρμογή και τη συγκέντρωση του έργου των Drott;
Νομίζω και τα δύο. Βασικά βοήθησε ο εγκλεισμός στο να συγκεντρωθούμε και να δώσουμε την απαραίτητη προσοχή στους Drott, και κάπως όλα διευκολύθηκαν για τη μπάντα, μιας και κάποιες ιδέες ήταν έτοιμες αλλά ποτέ δεν είχαν παιχτεί. Το κακό είναι ότι με καμία μπάντα δε μπορούμε να παίξουμε ζωντανά ή να παρουσιάσουμε κάτι, οπότε έτσι κιόλας έδωσα βάση στη σύνθεση μουσικής χαχα. Η πανδημία για τους Drott σίγουρα έκανε τα πράγματα κάπως γρηγορότερα.
-H μουσική σου, κυρίως με τους Drott έχει πολλά ambient, prog rock στοιχεία και μάλιστα στο νέο άλμπουμ αρκετά σκοτεινά. Πιστεύεις πως το περιβάλλον και η φύση της Νορβηγίας, ειδικά του Bergen σε έχει επηρεάσει σε αυτό;
Εννοείται, ναι. Πλέον πιστεύω πως είναι κάτι αυθόρμητο και φυσικό να γίνεται. Ζω εδώ πέρα όλη μου τη ζωή, οπότε σίγουρα αυτό μου δίνει έμπνευση. Νομίζω πως του καθενός η ζωή και το περιβάλλον του επιδρά στην τέχνη, με όσα τρέχουν γύρω ή με όσα θέλει να ξεφύγει. Από εκεί και πέρα μπορεί όλα να είναι στο μυαλό και τελικά ακόμα κι αν ζούσα στην Καλιφόρνια να έγραφα την ίδια μουσική, αλλά έστω και λίγο στην τελική η πραγματικότητα μας, μας επιδρά. Η αλήθεια είναι πως έχω και ένα ευρύ φάσμα μουσικών προτιμήσεων πέρα από σκοτεινούς black metal ήχους. Μου αρέσει πολύ η ροκ, όπου έπαιζα και σε ανάλογες μπάντες, το κλασικό metal φυσικά, κι ο ντράμερ μας από την άλλη έχει περισσότερο ένα jazz background. Ο μόνος μας κανόνας είναι ότι δεν έχουμε κανόνες χαχα. Είμαστε γεμάτοι τρελές ιδέες χαχα.
-Μιας και πιάσαμε τις μουσικές ρίζες, βλέπουμε εσένα τόσο στους Enslaved με τα ακραία ηχοχρώματα, τους Audrey Horne σε πιο ροκ μορφή και τώρα τους Drott. Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν πάντα είχες τόσες πολλές προτιμήσεις σαν μουσικός ή σαν οπαδός;
Εννοείται, είμαι ερωτευμένος με τη μουσική. Τους Enslaved τους ήξερα από παλιά και εννοείται ήθελα να βάλω το δικό μου στίγμα στη μπάντα, ενώ μου αρέσει και η ποπ μουσική μεταξύ άλλων. Όλα τα ακούσματα και τα ερεθίσματα σου δίνουν έμπνευση. Οι Audrey Horne για παράδειγμα είναι μια μπάντα πιο άμεση που με κάνει να φορτίζω τις μπαταρίες μου, ενώ οι Enslaved είναι πιο περίεργοι και πειραματικοί. Οι Drott μαζεύουν πλέον όλα τα απωθημένα για να κάνω αυτό που θέλω μόνος.
-Μπορώ να βρω στη μουσική των Drott στοιχεία των Εnslaved για παράδειγμα ή των Ulver για παράδειγμα. Πιστεύεις ότι έχετε επιρροές από τις άλλες σας μπάντες;
Μπορώ να δω αυτό που λες αλλά νομίζω συνέβη φυσικά. Στη δική μου οπτική γωνία διαχωρίζω το metal από το ambient, και σίγουρα υπάρχουν και τζαζ στοιχεία. Τους Drott τους νιώθω σαν μια ροκ μπάντα, αλλά σίγουρα με σκοτεινά στοιχεία και ατμοσφαιρικά. Παίζω στους Enslaved εδώ και 20 χρόνια, λογικό να βγαίνουν στοιχεία τους από μέσα μου. Τώρα για τους Ulver δε ξέρω, είναι περισσότερο θέμα του ντράμερ χαχα. Αλλά σίγουρα, η ατμόσφαιρα που πηγάζει από μέσα θα ταίριαζε και στις δύο μπάντες.
-Η μουσική σου με τους Drott δεν είναι metal αλλά έχει σίγουρα στοιχεία που ινιτριγκάρουν τους μεταλάδες. Γενικά θεωρείς πως αυτό το κοινό είναι αρκετά ανοιχτόμυαλο;
Δεν έχω ιδέα χαχα. Νομίζω πως οι πιο ακραίοι μεταλάδες δεν είναι τόσο, είναι πιο παραδοσιακοί, αλλά αυτό διαφέρει από είδος σε είδος. Με τους Enslaved για παράδειγμα και την πρόοδο μας, βλέπουμε οπαδούς κι από άλλα είδη να μας αγκαλιάζουν. Οι Drott είναι ένα ιδιαίτερο σχήμα, αλλά νομίζω πως κερδίζουμε την πλευρά των progressive-άδων χαχα. Είναι ανάλογα τα στάνταρ του κάθε οπαδού και του κάθε είδους.
-Orcus είναι ο Άδης των Λατίνων. Νιώθεις με αυτό το άλμπουμ και τη σκοτεινιά του, δημιουργείται ένα αρτιστικό ταξίδι στον Κάτω Κόσμο;
Εννοείται, και το ομώνυμο κομμάτι ήταν το πρώτο που έγραψα για τον δίσκο, οπότε σίγουρα θα ήθελα μια κοινή λογική και στα υπόλοιπα τραγούδια. Αρχικά είχαμε έναν Νορβηγικό τίτλο στο μυαλό που μεταφράζεται ως Η Είσοδος του Κακού, αλλά επειδή το concept κατέληγε πιο πολύ στο ύφος του ομώνυμου κομματιού και δεν ήταν τόσο υποχθόνιο παρά ατμοσφαιρικό, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα ταξίδι στο σκοτάδι αλλά με ακτίδες φωτός και μια αίσθηση ελπίδας, με πολλές αναφορές και στοιχεία μέσω των τίτλων, όπως το "Catabasis". Ουσιαστικά κάνω ένα μουσικό ταξίδι στο πέρασμα των ηρώων από τον Άδη, όπως διδάσκει και η μυθολογία με τα σκαμπανεβάσματα και τις περιπέτειες που είχαν μέχρι να κατέβουν και να ξαναγυρίσουν.
-Νιώθεις πως είναι αρκετά εύκολο να μιλήσεις μόνο με τη μουσική, χωρίς στίχους και φωνητικά;
Είναι ναι. Δεν έχει τύχει να παίξω πολύ instrumental μουσική στη ζωή μου πέρα από λίγη τζαζ παλαιότερα, αλλά υπάρχει μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία από το να γράφεις με φωνητικά, γιατί εκεί είσαι εστιασμένος στην αφήγηση ή την ιστορία που συνοδεύει η μουσική. Όταν θες να μιλήσεις μόνο με τη μουσική, ανοίγεσαι περισσότερο στο συναίσθημα και την ατμόσφαιρα. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον και έχει πλάκα να γράφεις τέτοια μουσική και να παίζεις με τα χρώματα και τα συναισθήματα.
-Σχετικά με τους Enslaved τώρα, πρόσφατα κυκλοφορήσατε μια συλλογή δίσκων με τις livestream εμφανίσεις. Πώς προέκυψε αυτό;
Καταρχάς ήμασταν από τις πρώτες μπάντες που έπαιξαν livestream show. Στο μυαλό μας αρχικά δεν είχαμε ότι θέλουμε να κυκλοφορήσουμε κάτι σχετικό, αλλά οι livestream εμφανίσεις όλο και αυξάνονταν λόγω της κατάστασης. Το ίδιο το show σε πρώτη φάση ήταν περίεργο μιας και παίζαμε μπροστά από κάμερες κι ο Grutle μιλούσε ουσιαστικά στο κενό χαχα. Αλλά αφού είδαμε ότι δε θα περιοδεύσουμε, αποφασίσουμε τα επετειακά special setlist μας να τα παρουσιάσουμε σε αυτή τη μορφή. Επειδή μάλιστα υπήρχε καλή παραγωγή και θέλαμε να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια της ύπαρξής μας, θεωρήσαμε ωραίο να κυκλοφορήσουμε 3 διαφορετικούς δίσκους με 3 διαφορετικά concept για να κρατήσει λίγο ζωντανή και την ανάμνηση των όσων ζήσαμε αυτή τη διετία.
-Επίσης η πρώτη απόπειρα να παίξετε κομμάτια από το "Utgard" ήταν σε ένα από αυτά τα shows. Πώς ένιωσες τότε για αυτό και ποια η ανταπόκριση στο δίσκο μεχρι στιγμής;
Ακόμα μου φαίνεται ξένο ότι απλά το παίξαμε μία φορά τότε και πλέον δε μπορώ να περιοδεύσω όπως συνήθιζα. Γενικά οι Enslaved 30 χρόνια τώρα περιόδευαν συνέχεια. Παρόλα αυτά το όλο feedback είναι πολύ καλό, και το βλέπουμε πολύ στα social media μιας και δεν έχουμε οπτική επαφή με τους οπαδούς μας από κοντά. Είναι ένας δίσκος που τα έχει όλα, και χαίρομαι που πήρε την ανταπόκριση που του άξιζε. Νομίζω πως και με το live album θα φανεί και καλύτερα τώρα, όπως κι όταν επιτέλους θα βγούμε ξανά σε tour.
-Αυτή η τριβή με το livestreaming σε έκανε να επιθυμήσεις περισσότερο τις συναυλίες;
Εννοείται. Πάντα μου λείπει αυτή η αίσθηση, αλλά το καλό είναι πως έστω κι με αυτόν τον τρόπο "ξεσκουριάσαμε" λίγο και μπήκαμε στη διάθεση του παιξίματος. Περισσότερο μου κάνει σαν μια επαγγελματική προβολή μιας πρόβας μας, γιατί τίποτα δεν είναι ίδιο χωρίς την αρουσία, τις φωνές και το χειροκρότημα του κόσμου. Από τη μία νομίζω πως το livestream για κάποιους θα μείνει συνήθειο αλλά προσωπικά περιμένω να ανοίξουμε ξανά και να βγούμε να παίξουμε. Είναι ένα αληθινό συναίσθημα να έρθεις σε επαφή με ανθρωπους και κουλτούρες που δεν έχεις συνηθίσει, με κόσμο που αγαπά τη μουσική σου στην άλλη άκρη του κόσμου.
-Σχετικά με τους Drott ξανά. Υπάρχουν πλάνα για εμφανίσεις;
Ναι, θέλουμε να ξεκινήσουμε με μια συναυλία στην πατρίδα μας, το Bergen, ελπίζω σύντομα, και έπειτα να δούμε περισσότερα μέρη, ανάλογα πως θα πάνε και τα πράγματα. Ξέρεις είναι όλα αβέβαια ακόμα και τώρα χαχα.
-Σε ευχαριστώ πολύ Arve για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ κι εγώ για τη συνέντευξη. Ελπίζω να είστε καλά και να τα ξαναπούμε από κοντά σύντομα σε κάποιο tour!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου