Πέρασαν 30 και πλέον χρόνια από την εποχή που ο Bruce Dickinson άφησε τους Iron Maiden για να ανακαλύψει νέα μονοπάτια, και να γραφτεί εκ νέου, σε πιο σκοτεινούς καιρούς, η metal ιστορία. Στην εποχή που από τη μία μεσουρανούσε το grunge κι από την άλλη άνθιζε το ακραίο στοιχείο, ο Dickinson κυκλοφορούσε το "Balls To Picasso". Φέτος, ο ίδιος ο καλλιτέχνης το θυμάται ξανά, κυκλοφορώντας το "More Balls To Picasso".
Οι Passengers In Panic έχουν έρθει για να μας ταξιδέψουν. Αρχικά με τις μουσικές τους και το ιδιαίτερο folk στοιχείο τους, μας κάνουν έναν γύρο στη χώρα μας, ενώ μας βάζουν να εμβαθύνουμε και στα ενδότερα της ψυχής μας. Όλα αυτά έχουν μπολιάσει για τα καλά στο δεύτερο πόνημά τους "Amnesia", όπου οι Αθηναίοι metallers, προσδίδουν δύναμη και ατμόσφαιρα στο ζενίθ τους, και η τραγουδίστρια τους, Ιωάννα Γαλάνη, δίνει της κατευθυντήριες στο Metal View.
Η Αποκάλυψη έρχεται, και δε μιλάμε για κάποιον Παγκόσμιο Πόλεμο προ των πυλών πάλι, αλλά για τη βλάσφημη οντότητα του Αντίχριστου, πίσω από τα πρόσωπα των Lord Belial. Οι βετεράνοι Σουηδοί, έχουν πάρει ξανά τα πάνω τους, και κυκλοφόρησαν φέτος το δέκατό τους πόνημα. Το "Unholy Trinity" σκιαγραφεί την οντότητα και το καταστροφικό έργο της μπάντας, κι ο κιθαρίστας τους, Niclas Pepa Green, μιλάει για αυτή την εκστατική φάση που περνάνε, στο Metal View.
Φαίνεται απίστευτο ότι πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια από το ντεμπούτο των Passengers In Panic. Μετά λοιπόν από μια περίοδο αβεβαιότητας στον καιρό της πανδημίας, φτάσαμε πλέον στο επίπεδο της ωριμότητας και οι Έλληνες metallers εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα κενά στο έπακρο, όσο η χώρα μας συνεχώς ακμάζει στον σκληρό ήχο. Φέτος, το "Amnesia" κάνει την εμφάνισή του, κι εμείς χανόμαστε στο βαθύ του γαλάζιο.
Οι Imha Tarikat μπορούν να μιλήσουν με το σκοτάδι, να κοιτούν την Άβυσσο και να πιάσουν κουβέντα μαζί της. Ένα από τα σημαντικότερα underground σχήματα στη νέα γενιά του black metal, ενώνει τον κλασικό χαοτικό ήχο των προπατόρων της σκηνής με πολλά νέα πράγματα, heavy πινελιές και ένα ατμοσφαιρικό μα τραχύ ηχόχρωμα. Φέτος το Γερμανικό σχήμα, κυκλοφορεί την-ίσως-πιο ώριμη δουλειά του, το "Confessing Darkness", και το αίσθημα της καταστροφής αλλά και της εξιλέωσης μέσα από αυτήν διογκώνεται. Για όλα αυτά, ο ιθύνων νους τους, Ruhsuz Cellât ή κατά κόσμον, Kerem Yilmaz, μιλάει στο Metal View με πάσα ειλικρίνεια και κυρίως πάθος για ό,τι κάνει.
Οι Lord Belial, δόξασαν τα 90s με μνημειώδεις κυκλοφορίες όπως το "Kiss The Goat" και το "Enter The Moonlight Gate", φτιάχνοντας και για τη συνέχεια τους έναν θρύλο γύρω από το όνομά τους και ένα δείγμα ισχύος στο Σκανδιναβικό ακραίο metal. Τα χρόνια πέρασαν, πολυετή κοινά οδήγησαν σε σιωπή, και ξαφνικά πριν λίγα χρόνια, το θηρίο επέστρεψε αναπάντεχα. Το ίδιο αναπάντεχα, αλλά με αίσθημα εκδίκησης, έρχεται φέτος και το "UnholyTrinity". Οι καμπάνες ηχούν, και το χάος εξαπολύεται.
