SATYRICON-SATYRICON(Album Review)

Έχουν περάσει ήδη πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου,σχετικά καλού δίσκου των Satyricon, “Age Of Nero”,και μετά από αυτό το κενό,οι Νορβηγοί black metallers επιστρέφουν δυναμικά στην δισκογραφία με το νέο τους ομότιτλο πόνημα!!!

Οφείλω να ομολογήσω,πως αρχικά φοβόμουν ότι θα άκουγα ένα copy-paste από το “Volcano”,αλλά ευτυχώς έπεσα έξω μιας και επιτέλους αποφάσισαν να αφήσουν πίσω αυτό το μοτίβο και να  πειραματιστούν κι άλλο...

Ο δίσκος ανοίγει με μια μυστηριακή και πιο doom εισαγωγή και με μελωδικά στοιχεία από folk μουσική...το όνομα αυτού “Voice Of Shadows”.

Δεύτερο κομμάτι,το “Tro Og Kraft”,όπου οι βασανιστηκά αργοί ρυθμοί συνεχίζονται,η επιβλητική και μεγαλειώδης φωνή του Satyr-τραγουδώντας στην μητρική του γλλώσσα-μας μαγεύει και μας θυμίζει τις πρώτες δουλειές του συγκροτήματος,όπου έτσι μας δίνει πάσα για το επόμενο,πιο mainstream κομμάτι τους,”Οur World,It Rumbles Tonight”.΄Ενα κομμάτι σε πιο black n roll μονοπάτια,σε συνδιασμό με τα πλήκτρα που βάζουν μια  πιο ατμοσφαιρική πινελιά,εποχής “Νemesis Divina”.

Πάνω-κάτω,στο ίδιο στυλ είναι και το “Nocturnal Flare”,συνεχίζοντας το ταξίδι μας στην “μάυρη άβυσσο” και στα ατμοσφαιρικά μονοπάτια,μέχρ να ακούσουμε την φωνή του Silvert Hoyem(solo,ex-Madrugada),στο κομμάτι “Phoenix”.

Ένα όμορφο,μελαγχολικό κομμάτι με καθαρά φωνητικά  και heavy στοιχεία,που αποτελεί μια “έκπληξη”,και κλείνει πολλά στόματα!!!!

Μετά από αυτό όμως,έχουμε το,ίσως,πιο black metal κομμάτι του δίσκου,το “Walker Upon The Wind”,όπου φαίνεται πως ακόμα η φλόγα του είδους κρατάει,και πρέπει να μείνει!!!

Συνεχίζουμε με το “Νekrohaven”,το οποίο ίσως μας θυμίζει λίγο τα 2 προηγούμενα albums τους,όπως και το “Αgeless Northern Spirit” όπου συνδιάζει το “evil” στοιχείο του ακραίου ήχου,μαζί με το πιο “άμεσο”  ύφος του “Now Diabolical”.

Kαι λίγο πριν φτάσουμε στο τέλος,μας περιμένει το “Τhe Infinity Of Time And Space”,ένα τραγούδι που σίγουρα δεν θα είναι αποδεκτό σε όλα τα αυτιά,μιας και η μουσικότητα,η ποικιλία καθώς και οι “θεατρικές” αλλαγές μεταξυ καφρικών και καθαρών φωνητικών,δεν ταιριάζουν τόσο στο black,ωστόσο ο πειραματισμός τους μπορώ να πω πως είναι αρκετά πετυχημένος..

Και κλείνουμε με το μελωδικό και απαλό instrumental ,“Natt”,όπου θα μας κάνει να περιμένουμε για το επόμενο δίσκο των Satyricon......

Για άλλη μια φορά οι Satyricon,δικαίως θα θεωρηθούν μια αμφιλεγόμενη μπάντα,επιτέλους όμως κάνουν ένα βήμα μπροστά,δουλεύουν και πειραματίζονται,φτιάχνοντας έναν αρκετά καλό δίσκο χωρίς πολλές επαναλήψεις.Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσα όμως να διακρίνω ,είναι ότι δεν έχει  πολύ δυναμισμό και το πάθος των μελών χάνεται,και δυστυχώς δε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για highlight του συγκροτήματος...

(7/10)

Για το Metal View:Γιάννης Χ.