Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

MAYHEM-DE MYSTERIIS DOM SATHANAS ALIVE


Κοντός ψαλμός αλληλούια λέει ο λαός, και λίγους μήνες πριν πατήσουν οι πατέρες του Σκανδιναβικού black metal, το πόδι τους στη χώρα μας, κυκλοφόρησαν την επετειακή (δε ξέρω γιατί επετειακή), live μορφή του ιστορικού τους ντεμπούτου "De Mysteriis Dom Sathanas".




Προφανώς βέβαια δεν καταλαβαίνω ποια η χρησιμότητα να κυκλοφορήσει αυτή η συλλογή, αλλά από τη στιγμή που γίνεται, καλό είναι να πω εξ αρχής, πως οι διπλές κιθάρες του Νορβηγικού σχήματος προσδίδουν έναν σκοτεινό ογκο στον ήχο του δίσκου, ενώ οι αποδόσεις τους βγάζουν ένα κατάμαυρο feeling που εύκολα δοξάζει τα 90s.

To "Funeral Fog" και το "Life Eternal" κατ'εμέ βγάζουν τρομερό πόνο και πάθος, που σε συνδυασμό με την original φωνή του Attila, γίνεται η ατμόσφαιρα πιο μυσταγωγική, κάτι το οποίο αντιλαμβανόμαστε και στο "Freezing Moon", το οποίο εκτός μερικών φάλτσων στο σόλο, το αποτέλεσμα μοιάζει πολύ με του studio.
Ο Teloch στις κιθάρες μπορούμε να πούμε πως ακολουθεί τα underground μονοπάτια του Euronymous, χωρίς προσθέσεις και φιοριτούρες, ενώ όσοι δουν το DVD, η κουκούλα και το ράσο που φοράει κάνουν πιο σκοτεινό και απόκοσμο το background του.
Για τον Hellhammer φυσικά δεν έχω να περιγράψω τίποτα, το άρτιο παίξιμο του, τα blasts και η δίκαση παίρνουν κεφάλια στο διάβα τους, και το τεχνικό του στυλ εναρμονίζεται τέλεια με την ακρότητα του υπόλοιπου συνόλου, καλύτερα κατά την γνώμη μου και από τον δίσκο.

 Το ατού του live σίγουρα είναι το ομώνυμο, όπου η τελετουργική μαεστρία του Attila, ανατριχιάζει κόσμο, και σίγουρα το παίξιμο παγώνει τα πάντα, όπως και η studio εκδοχή τριάντα σχεδόν χρόνια πριν.

Προσωπικά όπως είπα, δε βρίσκω λόγο ύπαρξης για το συγκεκριμένο live album, μιας και σχεδόν τα πάντα μοιάζουν με τη studio μορφή του δίσκου. Σίγουρα η ατμόσφαιρα που δημιουργείται βάζει τον ακροατή στο σκοτεινό τρυπάκι των Νορβηγών, και περιμένω να το ακούσω, και κυρίως να ζήσω μια τέτοια ερεβική εμπειρία την Μεγάλη Πέμπτη στο Fuzz...

ΥΓ: Θα ήθελα όμως να ακούσω από όλο το σχήμα και κάτι από την σχεδόν απροώθητη τελευταία τους δουλειά, που εμένα προσωπικά με γοήτευσε.

(7/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: